Wij hebben 6 kinderen en 3 slaapkamers. De 3 jongens slapen nu samen en de 2 meiden. Onze jongste ligt nu nog bij ons op de kamer, maar die zal ergens volgend jaar ook wel bij de andere 2 meiden gaan slapen. Onze oudste is bijna 14, maar als zijn broertjes er niet zijn slaapt hij liever niet alleen op zijn kamer. We hebben in de schuur nog een kamer en de mogelijkheid om er eentje te maken, maar dat willen ze nog niet en zolang ze het zo goed vinden zie ik het probleem niet.
Oh gatsie wat een eng idee. Maar brand ook door de ketel? Ben ik misschien te naïef om te denken dat brand overal kan uitbreken en nooit daar over heb nagedacht een slaapkamer bij de ketel..
Helaas ervaring met ketels op een zolder en brand door de ketel. Het is dat het overdag was, anders hadden mijn zusjes er nooit levend uitgekomen. Ook brand gehad door kortsluiting in een tl balk dus ik ben zelf erg van het liefst zo weinig mogelijk op stand by en dergelijke. Dus ja het kan wel degelijk
2 kinderen en 2 slaapkamers. Vind eigen plek erg belangrijk. Bewuste keus dus. Bij 3e zou ik moeten verbouwen Ik kom uit gezin van 5 meiden en hadden vroeger 5 slaapkamers waarvan een super grote zolder. Oudste hadden eigen kamer, 2 jongste ( verschillen 11 mnd) sliepen samen . Zolder kon met gemak geplitst worden maar wilde de jongste 2 niet . Toen we gingen verhuizen weer 5 slaapkamers maar oudste zus ging kort daarna op zichzelf wonen . Toch bleven de jongste erg lang samen slapen
Ik vind dat elk kind recht heeft op zijn eigen plek. Ik snap dan ook niet waarom iemand bewust meer kinderen heeft dan slaapkamers.
Hier hebben alle kinderen een eigen kamer. V & M hebben aan het begin wel samen op een kamer geslapen maar toen ze 2 waren hadden ze zo’n ander slaapritme dat apart beter was. Ik vind dat bij elkaar op een kamer als kinderen klein zijn prima kan, maar in de pubertijd vind ik een plekje voor jezelf belangrijk.
Wat een nare post en zo onnadenkend. Soms loopt het gewoon anders dat je hebt gepland en een kind loopt er echt geen trauma van op als het wat moet delen (en ja, hier hebben ze allemaal een eigen kamer, maar vind het zo kortzichtig).
Tjaa ik ben al blij dat ik 2 kinderen heb kunnen krijgen aangezien ik pcos heb en het dan niet altijd vanzelf sprekend is om natuurlijk zwanger te raken. Ik ken genoeg gezinnen waar er 2 kinderen samen slapen. Of liever samen slapen terwijl er genoeg slaapkamers zijn. Ik vind je post erg veroordelend, alsof ze geen volwaardig leven hebben omdat ze een slaapkamer delen.. heel raar.
Iemand die een ander veroordeelt omdat ze niet bij machte is om die ander op basis van een uit het luchtledige gegrepen mening te begrijpen, heeft toch niet zoveel aandacht nodig? Zegt meer over haar dan over wie dan ook.
Nou ja zeg Een liefdevol gezin, een dak boven je hoofd, stromend water en verwarming. Daar heeft een kind recht op.
Ik kan er alleen maar om lachen! Ik ben er elke dag voor ze met die thee en koekjes als ze uit school komen, er kunnen altijd kindjes komen spelen of ik breng en haal ze met liefde naar vriendjes, ze zitten allemaal op clubjes/sport, we hebben Netflix, Disney+ en een nintendo switch, bakken vol speelgoed, verwarming, schoon water, een koelkast vol eten en elke dag een verse gezonde maaltijden op tafel, kleding kasten vol kleding en schoenen. Lieve familie en vrienden! (De lijst is vast niet compleet) Maar oh jee ze moeten een kamer delen... nou poeh ik ga vast de psych inschakelen voor ze want dat soort verwaarlozing komen ze natuurlijk nooit te boven. Die kamer waar ze alleen maar slapen en verder nooit komen omdat ze zo graag in de zelfde kamer zijn als waar ik ben. Ook mijn bijna 12 jarige. En nee ik heb echt niet de illusie dat dat voor altijd zo blijft, maar daar passen we wel een mouw aan hoor!
Hier straks allemaal een eigen kamer. Maar wel een enorm verschil kwa grote van de kamers. Daarom straks maar de regel, de oudste de grootste. Zo komt iedereen een keer aan de beurt vroeger bij ons thuis 4 meiden. Iedereen een eigen kamer. Maar we sliepen allemaal liever bij elkaar.
Huh? zit hier voor jou iets anders achter? Een trauma oid? Want anders snap ik je mening eerlijk gezegd niet. Geloof me er zijn echt kinderen die echte problemen hebben. En die gaan verder dan een slaapkamer moeten delen..
Momenteel hebben we 3 (grote) slaapkamers en 5 kinderen. (Én wens voor een zesde ) De oudste 3 slapen vrijwillig bij elkaar. De vierde slaapt alleen, al zal ze over een tijdje de kamer delen met de jongste. We hebben wel nog een grote zolder. Daar spelen ze nu vaak met vriendjes, maar daar kunnen nog makkelijk 2/3 slaapkamers gemaakt worden. We hebben ook een ruime garage, dus daar zijn eventueel ook nog mogelijkheden voor de toekomst
Hier 2 slaapkamers en derde kind onderweg. Wordt beetje moe van de veroordelende reacties. Ook op de zwangerschapsaankondiging, goh dan moet je wel verhuizen zeker, wordt wel krap he...? Nou uhm nee. Kids hebben grootste kamer. Past prima nog stapelbed bij. Wie weet verhuizen we ooit wel. 2 kids op 1 kamer mag dan nog net volgens sommigen. Maar 3?! Mensen die zo fel veroordelend zijn hebben zelf een groot huis zeker. En/of een kleine kinderwens. Makkelijk praten dus. Net of het belangrijkste in het leven een eigen kamer is. Wij hadden vroeger kamers genoeg. Maar weinig aandacht en liefde. Wat had ik die eigen kamer graag opgegeven in ruil voor ouders die er echt voor me waren als ik ze nodig had.
Mocht deze zwangerschap goed blijven gaan dan gaat de oudste naar een grotere kamer. (hij ligt nu op de kleinste kamer zodat we de andere kamer voor iets anders dan een slaapkamer konden gebruiken) Maar stel het zou een tweeling zijn, dan zou de oudste blijven waar hij nu ligt en gaat de tweeling samen op de middelste slaapkamer. Aangezien wij op de grootste kamer liggen vanwege ons grote bed. Wij hebben dus officieel 3 slaapkamers waarvan op dit moment er 2 slaapkamers als slaapkamers functioneren. Wij wonen ook niet overdreven groot (namelijk gelijkvloers) maar wel met een redelijke grote tuin.. We zouden graag groter willen wonen, maar dat is op korte termijn nog niet haalbaar dus we moeten het hier mee doen. Eventueel mocht er nog een jongen komen en ze willen op een gegeven moment samen slapen dan zou de andere kamer als speel kamer gebruikt kunnen worden. Dat scheelt dan weer in de woonkamer. En wanneer ze in de puberteit komen hopen we dat we al ergens anders wonen en anders zouden we het altijd weer kunnen veranderen met de indeling. Maar goed dat is iets voor later, voor nu heeft straks iedereen een eigen kamer.
Ik ga maar een familiepsycholoog inschakelen. Ik heb nooit een eigen slaapkamer gehad, zelfs een tijd met 4 op 1 kamer. Mijn man met 3. Mijn dochters met zn 2, zoons straks ook... Komt niks van terecht...
Iedereen zen eigen mening daar rond toch? Ik zie hier toch nog heel wat dames (waaronder ikzelf) die het allemaal voor eventjes goed vinden maar het in de toekomst wel gaan aanpakken of kunnen veranderen.