Ik kom momenteel ook niet toe aan mee schrijven, maar lees wel mee. Het normale leven komt steeds meer terug waardoor mee schrijven steeds lastiger wordt! Onze kinderen heten: s.a.B., e.k.e.i.L en u.o.l.i.M. (even achterste voren de namen lezen ).
Hier probeer ik wel elke dag even wat te schrijven maar idd langzaam weer bezig om richting werk te gaan. Aangezien we nog maar 1 weekje vrij hebben. Onze kinderen heten e.z.i.l.e en s.a.i.b.o.t even achterste voren en met puntjes. Makkelijk en ook internationaal uitspreekbaar. Nu lekker heel Holland bakt kijken!!
Ik zou met hardlopen en andere zaken waarmee je de bekken bodem belast echt laten. Wandelen is altijd goed en kan je je conditie al behoorlijk mee opbouwen tot de 6 weken. ohja hier ook aan het fantaseren maar nummer vier is wel meer een ding dan nr 3. Ik heb gezegd dat ik sowieso komende jaar niet zwanger wil zijn dus ik ga zeker ff de tijd nemen
Hier geen fantasieën over nog een baby, dit was echt de laatste. In mijn hart zou ik er nog wel een paar willen hoor, maar mijn bekken kan niet nog een zwangerschap aan, dan is het risico op blijvende schade te groot. En mijn eerste en derde zijn met een keizersnede geboren en de gyn gaf na de keizersnede afgelopen maandag aan dat ze erg veel verklevingen tegenkwam van de eerste keizersnede en dat het daardoor wat gecompliceerder was. Ik verwacht dat ze bij de nacontrole ook zal afraden nog een keer zwanger te worden, omdat nog een keizersnede waarschijnlijk nog meer ellende zal geven. Dus genoeg is genoeg, ik tel mijn zegeningen en nu werken aan het herstel van de keizersnede en mijn bekken.
misschien geen geruststelling maar verklevingen maakt ze geen bal uit gaat meer om het litteken van de baarmoeder hoe dat er uit zag. Mijn buik is gigantisch verkleefd zodanig dat ze met de eerste keizersnede uiteindelijk met 3 gyn stonden en later nog een uroloog omdat m’n blaas geraakt werd. Toen dit wederom op een keizersnede uitliep stonden ze alweer met z’n 2en klaar. Ze hebben alleen een grotere snee gemaakt zodat ze wat meer ruimte hadden om te werken. Met beide helaas zolang bezig geweest dat de ruggenprik niet meer goed werkte en ze me heerlijk extra morfine bijgegeven hebben dus uiteindelijk toch weinig gevoeld. Ik zou zelfs nog een keer zwanger mogen raken. Werd gek bij onze controle was nog even bij de fert afdeling langs gelopen ja je moet echt een jaar wachten totdat je zegt doe de cryos maar weg want wie weet. Kwam ik bij de gyn ja wie weet nog een derde. Nou voor ons is het heel duidelijk 2 is gewoon genoeg! Gedoe om zwanger te raken en gedoe met zwanger zijn. Heb nu ook zo’n beetje maand in zkh gelegen voordat hij zich aan deed.
Ik ben na 4 weken al gaan sporten en best intensief. Ging hier prima. Nou weet ik niet hoe het bij jou zit, maar ik had ook geen hechtingen oud. Ben prima uit de bevalling gekomen.
De korrels moeten met een lepeltje onder de tong en dan sabbelen baby’s vanzelf. Ik geef haar wel een speentje ondertussen...
Namen van onze kinderen: Rohan en Lucas. Een derde: mijn man wil absoluut niet meer. Ik zeg nog geen nee. Voorlopig niet. Misschien of 3 jaar ofzo. Mits mijn man er dan anders over denkt. En misschien ga ik er zelf ook nog wel amders over denken. Doe er nog geen uitspraken over. Hier voor het eerst dat dr kleine vanaf 8 uur al slaapt.. nog wel beneden in de box. Normaal is hij van 7 tot 11 mei actief. En nu ligt hij voor het eerst een hele avond knock out.. als hij vannacht dan maar slaapt. Daar ben ik dan meteen bang voor.
Hier absoluut nog niet bezig met een volgende baby. Eerst mijn leven weer echt leven en dingen kunnen doen waar ik van geniet. Ze hebben gezegd dat ik bij een tweede zwangerschap ook weer meer kans heb op vroegtijdige weeën. Natuurlijk hoeft dit niet zo te zijn, maar heb toch in mijn hoofd zitten dat het eventueel weer 3 maanden niks mogen doen kan worden. Nee dit was mentaal erg pittig allemaal, ik ga eerst weer even leven. Met een heerlijke dochter erbij !
Hier zijn we het er echt over eens: geen derde en: nooit meer de mmm. Dat gaat ons huwelijk echt niet overleven denk ik. 2x in korte tijd is zó intens. Zeker met verhuizen, verbouwingen, ontslag, nieuwe banen etc. Oh god nee. Krijg al hoofdpijn als ik eraan denk. Maar we zeggen ook beiden: we zijn nu 33 en 29 en kunnen niet in de toekomst kijken. Misschien denken we er over 6 jaar anders over. Dat is dan ook oke. Maar dan zou die zich spontaan moeten aandienen en die kans is nagenoeg 0. Dus voor ons is het goed zo. MAAR: in mijn hart zal ik altijd wel hunkeren naar een newborn denk ik. Ik vind dat geknuffel en contact zo intens en zo fijn dat ik dat eigenlijk altijd wel wil. Dat ik mama mag zijn van 2 fantastische kindjes vind ik zo'n kado. Ik ben zo enorm dankbaar en ja natuurlijk, natuurlijk word ik soms verdrietig als ik denk dat het hierbij blijft. Maar aan de andere kant, we hebben ook echt nog alle tijd dus we zien wel. Voor de komende jaren zeggen wij volmondig 'nee.' We genieten enorm van ons gezin van 4 en het is echt goed zo
Wat voor sport doe je dan? Ik ben na 5 weken begonnen met mamafit en vond het een fijn idee dat daarbij even wordt gecheckt hoe het er voor staat met de bekken, rug en buikspieren. Vanaf volgende week weer rustig aan beginnen met binnen lessen en vervolgens ook bootcamp.
Hier zeggen we nu dat 3 kinderen compleet voelt. Maar dat durf ik nog niet voor de volle 100% te stellen. Ik heb nog wel een kleine twijfel.
Ik ben wel heel tegenstrijdig eigenlijk he in wat ik zeg . Ik bedoel dus te zeggen dat het goed is zo maar dan we geen garanties voor de toekomst geven, maar dat we nog een traject echt niet willen. Als dat betekent dat het bij 2 blijft dan is dat helemaal oké.
Ik ben bewust bezig met wakker weg leggen en in zelf in slaap laten vallen omdat L. eind januari naar de opvang gaat. Daar gaan ze natuurlijk niet elke baby wiegen tot ze slapen. Vind het dan fijner om haar er zelf aan te laten wennen dan dat ze er daar aan moet wennen. Maar hierin is natuurlijk geen goed of fout. Ieder volgt hierin haar eigen moedergevoel voor wat goed is. Oh ja en wat betreft opmerkingen van anderen. Probeer dat naast je neer te leggen. Jij volgt jou gevoel. Jij voelt je hier goed bij dus dan is dit de juiste keuze voor jou.
Hier komt zeker nog minstens 1 kindje bij, mits mijn lichaam wilt meewerken. En hoewel ik snel opnieuw wil starten (hormonen?) Gaan we toch minstens 1 jaar wachten. We willen de tijd nemen om eerst S. te zien ontwikkelen en groeien en ook mijn lichaam de Tijd geven om bij te komen.
Hey meiden, is er nog een plaatsje voor ons? Heb hier regelmatig een kijkje genomen en miste het wel van iets te plaatsen. Kleine A doet het momenteel goed. Slapen gaat veel beter enkel nog het wegleggen is een werkpuntje. Meestal wordt ze na ongeveer 6u wakker nu. Heeft er zelf 2maal 9u tussen gelaten. We werken nu aan het opletten dat we het eerste signaal oppikken als ze vermoeid is en onmiddellijk alles doen om ze zo snel mogelijk in slaap te krijgen. Ook aan mijzelf wordt er momenteel gewerkt. We zijn sinds 1 week onder medicatie en heb ook een afspraak staan bij de psychiater (blijkbaar hebben veel mensen hulp nodig want eerste vrije afspraak was in maart). Merk wel een groot verschil op mijn meisje. Is echt een happy baby aan het worden. Meeste van haar wakker periode is het nu lachen en kraaien. Tijdens de nacht is het wel een wroetert meestal vind ik haar nu terug met haar hoofd op de plaats waar haar voeten normaal liggen. Of wordt ze soms is wakker omdat ze in de breedte vastligt. Verlede donderdag heb ik mijn nier biopsie gehad en moest ze een paar uurtjes alleen bij papa blijven. Had dus 3 flessen gevuld maar mevrouwtje weigerde te drinken. Een geluk mocht ze al om 13u op de kamer. Sinds een paar dagen heeft ze ook haar duimpje gevonden. Nu moet ze nog snappen dat ze hem ook kan nemen om haar te troosten.
@Muisje458 ik heb regelmatig aan je gedacht. Heel fijn dat je terug bent en dat het al beter gaat. Natuurlijk kun je weer mee achrijven..