In zoon zijn klas heeft iedereen er 1. De kinderen vinden het gewoon fijn werken met wat meer stilte om zich heen. Wel open deuren beleid dus kan zijn dat als hun een toets maken een paar kleuters vlak voor de deur met blokken aan het bouwen zijn. Of een paar groep 6'ers op de pc's naast het lokaal bezig zijn met een project en dat gaat niet stil.
Vanavond was ik op een verjaardag, Een vriendin van de gastvrouw was er ook en haar ken ik al heel wat jaren doordat we elkaar vaker tegenkomen bij verjaardagen en ze vertelt nogal veel Nu wist ik van een vorige verjaardag dat haar relatie al niet goed zat, geen verassing want die vent is gewoon een rare snuiter. Maar nu heb ik gewoon eens gevraagd hoe het nu zat. Ze wonen dus gewoon samen in 1 huis maar zijn al drie jaar uit elkaar. Eten, slapen doen ze apart. Die ex heeft nu meerdere vriendinnen en die weten dit niet van elkaar. De kinderen weten hier ook vanaf. Hij appte tijdens de verjaardag dat die die nacht niet thuis zou komen. Een ander huis zoeken is lastig etc etc, best dat je het zo doet maar denk eens aan die kinderen, Is toch ook een raar voorbeeld, je vader die allerlei vriendinnen heeft maar die dit dan niet weten van elkaar en zo spelen er nog veel meer gekke dingen. Die kinderen zijn ook al niet helemaal doorsnee, weinig sociale contacten en erg op zichzelf. Kan me toch niet voorstellen dat dit goed is voor de ontwikkeling van een kind. Ga dan uit elkaar en maak er het beste van.
Neemt hij die vriendinnen dan ook mee naar hun gezamelijke huis? En zo niet, ontmoeten die kinderen dan ook al die vriendinnen? Of weten ze het doordat hij er zo (te) open over praat? En ben het met je eens, sneu voor de kinderen. Hopelijk hebben ze later niet een heel verkloot beeld van gezonde relaties hierdoor.
Nee zover ik weet neemt hij ze niet mee maar hij verteld er heel openhartig over. Ik begrijp ook niet wat die vrouwen in hem zouden zien, Het is echt een rare vogel die gozer Zeg ik niet snel van iemand. Zo was die eens mee op een verjaardag en zat die de hele middag onderuit op de bank op zijn telefoon spelletjes te spelen met zijn zoon en hij heeft geen enkel woord met een volwassen persoon gesproken.
Als ik dit zo lees mag die vrouw in haar handjes knijpen dat haar relatie met hem in ieder geval voorbij is. Ik zou als moeder denk ik dat soort gesprekken en verhalen niet bij mijn kinderen willen hebben en hem dan ook vriendelijk verzoeken dit niet met en bij de kinderen te bespreken. Dat ze straks nog gaan denken dat vreemdgaan en liegen bij relaties hoort.
Ja dit dus en dit zei ik ook tegen haar dat ik dit echt geen goed voorbeeld vindt voor haar kinderen, Dit beaamt ze overigens ook maar ze zit gewoon een beetje vast. Had ook echt met haar te doen en ook respect dat ze dit weet vol te houden. Ik zou het niet kunnen.
Ik denk dat dat juist heel goed is. Niet alleen kinderen met ADHD hebben last van omgevingsgeluid. Mijn oudste zit in een klas met 33 kinderen, dan is het af en toe heel fijn je even af te kunnen sluiten. Vind persoonlijk dat voor ieder kind zo'n ding beschikbaar moet zijn.
Wat een tegenstrijdige constructie?! Waarom open deuren beleid als daardoor alles kinderen met een koptelefoon op moeten zitten? Wat is daar de meerwaarde van?
Ik lees daar dus ook veel over. Werkt dat nu echt? Mijn oudste is nogal ander dan anders (loopt ook bij psychiater) en voor haar wil Ik dat ook gaan proberen.
Voor op school of thuis? Ik heb er eentje voor thuis voor dochter van 5. Is gevoeliger voor prikkels dan gemiddeld en zijn daarvoor bij een fysiotherapeut. Die adviseerde voor school een koptelefoon. Echter gaat het op school juist prima allemaal, past ze zich perfect aan. Maar het moet er toch uit en dan zit ik er thuis mee... (En zij ook!) Goed, soms merk ik aan haar dat ze even goed wat rust zou kunnen gebruiken en laat ik haar met dat ding op 10 minuten kleuren om zo in rust de schooldag / activiteiten te kunnen verwerken. Heel tevreden over!
Hier zou het vooral voor op school zijn. Onze oudste is heel snel afgeleid, hoort, ziet en voelt overal alles. Bij belangrijke toetsen is dat dus een probleem want daardoor kan ze zich niet concentreren waardoor de toets dus uiteindelijk prut word. Een goede vriendin van mij stelde ook zo'n koptelefoon voor. Maar ben wel eensnl benieuwd naar ervaringen
Ondanks dat ze er geen last van lijkt te hebben op school zou ik het daar toch eens proberen. Als ze daar niet zoveel prikkels opbouwt is de overgang naar huis rustiger.
Hier hebben beide kinderen een koptelefoon op school (als enige in de klas, en een wiebelkussen) met zelfstandig werken en toetsen gaat die op. Anders zijn ze buiten vogeltjes aan het tellen ipv aan het werken.
Het hoeft voor haar niet erg te zijn hoor. Maar hier leverde het continue aanpassen een overspannen kind op.
Nog niet echt nee, maar we zijn er nu iig goed mee op weg. De juist diagnose is gesteld zodat we meer hulp kunnen vragen.
Mijn zoon heeft een hele kleine blaas. Na allerlei onderzoeken in het ziekenhuis zijn we daar achter gekomen. Hij haalt het nooit om 2 uur niet naar de wc te gaan. Dat hebben we natuurlijk ook gedaan in het begin maar dan was hij alweer nat. Hij heeft medicijnen gehad en dan kon hij het wat langer volhouden. In overleg met ziekenhuis zijn we daar mee gestopt en moet hij dus nu elk uur naar de wc. Dat gaan we wel weer oprekken met elke keer 5 min extra maar 2 uur gaan we nooit halen. Zoon wilde het zelf graag zonder medicijnen proberen en dat doen we dus nu. We zeggen tegen hem dat hij zonder medicijnen wil dan moet hij ook niet mopperen als hij weer naar de wc moet. Alleen dat lukt dus niet altijd.