Totaal geen schaamte. Man begint 5 dagen van tevoren al te roepen dat ik bijna ongesteld moet worden.
Gewoon open. Ik ga niet in details natuurlijk, maar vertel hem wel een paar dagen van te voren wanneer ik het ga geworden omdat ik dan humeurig word en dan niet altijd even lief reageer op bepaalde dingen. Lang leve PMS Als ik dan eenmaal ongesteld ben vertel ik dit ook want ik heb soms best heftige buikkrampen de eerste paar dagen en dat is geen pretje. Vind het wel belangrijk dat hij weet waar hij aan toe is en dan kunnen we het elkaar wat makkelijker maken die dagen.
Ik loop het niet heel de tijd te verkondigen, maar praat er wel over. Zeker omdat dochter het ooit ook gaat worden en ze moet weten dat het normaal is.
Oh nou dat interesseert mij echt geen reet. (Bijna) iedere vrouw heeft het en mijn vriend interesseert het net zo weinig eigenlijk. Nee hoor, daar praten wij heel open over. Hij koopt ook regelmatig tampons voor me.
Ik vind het echt raar als je blijkbaar zolang al met iemand samen bent dat je je wel door hem wilt laten bevruchten maar je het gênant ofzo vind om te vertellen wanneer je ongesteld bent. Ik zelf vertel het wel aan mijn man wanneer ik ongesteld ben geworden of tussentijds bloedverlies heb. Handig voor hem om te weten, hoeft hij ook geen moves te maken als ik toch ongesteld ben. Ik heb gelukkig normaal nooit rugpijn, maar helaas wel als ik ongesteld ben. Dus als ik rugpijn krijg is dat vaak de eerste voorbode en vaak klaag ik dan al: ‘blehhhhh denk dat ik vandaag of morgen ongesteld wordt want m’n rug doet zo’n pijn.’ Of soms zeg ik: “getverderrie ik ben echt zoooooo zielig, ben echt zooooo allerjezus ongesteld... Au au.” Of: gatver de getver ik bloed zo’n beetje dood nu, echt niet normaal!!’ Hij trekt dan vaak zo’n gezicht van: gatverdegatver dat je mij dat verteld maar lekker boeiend. Waarom zou ik dat niet aan hem kunnen vertellen? Zelf maakt hij wel eens een opmerking ‘dat jij zeker ongesteld moet worden, je bent echt zooooooo sjaggerijnig. Of die opmerking dat hij denkt dat ik ongesteld moet worden als hij ziet hoeveel chocolade ik weer van de winkel heb meegenomen. En echt: als hij niets over ongesteld zijn had willen horen dan had hij maar een relatie met een man moeten nemen.
hetzelfde! Het is geen taboe ofzo. En ik Verzucht ook wel tegen mijn man: ohw ik moet ongesteld worden...
Geen schaamte hier. Ik zet het altijd in onze (mij en mijn man) gezamenlijke agenda. En ik meld het als het weer voorbij is
Hier hetzelfde als bij TS. Geen schaamte, maar we praten er gewoon nooit over. Hij merkt het vanzelf als ik voor het slapen gaan langer op het toilet bezig ben, of als ik die week boven naar het toilet ga. Maar hardop uitspreken doe ik eigenlijk nooit. Wel naar vriendinnen hoor, dan appen we lekker over enorme chocadehonger etc. Mijn man heeft nog nooit tampons voor me gekocht, ik haal eens in de paar maanden een voorraad bij Kruidvat.
Ik ben er helaas een beetje schamend in opgevoed. Ik moest zelf in groep 8 aan mijn moeder vragen wat ongesteld is, omdat een meisje in de klas dat was. Ze heeft het toen vluchtig uitgelegd en toen ik het werd lag er elke maand een pak maandverband in mijn kast. Het heeft tot ver in mijn twintiger jaren geduurd dat ik mij niet meer schaamde bij kruidvat als ik maandverband/tampons kocht. Dit ga ik zooo anders doen bij mijn dochter later. Dan leg ik het haarfijn uit en geef tips. Bij mijn man ging ik er eerst een beetje schamend mee om. Maar dat ging al snel anders gelukkig en nu vertel ik hem altijd heel blij dat ik weer ongesteld ben. De eerste jaren noemde ik het ‘Truus is weer op bezoek’ zodat ik het woord ongesteld niet hoefde te zeggen. Nu niet meer, maar van hem hoeft het allemaal niet zo haha.
Ik herken dat zo dat je bij je eigen kind het heel anders gaat aanpakken. Ik was 2 x ongesteld als kind ( achteraf was dat het dus) maar ik dacht toen als kind dat ik een erge ziekte had. k heb nooit uitleg gekregen wat het was en gebruikte maar wc papier. Toen mijn bed onder het bloed zat heeft mijn moeder er maar even naar gevraagd. Misschien omdat mijn moeder niet had veracht dat ik het al op mij 11de zou zijn ofzo ik weet het niet. Maar nu neem ik dochter al mee zover dat kan. Laatst was mijn maandverband op boven en ik zat al op de wc. Dus ik naar dochter roepen of ze mijn maandverband wilde pakken. Snapte ze niet dus ik zei mama luier, ooo dat snapte ze dan wel weer. Daarna vroeg ze waarvoor het was dus ik vrij algemeen uitgelegd wat het inhoud. Was prima voor haar.
Ik zeg altijd. sorry schat, weekje pech voor jou. Weet hij genoeg haha . Ben daar wel heel open in. We zijn 18 jaar samen en hij koopt ook gerust pakje tampons voor mijn en als ik ongesteld ben neemt hij reep chocolade voor me mee als hij is weeste tanken of boodschappen haha. Tegen de kinderen zeg ik ook als ik sjaggo ben, sorry mama zit weer in haar periode dus houdt afstand haha. Maar kom uit gezin met 5 meiden en heel open opgevoed hierin. Was gewoon gesprek aan de keukentafel . Gerum mijn vader haha . Het is wel weer ff wennen. Met pil en spiraal denk 8 jaar geen menstruatie gehad en z'n 1,5 jaar geleden gesteriliseerd en mooie nette cycles nu. Elke maand week pauze voor man haha . Hij vind het maar lastig
Ik verander trouwens echt in een heks dus mijn man zegt vaak zelf al, o je bent zeker ongesteld geworden. Haha. Blijkbaar staat het op.me voorhoofd
Ik ben geen goede leugenaar. Op het werk neem ik mijn hele tas mee naar de wc. Dat valt vast op. Maandverband kan nogal makkelijk uit je zak piepen. Dat valt helemaal op dus het moet dan maar een tas zijn. Thuis koop ik een paar dagen voor ik mijn menstruatie verwacht biologisch maandverband in en hebben we er een prullenbakje met zakje voor, voor de vieze maandverbandjes. Het komt verder nooit ter sprake en ik heb niet dusdanig erge klachten dat er iets te klagen valt. Ik heb alleen maar partners gehad die tijdens mijn menstruatie ook gewoon seks wilden.
Ik vind het in ieder geval niet iets dat vies is. Praat er ook gewoon over. Vroeger had ik sowieso geen keus, lag uren te kreunen van de pijn dus mn vader en moeder en iedereen die thuis was wist het meteen wel. Met mn man praat ik er ook over. Sowieso mededelen wanneer ik geworden ben en wanneer het weer voorbij is (geen seks tijdens menstr.) Maar heb vaak genoeg ook problemen en ja, ook die bespreek ik.