Ik ben ook weleens m’n geduld verloren. Ben ik er trots op? Nee. Maar het stoom kwam me uit de oren. Ik had bijna een financieel contract voor hun ogen verscheurd. Ze wilden meer per maand hebben qua geld voor 1 kind, terwijl ze al meer kregen (denk wel het dubbele) dan ik per maand aan mijn beide kinderen uitgeef
Dat snap ik en hoor ik ook idd. Dat ze boos zijn dat ze een luxe product niet mogen hebben bijvoorbeeld. Zou ik me ook dood aan ergeren. Maar dan is er ook een jongen van 17 meen ik die elke avond ligt te huilen, omdat hij niemand heeft, maar die ook niet zomaar ergens te plaatsen is, omdat hij ook ernstige problemen heeft en ik vind dat toch wel heel verdrietig. Pff. Weet niet of ik dat werk zou kunnen hoor.
Dat heeft in onze woonplaats voor veel verontwaardiging gezorgd. Ook bij mij. Ik stond al 10 jaar op de wachtlijst voor een eengezinswoning. Die hier erg schaars zijn Er komen er ongeveer 5 per jaar vrij voor de verhuur. En in een groot deel werden vluchtelingen gezet. Mensen die hier jaren op de wachtlijst stonden, moesten nu nog langer wachten. Ja dan snap ik dat mensen boos worden. Vooral als dan 2 vluchtelingen zonder kinderen een eengezinswoning krijgen die eigenlijk ook nog veel te duur voor hun is. Maar ja, huurtoeslag enz hè.... En dan denk ik, waarom in een eengezinswoning. Er zijn hier regelmatig kleinere en betaalbaardere woningen. Flats. Geef ze die en zet ze op de wachtlijst. Dan kunnen ze net als iedereen wachten totdat ze aan de beurt zijn voor iets groters. Het stak veel mensen gewoon dat er hier mensen met kinderen waren die in een vechtscheiding lagen en op straat dreigden te komen omdat ze geen recht hadden op een woning maar dat vervolgens een vluchteling wel een woning kreeg. En ook nog eens een grote woning. Vluchtelingen gezin hier verderop werken niet. Hebben uitkering enz. Huur is rond de 700 euro. Ik snap dat niet goed. Als mijn inkomen te laag is dan krijg ik te horen dat de woning te duur voor me is en dat ik er niet op mag reageren. En die wijzen ze dan wel toe aan vluchtelingen. En zo krijg je scheve gezichten . En wat Zei de gemeente hier: ze gingen prevab?? Woningen bouwen die tijdelijk (10-15)bleven staan om zo de woningnood op te vangen. Woningen die ze snel op konden bouwen. En soort container woningen. Deze woningen waren voor de mensen op de wachtlijst en voor jongeren. En de vluchtelingen kregen de gewone woningen. Daar is hier heel wat ophef over ontstaan... Nee niet de schuld van de vluchtelingen maar van de overheid. Maar Eerlijk, ik was soms ook boos op de vluchtelingen N
Klopt, ieder op onze eigen manier. En ergens kan je het mensen niet kwalijk nemen. Het is ook enorm moeilijk om te geven om anderen in een wereld waar men voor een groot deel aan zichzelf denkt. Ik ben ook veel en veel meer rechts georiënteerd dan bv mijn man en daar heb ik mijn eigen redenen voor maar dat wil niet zeggen dat ik de mening van een ander niet accepteer. Da's aan de ander.
Laten we wel wezen, een echte vluchteling is al blij als hij veilig is, een dak boven zijn hoofd heeft, te eten heeft en scholing voor de kinderen. En vanuit daar wil zo iemand hard werken om een goede toekomst op te bouwen. Ik heb ook meer dan genoeg gezien dat het in de praktijk toch wel ontzettend vaak anders is.
In het geval van jarenlange behandelingen moeten ondergaan. Kan je wel stellen dat je flink wat doorzettingsvermogen nodig had om moeder te worden. Daar mag je best trots op zijn. En ook op hoe je het verder doet als moeder. Mijn opmerking was meer in de zin van: je hoeft niet specifiek iets te kunnen om moeder te worden. Elke onnozele kan het (dwz vrouw+vruchtbaar) . Er zijn er genoeg zo onnozel dat ze per ongeluk moeder worden. Tja... Da's niet echt iets om trots op te zijn. Maar eigenlijk ben ik het verder met je eens hoor. Ik had mijn mening ondertussen ook alweer bijgesteld. Trots zijn is eerlijk gezegd ook niet mijn sterkste kant. Ben van nature meer bescheiden van aard.
Ik heb nog niet verder gelezen dan jouw post. Maar wat jij beschrijft noemt men toch politieke vluchtelingen? Wat hedendaagse gelukszoekers zijn weet ik niet maar vroeger waren het toch mensen die toch al niet veel hadden en hun geluk elders gingen beproeven. Ze hoopten dan ook rijk te worden. Denk maar aan de goudkoorts. Natuurlijk zaten daar ook wel mensen tussen die op de loop sloegen voor straffen of dingen met de 'landheer' etc. Maar er kwam wel bij dat ze (hard) moesten werken.
Mijn mond valt open van alle paginas discussie! Heerlijk om jullie meningen te lezen en jullie zo ‘beter te leren kennen’. Af en toe hoef ik niet eens meer naar de naam te kijken wie het geschreven heeft, dan zie ik het al aan de schrijfstijl. Iertje; verschrikkelijk zwaar beroep lijkt me. Kan me voorstellen dat je je af en toe in moet houden... Gossip; reageer eens op mijn pb van een paar weken geleden ja... wil het weten!! Vluchtelingen; iedereen is hier welkom... maar die verwende mensen die hier in dit topic worden genoemd, mogen heel snel weer terug. Nog ontevreden zijn ook, hoe durven ze! Terwijl ze hier alles wordt gegeven wat ze nodig hebben... Mijn dochter heeft een nieuw vriendje op school; een Syrisch manneke uit Damascus dat met mijn papa, mama en 2 zusjes is moeten vluchten voor de oorlog. Zo enorm lief, dankbaar, vriendelijk... Zo’n mensen gun ik het om een nieuw leven op te bouwen hier net hun kids. Prachtige mensen zijn het!
Mijn mond valt open van het feit dat mijn zoon van net 2 -bijna- nooit meer in de middag slaapt. Zo jammer, dag 2 rustige uurtjes in de middag.
Goed. Als ik puur naar mijn werk kijk; dan zie ik een gelukszoeker zo. Maar dat is gebaseerd op wat ik in de praktijk tegenkom en niet dat het zo ís of hoeft te zijn bij allemaal natuurlijk. En het is deels doorspekt met mijn eigen mening(en). Ik kom eigenlijk bijna dagelijks op een AZC, een KWE of KWG (begeleid wonen van vroeger) of huizen waar uitgeprocedeerde jongeren wonen. De groep van uitgeprocedeerden wordt almaar groter in Nederland. Dat komt omdat er heel veel jongeren uit landen komen waar het (al dan niet naar mening van de IND) gewoon veilig wonen is. We hebben bijvoorbeeld heel veel jongeren de laatste maanden uit Marokko, Algerije en Tunesië. En juist uit die landen zie je de gelukszoekers duidelijk naar voren komen. Vaak worden die jongeren naar Nederland gestuurd door hun ouders om hier te settelen en daarna zsm gezinshereniging aan te vragen zodat de hele familie kan komen. Maar gezinshereniging kan alleen als je een zogenaamde status hebt; een vergunning dus. In die groep zie je ook vaak dat een euro nooit genoeg is. Het moeten er altijd 10 zijn. Een appartement is altijd te klein; het moet letterlijk een penthouse zijn. Werken? Ben je mal. Van de staat krijgen alle Nederlanders toch een tiet geld? Het zijn, om het oneerbiedig te zeggen; vaak verwende kleuters die voor het snoepschap liggen te krijsen in de supermarkt. Het verschil met bijvoorbeeld Syriërs is zo groot. Deze doelgroep is intens dankbaar vaak en zijn blij dat ze hier mogen zijn. Willen van alles doen om hier te kunnen settelen zoals de taal leren. Eigenlijk komt het erop neer dat de gelukszoekers zoveel mogelijk willen krijgen en daar zo min mogelijk voor willen doen en, zoals vaker bij jongeren (ook Nederlandse natuurlijk) als ze zich vervelen, omdat er geen zicht is op een status, dan gaan ze rotzooi trappen. Vervelend doen in zwembaden tegen meisjes. Grote mond hebben. Dingen vernielen. Ik persoonlijk vind dat de IND vaak veel te lang doet over het proces van terugsturen. Het is van de zotte dat dit jaren kan duren met alle narigheid die erbij komt kijken. Nu is het natuurlijk niet zo dat álle uitgeprocedeerden zo zijn of álle Syriërs. Ik heb ook Syriërs in mijn caseload die, eenmaal een vergunning binnen hebben gehaald, verwend gedrag vertonen. Ik noemde ergens al het voorbeeld van dat ik een contract bijna verscheurde. Dat stuit me dan zo tegen de borst. Je krijgt hier, financieel gezien, werkelijk alles. Meer dan ik uitgeef aan mijn kinderen per maand bij wijze van. Ook rijden wij vaak met jongeren ergens heen, afspraken in een ziekenhuis bijvoorbeeld, en dat wordt echt als normaal gezien. Er kan geen dankjewel vanaf. Dat wij aan pleeggezinnen voor een kind van plusminus 12 jaar, leefgeld geven van 700 euro? Waarom zo weinig? Waarom is dat geen 1000? Wat kunnen we daar nu voor doen? Als ik het zo teruglees klink ik negatief, en zo bedoel ik het niet. Ik hou verschrikkelijk veel van m’n werk en de meerderheid is geen zogenaamde gelukzoeker. Maar misschien dat je nu begrijpt wat ik eronder versta? Ik vergroot het erg uit nu, maar dit vind ik af en toe wel vervelend aan mijn werk.
Echt count youre blessings!! Dat was hier over met 10 maanden. Vanaf haar 1e verjaardag alleen nog een middag dutje gedaan als ze ziek was
Dan ga ik ff ruig doen... mijn zoon van bijna 8 slaapt op vrije middagen nog heerlijk 2 a 3 uurtjes (het feit dat hij verst beperkt is, telt nu gewoon ff niet mee hahahahaha)
Op een gegeven moment kreeg mijn dochter dit ook, maar toen was ze wel ruim 3,5. En nog leg ik haar soms, in het weekend of op mijn vrije dag, in bed en slaapt ze zo 3 uur. Maar, wat wel lekker is bij haar, is dat als ik even op de bank wil liggen en even wil slapen, ze me gewoon met rust laat. Laatst was ik in slaap gevallen en werd ik 1,5 uur later wakker. Zat ze nog lekker te kleuren. Ik kan je nu al vertellen dat dit me bij mijn zoontje niet gaat lukken...
Dit vind ik nog steeds bizar. Pleegdochter van zus heeft in diverse gezinshuizen gezeten en als ik zie wat die per maand kregen en daar 0,0 mee hebben gedaan in de vorm van hulp zoeken, ze is 17 en sinds ze bij mijn zus is krijgt ze pas therapie. En dan te bedenken dat sommige gezinshuizen wel 15 kinderen hebben zitten. Dan vraag ik me af of ze het met een goed hart doen of voor de euro's. In het laatste gezinshuis mocht ze alleen water en thee drinken en voor de jongere kinderen zorgen. Dan zou je denken dat er wat van dat geld gespaart is voor als ze straks zelfstandig moet wonen maar ook dat is niet het geval.