Verschilt dat per discipline/regio misschien? Hier bij beiden voor de GZ psycholoog geen wachtlijst. Voor de jongste ruim een jaar geleden (is er nu nog) voor de oudste is het 3 jaar geleden.
Geld,teveel mensen die hulp nodig hebben ten opzichte van te weinig professionals. Ik stond zelf ingeschreven bij autisme centrum. 8 maanden wachttijd tot de test. Nu 3 a 4 maanden tot daadwerkelijke hulp. Bij deze instelling waren de wachtlijsten extra lang omdat er een grote aanloop was van patiënten van andere instellingen. Die instellingen waren gestopt met testen/begeleiden van autisme. Al die mensen kwamen naar hun toe. Een deel van deze organisatie is ook failliet gegaan en heeft een doorstart gemaakt. Reden: te weinig geld. GGZ word nu door de gemeente geregeld. Die zijn soms erg gierig met geld en vaak is het geld ook gewoon op. De instelling gaat vervolgens wel door met zorg verlenen omdat ze hun patiënten niet in de kou willen laten staan. Gevolg: Veel oplopende rekeningen die niet betaald worden terwijl hun eigen kosten wel gewoon doorgaan. Deels doorstart gemaakt maar GGZ zorg voor jongeren is in die plaatsen gestopt. Die mensen gaan weer hulp zoeken bij andere plaatsen en zo gaat het verder
Geld,teveel mensen die hulp nodig hebben ten opzichte van te weinig professionals. Ik stond zelf ingeschreven bij autisme centrum. 8 maanden wachttijd tot de test. Nu 3 a 4 maanden tot daadwerkelijke hulp. Bij deze instelling waren de wachtlijsten extra lang omdat er een grote aanloop was van patiënten van andere instellingen. Die instellingen waren gestopt met testen/begeleiden van autisme. Al die mensen kwamen naar hun toe. Een deel van deze organisatie is ook failliet gegaan en heeft een doorstart gemaakt. Reden: te weinig geld. GGZ word nu door de gemeente geregeld. Die zijn soms erg gierig met geld en vaak is het geld ook gewoon op. De instelling gaat vervolgens wel door met zorg verlenen omdat ze hun patiënten niet in de kou willen laten staan. Gevolg: Veel oplopende rekeningen die niet betaald worden terwijl hun eigen kosten wel gewoon doorgaan. Deels doorstart gemaakt maar GGZ zorg voor jongeren is in die plaatsen gestopt. Die mensen gaan weer hulp zoeken bij andere plaatsen en zo gaat het verder. Mensen moeten te lang wachten op hulp waardoor de klachten verergeren/de hulpvraag complexer en duurder wordt enz.
Ik heb niet alles gelezen, dus misschien staat dit antwoord er al, maar GGZ (en ook andere zorg instanties) bieden veel crisis/spoed zorg, bijvoorbeeld iemand heeft per direct hulp nodig en/of moet opgenomen worden. Dan wordt er zorg gestart, waarvan maar de vraag is of ze de kosten die zij maken ook daadwerkelijk vergoed krijgen. Om zorg te ontvangen moet je een indicatie hebben, die indicatie geeft een bepaalde zorgzwaarte aan en daar aan is een bedrag gekoppeld wat een GGZ instelling voor een cliënt kan ontvangen. Maar vaak wordt er meer en intensievere zorg verleend, dan dat er vergoed wordt achteraf. Dat moet een instelling dan dus uit eigen zak betalen. Consequentie: er blijft minder geld over voor personeel, dus langere wachtlijsten. En om dit te voorkomen, nemen sommige instellingen helemaal geen crisis cliënten meer, die nog geen indicatie hebben.
De instelling waar ik werk had nog 18 miljoen te goed van een zorgverzekeraar over 2017 en 2018. Maar dat is n hoop geld waardoor uiteindelijk al is t een grote instelling mensen toch niet betaald kunnen worden. Tevens is bekend gemaakt dat er voor volgend jaar weer gekort word door de zorgverzekeraar en bij ons ook door justitie die een deel van de behandelingen bij ons betaald. Dit zorgt dat er nauwelijks meer kostendekkend gewerkt kan worden en er dus contracten opgezegd / niet verlengd worden. Hierdoor nemen wachtlijsten toe. Daarnaast is er een tekort aan regiebehandelaren. Voor mezelf betekent dit dat ik nu voor 4 andere behandelaren regiebehandelaar moet zijn, waardoor ik als specialistisch therapeut steeds minder tijd overheb om zelf te behandelen en mensen met noodzaak voor psychotherapie nog langer moeten wachten voor ze kunnen beginnen bij mij. Tevens zorgt t voor onvrede omdat ik juist opgeleid ben omdat ik graag deze behandelingen wil doen en niet alleen maar mijn collegas wil superviseren/controleren. Dit zorgt ook weer dat mensen soms verder gaan kijken en bv voor zichzelf beginnen, maar in een eigen praktijk heb je niet dezelfde voorzieningen tav bv crisis waardoor die clienten in vrijgevestigde praktijken niet aangenomen worden en op wachtlijsten bij de grote instellingen terecht komen, waar dus veel van deze collegas weg zijn en mensen dus lang moeten wachten....
Ik kwam er nu achter dat bij de zelfde zorgverlener mijn wachtlijst korter is dan van iemand die ergens anders verzekerd is dan ik. Echt zo bizar dat dit kan. Het gaat toch nergens over dat een verzekeringsmaatschappij door middel van beïnvloeden met geld bepaalt hoe lang de wachttijd voor zorg is.
Even een aanvulling vanuit de zorgverzekeraar. Ik werk er wel een paar jaar niet meer maar heb GGZ zorg gecontracteerd onder het oude stelsel van zvw en zorgkantoor, dus voor de gedeeltelijke overheveling naar de WMO. Financiering van de GGZ gaat uit verschillende potjes: zorgverzekering, zorgkantoor (langdurige zorg) gemeente (WMO en jeugdwet), justitie (in geval van strafrecht). Al deze instanties kopen op een andere manier in een stellen andere eisen aan zowel de kwaliteit als de verslaglegging. Doordat het financieringslandschap zo versnipperd is moeten instellingen (en dus behandelaren) veel meer administratie voeren. Ook is het veel lastiger geworden om iemand van de ene 'zuil' naar de andere te krijgen, dus als je halverwege een behandeling eigenlijk iets anders nodig blijkt te hebben is dit een administratieve nachtmerrie. Tot slot: voor zvw en zorgkantoor worden er jaarlijks door het College Tarieven Gezondheidszorg de tarieven voor het jaar vastgesteld en voor strafrechtelijke GGZ steekt justitie jaarlijks het budget vast. Dit betekent dat GGZ instellingen voor het leeuwendeel van hun contract afspraken slechts zekerheid voor het komende jaar hebben. Vaste contracten (de grootste kostenpost) zijn dus enorm lastig te hebben omdat je nooit weet hoeveel je volgend jaar gaat krijgen. Sommige gemeenten gaan wel meerjarencontracten aan maar dat is niet voldoende om het financiële risico af te dekken. En zo krijg je dus te weinig personeel en wachtlijsten, of faillissementen omdat de instelling te veel risico heeft genomen en de contract ruimte minder was dan verwacht. Ziek, maar waar. Ik ben altijd voorstander geweest van weer terug naar het oude model, alles bij zorgkantoor of zvw (waarbij de leidende zorgverzekeraar ook zorgkantoor is) zodat de lijntjes kort zijn. En dan die het CTG 3 of 5 jaars tarieven en contractruimtes op laten stellen. Weet ook iedereen hoe hoog de zorgpremie component van GGZ wordt de komende jaren.
Dan heb ik veel geluk gehad met mijn burn-out behandeling. Ik had een week na aanmelding al te intake en de therapie startte 2 weken later. Maanden of langer wachten als de klachten zo groot zijn is echt bizar
Dat is het gevolg van dat elke zorgverzekeraar nu apart met een instelling een contract afsluit. Jouw verzekeraar heeft waarschijnlijk meer behandelingen bij deze instelling gecontracteerd dan die van je kennis. Onderdeel van marktwerking in de zorg, nu kunnen zorgverzekeraars adverteren met 'bij ons de kortste wachtlijsten' Vroeger was alles beter. Dan sloot de leidende zorgverzekeraar gewoon voor alle verzekeraars een contract en mocht iedereen daarop meeliften tot het aantal gecontracteerde behandelingen op was, en dan kreeg je pas een wachtlijst als er daarna niet 'bij gekocht' werd.
Zo neemt de verzekeringsmaatschappij nul risico en is het probleem verschoven naar de mensen die de hulp nodig hebben. En je kiest 1x per jaar je verzekering, als je aan het einde van het jaar wat hebt dan heb je dus een probleem en dat kun je nooit voorzien.
Vroeger ( wat ik trouwens echt beter vond) liep de zorgverzekeraar ook geen risico. Het CTG gaf aan wat de contractruimtes voor het hele land gebaseerd op de hoeveelheid geld waarvan de overheid vond dat de zorg mocht kosten. Dus zorg is nooit onbeperkt geweest voor patiënten. Alleen spoed eisende zorg. Niet in de GGZ maar ook niet in ziekenhuisopname bijvoorbeeld. Ik kan me nog herinneren dat elk jaar rond oktober weer geen nieuwe heupen meer gedaan werden omdat het gecontracteerde aantal heup operaties dan al bereikt was.
Volgens mij heeft het vooral te maken met de zorgverzekeraars en hun contracten. Wij moeten soms wel 4/5 keer een nieuwe verwijzing schrijven omdat er dan zgn een regeltje weer niet goed staat in de verwijzing en het moet net op die of die manier worden goformuleerd want anders ketst de verzekeraar het gewoon af en komt er geen budget en worden de mensen niet geholpen en daar gaat zo enorm veel tijd in zitten. Het is een grote bureaucratie.
Hier staat dochter al ruim een half jaar op het wachtlijst bij het wijkteam voor speltherapie . Hier in de gemeente zijn de wachtlijsten echt te lang.......
Onze dochter had in 2016 urgente hulp nodig. Ze kon gelijk beginnen. Geen wachtlijst. Laatst weer een korte periode therapie gehad en weer geen wachtlijst. Was bij een kinderafdeling van de GGZ.
Ik werk in de specialistische ggz, forensische hoek. Bij ons is het zo dat justitie een deel van de behandelingen betaald en die willen bijv. volgend jaar de tarieven verlagen. Daarvoor kan er geen zorg verleend worden (wij hebben geen winstoogmerk). Onze wachtlijsten zijn super lang met hoog risico cliënten maar met de financiële onzekerheid kunnen er (naast de krapte op de arbeidsmarkt) geen mensen aangenomen worden en is het nog maar de vraag of onze instelling overeind blijft staan. Mogelijk gevolg; nog langere wachtlijsten en geen adequate hulp. Het is echt bizar hoeveel tijd er gaat zitten in eisen van verzekeraars (zoals die vragenlijsten die ingevuld moeten worden en alle indirecte tijd van behandelaren), waar door mensen nog langer moeten wachten.
Bababoe inderdaad en dan dus ook toename van risico voor de veiligheid in de maatschappij en dan maar zeggen dat onze instellingen de zaken niet op orde hebben.... bij ons was net een groep nieuwe mensen aangenomen om de kliniekbezetting op sterkte te brengen, die nu weer ontslag krijgen vanwege de bezuinigingen van justitie...wachten op t volgende grote incident waarbij de media weer over ons heen vallen en zeggen dat we slechte zorg leveren...
Ik begreep van mijn voormalig GGZ-behandelaar dat het tegenwoordig postcode gebonden is bij welke behandelaar je terecht komt (zo kan ik dus niet meer door mijn voormalig behandelaar behandelt worden mocht dat ooit weer nodig zijn, wat ik een zeer kwalijke zaak vind, maar dat is een ander verhaal..). Ik vermoed dus dat jullie in een regio wonen waar er kennelijk veel vraag is naar hulp vanuit de GGZ en dat er dus minder hulp geboden kan worden dan dat er vraag naar is. Ik weet niet waar er precies hulp voor wordt gezocht, maar misschien is het de moeite waard om uit te zoeken of er eventueel al een start gemaakt kan worden vanuit de eerstelijnshulp en dan mogelijk later alsnog naar de GGZ te gaan als daar eindelijk n plaatsje vrij is gekomen? Dat werkt natuurlijk zeker niet voor iedereen even goed hoor, maar misschien een goede tip in dit geval.