Ik heb mijn droombaan: verloskundige! Grappig om te lezen dat meer mensen hier dat leuk vinden. Het zou wel nog meer mijn droombaan zijn als de werktijden beter te combineren waren met een gezin Maar het vak zelf is geweldig! Kan me echt geen mooier beroep bedenken.
Poeh meerdere dingen en heel uiteenlopend eigenlijk. - Piloot. Wilde ik vroeger al worden. Heb daar ook de juiste richting voor gevolgd op de havo maar toen werd ik heel jong zwanger en verloor ik mijn dochtertje met 22 weken dus besloot ik dat ik niet zo veel van huis wilde zijn later. - Modeontwerpster. En dan met name bruidsjurken ontwerpen lijkt me geweldig! - Eigenaresse van een nachtclub. Lijkt me super gaaf om zelf een grote nachtclub te hebben in Amsterdam of zo. - Professioneel dressuurruiter en fokker. Kan wel paardrijden maar heb nou niet écht talent om het zo ver te schoppen haha. Ik werk nu op kantoor als marketeer
Wat een leuke droombanen hebben jullie . Verloskundige lijkt mij ook leuk, maar teveel verantwoordelijkheid die ik niet durf te dragen denk ik. Ik heb nog een toevoeging: in de winter wil ik een stuk land met kerstbomen die ik ga verkopen. En dan dus op zijn Amerikaans: lichtjes, kaarsen, warme chocolademelk, koortje, nep sneeuw (ja je moet wat), en een kerststal. De kinderen mogen koekjes versieren en het liefst is er ook een kleine schaatsbaan. Ook 's avonds ben ik open want dan is er sfeer. Een tijdje geleden was hier een topic over. Lijkt mij enig.
Fertiliteitsarts. Wat lijkt het me ongelooflijk mooi om mensen te kunnen helpen bij hun grootste wens.
Hoe ga je dan om met bv overleden kindjes (vroeggeboorte/doodgeboorte) of stellen die hun zwangerschap besluiten af te breken ivm ernstige afwijkingen etc? Dat lijkt mij als verloskundige/gynaecoloog zijnde erg zwaar. Krijg je ook training hoe daarmee om te gaan oid?
Ik wilde heel lang verloskundige worden. Uiteindelijk is dit niet 100% waar mijn hart ligt. Maar andere mensen helpen. Ik heb net een opleiding tot kindercoach afgerond en ga hier specialisaties in doen en er een bedrijf in beginnen Daarnaast staat er ook nog een boek schrijven op de planning.
Grappig, ik heb mode gestudeerd. Ook stage gelopen bij een couturier (waar we regelmatig bruidskleding met de hand maakte), en Theaterkleding. Super leuk, maar echt weinig werk in te vinden, helaas. En nu al weer te lang er uit om nog op zoek te gaan
Daar wordt tijdens de opleiding uitgebreid op getraind. Ook loop je héél veel stage en kom je dit soort verdrietige dingen dan al tegen, dat is "fijn" want dan kan je meekijken hoe andere mensen hiermee omgaan. En weet je, wat ik zo mooi vind aan dit vak is dat ik mensen mag bijstaan bij de mooiste maar soms juist ook de zwaarste momenten in hun leven. Natuurlijk vind ik een kindje dat overlijdt vreselijk en is het afbreken of verliezen van een zwangerschap heel heftig, maar het geeft mij ook voldoening dat ik er dan voor iemand kan zijn. Ik kan luisteren, tips en adviezen geven of de vragen stellen die een ander niet durft te stellen. En natuurlijk raakt het mezelf ook (zeker sinds ik zelf moeder ben) maar dat mag. Natuurlijk blijft mijn handelen professioneel maar in dit soort situaties lopen de tranen ook over mijn wangen. En dan ga ik naar huis en knuffel mijn kinderen nog eens extra. Sowieso merk ik (ook in mijn eigen leven) dat geboorte en dood, vreugde en verdriet vaak heel dicht bij elkaar liggen. Ook een doodgeboren kindje is prachtig en maakt ouders trots, ik zal dus ook altijd feliciteren. En de vreugde van de geboorte van een gezonde baby kan ook heel veel verdriet losmaken, bijvoorbeeld om dierbaren die dit niet meer mee kunnen maken. Of een bevalling kan vreselijk heftig en traumatisch zijn, en daar kan je verdriet om hebben, ondanks dat je blij bent met je gezonde baby. Dat kan en mag allemaal naast elkaar bestaan. Een zwangerschap en geboorte hoeft niet een grote roze wolk te zijn en is dat ook meestal niet volledig. En dat is precies wat ik zo mooi vind aan mijn vak!
Op een opgeknapt boerderijtje wonen, thuisblijf moeder zijn en me helemaal kunnen storten op een moestuin en wat dieren. Een veilig plekje creëren voor kinderen die tijdelijk om wat voor reden dan ook rust nodig hebben en die dan bij ons op kunnen laden.
Vroeger wou ik archeoloog worden. Heb ook 1 jaar archeologie/ kunstgeschiedenis gestudeerd, maar 2 universitaire studies tegelijk (deed ook Engels) dat ging natuurlijk niet werken. Hahahaha hoe dan, what was I thinking! Als de kinderen wat groter zijn, dan wil ik zeker weer iets gaan doen hiermee. Ik vind de oudheid super interessant. Of ik er ook iets mee wil doen qua arbeidsmarkt dat weet ik niet. Wellicht gewoon alleen voor mezelf. Ik ben al 18 jaar stewardess en voor mij is dat ook een droombaan. Ondanks de tijdsverschillen, het vreselijk vroege opstaan, en de aanslag op je lijf, ben ik nog steeds heel happy als ik mijn uniform aan trek. De mooie plekken op onze aarde die ik mag bezoeken (ver weg maar ook Europa), samen met ontzettend leuke collega’s...Ik ben blij!
haha wie weet ooit als we in rustiger vaarwater zitten. Maar dan als hobby. Mijn huidige werk is super leuk.
Poeh....ik ben eigenlijk best jaloers op iedereen die weet wat haar droombaan is. Mijn droombaan was - vanaf dat ik kleuter was - om juf te worden. Inmiddels sta ik bijna 20 jaar voor de klas en wil ik me heel graag om-/bijscholen. Ik kan er niet echt meer van genieten en dat vind ik sneu voor mijn leerlingen. Ik weet alleen wat ik allemaal niet wil, maar niet wat ik wel wil. Heel erg frustrerend! Ik lees dus mee. Wie weet komt er iets voorbij waarvan ik denk: "Ja! Dat is het!"
Ik zou heel graag praktijkdocent op het mbo of HBO willen zijn in de chemie. Nu werk ik wel in de chemie, maar dan als laborant op een R&D afdeling in de medische voeding.
Dat is dubbel e. Weten wat je het allerliefste wil maar ook beseffen dat dit er nooit zal komen is ook iets e.
Eigen horeca zaak, dat gaat er ooit ook wel komen, nog 10 jaar wachten tot de meiden oud genoeg zijn.
Binnenhuisarchitecte. Als ik die programma's zie, zoals VTwonen, ahhh wat ben ik dan jaloers op die mensen die dat allemaal mogen doen.