Zo’n jongen heeft mijn dochter ook een keer te spelen gehad. Echt, een drama, ik wist niet dat een kind zoveel uit kon halen in 2 uurtjes tijd. Zelfs al stond je ernaast en sprak je hem streng aan, dan ging hij nog door. Gezegd dat het niet goed was gegaan en hij is hier nooit meer geweest, maar dit was echt extreem. Later ooit nog een ander jochie bij mijn zoon te spelen gehad wat alleen maar kon schelden, slaan en over seks praatte op zijn zesde. Mijn man werkte die dag toevallig thuis en was het kind na een uur zo zat, dat hij hem in de auto heeft gezet en thuis heeft gebracht. De groeten hoor, er zijn grenzen, ik heb hier echt geen zin in, vooral niet als ze slecht of niet aanspreekbaar zijn. Zou gewoon zeggen dat het niet goed gaat, klaar.
Zo'n gevoel hebben wij dus ook. Wij hebben die ouders amper 5 minuten gesproken en ze vinden alles prima? Voor hetzelfde geldt ben ik of mijn man een of andere psychopaat oid. Ik laat mijn kind echt niet zomaar bij een onbekende spelen. Wij zijn wat dit soort dingen betreft erg voorzichtig. Veel meegemaakt in het verleden... Heb je ook wel een beetje gelijk in hoor. Heb nogal moeite met nee zeggen (een ander teleurstellen). Maar inmiddels wel aangegeven Leren nee zeggen, moeten we beide nog goed oefenen.. Heeft ze helaas van mij. Zij heeft er ook moeite mee een ander teleur te stellen. Maar we gaan er.aan werken! Dat jongetje mankeert gewoon niks en het is eigenlijk niet fair dat ik hem een rotjong noem, want hij kan er ook niks aan doen dat hij niet opgevoed wordt.. Maar ik dat wil niet zeggen dat ik hem nog in mijn huis wil hebben. Zo is hij dus ook. Zelfs na waarschuwingen gewoon door blijven gaan...
Tnx voor de reacties allemaal. Toch wel fijn dat ik dit topic geopend heb, want heeft mijn ogen doen openen dat zowel ik als mijn dochter beter nee moeten leren zeggen. Wat grenzen betreft; ik had ze al aangeven boven rustig in haar kamer te spelen en om nergens anders te komen, maar tevergeefs... Wat het boven spelen betreft; dochter heeft een aantal vriendinnen thuis gehad die heel lief en rustig boven konden spelen. Veel ervaring met speelafspraakjes heb ik verder niet. (geen tijd voor en zoals ik al eerder aangaf, zijn we daar nogal voorzichtig mee) Wist ik veel dat er ook zulke kinderen bestonden nu weet ik wel beter! Wat nieuwsgierigheid betreft; dat zijn alle kinderen, maar mijn dochter komt nergens aan zonder toestemming of vraagt het eerst netjes. Zo zijn wij ook opgevoed en zo hoort het ook vind ik. Is een kwestie van je kind opvoeden. Dat die in alle kasten en kamers is gaan neuzen, is in mijn ogen niet goed te praten. Zorg maar eerst dat je kind zich netjes kan gedragen, voordat je hem bij een ander 'dumpt'. Ik zag hem gisteren nog het huis uitrennen toen ik richting de apotheek liep (ze wonen er tegenover) en zijn moeder in haar ondergoed! en blote voeten boos achter hem aan zag rennen... Nee hij komt hier echt niet meer in. Dat is nu wel zeker!
Dat dat specifieke kind geen cadeau is om zonder toezicht in huis te hebben, is wel duidelijk. Maar wat je hierboven zegt is dan ook weer onaardig en onterecht. Niet alle kinderen vragen eerst braaf toestemming voor alles. Dat heeft niets met gebrek aan opvoeding te maken, maar wel met een ander karakter dan jouw kind. En ja, daar probeer je als ouders aan te werken. Maar geen enkel kind is perfect.
Het nieuwsgierig zijn is niet alleen een kwestie van niet goed opvoeden. Hij vraagt keurig of hij een koekje mag pakken en als we zelfs thuis een feestje hebben vraagt hij wat hij mag pakken. Maar zijn nieuwsgierigheid naar kennis is zeer groot en dan is zijn impulsiviteit nog groter. Toch is het een net opgevoed kind
ik denk dat je je misschien ook verkijkt op het verschil tussen jongens en meisjes. Ik heb hier allerlei kindjes over de vloer. Jongens en meiden. Maar met spelende jongens heb ik altijd drukte, veel fysieke dingen, korte spanningsboog. Ze spelen iedere 5 min met iets anders. Rennen het hele huis door. Als er meiden zijn zitten ze zo hoppa 30 minuten te kleuren. Of komt er opeens een meisje rustig naast me zitten en vragen wat ik aan het doen ben. Dit hebben geen van de jongensvriendjes van mijn zonen ooit gedaan. En ik weet zeker dat dit ook echt wel nette jongens kunnen zijn. Maar ze gaan vaak op in hun spel. Moeten de grenzen eerst echt horen en zien voordat ze stoppen. Als je zegt ga maar boven spelen. Dan zitten ze hier ook zo een tent te bouwen in mijn slaapkamer. Ik moet daar wel even controle op houden en duidelijke afspraken maken. Of mijn slaapkamerdeur op slot doen. nu is de ene ook erger dan de ander, en als je het niet fijn vind zou ik dit ook gewoon tegen die vader/moeder zeggen, en niet er omheen draaien gewoon. Het is te druk, en ze spelen niet leuk samen dus ik heb liever niet dat hij hier speelt.
Sluit ik me volledig bij aan! En sowieso is iedere situatie weer anders. Dat jouw kind thuis iets niet doet, dat geloof ik graag, maar dat betekent niet automatisch dat ze dat ergens anders ook nooit zal doen. Kinderen leren veel van speelafspraakjes, zowel de kinderen die ergens gaan spelen als die iemand te spelen krijgen. Je moet dat het alleen wel begeleiden. Voor beide kinderen. Ze kunnen dat niet zomaar. En dat kan prima met kinderen wat minder extreem dan dit jongetje lijkt, maar ook dan is het handig er niet van uit te gaan dat alles zichzelf regelt.
Voor mij zou het heel makkelijk zijn. Wil jouw dochter geen speelafspraakje met het kindje? Dan zeg je dat gewoon. Wil je dochter dat wel, zit er niks anders op dan er bovenop zitten als het kind er is en hem de regels in jullie huis proberen te leren. Mijn dochter van bijna 3.5 had ook zo een druk vriendinnetje die nooit luisterde. Echt een drama hier in huis. Maar ik kon haar ook niet bij het meisje thuis laten spelen, omdat er van alles mis was (vechtscheiding, jeugdzorg en al). Op een gegeven moment begon die meid alle 3 mijn kinderen te bijten, omdat ze allemaal hetzelfde speelgoed wilden hebben. Was echt fulltime bezig ruzie te sussen als zij hier was. Goddank kregen ze ruzie en spelen nu niet meer met elkaar!
Zou ze zelf ook nooit de 1e keer boven laten spelen vooral niet als je weet dat het zeg maar een 'ondernemend' kind is. Wil je dan toch juist in de gaten houden.
‘De vorige keer was niet zo’n succes en ze vond het insmeren met modder ook echt heel vervelend, dus voorlopig spreken we niet af.’ Ik zou er niet om heen draaien eigenlijk, geen smoesje, gewoon benoemen dat je niet wil hebben. Het klinkt ook niet alsof ze het zo leuk met elkaar hebben, dus vraag me ook af wie er nu vooral wil afspreken?
Daar heb je zeker een deel van het probleem te pakken. Wij hebben ook weleens jongens te spelen bij onze dochters en vooral bij eentje is er binnen vijf minuten iets kapot of is de CO-meter aan het gillen... Die houden we dus heel kort en in het zicht, en we halen al het speelgoed waar onze jongste erg op gesteld is van tevoren weg. Als er dan iets kapot gaat is het niet zo erg.
Dat doe ik alleen als we een verjaardag hebben en ik weet dat er kinderen tussen de visite zitten die nog wel eens wat laten sneuvelen. Dan zit het huis vaak vol en is het sowieso wel prettig als er niet te veel speelgoed ligt, scheelt ook weer opruimen nadien Maar als dat met regelmaat voorkomt bij de speelafspraakjes is het helaas pindakaas, dan maar niet met dat betreffende kindje spelen. Ben niet van plan om mijn huis op die manier op te moeten ruimen omdat dat kindje altijd wel wat sloopt.