Omdat ze elkaar helemaal niet kwijt willen! In een open relatie hou je van elkaar en respecteer je je man of vrouw. Het gaat om extra spanning IN je relatie en het is dus niet zoiets als vreemdgaan. Denk dat hele duidelijke afspraken maken en blijven praten het belangrijkste is. En het samen stap voor stap doen.
Ik denk dat het misschien kans van slagen had gehad als je dit vanaf het begin zou hebben gedaan, nu als "noodgreep" tegen de sleur denk ik dat je bedrogen uitkomt.
Bij mij is het ook niet gewoon elke dag een broodje kaas. Ik bedoel, met dezelfde partner kun je toch heel verschillende seksuele ervaringen beleven? Na 19 jaar zijn wij nog niet uit-ontdekt in ieder geval Ik vraag me af hoe dat na 9 jaar al kan maar misschien hebben wij een schildpadden tempo
Liefde is ook een werkwoord hè.. probeer er samen wat aan te doen om het weer leuker te krijgen met elkaar. Ik denk als ik het zo lees dat jullie basis helemaal niet goed is voor een open huwelijk. Verder geen ervaring mee, maar alleen al de gedachte...
@suus1983 Nee inderdaad...het lijkt wel of het met de jaren juist leuker wordt. Hier ook die ervaring. Misschien heeft het ook wel met leeftijd te maken. Ik heb sinds rond mijn 35e elk jaar steeds meer zin
Ja joh, je hebt oud, jong, belegen, jongbelegen, komijn, brie, brandnetelkaas, gesmolten kaas, geitenkaas, kruidenkaas, smeerkaas, enzv. Ook een broodje met kaas kan heel afwisselend zijn . Maar even serieus TS, het lijkt mij spelen met vuur, aangenomen dat jullie elkaar niet kwijt willen dan. Ik zou persoonlijk op zoek gaan naar andere vormen van spanning.
Eerlijk gezegd heb ik hier geen oordeel of specifieke gedachten bij, soms werkt dit binnen een relatie gewoon goed, de vraag die jij jezelf moet stellen is of dit echt gaat werken. Het voelt voor mij alsof het een noodgreep uit een trukendoos is en niet jullie manier van samen met elkaar leven. Buiten dat zou ik er zelf niet aan moeten denken, ik zou echt ontzettend jaloers worden als mijn man met een andere vrouw het bed zou delen.
Open huwelijk of uit elkaar gaan is wel héél contra. Er bestaat ook nog zoiets als een gulden middenweg: op andere manieren aan die sleur werken. Hebben jullie daar weleens aan gedacht/over gepraat @anoniem83? En ik deel in dit geval de mening van @suus1983; dat het misschien had kunnen werken als jullie vanaf begin af aan al een open relatie waren begonnen, maar dat dat niet geschikt is om de sleur eruit te halen. Misschien wel voor korte tijd hoor, maar nu ineens een open huwelijk aan gaan lijkt mij de pleister op de wonde. Eerst zal de oorzaak aangepakt moeten worden.
Ik kende ook een stel dat het hartstikke goed had en een open huwelijk hanteerde, voor hun werkte het perfect. De afspraak was ook echt dat wanneer er gevoelens bij kwamen voor de ander het direct gestopt werd. Je moet dat wel kunnen. Voor mij zou het niets zijn maar ik sta er voor een ander niet direct negatief tegenover hoor. Minder dan tien procent van alle soorten zoogdieren leeft in exclusieve paartjes. De nauwste verwanten van de mens geven maar net iets vaker de voorkeur aan koppelvorming: 15 tot 29 procent van de primatensoorten kiest ervoor als paar door het leven te gaan, en nog veel minder van hen doen aan monogamie zoals wij mensen die kennen – als een exclusief seksueel partnerschap tussen twee individuen. Dus tja, of wij van oorsprong monogaam zijn valt te betwijfelen. Ik denk dat dit alleen werkt als je zielsveel van elkaar houdt, heel duidelijke afspraken naleeft en ik zou dan ook beginnen in een parenclub of samen met een ander stel? Kijken hoe dat werkt voor jullie?
Ik ben het niet perse eens met je mening dat je dan in je persoonlijke ontwikkeling verder gevorderd bent. Het is meer een way of life.. kies je voor exclusiviteit of hecht je daar minder waarde aan. Communicatie skills zijn sowieso vereist, maar dat geldt voor iedere relatie.
Ja zoiets. Maar dan ook geen volledige relatie (sorry wil niemand tegen het zere been schoppen). Want voor mij valt onder het woord relatie ook dat je elkaar trouw bent. Zowel op vlak van liefde (je hart) en op seksueel gebied (lichamelijk). Voor mij zit het verschil tussen huwelijk en relatie in het stuk dat je elkaar beloofd dat die relatie voor altijd is in het huwelijk. Ik kan het stukje liefde en lichamelijk in een relatie en huwelijk niet los van elkaar zien. En misschien mensen met een open huwelijk/relatie wel.
Ik denk dat dit niet de plek is die vraag te stellen. Hier zitten vooral dames met een kinderwens of kinderen. Niet echt de basis voor een open relatie zeg maar. Mensen die er geen ervaring mee hebben, zullen dit niet begrijpen. Je hebt het verkeerde forum uitgekozen.
Grappig dat iedereen zijn (afkeurende) mening klaar heeft maar niemand heeft er ook daadwerkelijk ervaring mee. TS vraagt om ervaringen. Nou snap ik wel dat dit een forum is en iedereen dus staat te trappelen bij dit soort topics, maar toch...
Mensen stellen de vraag of dit de oplossing is voor de dagelijkse sleur in het huwelijk van TS. Die vraag vind ik niet ongegrond als je kijkt naar de reden waarom ze dit -misschien- willen. Soms is een wedervraag op je eigen vraag veel productiever dan een daadwerkelijk antwoord willen hebben van -in dit geval- een open huwelijk en hoe dat in zijn werk gaat en hoe dat is.
Ik ben wel benieuwd of je dit op ervaring baseert. Als je kiest voor een open relatie, is je vaardigheid rondom communiceren veel crucialer, net zoals in andere uitdagende situaties zoals bijv vreemdgaan, overlijden, faillissement enz. De manier waarop je daarmee om gaat vraagt wel degelijks iets van je vaardigheden, en hoe meer gevormd, des te groter de kans van slagen dat je er uit komt (of in staat bent er gaandeweg van te leren). Zoals ik al zei, ik ken veel mensen die op deze manier een relatie hebben en dat vraagt echt wel iets van ze. Het is nooit simpel. Mensen vinden het al snel te uitdagend omdat er triviale dingen triggert zoals een gevoel van basis, veiligheid, eigenwaarde, enz. Angsten kunnen opkomen, bijv angst om verlaten te worden of minder waard te zijn dan die ander die in het spel komt. En dat heeft allemaal raakvlakken met je verleden en de mate waarin je dat hebt weten te verwerken en daarin hebt kunnen groeien. Wat dat betreft is een open relatie dé oefening om uitdagende lessen te leren. Ik heb zelf overigens twee keer een tijdje gedate met iemand die van de open relaties was en zelfs iemand die polyamorous was. Veel te uitdagend voor mij. En niet waar ik zelf behoefte aan heb perse.
Dat het et bij niemand erbij staat of ze dat wel of niet hebben gehad betekend noet dat dat persee zo is. Het is zo persoonsgebonden of dit wel of niet lukt. Stel ik heb al 10 jaar een open relatie. Dan zegt dat toch niet of dat iets voor ts is. Heeft zo te maken met afspraken karakter en de onstandigheden die op je pad komen. Ik ken een koppel die naar de club gaan en daar hun gang mogen gaan met andere. Daarbuiten zijn ze monogaam. Is absoluut geen open relatie. Maar voor die avond wel. Dus dan kan ze genieten van een broodje jam terwijl broodje kaas aanwezig is.
Dit denk ik ook inderdaad, ik weet van mezelf nu al dat ik dat niet zou kunnen en ik zou het ook niet willen. Wil niet zeggen dat niemand dat kan of niet zou mogen kunnen/willen. Ik denk alleen dat misschien (veel) meer mensen dit denken te kunnen/willen en het dan tijdens erachter komen dat dat toch niet zo is. Je komt er toch pas achter of je het kan ja of nee door te doen.. of de eerste stappen te zetten en erachter komen hoe dat bevalt.. en van te voren goed na te denken over de mogelijke gevolgen.