Voor ons is de knoop toch doorgehakt We zullen voor een tweede gaan. Het is waar wat ze allemaal zeggen! Zodra je kindje eindelijk in je armen ligt , krijgt het verleden pas echt een plekje en was het het echt waard. Toen ik eindelijk wist dat ik zwanger was van een gezond kindje, dacht ik eerst zeker te weten; Dit nooit meer! De zwangerschap ging super en geen kwaaltjes gehad, top bevalling gehad (ingeleid) Helaas wel zwangerschaps diabetes gehad en zwangerschaps vergiftiging waardoor ik met 37.0 ingeleid werd na een paar weken ziekenhuisopname. Ondanks mijn chromosoom afwijking die ik heb, dat de kans op miskramen heel groot is, willen we toch voor een tweede gaan. Maar wanneer? Wanneer gingen jullie voor nummer 2 ? We gaan er nu nog niet voor hoor, ik wil eerst genieten van onze dochter ♡ en met borstvoeding het liefst de WHO norm halen van 2 jaar. Maar aan de andere kant wil ik niet zo'n groot leeftijdsverschil. Ik en mijn zusje kwamen vlak na elkaar en we waren elkaars beste vriendinnen altijd ! Dat was zo bijzonder.
Wij gingen niet voor nummer 2 maar raakte zwanger toen onze oudste 9 maanden was. Ik vond de zwangerschap erg zwaar, had HG en dat was niet fijn met een rondlopende dreumes. De kraamperiode viel gelijk met een sprongetje van de oudste dus al met al zou ik adviseren om er langer dan anderhalf jaar tussen te laten. Maar het ligt ook maar net aan de karakters die je kindjes hebben. Onze oudste dochter is heel pittig, had een koemelkallergie en veel prematuurgedrag. De jongste daarentegen was een droombaby. Daar had ik er wel 10 van willen hebben
Oei dat lijkt me wel zwaar. Ik heb echt een droom baby tot nu toe ! Ze laat precies weten wat er is zonder te huilen, nouja écht huilen dan.
Wij zijn voor onze eerste dochter per saldo meer dan een jaar bezig geweest, ook miskraam gehad etc. Ik had hetzelfde hoor, wist gelijk, ik wil ooit een tweede. In mijn hoofd zou de 1ste verjaardag van mijn dochter mooi moment zijn. Dat moment kwam en ik was er absoluut nog niet klaar voor. Uiteindelijk bij 1,5 jaar de knoop samen doorgehakt om er voor te gaan en nu bijna direct zwanger. In dec is dochter twee geboren en die ligt nu uit te buiken op me. Ik vind de overgang van 1 naar 2 heel pittig. Iedereen zei het al maar het is zo. Er loopt nu een pittige peuter rond, volle focus op de baby kan niet. Lichamelijk is het mede hierdoor ook zwaarder. Ik zou dit niet onderschatten. Geniet lekker vd kleine en geef ook je lichaam tijd om goed te herstellen om dit nog keer te kunnen flikken!
7,5 jaar na de geboorte van de 1e. En heel blij dat er zoveel ruimte tussen zit. Ik heb volle focus voor de baby, mijn oudste kan het geduld op brengen om even te wachten, ook als dit een half uur of langer is, hij kan zich uren bezig houden met zijn broertje en is mega zorgzaam. Verder geniet ik nu veel bewuster van de baby periode. Eerlijk? Ik zou gek worden als er nu nog een dwarse peuter in huis zou rennen i.c.m. een baby, maar zo heeft iedereen zijn eigen voorkeur.
Ik zou niet naar het leeftijdsverschil kijken. Maar kijken naar wanneer jullie als gezin er klaar voor zijn. Toen mijn zoontje 1,5 was voelden wij ons er klaar voor en wilden ook het liefst een niet al te groot leeftijdsverschil. Helaas laat een zwangerschap nog op zich wachten. Inmiddels heb ik er vrede mee en zie ik er wel de voordelen van in van een groter leeftijdsverschil. Mijn handen vrij voor als er nog een baby bijkomt en waarschijnlijk geen 2 tegelijk in de luiers. Je gaat ook niet voor een 2e om een speelkameraadje aan je kind te geven. Ook met een groter leeftijdsverschil kunnen ze een goede band krijgen. Dus ik zou enkek kijken naar wanneer jullie er klaar voor zijn!
Het is nooit een garantie als je kindjes heel kort op elkaar krijgt dat ze bests vriendjes worden. Vind het ik erg cliché en naïef om te zeggen, "dan hebben ze zo veel aan elkaar.", onze twee oudste dochters kunnen elkaar niet uitstaan. Ze maken elkaar dagelijks het leven zuur en ben meer politie agent dan mama in dat opzicht. Dat terzijde is het voor iedereen anders wat ze een perfecte leeftijd tussen de kindjes vinden. Waar de een 2 jaar fijn vind wil de ander liever langer er tussen. Maar dat is een persoonlijke keuze. Hier heb ik drie kindjes en zit overal 2 jaar tussen. Onze zoon komt als onze jongste 2 jaar en 3 maanden is.
Onze dochter is in december 2 geworden en ik heb gisteren mijn spiraal laten verwijderen. Wij vonden het heel moeilijk om deze keuze te maken omdat ik de zwangerschap van de eerste niet als prettig heb ervaren. Ook doordat ik zwangerschapsdiabetes had, ik kon hier heel moeilijk een weg in vinden en at alleen nog maar broodjes pindakaas omdat hiervan mijn glucose niet omhoog schoot. De periode na de bevalling was ook geen roze wolk. Wij hadden een huilbaby die niet wou slapen en dit heeft zo'n 3 maanden geduurd met heel veel onderzoeken en geen resultaten. We weten nog niet waarom ze zo heeft gehuild. We hebben ook bijna een abonnement bij het ziekenhuis. Het is begonnen met buikgriepjes waardoor ze een aantal keer aan de sonde in het ziekenhuis lag met uitdroging. Daarna een spreidbroekje door een heupafwijking en in dezelfde periode kreeg ze buisjes omdat ze altijd last had van oorontstekingen. Nu is ze eigenlijk altijd ziek. Koorts, verkouden, griep, kinderziektes, het meeste hebben we al gezien. Voor ons dus heel wat om een tweede in overweging te nemen. Willen wij dit allemaal opnieuw doen? Weer door die zware periodes waar we zo tegen op zien.. Na lang nadenken hebben we besloten er toch voor te gaan. Hoe moeilijk wij alles hebben ervaren, we hebben het wel met alle liefde gedaan en we kunnen het ook een tweede keer mocht het weer zo gaan als met onze dochter.
Mijn zoon is 15 maanden en ik ben nu (gepland) bijna 10 weken zwanger van de tweede. Nu hebben we alle spullen nog en leeftijd is niet zo'n groot verschil. Ik heb flesvoeding gegeven, dus qua voeding was het voor mij ook geen probleem om voor een tweede te gaan. Mijn zoon zal ongeveer 22 maanden zijn als de tweede wordt geboren. Mijn zoon is ook echt een (voorslanog) een heel makkelijk kind. Vraagt natuurlijk om veel aandacht die ik met liefde geef, maar nog niet dat het als het ware lastig wordt. Maar dat zal vast en zeker nog wel komen.
Wij na 2 jaar en 1 maand, en was meteen raak dus er zit nu 2 jaar en 10 maand verschil tussen. Ik vind het eigenlijk wel ideaal. Ik kan mijn zoontje erg goed uitleggen dat hij even moet wachten en helpt graag mee. Loopt alleen de trap op en af.. maar ik denk dat iedere leeftijd zijn voor en nadelen heeft? Voor een eventuele derde zou ik er denk ik minder tussen willen als dat kan, maar dat is meer uit praktisch oogpunt, dat alle rotzooi daarna weg kan ha ha
Na 2.5jaar eindelijk zwanger van onze dochter, helaas te vroeg bevallen met27.5 wk en na 4 dagen afscheid van onze dochter moeten nemen. Toen na 3maande zwanger en gelukkig 40.1 wk gehaald. Ondank de angst koze we om te gaan voor een 3e toen onze zoon 2 jaar was. Helaas lukte het niet toen iui traject in en nu 1e ivf poging eindelijk zwanger. Onze zoon zal als de baby word geboren bijna 5 zijn. Soms heb je het niet voor het zeggen, ik wou ook altijd weinig leeftijd verschil maar helaas liep het anders en juist nu ben ik blij er mee hij is Mn grote hulp, en vind fijn dat ik sochtend als hij op school zit even mijn momentje voor mezelf heb.
Mijn zoon is 14 maanden en ik ben inmiddels 5 weken zwanger. Voor ons voelde dit als het perfecte moment. Zelf had ik me voorgenomen om in ieder geval een aantal maanden te wachten zodat de hormonen weer wat rustiger waren en ik weer wat meer kon rationaliseren. Hahaha. Dus we zijn na 10 maanden weer gestart met iui. Rationeel is overal iets voor te zeggen, volgens mij is je gevoel veel belangrijker.
Wij hebben tussen de eerste en de tweede 3,5 jaar tijd zitten. Hadden wij ook echt nodig. Nu, toch voor een 3e gegaan, en zit er straks bijna 5 jaar tussen de tweede en de derde. Die 5 jaar is bewust en we waren ineens in de eerste ronde zwanger van nr 3. Dat hadden we dan weer niet verwacht! Bekijk gewoon wanneer jullie er klaar voor zijn, dan is het goed!
Nog gefeliciteerd met de geboorte van jullie meisje! Hopelijk mag het bij de tweede toch een stuk makkelijker gaan al is die kans zo te lezen klein. Wat een lange en moeilijke weg hebben jullie moeten afleggen. Gelukkig hebben jullie een prachtig kindje mogen krijgen! Super trouwens dat je voor de 2 jaar WHO norm wil gaan met bv, dat gaat hier tot nu toe ook erg goed! Zo mooi is dat hè! Hier nog niet zwanger, maar wij gaan dit jaar voor de tweede. We willen beide het liefst zo'n 2,5 tot 3 jaar tussen beide kindjes, maar het is altijd maar de vraag wanneer je het geluk hebt om blijvend zwanger te mogen raken van een gezond kindje. Met de eerste hadden we mazzel, maar we zijn ons er zeker bewust van dat het bij de tweede misschien wel langer kan duren. We hebben nog geen definitieve planning, maar al wel afgesproken dat ik volgende maand bij de neuroloog ga aangeven dat we voor een tweede willen gaan en ik graag een recept wil voor foliumzuur. De anti-epileptica die ik slik kan voor geboorteafwijkingen zorgen en daarom zal ik geen 0,5 mg maar 5 mg foliumzuur moeten gaan slikken. Vind het ook super bijzonder dat het exact hetzelfde verloopt als toen we voor de 1e gingen. Eind 2016 besloten in 2017 gaan we ervoor, begin 2017 gesprek neuroloog, juni ervoor gegaan en oktober zwanger. Ik hoop stiekem dat we er nu alleen iets eerder voor gaan, rond april/mei. Moet zeggen dat ik het wel weer enorm spannend vind en ik er stiekem al erg veel zin in heb
Toen mijn oudste dochter 4 was ging wij beginnen voor een kindje samen, een 2e voor mij en voor mijn partner zijn 1e, t heeft 4 jaar geduurd voor ik zwanger raakte, dus een leeftijdsverschil van 8 jaar, als er een 3e komt, dan wil ik daar aan beginnen als de jongste 2 is, misschien wel 3
Mijn zoon is nu 12 jaar. Die heb ik samen met mijn ex partner, nu drie jaar samen met mijn vriend, die heeft zich 31 okt 2019 laten herstellen van sterilisatie. Ben nu 7 weken zwanger, van mijn tweede kindje, zijn 3de kindje
Ons dochtertje was 8 maanden toen we er achter kwamen dat ik zwanger was van ons zoontje. Ons dochtertje is net 3 en de jongste 1.5. Ik vind het pittig, ze beginnen nu wel steeds leuker met elkaar te spelen. Maar de 1e 13/14 maanden heb ik echt niet altijd als leuk ervaren. Komt er ook bij dat ons zoontje koemelkallergie had, en s nachts heel slecht sliep tot 14 maanden! Slecht slapen en 2 kindjes opvoeden, geen aanrader
Toen onze dochter ongeveer 1,5 jaar was had ik steeds meer het gevoel van: hier kan ik eentje bij hebben. Dat er een 2e ging komen was hoe dan ook duidelijk voor mij. Man had nog eventjes nodig maar toen afgesproken dat we zouden beginnen wanneer we op vakantie waren. Plan was om de condooms thuis te laten. Ik vond het ook prima als het wat langer zou duren, dan was onze dochter ook alweer wat ouder. Op de dag voor vertrek bleek ik al zwanger (iets met een keer onveilig doen). Even schrikken maar daarna blij en dankbaar en achteraf gezien prima leeftijdsverschil (dochter was erg vlot met alles en het liefste dreumesje/peutertje van de wereld tijdens alle ongemakken) Als je het echt nog benauwd krijgt bij het idee van nog een kindje erbij (even los van een traject in moeten of een zwangerschap) dan zou ik nog even wachten.