Ik heb een inmiddels bijna 9 jarige hond, aangeschaft met m'n toenmalige ex vriend. Toen hond 9 maanden was gingen m'n ex en ik uitelkaar en bleef de hond bij mij. Al snel ontmoette ik m'n huidige vriend. Hij gaf aan niet zo van honden te houden, maar hij was blij dat ik ieg niet een klein keffertje had. Vanaf 't begin mocht hond mee bij hem op bezoek/logeren. Na 1.5 jaar raakte ik onverwacht zwanger. Toen hebben we besloten om te gaan samen wonen in zijn huis. Hond mocht mee. Echter vanaf toen heeft vl het alleen gehad over de stank van een hond, de haren en bovenal de tijd die het mij kost om haar uit te laten. Na 3 jaar hebben we samen een huis gekocht. En de klachten blijven. VL voelt zich niet gezien en niet gehoord door mij, omdat hij aangeeft dat hij niet wil dat de hond haart/stinkt in huis. Maar goed een hond kun je nu eenmaal niet in 'n kennel houden als deze het niet gewend is. Ook vind mijn vriend dat de hond niet los in huis mag lopen. Ze moet van hem altijd in de bench liggen. Zitten mag ook niet. Om haar toch gelegenheid te geven de pootjes te strekken laat ik snachts de bench open onder het excuus dat ze toch moet drinken. Maar nu komt het, vorige week heeft mijn hond het zoutdeeg van m'n zoon uit de vensterbank op gegeten. Alles onder gespuugd incl de bank (daar mag ze van vl ook absoluut niet op) Vl voelt zich al jaren niet gezien en gehoord door mij, omdat ik dus probeer te zorgen dat m'n hond een acceptabel leven leid. De spugerij is voor hem de druppel. Hij zegt dus dat ik hem niet zie en hoor en m'n eigen plan trek. Hij is ook bang dat ik nergens meer tijd voor heb als nummer 2.wordt geboren, omdat ik elke dag een uur besteed aan de hond. Wat 'n verhaal is 't geworden. Maar 't zit me zo dwars. Want als ik zeg dat hij dat van mij verlangd dat ik de hond weg doe, dan is dat mijn eigen conclusie. Pff wat een gedoe. Wat zouden jullie doen meiden?
Ik snap je vriend wel een beetje, ik hou ook niet van honden. Maar HIJ heeft hem zelf in huis gehaald. Iets wat ik dus NOOIT zal doen. Je kunt niet gaan samen wonen en na jaren zeggen dat de hond weg moet, want dat zegt hij met andere woorden.. Als de hond een probleem was geweest had hij niet moeten gaan samen wonen.
Hij wist dat samenwonen met jou inclusief de hond was. Een dier behandel je niet als een ding, de hele dag in de bench, koekoek! Ik vind je vriend een zeurpiet. Ja zeggen maar ondertussen de boel zo dwarszitten zodat jij....ja wat eigenlijk?Zodat jij de hond wegdoet?
Oh men... Ehm huisdieren zijn opzich wel goed met opgroeiende kinderen. Ze leren er ook verl van. Maar je man aka VL is niet bang dat de nr 2 van zn eigen nageslacht teveel tijd zal consumeren? Je zal je kinders toch ook uit moeten laten. Dus dat kan dan mooi samen met de hond. Ik zou VL vragen wat het idee nu is met een hond van 9+ jaar. Nog even en de hond gaat hemelen, gemiddeld worden ze toch maar een jaar of 11. Verder moet hij niet zeuren. Hij heeft voor jou gekozen en daar hoorde de hond bij. Dus ik vind hem wel een beetje een zeurpiet.
Lastig hoor. Zijn er geen onderwerpen waar jullie het wel samen over eens zijn als het om de hond gaat? Mijn vriend had ook al een hond, ik ook, toen we elkaar leerde kennen. Mijn hond hebben we na een paar jaar in laten slapen maar echt omdat ze ziek was. Wilde niet meer lopen, lag alleen maar te rillen in haar mand, zag niet meer goed en had mijn vriend al 2 keer gebeten. Na de 2e keer in overleg met de dierenarts in laten slapen. Heel ander verhaal dus. Over de hond van mijn vriend waren we het in het begin ook niet eens. De hond werd 4 keer per dag uitgelaten, kreeg melk bij zijn brokken als hij iets minder at en nog een aantal dingen waar ik het niet mee eens was. We hebben het hier uitgebreid over gehad. Inmiddels besteed ik meer tijd aan de hond dan mijn vriend. Vooral het blijven overleggen en van elkaar weten wat we wel en niet acceptabel vinden heeft erg geholpen. Je vriend zou toch moeten weten dat dieren ook wel eens ziek zijn dus wel eens alles onder spugen (of nog andere dingen). Een uur per dag met een dier bezig zijn is toch niet erg raar, misschien dat hij ook iets kan doen zodat hij een band met de hond op kan bouwen? Bijvoorbeeld een korte wandeling maken?
Ach wat sneu. Ook voor jou! Maar moet je hond echt de hele dag in de bench liggen? Dat is toch geen hondwaardig leven? Houdt hij alleen niet van honden, of helemaal niet van dieren?
Het arme beest de hele dag in de bench alleen s’nachts niet. Vind dat echt zielig en niet oke. Die hond zal wel gefrustreerd zijn dat ie spullen gaat slopen. Geef dat beest de ruimte dan zal ie het niet meer doen. Die vl moet maar eens gaan nadenken want zo hou je een hond niet. Hij is er mee akkoord gegaan dus beestje heeft normaal de ruimte nodig.
Dat hij lekker een hele dag in de bench gaat zitten... Niet zn energie kwijt kunnen,en zn benen kunnen strekken, kijken hoe ie dat vindt. Hij wist toch toen jullie gingen samen wonen dat je een hond had? Moet ie nu niet gaan lopen huilen om wat haar wat je gewoon kan opzuigen. Als jullie kindje op de bank spuugt, doe je die toch ook niet weg,een ongelukje kan gebeuren en daarbij, alsof je hond denkt; laat ik vandaag lekker iets eten wat niet goed is,en dan op de bank eruit gooi,gewoon om .... lekker te irriteren Vind een uur per dag nog helemaal niet veel, misschien nog wel weinig als ik eerlijk ben, dit is icl alle wandelingen ?
Jullie wonen al (bijna?) 7 jaar samen en nu is hij bang omdat je uur per dag met de hond bezig bent? Is hij niet ergens anders bang voor en de hond een manier om dit te uiten?
Ik heb medelijden met de hond. Zo te lezen gaat het jullie allebei niet zo goed af om haar een waardig leven te geven. Ze is al 7 jaar de dupe van je relatie, want dit speelt natuurlijk niet ineens nu de laatste dagen.... Ze ligt zo te lezen de hele dag in de bench, wat heel slecht is voor haar gewrichten vooral nu ze ouder wordt. Wat bedoel je met het stukje over het drinken? Kan ze niet drinken wanneer ze wil? Je schrijft dat je een uur met de hond bezig bent, mag hopen dat het langer is of wordt ze niet een aantal keer stevig uitgelaten nu ze de hele dag opgevouwen in een bench ligt? En waarom ga jij niet keihard tegen VL in hierover? Ik zou dit nooit accepteren en dat ook echt duidelijk maken, opkomen voor iets dat je lief is (hopelijk). En over het gezeik dat ze een keertje heeft gespuugd na het eten van iets verkeerds zullen we het maar helemaal niet hebben..... Triest hoor.
Ik schrik meer van het feit dat de hond van hem alleen maar in de bench mag liggen en hooguit 's nachts van jou eruit mag komen om te drinken?? En jij dat maar goed vindt.. Sorry hoor, maar je hebt het beestje al zo lang nog langer dan je je vriend kent en dan wordt er zo mee om gegaan omdat hij geen honden liefhebber is??! En hij vindt het al teveel als je een uur aan die hond besteed? Nou ik vind dat als ik van je verhaal uit mag gaan nog veels te weinig. Wat is nou een uur op een hele dag? En dan nog ligt de hond alleen maar in de bench, wees alsjeblieft reëel en zeg niet dat het alleen aan je vriend ligt. Jij kunt ook meer voor dat beestje opkomen tegenover je vriend, ipv dat die hond maar wordt weggestopt omdat het haart en stinkt.. Wat ondankbaar! Het is niet eens een jonge hond meer, maar valt onder de senioren en ligt ook nog eens per ras anders want sommige grote rassen worden niet eens ouder dan 8. Dus is je hond al bejaard, wellicht heb je mazzel dat het een ouder beestje is en dus meer "behoefte" heeft aan slapen en liggen dan een jonge hond.. Maar dan nog verdient het toch beter dan dit. En trouwens het komt ook vaker voor dat oudere honden meer haren en sneller ruiken dat heeft met de ouderdom te maken. Ik zou niet eens willen weten hoe je vriend zou reageren als je hond van ouderdom binnen plast omdat het niet meer zo vaak lang kan ophouden. Want ja oudere honden moeten ook vaker tussendoor plassen. Eigenlijk zou ik zeggen dat jullie hond op basis van dit verhaal beter af zou zijn bij iemand waar hij of zij de laatste jaren van zijn leventje mag slijten zonder dat het beestje wordt weggestopt in een bench. Ook gezien het feit dat je duidelijk aan geeft dat je vriend en kinderen voor gaan op de hond. Dus het komt er op neer dat dadelijk met de 2e erbij de hond eigenlijk helemaal niet meer telt, niet echt hondwaardig. Ik zou dan realistisch tegenover de hond zijn en voor die laatste jaren een goede eigenaar zoeken die hem nog alle aandacht en liefde geeft. Gezien duidelijk in je verhaal te lezen valt dat je niet voor je hond kiest door dit gedrag van je vriend niet te accepteren. Ik was allang vertrokken met hond en kinderen..
Wij hadden een konijn wat ik niet kon luchten. Uiteindelijk is het dier een natuurlijke dood gestorven, maar voor die tijd zijn er echt duizenden euro's naar toe gegaan aan dierenarts kosten. En het was hier heel duidelijk hoe ik daar over dacht. Maar mijn vriend vond dit dier belangrijk, dus werd er goed voor gezorgd. In een relatie heb je naar mijn mening te respecteren wat je partner belangrijk vindt. En als het daarbij dan ook nog over een weerloos dier gaat, waar je zelf mee akkoord bent gegaan, dan kun je dat naar mijn mening maar beter accepteren, inclusief de lasten die daar nou eenmaal bij horen.
Ik zou ook echt niet gelukkig worden van zo'n grote stinkende harende hond in mijn huis. Als ik daar dan toch zou mee hebben ingestemd zou het ook best kunnen dat ik "in the heat of the moment" verwijten zou maken mocht de hond over de bank hebben gespuugd. Ik ben ook maar een mens. Dat gezegd hebbende vind ik dit toch echt niet kunnen. Ik dacht (en hoop nog steeds) dat ik je post niet goed heb begrepen. De hond zit of eigenlijk ligt de hele dag in de bench en mag er alleen 's nachts onder druk van jou uit. Dat is toch geen waardig bestaan. Daar ben ik dan wel weer te dierenvriend voor om dat te begrijpen en te verwachten van een dier dat mee in mijn huis woont. Ik zou met hem rond de tafel gaan zitten en eens duidelijk uitspreken wat te doen met de hond. "Als hij zegt dat je de hond weg moet doen zegt hij "Dat is jou conclussie" is in mijn ogen geen duidelijke communicatie. Het is eigenlijk een "ja/ nee" vraag. Herplaatsen vind ik ook weer zo'n ding en hadden jullie dan eigenlijk al meteen moeten doen toen jullie samen gingen wonen. Maar deze situatie moet voor de hond denk ik echt veranderen.
Ik was al lang afgeknapt op iemand die op zo’n manier met dieren om gaat eerlijk gezegd.. Je kan en mag de hond hier niet de dupe van laten worden. Hij wist vooraf waar hij aan begon en daarnaast vind ik het ook wel een soort emotionele chantage dat hij zegt niet gezien te worden, maar niet aangeeft wat hij dan wel wil. Kom voor jezelf en je hond op hoor!
Ik vind het bizar dat jij accepteert dat die hond de hele dag in de bench moet en maar een uur per dag aandacht krijgt, wat sneu voor het diertje zeg!
Ik hou niet van honden maar vind dit oprecht super zielig voor het beestje. Iedereen snapt toch dat je een hond niet een hele dag in een Bench moet laten liggen dat is imo dierenmishandeling.