sinds een week merk ik dat onze meid van 8 maanden en 24 dagen heel erg haar zin aan het doordrijven is! zo erg dat ik er af en toe een beetje tureluurs van word! voorbeeldje: als ze iets wil pakken zoals bijv. onze pc of glazen salontafel (waar ze haat tandjes in wil zetten) dan zeg ik vaan 3x nee dat mag niet...en zet ze terug op haar kleed en dan is het huilen brullen. ik wil dat en niet anders! als iets niet lukt begint ze meteen niks is goed, zelfs in de buggy om te wandelen niet, terwijl ze dat nooit een ptobleem vond! snap er echt niks van ik heb het sprongetjes boek, ze is nu 39 weken + 1,5 week overtijd is 40,5 week, met 41,5 week komt de sprong pas en in week 44 de donderwolk...dus dat zou het niet kunnen zijn! wel krijgt ze 2 hoektanden bovenin en heeft ze daar rode billen van... maar hoe ga ik hier mee om moet ik ze heen laten doen en gek worden van het gezeur hoe los ik dat op?
Nou, dat Oei ik groei boek geeft aan wanneer het spongetje bij de allersnelste kinderen kan voorkomen. De meeste kindjes lopen zo;n anderhalve maand achter op het boek hoor! Het kan dus heel erg goed, het klinkt echt wel als een sprongetje dat je kind nu doormaakt. Het wil iets wat ze nog niet kan, en dat is natuurlijk superfrustrerend!
Erg herkenbaar! Ik zit er nu ook middenin! We zijn al bezig in week 4... Erg zijn zin doordrijven, jammeren, mopperen, hangen... noem het allemaal maar op! Hopelijk is de periode snel voorbij!
Ook ik denk dat het heel goed een sprong kan zijn. Merel heeft het nu ook (en die is ietsje ouder, wel een week te vroeg geboren) ze wil alles pakken, vooral als het op de tafel staat. Telkens Nee zeggen en haar wegzetten en afleiden. Maar als datgene wat ik geef om af te leiden niet leuk genoeg is, dan gaat ze jengelen/protesteren/huilen. Ik denk hoe ouder ze worden, hoe minder de precieze tijd van de sprongen klopt. Ze kunnen opeens zoveel meer! En dat wat ze kunnen willen ze ook doen. Zoveel en zo vaak mogelijk. Bij Merel zakt het nu een beetje af, dat drammerige. Ze snapt ook als ze iets niet mag pakken denk ik. Dus ik denk dat het tijdelijk is en bij een sprong hoort. Succes
Hier ook! Ook echt de boel bij elkaar schreeuwen als ze haar zin niet krijgt. Ik krijg op het moment ook geen schone luier om. Draaien en dan zitten, telkens weer. Afleiden, iets in haar handen geven, niks helpt. Iemand tips? Het zal wel bij de sprong horen. Volgens mij duurt deze ook lang... Succes!
Hier net zo van een kindje van ruim 11 maanden. Cecile begint al te schreeuwen als ik haar neer leg op de commode want dat wil ze nu even niet en met dingetjes afleiden ging ook altijd goed, maar nu werkt het niet echt meer. En ook met NEE als ze iets doet wat niet mag kan ze ook echt zo,n dwingend stemmetje opzetten van: Uh! Hard zeggen dan. Of ze begint direct te huilen. Was ook even naar de winkel geweest en Cecile had ik thuis gelaten bij haar papa. Dat uurtje dat ik weg was heeft ze alleen maar gehuild en wilde ook helemaal niets. Was ik eenmaal thuis toen moest ik haar ook echt oppakken voordat ze stil werd. Het is echt even een moeilijk periode. Ook met slapen zodra haar Po of speen op de grond valt zit ze recht op in bed terwijl ze wel redelijk goed slaapt op moment. Want ze wil haar speen en Po weer terug en slaapt meestal dan ook wel weer verder. Maar het gebeurd nu de laatste paar weken wel een paar keer op een nacht of ze is vroeg wakker en geef om 6 uur wel de po en speen terug en dan is ze ook nog wel weer een uurtje stil.
Inderdaad Anne S, hier precies hetzelfde. Constant hangt ze aan mn broek en achtervolgt me. Ik kan niet eens rustig een kopje koffie drinken. ha ha Verder is ze harstikke vrolijk, maar echt drammerige momenten. En ook erg vroeg wakker... En luier verschonen is echt drama. maar goed hopelijk is dit snel voorbij..
Heel herkenbaar ik had het alleen nog niet gezien als een sprongetje.. Demi is al een paar dagen niet te genieten. Ze huilt overal om is hangerig en heeft soms een driftbui als het niet gaat zoals zij dat wil. Haar ritme is totaal veranderd en ik weet even niet meer wat ik met dr aan moet. Gisternacht werd ze in een keer krijsend wakker. (normaal word ze nooit wakker) en was echt ontroostbaar. Eventjes doorbijten dan maar.. pff
hier ook... luca dramt echt zijn zin door. Als ie dan wat te pakken heeft wat ie niet mag en ik pak het af.. moet je hem dan eens horen
Sem heeft dat ook. Hij wil de hele dag bij mij zitten of op de grond liggen (tijgeren), maar als ik hem even in de box wil zetten of in zn bedje (als meneertje dat niet wil) begint hij heel hard te krijsen. Soms gaat hij helemaal liggen 'spingen' als ik hem op zn rug leg. Echt een beetje driftig. Dat deed hij eerst heleaal niet. Als ik hem dan een beetje afleidt, wordt hij vaak wel wat rustiger. Vermoeiend he?
Ah, Sem is trouwens ook erg verkouden en loopt te hoesten dus ik kan hem ook niet echt lang laten huilen, want dan krijgt 'ie gelijk een hevige hoestbui. Wat doe je dan?!
Ooooo wat heerlijk herkenbaar. Anna s met mijn dochter van 11 maanden is het net zo. Met name het verschonen pfffffffff. Ach ook dit zal over gaan.......ooit Ondertussen probeer ik vooral te genieten van de leuke momenten als ze die dagen heeft. Bij ons helpt weg gaan goed, ze is dan meer afgeleid. Hoewel ze van de week bedacht dat ze wel heel hard kon huilen in de auto en dat doet ze anders ook niet.
Inderdaad wat Erica zegt, vooral ook genieten van je kleintje! Het zijn fases die ook weer voorbij gaan, hoe vermoeiend het ook is.
Wat mij opvalt hebben ze ook onzettend ontroerende momenten in deze fase. Echt kan soms Cecile helemaal plat kussen! Maar afgelopen nacht was ze 2 uur achter elkaar wakker, al steeds jengelen en wat aan het spelen met haar beertjes die ze in de ledikant heeft. Niet oz grappig dus, want ik slaap dan echt niet. Op den duur heb ik haar toch nog wat te drinken gegeven en toen ging ze ook eigenlijk snel slapen.