@Leni4 : gefeliciteerd! @Volbeatmom : heftig hoor! Ik kan me je gevoel zo goed voorstellen. Als je iets kwijt wil mag je altijd appen hoor
Ah wat moeilijk lijkt me dat, ook al kun je er helemaal niks aan doen, het is toch een rotgevoel dat ze dit nu moet doormaken. Digitale knuffel en hopelijk gaat het snel beter! @Leni4 van harte gefeliciteerd met jullie kindje! Wel vervelend dat je er nog zo’n last van hebt en weinig kunt. En wat houdt die extra hartslag in, is daar iets van een oorzaak of reden voor? @MiniPoepiebeertje wat een onzekerheid zeg, het zit ook niet mee! Nog even volhouden en als je het zelf niet vertrouwt en door wilt pakken, gewoon aangeven hoor! Wat gaat het ineens hard met de baby’s, leuk zeg! Ik zou me bijna laat gaan voelen, terwijl ik pas 37 weken ben. Voorlopig wacht ik nog vrolijk mee met de nog zwangere dames, kan zomaar nog een paar weken duren inderdaad.
Nou, ik heb vannacht voor het eerst het plastic zeiltje op mijn bed gehad, om mijn matras te beschermen mochten de vliezen breken. Verder hadden we ook de co sleeper in elkaar gezet, en die stond naast mijn kant van het bed. WAT. EEN. ELLENDE. Dat gaan we dus niet nog een nacht zo doen he!! Dat zeil is warm, glad (het ligt natuurlijk onder het matrasovertrek, maar dat maakt geen verschil) en kraakt als een idioot. Vreselijk. Ik werd al wakker elke keer als ik me omdraai in bed, maar dit slaat wel echt alles. En ik plakte er gewoon van, zo warm dat het wordt! En dan dat bedje. Nee, nee, en nog eens nee! Ik moest eruit om te plassen.... ben vijf minuten bezig geweest om me naar het voeteind van het bed te kunnen hijsen, zodat ik daar net aan op het afstapje kon komen. Moest er wel flink voor op het bedje leunen natuurlijk, en ondertussen kraakte en gleed dat plastic onder mijn overtrek.............. ARGH! Ik was in staat om alles van het bed af te trekken en door de kamer te smijten, zo gefrustreerd was ik. Maar ja, mijn man slaapt er ook nog naast natuurlijk, dus heb het maar gelaten Dus. Dat bedje kan tot na de bevalling niet meer naast mijn bed, want ik ben nu gewoon te lomp om zo te schuiven, maar moet wel zeker elke nacht er 1 keer uit. En dat plastic gaat vanaf vannacht onder ons dekmatrasje. Dan krijgt het dekmatras een optater als mijn vliezen onverhoopt in bed zouden breken, maar dan kopen we maar een nieuw dekmatras. Dit in ieder geval nooit meer! En het grote matras blijft dan in ieder geval beschermd. Ik was er vanmorgen meteen zo GROM GROM GROM over, dat mijn man meteen ja gezegd heeft Die arme vent, hij werd net wakker en ik was al in alle staten van frustratie. Hij heeft ja gezegd tegen het potentiele verlies van het dekmatras, heeft gewacht tot ik met badjas en sloffen aan lekker zat, heeft me koffie gebracht en is verdwenen, elders het huis in hahaha. Hij heeft het toch ook maar te stellen met me nu af en toe hoor. Wat een lieverd. Zo, dat was mijn lange relaas, maar moest het even kwijt haha! Sorry dames, negeer mij maar gewoon, ben een beetje RAWR vandaag!
Haha yup. Herkenbaar. Wat die cosleeper betreft.. dat wordt straks niet makkelijker als je bevallen bent dan weet je dat vast
Hahahaha! Ik heb nog hoop dat wanneer het bed weer omlaag kan als de kraamzorg weg is, en er geen giga buik meer in de weg zit, het misschien allemaal een tikje makkelijker wordt! Shhhh, laat me nou nog even in die waan!
Je kan als alternatief voor het zeiltje ook een waterdichte molton kopen. Een verademing ten opzichte van zo’n krakend zeiltje.
Ja precies dit. Ik had bij de oudste ook dat plastic zeil en was er na 1 nacht al HELEMAAL klaar mee toen. Het is hoogzwanger al moeilijk genoeg om te slapen en met zo’n rampzalig kraak-en-zweet-zeil wordt het bepaald niet makkelijker. Bij de tweede heb ik een matrasbeschermer van Ikea gekocht, echt een verademing! Ik heb die nu ook op het matras, maar het is niet warmer, kraakt niet en je merkt er eigenlijk niks van. En een flinke plas water kunnen ze gewoon hebben, kunnen op 60 graden in de was en zijn zo weer droog. Ook handig na de bevalling, als je borsten ‘s nachts nog flink lekken of als je andere lekkage hebt.... Ik had toen een ‘nattlig’ gekocht, maar die is er volgens mij niet meer. Maar ze hebben vast een nieuwe versie die net zo fijn is, iig eentje nemen met zowel zachte stof als waterdicht laagje.
Ik heb de nacht overleefd gelukkig. Manlief had me gisteravond vanuit het ziekenhuis mee uit eten genomen, speciaal toetje met vuurwerk geregeld om mijn prestatie en de komst van onze dochter te vieren. De schat! Zodat ik even niet bezig zou zijn met het feit dat ik haar achterliet. Vandaag was Inoa gelukkig een stuk meer ontspannen. Als ze stabiel is mag ze met medicatie naar huis. Dus misschien met een dag of 3. Ik hoop het!
Ah wat lief van je man zeg! En super dat het beter gaat met Inoa, hoop met je mee dat ze snel mee naar huis mag!
Voordeel van in het ziekenhuis liggen, als mijn vliezen breken is het tenminste geen zooi bij mij thuis! Uren aftellen tot de inleiding is begonnen! Ik ga straks lekker rondjes lopen door het ziekenhuis, in de hoop dat ik dan misschien geen ballonnetje nodig heb! Ik hoop dat ze vanavond toch weer slaapmedicatie willen geven. Ik ben ondertussen al vanaf 7 uur gisterenochtend wakker.. Vanavond komt mijn vriend gelukkig naar het ziekenhuis en morgen en overmorgen ook de hele dag! Dus dat is gezellig! Wie van jullie zijn nog meer aan het aftellen begonnen? Oh en ik ben zo benieuwd wie er als volgende bevalt!
Dan ben ik de volgende! Vanmiddag om tien voor half twee is Hannah geboren met een geplande keizersnede. Ze ligt op de neo aan de hartbewaking maar we hebben al goed kunnen knuffelen en tot nu toe doet ze het fantastisch
@Niets gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! En wat fijn dat jullie al lekker hebben kunnen kroelen! gisterenavond na de ctg kwam ineens de verloskundige binnen. Ze zei dat ze me dinsdag al wilden gaan inleiden, mijn bloeddruk kruipt omhoog en gezien mijn laatste bloedwaarden (allemaal net onder de grens) vond zij het verstandiger om eerder te beginnen. Dus ik vond het prima, maar uhh, wacht even! Dinsdag is dus morgen al!
Gefeliciteerd met jullie kindjes allemaal! <3 Ik moest weer even bijlezen, de laatste weken vlogen zo voorbij. In december was ik aan een stuk door ziek (hoesten, buikgriep...) en in januari was ik nog druk met het afronden van dingetjes op mijn werk. Eind januari werd ik al tante, hoewel mijn schoonzusje een week achter mij liep. Gelukkig gaat alles goed en zijn ze sinds gisteren weer thuis. Met mij en mijn zwangerschap gaat het voorspoedig, wel bijna elke dag last van brandend maagzuur (eerder zo een druk in de slokdarm), maar ik slaap nog redelijk goed. Het helpt dat het hoofdeinde van mijn bed iets omhoog kan, waardoor ik niet helemaal plat lig. Zeer aangenaam zo Twee keer heb ik tot nu toe een week gelopen met volgens mij een ingeklemde ischias zenuw, iig iets in de linke bil / onderrug, wat met een gekmakende stekende pijn naar mijn linker been uitstraalde. Kon bijna niet zitten, nooit lang zitten en verging vooral 's avonds van de pijn. Telkens bij het opstaan vanuit een stoel of de bank liep ik echt mega moeilijk en stijf, kon niet op mijn linker been gewicht zetten, de pijn was zo scherp en het been tintelde als een stoot op je telefoonbot. Vreselijk. Gelukkig is het nu op eens weer weggetrokken sinds eergisteren. Zo maar. Verder kan ik niet klagen - Mijn buik is huuuge en ik geniet sinds 22 januari van mijn verlof. Ben zo benieuwd welke dag de kleine gaat kiezen en hoe deze bevalling zal zijn! Donderdag weer controle bij vk.
Oooh, spannend!! Zijn ze dan vandaag begonnen? Ik ben heel benieuwd hoe het voor je gegaan is! Inleiden lijkt me toch wel een beetje eng hoor, weet niet waarom. Maar misschien ben je dus al een heel eind, of heb je zelfs al kennis mogen maken met jullie kleine! :O