OOHHH dat ken ik! Vreselijk is dat! Wat ik ook zo dom vind van ouders, als hun kind ergens heen rent of bijvoorbeeld aan het fietsen is of weet ik veel. Heel hard roepen "Pas op!" of "Kijk uit!" Pas op voor wat? Waar? Wanneer? Hoe? Links, rechts, boven, onder? Je kunt beter roepen: "Stop nu met rennen!" of "Ga links fietsen!" Mijn schoonmoeder zei ook telkens iets vreselijks; namelijk "Kijk, mama dekt de tafel" tegen mijn zoontje als ik ging klaarzitten om hem borstvoeding te geven. Of "niet aan je mond zetten" als hij iets in zijn mond wil doen. Vreeeeeselijk.
Naar mijn mening altijd nog beter dan je kind (of in professionele setting patiënt/bewoner) voeren. Ik voer mijn huisdieren of de dieren op de kinderboerderij. Mijn kinderen (patiënten/bewoners) geef ik eten.
Ik gaf mijn kind gewoon eten. Ten aanbieden wordt daarbij alleen voor kinderen gebruikt, dus als ik 1 maaltijd kook voor het hele gezin, bied ik het aan aan mijn kinderen, maar bied ik het niet mezelf en mijn man aan. Dat is heel krom aangezien iedereen hetzelfde ermee doet. En idd zoals hierboven aangegeven is 'voeren' net zo vreemd.
Voor mij is voeren als ik het eten op een lepel ofzo doe en in iemands mond stop in plaats van dat diegene zelf eet. Is dat niet een normaal woord ervoor? Verder gebruik ik het woord niet hoor, want ze eten zelf, maar wist niet dat er iets raars aan was.
Oh ik gebruikte aanbieden vooral in de context van dingen leren eten, dus verschillende soorten groente aanbieden en dan aan het kind laten hoeveel het at. (En helemaal niks was daarin ook een optie.) En als ik iemand een koekje of stuk taart aanbied, of bv iets te drinken, dan kan iemand kiezen of hij wel/niet iets wil. Beetje hetzelfde dus. Zo bied ik mijn man ook wel eens thee aan.
Oh, zie hier net een serieuze typefout (& bewerken is niet meer mogelijk) Moest natuurlijk ‘dinnetjes’ zijn! ‘Dunnetjes’ zou iets helemaal anders betekenen
Voeren is in principe een normaal woord. Maar ik gebruik het alleen als ik het heb over dieren. En niet over mijn kinderen als ik ze eten geef. Vroeger werkte ik in een verpleeghuis. Een collega zei dat ze meneer Huppeldepup ging voeren... Mijn nekharen gingen/gaan daar van overeind staan. Meneer Huppeldepup is een mens en geen dier. En mijn kinderen ook niet. Eten geven.
Maar bij voeden denk ik aan een fles- of borstvoeding geven en eten geven is voor mij meer "hier heb je een appel". Voor mezelf in ieder geval een goede reminder dat ik me niet moet ergeren aan de benamingen die anderen ergens voor gebruiken. De interpretatie kan heel anders zijn, is denk ik maar net hoe het in jouw omgeving gebruikt wordt. Geldt uiteraard niet voor echte taalfouten.
Bij voeden denk ik aan borstvoeding of flesvoeding geven. Als ik de kinderen op mijn werk eten geef dan voer ik ze dit met een lepel omdat ze het zelf niet kunnen. Bij eten geven denk ik ook, net zoals @Aries, een kind een appel geven oid. Verder helemaal eens met het bericht van Aries.
Dieren eten geven noemen wij hier voederen. Borst of fles: voeden Eten voor mensen neer zetten: eten geven Eten in de monden van mensen stoppen: voeren
Doe maar gewoon je best om te zeggen "hij wil" Dan ben je wel een heel eind Alles wat begint met "hij wilt" is bij voorbaat niet goed
"Me moeder, me kind, me hond." etc. "Hij leg daar." (Ipv hij ligt daar.) "Het leg aan..., kenne we nie." "Het komp toch wel groot. Een mond meer of minder maak ook nie uit." Letters inslikken vind ik vreselijk overigens. De rest irriteer ik me niet aan.