Tuurlijk is het heel zuur als je meer moet betalen of je niet kunt verzekeren. Maar als ze iedereen tegen dezelfde premie verzekeren is het onbetaalbaar. Bjj de zorgverzekering klagen veel mensen dat het te duur is maar ondertussen verwacht ook iedereen dat alles betaald wordt. Ik heb zelf overigens huidkanker gehad dus ik heb ook ervaring ermee dat je dit moet vermelden als je bepaalde verzekeringen afsluit. En ik wil het natuurlijl ook het liefst zo goedkoop mogelijk maar snap ook dat andere mensen niet hoeven te betalen voor mijn hoger risico.
Als ik naar m’n eigen caseload kijk van de afgelopen 12 jaar: ja... Op de één of andere manier blijven heel veel kinderen loyaal aan hun ouders. Of hebben de rol om te zorgen voor hun ouders ipv andersom zou moeten zijn, op zich genomen. Bijvoorbeeld; een kind met een moeder die verslaafd is aan pillen. Soms letten kinderen erop dat ouders niet te veel medicatie nemen want ze hebben ooit ergens gelezen of gehoord dat dat niet mag. Of zorgen dat ouders niet te veel drinken. Gooien flessen leeg in de gootsteen. Dan haal je ze weg en dan is 1 van de eerste dingen die ze vragen of zeggen; ‘maar ik moet blijven, want anders gaat het mis met papa/mama.’ Kinderen houden ook van hun ouders vaak. Ook als ze geslagen worden of mishandeld. Weten ook niet beter hoe het er ook aan toe kan gaan. Daar komen ze vaak in een pleeggezin of instelling achter. Hoe je het ook went of keert: het blijft je papa of mama en daar wil je bij blijven (wonen). Ik heb het 1x meegemaakt dat een jongere tegen me zei; ‘haal me alsjeblieft daar weg’. Vooral die kleintjes zijn heel erg loyaal.
En wie zegt dat het geen gevolgen voor het kind heeft gehad? Wie weet heeft dat kind er later wel van langs gekregen? Is er een reden voor om kind niet in de winkel op z'n plek te zetten? Als de mijne dwars is of in een verkeerde bui dan hou ik in de winkel/openbaar ook m'n mond dicht. Waarom? Omdat ik m'n kind ken en weet wat er gebeurd als ik daar op dat moment tegenin ga. Dan wordt het drama nog groter en ik heb geen behoefte om dat toneelspel midden in een winkel te hebben. Want dan hebben we zeker een winkel vol met rollende ogen. Op dat moment negeer ik m'n kind, gaan we naar buiten en daar hebben we een gesprek hierover en krijgt ze het te horen. Dan is ze uit de situatie en vaak rustiger en bereik ik meer dan in een winkel in het heetst van de strijd.
Geen vraag aan mij, maar ja, dat gebeurd zeker. Kinderen blijven vaak loyaal aan hun ouders. Wat er soms ook gebeurd is, het blijft toch een hele bijzondere band.
Zo gaat het hier ook vaak. Ook om zelf dan de ergste woede te hebben verwerkt en zo rustig ipv woedend mijn kind kan corrigeren. Ik zit net als jou niet op scenes in het openbaar te wachten.
Mijn mond valt open dat een geheugen zo raar kan werken. Als je me vraagt wat we maandag gegeten hebben weet ik het niet of moet ik heel diep graven en als je me vraagt wat het kenteken van mijn eerste auto (17 jaar geleden) was dan dreun ik die zo op. Kwam ik vandaag bij toeval achter. Net als het vaste telefoonnummer van het huis waar ik ben opgegroeid en het vaste telefoonnummer van mijn opa en oma vroeger.
Komt doordat dat in een andersoortig geheugen wordt vastgelegd. Lange termijn geheugen, korte termijn en werkgeheugen.
Het verschil tussen korte en lange termijn geheugen denk ik. Je hoort ook vaak dat mensen die dementerend zijn eerst hun korte termijn geheugen verliezen. Maar nog wel heel lang dingen van vroeger kunnen opnoemen. Daarnaast denk ik ook dat er een verschil zit tussen de noodzaak of bijzonderheid van het onthouden. Wat je hebt gegeten, zal in principe niet nodig zijn om echt opnieuw te gebruiken. Het vaste telefoonnummer van thuis en die van je opa en oma zul je vast vaak gedraaid hebben. En je eerste auto is toch een mijlpaal. Want je eerste auto. Dus daardoor onthoud je daar details ook beter van gok ik.
https://www.bol.com/nl/p/zandbak/9200000110122792/?bltgh=r3i-JkV74IGsX3ikTGlPNg_kcis9EucnblQ2LSt9-tNuQ_27.52.ProductPageUrl Dit is een grapje, toch?
Ik ga er eens over lezen. Werkgeheugen had ik denk ik nog nooit van gehoord. Volgens mij is mijn kortetermijn geheugen zeer slecht geworden na mijn hersenletsel. Maar ook dingen als hoe ik woorden moest schrijven, of soms zelfs erop komen, en voor mijn gevoel zit dat weer in je lange termijn geheugen?
Wij hebben heel wat pleegkinderen gehad. Maar ik zou nooit vergeten dat onze eerste pleegdochter een maand of 2 bij ons woonde en bezorgd aan mij vroeg of het wel goed ging tussen mijn man en mij. Toen ik verbaasd reageerde waarom ze dat vroeg gaf ze aan dat ze een aantal dingen raar vond: Hij sloeg mij nooit Hij was nooit dronken Hij vroeg gewoon dingen ipv commanderen Hij hielp mee in de huishouding Ze dacht serieus dat dit niet zo hoorde. En toch loyaal blijven aan beide ouders. Toch deed haar vader alles veel beter.... Ik heb heel wat traantjes gelaten hierover.
Ja dat snap ik, en wat verschrikkelijk dat kinderen zo op moeten groeien. En heel fijn dat een gezin als dat van jou veel kinderen een veilig en fijn huis heeft kunnen bieden ❤
Nou ik dus echt niet. Hier een keer mijn zoon bij de kraag van zijn jas gepakt nadat meneertje niet alleen de hele dag al aan het kloten was maar ook nog eens midden in de winkel ging staan schreeuwen en grommen naar me. Ik was stom en een kut. Toen greep ik hem bij zijn kraag en trok hem naar me toe en heb heel rustig gezegd dat als hij zich NU niet ging gedragen en zijn grote mond hield ik ter plekken, midden in de winkel zijn broek naar beneden zou trekken en hem een paar flinke petsen op zijn reet zou geven voor dit belachelijke gedrag. Nu zou ik het niet doen, maar mijn toon was danig serieus dat hij netjes "ja mama" piepte en braaf mee liep. Kwam er ook nog een oudere vrouw aan en die begon me te complimenteren dat ze eindelijk eens een moeder zag die d'r kind aanpakte als ze zo deden... Ehh.. bedankt?