Ben ik kortzichtig? (bijstand niveau)

Klopt inderdaad volgens mij moet de dagwaarde onder de 4000€ liggen. Tenzij je kan aantonen dat je hem echt nodig hebt, al zal dit misschien per gemeente anders zijn.

 

Ik heb niet alle pagina's gelezen of je nog meer uitleg hebt gegeven, maar ik kan mij zo voorstellen dat het gaat om een uitje of gezamenlijk cadeau, en deze vrouw heeft gezegd dat ze die 10 euro niet kan betalen want ze zit in de bijstand?

Persoonlijk zou ik haar dan gunnen om die 10 euro aan iets anders uit te geven, maar dat hangt natuurlijk van jullie eigen financiële ruimte af. Wat wij vaak deden bij vriendengroepen met een groot verschil in inkomen, is dat de mensen die niet betaalden meer moeite deden. Die waren de BOB, of die kookten (en dan betaalden de rest de boodschappen), bij een vereniging betaalden de jongeren niet maar die haalden de rondjes..
Misschien zou zoiets ook een oplossing zijn? Er even van uit gaande dat ik goed gegokt hebt wat de situatie is

 

Niet kortzichtig maar voorzichtig.
Lijkt mij ook het beste in dit geval.
Na 6 weken terug contact al om geld vragen en dan ook nog eens verkondigen wie haar wel geld toestak, zou hier njet worden.

 

Die individuele inkomenstoeslag krijg je alleen als je langdurig in de bijstand zit (zo'n 3 jaar). Bij mijn gemeente moet je dan wel aantonen dat je echt hebt geprobeerd om een hoger inkomen te genereren. Of dat zo is, bepaalt de gemeente.

 

Ik vind trouwens dat je zelf moet beslissen of je haar wat geld geeft of anders eens een leuk extraatje. En dat je dat niet moet laten afhangen van of zij volgens jou wel goed met haar geld om gaat of dat jij vindt dat ze dingen anders moet doen of eigenlijk al genoeg krijgt. Jij bent haar niet en zij is jou niet, en jullie hebben beiden andere vaardigheden. Bovendien is het aangetoond dat als je langdurig 'arm' bent, je IQ een flink aantal punten naar beneden gaat, je korte termijn gaat denken (en daardoor misschien wel eens een onhandige beslissing neemt) en nog wel meer dingen die je niet bepaald verder helpen. Haar mentale toestand doet er wat mij betreft ook niet toe. Ik vind het moralistisch om voor een ander te gaan bepalen hoe die zijn leven moet leven en als hij dat niet doet, je dan geen hulp zult bieden.
Wat jij je moet afvragen is of jij haar wilt en kunt helpen, zonder dat jij bepaalt wat zij eigenlijk met die hulp zou moeten doen. En je kunt hulp op verschillende manieren aanbieden.
Ik mag hopen dat ik ook wat hulp zou krijgen, als ik gewoon eens niet de handigste beslissingen neem en dat een ander ook naar mijn situatie kan kijken vanuit mijn ogen.

Zo help ik heel soms mijn broertje aan boodschappen, of breng ik hem naar een sollicitatiegesprek (ook al denk ik dat hij het niet gaat volhouden) of geef ik hem 10 euro. Dat geld verwacht ik niet terug en ik laat los wat ik vind dat hij er van moet kopen; ik kan hem alleen advies geven. Mijn broertje is overigens verslaafd aan wiet, is 22, heeft geen opleiding afgemaakt, werkt niet, heeft gedeald, wil ook geen verantwoordelijkheid nemen. Ik help hem omdat hij mijn broertje is, ik vind dat hij ook een kans moet krijgen (ook al is het de zoveelste, want als iedereen maar denkt dat je toch niks goed kan doen, waarom zou je dan nog je best doen?) en ik voel me er goed over. Als mijn broertje uit de shit is, dan heb ik tenminste nog goed contact met hem, want ik heb hem wel geholpen toen hij op z'n laagste punt was. En dat is mij ook wat waard.
Vind ik daar wat van: echt wel. Kan ik daar wat aan doen: nee. Heb ik hoop dat het ooit nog eens goed komt: ja. Snap ik zijn situatie: ja en nee.
Maar hopelijk komt hij er ooit uit, en dan met de hulp die ik hem wil en kan geven.

 

Ten eerste, het was niet lullig bedoeld van mij en volgens mij ook niet van Emilie69. Ten tweede, dat doe je eigenlijk wel een beetje. Je wilt namelijk inzicht in de eventuele karigheid van de bijstand (als deze mevrouw doet lijken?) Je bent dus aan het bepalen of deze mevrouw haar financiële toestand karig genoeg is, om deze mevrouw te helpen.
In mijn ogen moet de financiële toestand of iets anders niet uitmaken. Als je iemand wilt helpen, zou dat in mijn ogen moeten gebeuren omdat je dat wilt vanuit jezelf, niet omdat iemand zielig genoeg is of helemaal niks aan haar situatie kan doen.
Wat maakt het uit of de bijstand hoog of laag is, of iemand rond kan komen met een beetje creativiteit of eigenlijk helemaal niet. Maakt het uit of iemand kerngezond is of mentale problemen heeft? Wat uitmaakt is of jij haar wilt helpen, op wat voor manier dan ook, ongeacht haar situatie.
Als je voorwaarden gaat stellen aan hulp, wordt je waarschijnlijk teleurgesteld. Een beetje zoals dat je geen geld moet uitlenen met de verwachting dat je het terugkrijgt.

 

Ik denk idd dat niet alles gelezen werd. Totaal ander verhaal bij u.

 

Ik vind eerlijk gezegd helemaal niet dat ze op een vervelende manier tegen je ‘praat’ ik vind ook dat er een kern van waarheid in zit. Eigenlijk zegt ze dat wanneer je iemand wilt helpen om wat voor reden dan ook, hoe de financiën ook in elkaar steken en jij er dus een goed gevoel bij hebt jij die gene ‘moet’ kunnen helpen op wat voor manier dan ook.

Heb je er een slecht gevoel bij, zoals jij. Kan je beter financieel niet helpen. Misschien dat je haar op een andere manier kan helpen? Misschien dat je voor kan stellen dat een derde haar financiële situatie in kaart kan brengen? Zonder dat jij hoeft te weten hoe en wat?

 

"Bovendien is het aangetoond dat als je langdurig 'arm' bent, je IQ een flink aantal punten naar beneden gaat, je korte termijn gaat denken (en daardoor misschien wel eens een onhandige beslissing neemt) en nog wel meer dingen die je niet bepaald verder helpen. "

Ik vind dit nogal een uitspraak....ik kan van mezelf gerust zeggen dat ik er niet slechter op ben geworden qua IQ, integendeel ,al het rekenen en puzzelen hebben me een stuk creatiever gemaakt dan voor heen.Je kan niet dit soort uitspraken doen over mensen die je niet kent of waar je niet mee te maken hebt.Ik weet niet of je mensen kent die in de bijstand zitten maar zijn die echt "dommer" dan jij bv?

 

Ik kan mij juist wel vinden in die uitspraak, ik ben afgekeurd, werk niet en zit dus thuis het is nou niet of ik mezelf thuis ontplooi en carrière kan maken.
In die zin ben ik mij daar dus juist wel bewust van dat ik er niet slimmer op word en dus heb ik een tijdje geleden ervoor gekozen om online cursussen te gaan volgen om juist wel mezelf meer te kunnen ontplooien, want heel eerlijk ik voel mij dus wel minder slim worden dan dat ik eerst was.

 

Stress heeft wel degelijk invloed op je brein. Langdurig financiële stress zorgt ervoor dat je op dat moment misschien keuzes maakt die op lange termijn niet handig zijn, omdat je brein op de ‘overleefmodus’ staat en dus op korte termijn denkt. Uitzonderingen daargelaten.

 

Of je iemand wel of niet helpt is inderdaad een keus die je zelf moet maken, er zijn veel soorten hulp wat jij aan hebt geboden mee rijden naar een goedkopere supermarkt is super fijn, ik zou je wel adviseren hierin gelijk duidelijkheid te geven hoe vaak ze dat kan verwachten, want als dat erg onregelmatig is en ze rekent er wel op voordeliger boodschappen te kunnen doen dan kan dat juist voor problemen zorgen.
Stel dat je zegt ik rij eens per 2 weken met je mee zou je kunnen overwegen de eerste keer (mee) te betalen zodat ze voor 2 weken voordeliger kan inkopen en dan dat besteedbare bedrag kan bewaren zodat ze keer erop zelf de buffer heeft om voor 2 weken voordelig in te kopen, en op die manier een buffer heeft daarvoor, hopelijk snap je hoe ik het bedoel.

Verder je vraag niks over houden in de bijstand, ja daar kan ik mij volledig wat bij voorkomen, ik heb een wia die lager is dan bijstand en de enige reden dat wij rondkomen is het kgb en de kbs, zodra ik dat niet meer krijg hebben we een probleem, want kwijtschelding van de gemeentelijke heffing doet de gemeente hier alleen als je bijstand hebt, bij elke andere vorm van inkomen niet, nee ook niet als dat zelfs lager is, potjes voor allerlei ditjes en datjes zijn er ook amper dus ja ik kan mij heel erg goed voorstellen dat iemand na vaste kosten amper geld overhoud onder de streep, want alle kosten stijgen harder dan jouw inkomen dus elk jaar moet je weer een paar euro besparen en op een bepaald moment is er niks meer te besparen. Je krijgt net genoeg om je vaste kosten te betalen en te eten maar als er iets onverwachts gebeurt of er komen extra kosten heb je een probleem. En al die mensen die praten over potjes voor nieuwe wasmachines, dat is nog maar bij een enkele rijke gemeente, hier kun je dan bijvoorbeeld geld lenen bij de gemeente om dat te vervangen en die moet je maandelijks terug betalen, ook 1x moeten doen, dan moet je eerst bij de stadsbank een lening aanvragen en als die het afwijst kun je bij de gemeente aankloppen. Dan krijg je een lening en heb je die maandelijkse kosten ook erbij, die lening moet binnen 2 jaar terug betaald zijn, en je kunt dus eens per 3 jaar een lening aanvragen. Ik krijg altijd heel erg de kriebels van al die mensen die menen dat je met een laag inkomen in aanmerking komt voor honderden potjes en kapitalen per maand krijgt want zo is het echt niet. Zeker niet als je in een arme gemeente woont,