Ok, mijn oudste dochter heeft in de kleuterklas al haar eerste boek geschreven, dat vind ik echt wel heel gaaf. Van mezelf vind ik het verder wel lastig hoor, heb niet echt iets waar ik goed in ben ofzo.
Ik ben trots op mijn moeder. Zomer 2016 verloor ze haar man. Met wie ze alles in haar leven deelde. Zelfs in hun werk waren ze altijd samen. En nu moet ze het alleen doen. Haar kinderen wonen ver weg en kunnen er dus niet altijd zijn. Ze heeft haar leven weer opgepakt. Creatief aan de slag gegaan. Actief in het dorp en de gemeenschap. En op zoek gegaan naar zichzelf. Een lieve vriendin gevonden. En er is weer een beetje glans in haar leven. Op mijn man. Onze situatie is zwaar. Maar is voor onze zoon van baan gewisseld. Om flexibiliteit in zijn werktijd te kunnen houden. Hij is er altijd voor ons. Zo lief en zorgzaam. Mijn trots in de branding. En ook nog 500 extra salaris per maand Trots op ons gezin. Omdat we zo'n goed team vormen samen. Trots op mijn jongste. Dat hij, ondanks zijn handicap zo vrolijk naar school blijft gaan (wat soms best moeilijk is omdat veel kinderen hem raar vinden met zijn luiers). En dat het zo'n lekker pienter ding is, met een fantastische fantasie. Trots op mijn oudste. Slim. Sportief.knap. maar vooral omdat hij zo'n lief karakter heeft. Trots op mezelf. Omdat ik het toch steeds maar weer weet te redden met alle klusjes en afspraken. En ik zie er nog goed uit ook Wat heerlijk om fit allemaal op te schrijven
Ahh.... even opscheppen! Mijn man is de hoogstopgeleidde persoon die ik ken, alle studies naast zijn werk en gezin gedaan. Ik daarentegen heb vmbo, en toch kunnen wij een normaal gesprek voeren Ben ik dan ook een beetje hoogopgeleid Nee hoor, ik ben echt supertrots dat hij het zo goed doet! Het wordt in onze familie en vriendenkring niet "erkend", hebben geen idee wat hij doet, maar ik vind het echt zo knap!
Ik ben er trots op dat ik tijdens de Bodypump bij de squats het gewicht even zwaar kan pakken als de mannelijke instructeur
Wij zijn onlangs zijn verhuisd naar een vrijstaand huis van ruim een half miljoen, en we dit ook nog eens makkelijk kunnen betalen. We hebben zelfs een jaar zonder problemen met dubbele lasten gezeten en konden gewoon nog 3 keer op vakantie. Ik weet dat er mensen zijn in onze omgeving die zie afvragen hoe we het doen en dat we onszelf vast in de schulden werken, ze moesten eens weten wat mijn man verdient. Maar dat delen we met niemand, laat de mensen maar denken en oordelen.
Ok... Ik ben stiekem er erg trots op dat ik flink heb onderhandeld over mijn salaris waardoor ik meer verdien dan mijn collega's. Ook iets waarmee ik niet te koop loop. Volgens mijn vriend had ik een erg mannelijke stijl.
Maar mijn gezin is wel het allermooiste wat ik ooit gemaakt heb. Het is dus best makkelijk om daar trots op te zijn
Ik ben enorm trots op mijn spaarrekening!! Twee jaar geleden gescheiden, ben echt platzak weg gekomen maar in ieder geval wel zonder schulden en een netjes ingerichte flat. Ik moest echt met nul beginnen als alleenstaande moeder van twee meisjes. Gelukkig altijd nog wel een vast inkomen, geen hoog salaris maar wel voldoende om rustig rond te komen en te kunnen sparen!! Nu een bedrag van boven de 10k op m'n spaar.... Nog nooit van m'n leven gehad en ben zo trots daarop na alles wat er gebeurd is.
Na heel wat jaren ups en heel veel downs, zowel fysiek als mentaal, durf ik eindelijk af en toe tegen mezelf te zeggen dat ik trots mag zijn op mezelf en sinds kort durf ik het soms ook hardop uit te spreken. En dat is voor mij al heel wat. Ik ben trots op mijn huisje waar ik al 8,5 jaar woon. Dat het helemaal naar mijn smaak is ingericht. Dat het echt mijn plekje is waar ik me zo fijn voel. En dat ik het allemaal qua financiën etc al 8,5 jaar zelf allemaal voor elkaar boks ondanks dat het niet altijd makkelijk is. En dat ik na alles wat ik al heb meegemaakt nog steeds overeind sta.
Trots op alles wat ik heb mogen bereiken, van een rot jeugd, met de 18e uit huis gegaan (moest) klein begonnen, kamertje, wel altijd mijn verantwoordelijkheid genomen, altijd ‘n baan gehad, in die tussen tijd aantal keer verhuisd, verkeerde keuzes gemaakt, verkeerde relatie gehad, prachtige dochter uit voortgekomen, vanaf die tijd aan mezelf gaan werken, rijbewijs gehaald, verhuisd na een mooie gezinswoning, 3 slaapkamers, zolder, grote tuin, carport waar m’n auto naar binnen kan, sinds Februari een super lieve man in mijn leven, leuke baan, begonnen met een opleiding op m’n 33e... en als ik nu oprecht om mij heen kijk ben ik blij en zo ontzettend dankbaar met wat ik bereikt hebt... ik ben een laatbloeier wat sommige dingen betreft, maar ieder stapje vooruit is er een!! Ik ben een gelukkig mens! Met een mooie dochter van 9, geweldige man, en een lieve bonuszoon van 6! En nog mooie plannen voor ! Yes, life is good!! 2020 bring it on !
Oke, ik ben nog steeds een beetje trots als ik in mijn super luxe, super snelle, alles erop en eraan auto rijd. Heb hem in het voorjaar als verassing van man gehad. Ik heb weinig met auto's maar wel met snufjes en vooral vakjes in een auto. En deze heeft zoveel snufjes (op afstand met een app het stuur en de stoelen al verwarmen en de thermostaat op x temp. zetten om x tijdstip, waardoor ik altijd in een warme of koele auto stap) en er zitten zooooooooveel vakjes in! Word elke dag weer vrolijk als ik instap en na een hectische opstart in de ochtend de stoelmassage aan kan zetten, om te ontstressen, onderweg naar school
God wat was ik blij toen ik m’n salaris zag deze week, inclusief 13e maand Nou verdienen mijn man en ik sowieso heel goed, maar hier sloeg ik wel even van achterover Ik heb gelijk een ticket voor m’n moeder gekocht zodat ze een weekje naar ons toe kan komen vliegen als wij volgende zomer 3 weken in Zuid Frankrijk verblijven
Afgelopen anderhalf jaar belachelijk veel geld uitgegeven... Oktober 2018, 10 dagen naar een 5 sterren ultra all in vakantie Dit jaar een bruiloft van rond de 12.000euro gegeven, daarna gelijk, een 7 daagse ,wederom eem 5 sterren ultra all in vakantie. En afgelopen oktober 2 weken naar mexico geweest ,natuurlijk ook weer een 5 sterren RIU hotel EN super deluxe gevlogen. Owh en ondertussen lekker blijven shoppen bij mn favoriete ontwerper; Michael Kors. Ook een liefde voor tommy, lacoste en ralph lauren, calvin klein Zelfs mn werktas is van hem(werk in het ov) Als je bedenkt dat ik 8 jaar geleden niet eens geld had voor een wasmachine en een stofzuiger,en dus mijn woning met veger en blik moest schoonmaken en soms ragout uit blik zonder iets erbij,mijn warme maaltijd was, mag ik best een beetje opscheppen .
Ik schep er nooit over op, want niemand weet wat het exact is. Maar mijn man heeft een erg goed betaalde baan voor het aantal uren wat hij werkt. Zonder zijn baan had ik nooit 3 jaar thuis kunnen zitten.. en hadden wij nooit dit huis kunnen kopen op enkel zijn salaris, en hadden we nooit een 4 jaar jonge auto kunnen kopen... jeetje.. als je me dit 6 jaar terug had gezegd.. had ik je voor gek verklaard. Toen hebben we het een tijdje met €20,- per week MOETEN doen. Daar leer je van..
Dan wil ik ook even. Vanavond was het kerstdiner bij ons op school. Voor de ouders een borrel op het schoolplein. Mijn man hoorde achter hem een vader aan een stel met baby vragen of de baby naar een kdv gaat oid. Dus de ouders vertelden: nee die gaat naar M. (De kinderen van de vader die het vroeg zijn ex klanten) en hij reageerde meteen: o wat fijn, echt een fijne gezellige plek daar voor de kinderen. En de ouders beaamden direct dat ze erg tevreden waren en blij dat ik hun kinderen op wilde vangen
Ben het niet helemaal met je eens. Maar... Who cares? Dankbaarheid is ook een mooi onderwerp. En nu ook een apart topic