Ik zie alleen mijn vrouw en mijn collega's. Geen vrienden, geen familie... dat komt wel weer. Boodschappen doe ik alleen als het echt moet.
Wij doen net zo streng. We nemen alleen de kinderen niet mee naar de supermarkt. De kinderen spelen niet met/bij andere kinderen en verder zien wij ook geen vrienden en familie. Alleen in de supermarkt en tijdens het wandelen/fietsen komen we mensen tegen en dan houden we afstand. Twijfel best wel om online de boodschappen te doen, want in de supermarkt treffen we de meeste mensen, maar ik vind het fijner als ‘mijn’ plekje leeg blijft voor iemand die risico loopt in de supermarkt en waarvoor het dus noodzakelijk is.
Kinderen hebben er geen last van. Hun douchemomentje verplaatst naar overdag maar dat is een beetje dagvulling dus eigenlijk wel prima. Man word een beetje gek van me maar houd wel rekening met me. Ik word zelf vooral gek van mezelf. In mijn hoofd weet ik dat ik deze tijd echt even moet gebruiken om te ontspannen (nu zonder wekker en schooltijden) maar ondertussen voelt het alsof ik het drukker heb dan ooit. Maar voordeel is wel dat ik op deze manier bijna geen angst voor corona heb en me erg veilig voel.
Hier mogen de kinderen wel naar buiten maar niet met anderen, bv ronde skaten ed. Niet in de speeltuinen. Vanmorgen ben ik een ronde mee gegaan. Verder achter het huis. Winkel ga ik alleen zo min mogelijk. (Schoon)ouders zien we nog wel maar zeer beperkt, ze zijn allemaal ook nog vrij jong. Wij moeten toch werken, kinderen kunnen wel tijdje alleen maar geen hele dag dus meestal komen ze tussendoor even kijken. Beide geen vitaal beroep en kunnen niet thuis werken (kunnen moeilijk hele machines naar huis slepen).
Wij houden strikt vast aan geen (speel)afspraken. Boodschappen zijn nu al een paar keer bezorgd. Ik ben vorige week dinsdag voor het laatst in de winkel geweest, daarna mocht ook niet meer ivm gezondheidsklachten. Zodra ik klachtenvrij ben, ga ik wel weer boodschappen doen, maar sowieso ‘s morgens vroeg of wat later op de avond en absoluut alleen. Dochters mogen wel met elkaar een balletje trappen op het hockeyveld. We kijken vooraf even of het druk is, dat kan ik zien vanuit mijn keukenraam (en dan mogen ze dus niet). Ze gaan nu al ruim een week iig iedere avond na het eten, dan is er meestal niemand. Zoon speelt in de tuin en middelste dochter mag van mij gerust even een stukje fietsen of steppen. Als ik weer naar buiten mag kunnen we ook hier wel wat verruimen en kan ik met ze op pad. En ik denk dat ik straks dagelijks even zelf een wandelingetje maak. Ik zit nu bijna 2 wkn echt aan huis gebonden met 5 mensen om me heen, dus ik kijk er wel naar uit om even alleen te zijn.
Hier precies zo. Maar als ik de straat kijk zijn wij wel een uitzondering helaas. En kreeg gisteren nog een speelverzoekje terwijl haar man ziek is en in een risicogroep valt én ze weet dat mijn man zwaar verkouden was (hoest nu nog). Ik snap het echt niet.
- Boodschappen bestel ik, man is overdag weg, in de avond werk ik vaak, of slaap ik een paar uur na een nachtdienst. - kinderen mogen alleen achter spelen. Wel sneu omdat de buurkinderen wel samen spelen. - wel wandelen we minimaal 1x per dag gezamenlijk. - ouders en schoonouders zien we niet, net als elk ander bezoek. - er mag ook niet in de speeltuin worden gespeeld, nu hebben we ook veel in de tuin om mee te spelen.
Hier voor de deur zie ik ook veel buren samen met de kleine kinderen in de speeltuin zitten. Meerdere moeders op 1 bankje.
Ja hier ook. Maar ook in hun eigen voortuintje, maar dan praktisch naast elkaar en zeker niet eens 1 meter ertussen (buren dan he, geen gezinnen). Heb echt de neiging om er wat van te zeggen (maar doe ik nog maar even niet).
moet je even de nieuwste noodverordening van je veiligheids regio opzoeken. Degenen die ik nu geleden heb is het allemaal benoemd en daarmee dus ook strafbaar als je als ouder niet meegaat tm 12 jaar.
Bij mijn zus in de stad hebben ze nu een kliklijn die je als burger kunt bellen als je groepjes ziet en handhaving komt dan controleren en evt. Boetes uitdelen. Dat vind ik trouwens veels te ver gaan zo een klik lijn.
Oh dat heb ik nog niet meegekregen, maar ze doen eigenlijk wat er gezegd wordt. Toezicht houden op hun spelende kinderen. Denk dat ik liever zelf even een opmerking maak.
Oudste mag wel buiten spelen met vriendjes, maar wel beperkt. Normaal mag hij alleen maar nu ben ik erbij. Er wordt niet bij elkaar thuis gespeeld. Uitgezonderd zoon van mijn vriend. Met boodschappen doen moeten ze wel mee. Kan helaas niet anders. Ze moeten bij mij blijven en mogen niet zoals normaal door de winkel lopen om producten te pakken. Verder contact verloopt voornamelijk via facetime/skype of op gepaste afstand.
Online boodschappen doen lukt hier niet omdat alle tijdssloten al een dikke week vooruit vol zitten. Ik haalde vroeger altijd bij een pickup point, maar lukt nu niet meer Verder was ik altijd al mantelzorger voor mijn hulpbehoevende vader.. en zijn poetshulp heeft afgebeld... dus ik moet daar poetsen en boodschappen brengen. Mijn man en de kinderen werken dan in opa zn tuintje en zwaaien door het raam. Verder spelen mijn kinderen in de tuin met onze directe buurkinderen. Of soms ook wel voor het huis, dan praat ik bij met de buurvrouw, allebei met onze eigen kop koffie 3 meter afstand. Verjaardagen vieren we “online” met facetime of whatsapp... mijn man gaat vanavond zelfs bier drinken met zijn vrienden via een conference call. Mijn vriendinnen maken vlogs voorelkaar. Mijn zoontjes kletsen met klasgenootjes via Discord, we hebben nog voldoende sociale contacten