Haha, dat heb ik ook! Gelukkig ben ik niet de enige Verder klinkt "death" uit mijn mond ook heel raar volgens mij. En Paul blijft ook lastig (laat ik nu net een ex hebben die zo heet). En mijn beide kinderen kunnen psychopaat niet goed uitspreken. Mijn zoon maakt er "pu-siegootpaat" van en dochter "spie-oogpaat" .
Ik had vroeger een juf die geen zakdoekje kon zeggen, werd altijd zaddoekje bij haar, en vaak vermeed ze het door tissue te zeggen
Trouwens wordt bij mij altijd trounens. Overigens zeg ik ook vaak joun ipv jouw. Ouw wordt dus oun bij mij.
Ik kan alles goed uitspreken als ik er bij nadenk maar door mijn Amsterdamse accent worden veel woorden verkeerd uitgesproken. Wat het opvallendste is denk ik, De Z als S uitspreken Achter werkwoorden de n weglaten Dus de zon in de zee zien zakken word de son in de see sien sakke
Ik heb moeite met "station". Het klinkt een beetje als stafhion. of als ik het heel duidelijk probeer te zeggen is het staa-ts-ion. Komt er best beroerd uit.
Loyaal. Ik maak er yolaal van En loyaliteitsconflict vind ik helemaal erg. Ik gebruik deze woorden in mijn werk redelijk vaak, maar als het even kan ontwijk ik ze.
Ik heb tijdens een vergadering op het werk, het wel eens gehad over ontroerende zaken ipv roerende zaken. En nadien nogmaals een paar keer fout gezegd voordat iemand me durfde te corrigeren.
Paul dat wordt Pal bij mij. School wordt schol. Maar over Paraskevidekatriafobie breek ik echt mijn tong.