Dames, Ik zit er een beetje doorheen en heb wat ideeen nodig. Mijn verhaal even in het kort. Meteen de eerste dag na mijn huwelijk ben ik gestopt met de pil. Na zes maanden was ik helaas nog niet zwanger. Dan op aanraden van de huisdokter gestart met temperaturen en wat later ook ovulatietests. Ik ben 31 jaar, niet echt jong meer maar ook niet een leeftijd waarop je denkt dat het allemaal zo lang gaat duren... Maand na maand was ik teleurgesteld, de moed zakte me op het eind in de schoenen. Ik had er geen idee van wat we zouden kunnen hebben "fout" gedaan. Na twaalf maanden heb ik dan een verwijzing gekregen naar de gynaecoloog. Zowel ik als mijn partner zijn helemaal binnenstebuiten gedraaid, maar er werd niks gevonden. Het advies: "oefen nog maar even verder, we zien binnen zes maanden elkaar weer." Misschien is het een beetje intiem om te schrijven, maar we hebben in het afgelopen jaar door een overdosis aan seks er beiden eigenlijk een beetje een afkeer van gekregen. Er zijn momenten waarop ik het zonder glijmiddel niet meer red (gebeurde vroeger nooit!), of waarop mijn partner hoe hard hij ook wil gewoon niet meer kan ejaculeren. Dat is natuurlijk niet ok als je zwanger wil worden, en al helemaal niet als je er ook nog een beetje plezier wil aan beleven. We moeten de komende maanden echt alles op alles zetten, maar we willen het ook voor onszelf natuurlijk ook wel wat leuker maken dan hoe het de afgelopen tijd is geweest. Wie zit er ook al zo lang in het zwanger worden traject en wil een paar tips met ons delen om het weer wat leefbaarder te maken?
Ik ben al heel lang niet meer in deze fase (gelukkig!) maar weet wel dat de lol er wel een beetje af kan gaan. En dan al die adviezen dat je er vooral niet zoveel mee bezig moet zijn, ja hoe dan? Ik kan niet helemaal zien hoe lang je nu bezig bent, maar ik denk dat het wel tijd is om je te melden voor een vervolgtraject waarbij je denk ik wel aan kan geven dat het 'zelf blijven proberen' jullie niet gelukkiger maakt. Bij ons was er ook niks gevonden maar werd er wel direct 'doorgepakt' en dat betekende dat we IUI gingen doen, zonder hormonen bij ons. Dus zelf ovulatietesten doen en dan op het juiste moment melden in het zkh, man z'n ding doen en dan werd het ingebracht. Dat was dus vrij laagdrempelig en toch het gevoel dat je iets aan het doen was. Afspraak was 6x en 6x is het niet aangeslagen bij ons toen. Daarna werd het IVF. Denk er goed over na of je deze stap wil zetten (misschien ziet jullie traject er uiteraard anders uit).
Ik zou niet zo gestresst over zijn met komenden maanden alles op alles zetten. Waarom? Als het niet lukt zijn er ook andere mogelijkheden. Ga juist relaxt doen komende maanden een vriendin van mij kon ook niet jaar zwanger worden, onderzoeken gedaan en laparoscopie en zaad en die stof die ze inspuiten alles prima. Half jaar nog relaxt geprobeerd en daarna hebben ze iui gedaan en zwanger. Sindsdien al 5 jaar doen ze altijd onbeschermd sex en niet zwanger geworden. Waarom? Geen idee en niemand kon antwoord geven maar zo gestresst over doen heeft geen zin ook zo veel sex hebben ook niet. Je hoeft eigenlijk hooguit het 2-3x rond ovulatie te doen om de dag. Succes
Ik zou idd ook proberen het los te laten. Compleet foute opmerking weet ik. Maar zoals t nu gaat hou je t niet vol. Gebruik jed vruchtbare dagen maar haal de druk eraf. 1x per 2 dagen is meer als genoeg en al is het een keer eens per 3 dagen is er ook gewoon kans op zwangerschap. Stel je man eens niet op de hoogte van je vruchtbare dagen zodat het voor hem iig spontaan lijkt. Maak het weer spannend. Lukt het niet dan weet je dat je met een paar maanden andere wegen gaat bewandelen en daar heb je energie genoeg voor nodig. Evt zou je eens een osteopaat of accupunturist kunnen bezoeken baat t niet schaad t niet Ik weet hoe t voelt om verplicht sex te hebben Wij hebben op t moment bijna alleen sex rond mn vruchtbare dagen. Verder even gewoon geen behoefte aan...
Ik zit een beetje met hetzelfde. We zijn nu ruim een jaar bezig (deze is mijn 14de cyclus sinds ik gestopt ben met de pil). In het begin van deze cyclus was ik bij de HA voor iets anders en ik heb terloops ook eens geïnformeerd wanneer we terecht kunnen voor eventuele onderzoeken. Hij raadde ons aan om het nog een half jaar op onszelf te proberen en het gewoon tijdens mijn vruchtbare dagen om de dag gezellig te hebben. Bij ons is het echter ook zo dat de 'fun' er wat af aan het gaan is. Dus hebben we nu zelf besloten om het niet meer zo volgens de agenda te doen. Alleen wanneer we zin hebben zullen we dus seks hebben. De HA gaf ook aan dat er bij mij waarschijnlijk weinig kans is dat er iets mis is aangezien ik een mooie regelmatige cyclus heb waar ik bijna de klok mee kan gelijk zetten. Het vermoeden is dus dat, als er iets bij ons mis gaat, het zaad van mijn man misschien een wat mindere kwaliteit heeft. Dit zijn wel enkel vermoedens en eventuele onderzoeken in de toekomst zullen daar wel uitsluitsel over geven dan. Ik vermoed ook dat ik in mijn eerste cyclus een vroege MK heb gehad. We hebben dan namelijk ook niet echt gericht seks gehad omdat we er van uit gingen dat het wel niet van de eerste keer ging lukken. Dan heb ik echter wel een lange cyclus gehad in vergelijking met de daarop volgende en ik heb dan tijdens mijn menstruatie iets verloren wat ik nog nooit gezien had. De HA heeft mijn vermoeden niet echt bevestigd maar hij zei wel dat het goed mogelijk is dat dat een vroege MK was. In onze kennissenkring kennen we ook een aantal koppels waar het niet zo vanzelf ging. Er zijn er zelfs bij die na onderzoeken te horen kregen dat het op een natuurlijke manier heel onwaarschijnlijk is dat het zal lukken. Nu hebben die toch een aantal kinderen op de wereld gezet zonder MMM. Het bleek dus dat gewoon het gedacht dat het toch niet zal lukken en dat ze geholpen zullen worden een wat rustigere gemoedstoestand gaf bij beide en wat zo leidde tot een zwangerschap. Onze conclusie vanaf deze maand is dan ook om er wat minder mee bezig te zijn en niet echt gericht seks te hebben. Gewoon wanneer we zin hebben. Zo is het waarschijnlijk de eerste keer ook gelukt. Dus in het slechtste geval moeten we dit nog een aantal maanden zo volhouden voor we toch onderzoeken krijgen.
Als je zwanger wil worden lees je vaak dat je om de 2-3 dagen sex moet hebben. In combinatie met ovulatietesten klopt dit ABSOLUUT niet. Zoals hierboven al werd geschreven is 1 of maximaal 2 keertjes per MAAND bij een positieve test voldoende. De rest is totaal overbodig. Een vriendin van me had een gelijkaardig verhaal als het jouwe en zij hadden gewoon geen seks meer (ook niet met zichzelf) buiten de vruchtbare dagen. De zin als je het MOET doen, is dan vanzelf een stuk groter. Dat vind ik eigenlijk nog de meest zinvolle tip die ik je kan geven.
DIT Bij sommige koppels lijkt het wel of er geen limiet staat op de seks in het begin... als het wat langer duurt kan dat inderdaad problemen opleveren. Gewoon 1 of 2 keertjes per maand, goed getimed, dat volstaat! En de rest van de weken dan even minder of niet. Dan is de opwinding en het plezier een pak intenser als het wel moet.
Als je over 6 maanden het medische traject in mag, zou ik juist nu proberen wat te ontspannen en vooral te genieten van elkaar. Eenmaal in het traject moet je al zoveel. Ik zou deze maanden gebruiken om elkaar weer even terug te vinden, wat minder verplicht te seksen (hooguit een keer of 2 rond de ovulatie), maar ook gewoon genieten van elkaars lijf dmv een massage, veel knuffelen, bijvoorbeeld alleen orale seks, etc. Veel succes!
Stress veroorzaakt niet de onvruchtbaarheid!! Juist andersom. Vind het een beetje kwetsend als mensen zeggen 'stress niet zo en maak je niet zo druk'. Het is toch logisch dat je alles op alles wilt zetten om nog spontaan zwanger te raken??
Ik begrijp het achterliggend idee wel, maar ik kan echt niet zeggen: weet je, over 6 maanden gaan we sowieso het medische traject in, dus we laten het nu maar zo. Neen, de gynaecoloog heeft ons zelfs duidelijk gezegd dat we de kans nu moeten grijpen want dat het later alleen maar moeilijker zou worden qua emotionele belasting. Vind ik wel een goeie tip, bedankt. Ik weet alleen niet goed of het wel ok is om te vrijen met een "lading" die dan al een maand klaar zit zeg maar. Weet iemand of dat kwaad kan? Ik dacht dat oude zaadcellen worden afgebroken maar ik ben er niet zeker van.
Zover ik weet alles wat ouder is dan 5 of 7 dagen qua zaad is niet beste kwaliteit, maar persoonlijk ik weet niet als er niks mis is met het zaad of dat echt zo'n probleem is. Je zou dat misschien altijd nog even kunnen navragen aan je gynaecoloog misschien? Ik denk zelf als het zaad goed is, dat er ook na langere tijd er nog steeds meer dan genoeg goede zaadjes tussen zullen zitten. Wij hebben ook besloten, juist nu we waarschijnlijk de mmm in gaan om echt nog maar seks te hebben wanneer we zin hebben en rond de ovulatie dan wel even als moetje. Dit is bij ons maar 1x in de week of 1x in de 2 weken, moet ik wel toegeven zou best kunnen dat mijn man af en toe bij zichzelf doet maar goed dat kan zijn zaad alleen ten goede komen dus ik vind het prima (ik heb een lager libido door fibromyalgie en nog beetje vaginisme vandaar). Zodra ik positieve ovulatietest heb, hebben we seks en dan soms nog 2 dagen erna. En daarvoor is het dus beetje afwachten, of het qua timing toch wel goed was uitgekomen voor het ei of dat we er niks meer aan hebben. Mijn man komt nu wel elke keer weer klaar, iets wat de eerste maanden juist niet altijd lukte. Ik kan je gevoel van het alles op alles zetten heel goed begrijpen hoor, dat heb ik ook heel sterk! Maar geniet al die andere weken inderdaad van een lekkere massage, lekker uiteten samen, ontdek elkaar weer een beetje. En dan met de ovulatie pas echt weer "moeten".
Sperma dat ouder is dan een week heeft iets minder goede kwaliteit, maar let op de bewoording: IETS. Het verschil is klein. Oude zaadcellen worden inderdaad door het lichaam weer afgebroken. Als je man goed zaad heeft (en daar is hij blijkbaar op getest) dan kan een maandje onthouding helemaal geen kwaad.
Ik begrijp je helemaal. Als je eenmaal bezig bent, wil je gewoon snel aantellen. En seks wordt al gauw een verplichting en gewoon niet meer leuk. Ik heb er 15 maanden lang over gedaan om van mijn zoon zwanger te worden. Het was frustrerend en de seks begon haast onpersoonlijk te worden. toen de afspraak met het ziekenhuis hebben gemaakt, hebben we het wat losgelaten. We hebben die maand alles op zn beloop gelaten. En raad eens? 2 dagen voor die afspraak in het ziekenhuis testte ik positief! 14 maanden na de geboorte van mijn zoon kwam de wens voor een tweede. We zouden het wat aanzien. Want het kon zomaar weer een jaar duren en daar waren we ook een beetje op ingesteld. Maar raad eens? 1e ronde direct zwanger. Ik heb een partij testen versleten omdat ik het te gek voor woorden vond en het gewoon niet snapte. En weken in angst geleefd voor de eerste echo omdat ik me niet kon voorstellen dat het nu in één keer ook goed zou gaan. En nu heb ik nog steeds van die momenten terwijl ik er eigenlijk geen grondige reden voor nodig heb. Dus ik geloof er, met de ervaring die ik heb gehad, heilig in dat, als je het 'gezellig' gaat hebben, dat je het dan ook écht met zn tweeën gezellig moet maken. En anders kun je het beter gewoon even laten.
Ik heb geen ervaring hiermee, bij ons twee moeders, dus sowieso iui. Sperma overleeft zo'n twee tot vier dagen in je lichaam, de eicel zo'n halve dag. Een ovulatietest is twee dagen voor ovulatie positief. Dus ik zou 1 a 2 keer seks hebben na een positieve test. De andere keren is alleen voor de lol, kans op zwangerschap is daardoor toch nauwelijks aanwezig. Of alleen praktische seks eens per maand, ook prima, toch. Dan komt seks voor het plezier later wel weer. Hartstikke logisch als die luchtige "het moet leuk en romantisch zijn" sfeer er nu niet is. Daarnaast zou ik adviseren om meerdere behandelaren te vergelijken. Wij gaan naar een privékliniek waar ze vrij snel zijn met extra onderzoek, toekomstplannen bespreken en overgaan naar volgende mogelijkheden. Volgens mij is dat erg wisselend per kliniek/ ziekenhuis, dus wees kritisch en kijk goed rond naar de mogelijkheden.
ik denk dat als het sperma via onderzoek goed blijkt, dat het dan niet heel veel uitmaakt hoe oud. Kan natuurlijk dat er een aantal dood zijn of te zwak dan, maar er blijven dan nog miljoenen over denk ik. Ik denk als het zaad al niet helemaal top is, dan is 7 dagen te oud denk ik.. maar echt 100% weten doet niemand denk ik.. helaas..
Ik denk dat de meeste mannen eigenlijk sowieso dan wel een keer de hand aan zichzelf hebben geslagen , zo niet dan zou ik bij een gemiddelde cyclus van ca 28dgn met ei rond dag 14, gewoon na je menstruatie een keer sex hebben (of hem zelf de opdracht geven te masturberen) en dan met positieve test. Het is wel echt bewezen beter voor zaad en algehele gestel van de man om minimaal 1x per week een zaadlozing te hebben (dacht elke 5dgn) en voor je vruchtbaarheid is veel sex wel goed omdat het ook iets met je immuunsysteem doet (liefst dan ook nog met verschillende partners) maar snap dat je daar niet elke keer zin in hebt, moet wel beetje leuk blijven.
Pff zoo herkenbaar, dan je jezelf ertoe moet zetten om seks te hebben. Mijn man kwam het ook de spuigaten uit. Een maand voordat ik werd doorverwezen naar de huisarts “het losgelaten en gezegd we gaan het wel zien” toevallig die maand op mijn verjaardag seks gehad, omdat we het verder zo spuug zat waren.. en ja hoor, die maand zwanger Nou waren mijn cyclussen ook onregelmatig en werden steeds langer 35-50 dagen. Na maanden lang ovulatie testen, teunisbloemolie en tarwekiemolie en tempen en al die andere zooi geprobeerd te hebben.. De maand waarin we dat dus allemaal niet deden zwanger geraakt.. Ik had ook net een paar maanden ervoor via bol.com 75 nieuwe ovulatiesticks besteld Hopelijk voor jullie allen ook snel een gelukstreffer, maar vergeet zeker niet te genieten van elkaar ❤️
Herkenbaar. En heel cliché en fout, maar ik zou de focus even proberen te verleggen. Houd het leuk voor jullie relatie. We hebben ruim 3 jaar op de 1e moeten wachten. Na een jaar gingen wij ook naar het ziekenhuis. - sperma, was helemaal prima - cyclus, helemaal oké - eitjes, groeiden goed - samenlevingstest, ook die was prima. Advies: probeer nog maar eens 6 maand. Na 6 maanden... niets! Weer naar de gyn. - Nogmaals eitjes checken, prima! --Kweekje afnemen, ook prima. - HSG, niets te zien! Prima.. Er was geen reden dat we niet natuurlijk zwanger konden worden. We kregen wederom het zelfde advies als jij.. probeer nog maar eens 6 maand. Ik was er helemaal klaar mee. We hebben ons gestort op onze bruiloft en seks? Dat hadden we als we er zin in hadden. En één maand voordat we gingen trouwen was ik eindelijk zwanger. Bij de 2e heb ik ook echt tegen mijn man gezegd: max 2 jaar proberen, no presure en géén ziekenhuis. Dat was in augustus en oktober was ik al zwanger. Ik snap heel goed dat het moeilijk is, want je wil zo graag.
Poeh, lastig! Het is dan inderdaad niet meer voor de lol, weet ik uit ervaring. Bij ons was het op den duur ook echt een moetje. Sterker nog, we zijn nu al jaren verder en nog steeds hebben we een soort na-effect van die tijd. Sex is nooit meer zo ontspannen en passioneel geworden als voorheen. Het enige dat ik als tip het is vrijen als je een positieve ovulatietest hebt en verder gewoon samen leuke dingen doen. Voor ons was sex echt al niet meer om elkaar te laten zien hoe leuk we elkaar vonden of ‘om liefde te bedrijven’, dat deden we met andere dingen, samen uit eten, lekker film kijken, dagjes weg etc. Zoek een andere manier om van elkaar te genieten.