Ja, wij doen wel de nipt. Toch een extra geruststelling als dat allemaal in orde blijkt, en schijnbaar is het nog betrouwbaarder dan ze in eerste instantie dachten.
Wij gaan ook de nipt doen maar waarschijnlijk wel alleen op chromosoom 13,18 en 21 en dus geen nevenbevindingen
Wat zouden jullie doen als er slecht nieuws uit de nipt komt? Ik zou het niet weg kunnen laten halen.. dus dan zou ik het liever pas bij de geboorte willen weten. (denk ik)
Een zwaar gehandicapt kind of met maar een hele korte levensverwachting laten wij dan inderdaad al geboren worden. Juist om zo'n kind voor een pijnlijk en maar kort leven te behoeden.
Daar heb je wel gelijk in. Ik denk dat ik me even goed moet verdiepen in het edwards en patausyndroom voordat ik een beslissing kan maken.
Wij doen geen nipt, want we zouden nooit de keuze kunnen maken voor afbreking... Zo meteen komt mn tante op bezoek en ga ik het nieuws maar vertellen, spannend... Want ben niet zeker of er een positieve reactie komt Ze praat altijd over wat fijn dat als de kinderen naar school en psz gaan en dan heb je tijd voor jezelf en kun je straks gaan werken... En 3 kids op 1 slaapkamer is waarschijnlijk ook erg fout... Maar goed ons leven onze keuzes en wij zijn wel blij!
3 kids op 1 slaapkamer kan naar mijn idee prima, tot er een gaat puberen denk ik. Het bouwt zelfs een goede band tussen broers/zussen Laat je inderdaad niks wijs maken door anderen. Jullie leven, jullie keuzes en jullie plezier van het derde kindje
Fijn dat de echo’s weer goed waren! Nipt hoeven wij niet te doen omdat we de vlokkentest al hebben. Die doen we juist omdat we niet weer een kindje willen verliezen. We weten hoe het is om na de geboorte je kinderen te verliezen, dus mocht het niet goed zijn weten we het liever vroeg en kunnen we de zwangerschap afbreken. Wel spannend, als we de uitslag van de vlokkentest krijgen kunnen we ook het geslacht al te horen krijgen!
Tja ik hoef niet voor altijd in dit huis te blijven wonen, tegen de tijd dat ze gaan puberen hebben we vast wel genoeg punten gespaard voor een woning met meer slaapkamers. Mn tante heeft me wel gefeliciteerd maar het moest wel even landen Ze begon wel over urgentieverklaring voor woning, grappig dat ze denkt dat je dat krijgt wegens zwangerschap, niet dus. Heb gezegd dat ik me niet druk maakte want er past prima een stapelbed bij. Helaas de vraag of het een verassing was of niet, die ik eigenlijk niet wou beantwoorden maar toch gedaan heb. Nouja dikke pech als ze raar van ons denkt
Bij ons gaan de twee meiden naar de zolder. Zoon slaapt daar nu alleen maar begon toevallig rond de herfstvakantie er ineens over dat hij liever niet meer op zolder wilde slapen. De meiden sprongen daar gelijk op in dat zij daar willen slapen dus dat kwam even goed uit . In de kerstvakantie gaan we de zolder even opnieuw in de verf zetten en dan kan de kamerwissel plaatsvinden. Mochten ze dat als tieners niet meer willen dan is de ruimte groot genoeg (25 m2) om te splitsen in 2 slaapkamers. Kwestie van nog een dakkapel (zit al op de achterkant dus dan nog 1 op voorkant) en een wandje plaatsen. Op de eerste verdieping hebben we 3 slaapkamers dus op 1 gaat zoon slapen en de andere wordt babykamer. Hoewel de baby het eerste jaar toch bij ons op de kamer zal slapen, dat heb ik bij de andere drie ook gedaan.
Hallo dames, ik ben een hele tijd niet echt actief geweest, heb wel alles gelezen. De slechte berichten kwamen bij mij best hard binnen (zelf eerder een missed abortion gehad rond deze termijn) en ik werd daar wat angstig van, vandaar. Voor alles dames met mooi nieuws: gefeliciteerd! Wij hebben inmiddels nog een tweede echo in het zkh gehad en ook daarbij was alles goed, liep zelfs 2 dagen voor. Nu gaan we 10 december weer terug voor een echo en dan zien we of we verder gaan bij de verloskundige of in het zkh blijven. Ik denk aan jullie, ook als ik niet actief ben
Ik ben even stil geweest. Ik ben laatste tijd wat neerslachtig en futloos. Tranen springen me weer in m’n ogen als ik dit schrijf haha. Alle hormonen lijken mij nu door elkaar te schudden wat zich uit toch hevige huilbuien de hele dag voor niets. Volgende week heb ik weer een echo en ik maak mezelf telkens wijs dat het allemaal fout gaat pffffff
Altijd weer die hormonen.. En ik ken het doemdenken. Mij helpt het dan om zo veel mogelijk afleiding te zoeken of met iemand te praten om het te kunnen relativeren En soms is het gewoon allemaal even #!&. Maar dat mag ook. Tegen het futloze weet ik niks. Ik ben zelf kapot wanneer ik van de woonkamer naar de zolder heb bereikt.
Lig nu lekker in bed en heb dan van die super lichte ongesteldheidskrampen. Heb dan echt aan het idee dat het hard aan het groeien is ineens. Jullie ook bekend?
yes dit heb ik laatste tijd ook bij het liggen. Volgens mij bandenpijn. Van m’n buik naar m’n rug straalt het uit