Wat een positiviteit, super om te lezen dat je er baat bij hebt. Als ik wist dat ik er uiteindelijk ook zo over zou denken zou ik ze gelijk slikken. Mag ik vragen welke AD je hebt?
Ik leef weer, had ik het maar 10 jaar eerder gedaan. Venlafaxine, angst/paniekstoornis. En nee afbouwen is horrible, opbouwen ook niet heel tof. Ik heb nu geen bijwerkingen meer trouwens. Maar ik blijf dit gewoon forever gebruiken
Therapie heb ik al meerdere malen gehad, dit blijkt niet voldoende voor me te werken. Het is steeds van korte duur voor mij.
Ja hoor, paroxetine. Enige bijwerking is droge mond, dus veel kauwgom! En ik ben niet afgevlakt, heb nog steeds highs en lows maar niet meer zo extreem (de lows dan)... het zal niet voor iedereen werken, maar ik zie mijn dagelijkse AD-pilletje als mijn hersenvitamientje.
Wat heb jij veel meegemaakt en heftig ook zeg! Wat knap dat jij er nooit bang voor bent geweest. Ik herken wat je zegt over therapie. Het heeft me veel geleerd als mens zijnde maar de angsten in me heeft het nooit tegen gehouden.
Nee op het moment van slikken had ik het niet door, pas toen ik gestopt was viel dat kwartje toen ik alles 3x zo hard weer ging voelen en dat was best eng. Maar achteraf denk ik ook, waarom had ik dat niet door tijdens het slikken? Waarom had niemand dat door, of waarom wees niemand mij daarop?
Wat een herkenning lees ik in je reactie. Dat zijn best wel wat diagnoses die je hebt. Vind het knap dat je hebt doorgezet en dat je blij bent dit toch te hebben gedaan, geeft mij ook wat hoop. Jij ook succes met je komende tocht.
Hier heb ik nooit eerder van gehoord. Wist niet dat dit kon. Wanneer kom je hiervoor in aanmerking? En hoelang duurt zo’n opname ongeveer?
Dank je wel voor je uitgebreide reactie. Positief hoe jij je zoektocht naar de juiste AD beschrijft en knap dat je nu zonder kan. Bedankt voor je advies.
Ik ga hier wat meer informatie over verzamelen, en alle andere ad die genoemd zijn. Fijn om te lezen dat het je helpt en niet al je emoties afvlakt, klinkt positief
Hoe deden jullie het trouwens met werken, gezin en huishouden tijdens de start van ad? Ik lees meerdere malen dat je er in het begin suf van kan worden en autorijden wordt afgeraden.
Ik heb ook hele goede ervaring met paroxetine. Kreeg deze bij geven van bv en lekker doorgebruikt. Heb 2 3 dagen ietwat woezie gevoeld dat ik dacht hm ik pak de fiets ipv de auto. Ik ben iets afgevlakt, maar ik zie dat als positief want ik werd gek van al m'n gedachtes etc. Nu maken we wel eens een geintje, bijv iedereen in de stress om het een of ander en dan denk ik mensen waar kunnen jullie je druk om maken. Dan zeggen ze al lachend naar jou kunnen we niet kijken. Ik ben met 10 mg begonnen, had niet na 6 weken het idee dat het genoeg hielp, bij 20 mg na een week al stukken beter! Heel veel succes naar zoektocht, ik vind paroxetine enorme aanrader. Werk in het ziekenhuis en zie veel paroxetine bij mensen voorbij komen, ook citalopram lijkt een veel gebruikt middel. Lieve groet
Met mij ging het helemaal heel slecht toen ik startte. Ook lichamelijk, ik zat toen in een revalidatie traject om te herstellen van een auto ongeval. Ik was toen al thuis blijf moeder en mijn zoon was 6 jaar. Als mijn man niet thuis was dan was mijn moeder er. Combinatie lichamelijke klachten en angstaanvallen zorgde ervoor dat ik al niet meer als moeder / huisvrouw kon functioneren dus in dat opzicht veranderde er niet veel toen ik van start ging.
Ik was ontzettend moe, maar voor de rest absoluut geen bijwerkingen. Ik slikte 15 Mg onder de 30 mg is vooral om beter te kunnen slapen, nu halveer ik de pilletjes omdat ik graag zonder wil, soms merk ik wel dat ik wat sneller in paniek en de ptss schiet dus ik moet even gaan kijken of ik daadwerkelijk wil stoppen na de bevalling of dit zo wil houden.
Ik had nog geen gezin en het huishouden heb ik nog nooit gedaan Autorijden ben ik wel altijd blijven doen, alleen bij de ad die bij mij verkeerd viel (waar ik een kort lontje van kreeg, volgens mij paroxetine) heb ik wel eens gedacht 'oei dit kan niet helemaal veilig zijn'. En dan ging het er vooral om dat ik doodmoe was. Maar in de wen-weken heb ik het nooit zo ervaren dat ik dacht dat ik niet zou kunnen autorijden.
Ik ben vorig jaar met Seroxat (Paroxetine) begonnen ivm ernstige pmdd. Ik was ook bang voor de bijwerkingen. Ik voelde me toen zo slecht dat ik dacht als het door het medicijn nog slechter wordt dat kan ik echt niet aan. Maar het tegendeel was waar. Na ongeveer 3 dagen klaarde de hemel weer wat meer op en voelde ik me beter. In overleg met de psychiater ga ik over 6 maanden weer afbouwen. Ik voel me wel erg moe maar volgens de psychiater komt dat niet door het medicijn, ik twijfel. Het is geen wondermiddel, ik voel me nog steeds wel eens erg slecht en ook nog vaak aan het einde van de Cyclus. Ik gebruik het nu iets meer dan een jaar en zag er erg tegenop. Achteraf had ik vroeger willen beginnen. Ik voel me er echt beter door.
Ik kreeg dit medicijn ook toen ik nog zo’n last had van enorme hoofdpijn voordat ze erachter kwamen dat die bult in m’n nek eruit moest. Bij mij nam het m’n hoofdpijn deels weg en was het absoluut niet als ad bedoeld. Gek eigenlijk dan dat dat medicijn voor meerdere kwalen kan helpen. Ik wist wel dat het ook als ad gebruikt werd en zei laatst nog tegen mijn man; ‘zou het ook door die pillen komen, toen dat allemaal speelde met m’n nek, dat ik niet in een heel diep dal ben gevallen?’
Ik hoop dat je het niet verkeerd opvat, maar jouw stuk over alternatieve hulp/meditatie/dieet, heeft voor mij een heel hoog ‘Sylvia Millecam’ gehalte. Het zal best bij mensen geholpen kunnen hebben maar soms moet er gewoon echt medicatie voorgeschreven worden als er al heel veel geprobeerd is.