ik heb de nipt vorige week laten doen....gewoon in Nederland en ook de nevenbevindingen. de keus waarom wij de nipt hebben laten doen is ten eerste mijn leeftijd (ben 39) en onze zoon heeft een aangeboren chromosoom afwijking aan zijn ogen...dit had destijds uit zo'n nipt onderzoek gekomen...maar dat was er 13 jaar geleden nog niet...als wij dit vooraf hadden geweten kun je hier beter op voorbereiden....het was een enorme shock en hebben heel veel in een hele korte tijd snel moeten regelen voor operaties en opnames en onderzoeken...waardoor ik een postnatale depressie heb gehad... voor ons is dat de rede geweest...je weet het al vroeg in de zwangerschap als er iets niet klopt...
D Dan kan ik me heel goed voorstellen dat je de test nu laat doen. Lijkt me heel heftig dan. Fijn dat het nu wel kan. Hoe gaat t nu met je zoon?
Wij hebben ook nog niet besloten wat we gaan doen. Aan beide opties kleven voordelen en nadelen. Ik denk dat we gewoon op gevoel een keuze gaan maken. Waar twijfel jij over?
Wij hebben de nipt laten doen zonder nevenbevindingen. Zo raadde de vk ons dat aan, en voelde voor ons ook goed zo De nipt hebben we gedaan, omdat ik graag een keuze wil hebben mocht het kindje een afwijkende uitslag hebben. Een niet levensvatbaar kindje wil ik de zwangerschap niet van voldragen. Onze uitslag was goed trouwens
Wat leuk, twee meiden. @Wasabi, fijn dat jullie ook een goede NIPT-uitslag hebben, en de bevestiging dat het een meisje is. @marianne ivf, welkom. Heel begrijpelijk dat je dan voor de NIPT kiest. Wat betreft het prijsverschil, staar je daar niet blind op. Zorgpremie is in BE ook een stuk lager dan in NL, maar de vergoedingen zijn heel anders, dus eigenlijk niet te vergelijken. Onze oudste dochter heeft medische bijvoeding omdat ze onvoldoende groeit. In NL wordt dat volledig vergoed, wat erg fijn is omdat het een paar honderd euro per maand is (precies weet ik het niet). In BE wordt dat niet vergoed, ik heb al een paar keer als ik iets over had of wat mijn dochter niet lekker vond, opgestuurd naar iemand in BE die het kon gebruiken. Nogal een verschil of je alleen de verzendkosten betaald of al die voeding. Daarnaast wordt de therapie van onze dochter ook volledig vergoed vanuit de zorgverzekering, terwijl ik afgelopen herfst berichten vanuit BE hoorde dat de fysio enorm beperkt werd waardoor kinderen opeens veel minder noodzakelijke therapie kregen. Wat betreft hulpmiddelen weet ik niet precies hoe het zit in BE, in NL wordt dat vergoed, in BE moet in ieder geval een forse eigen bijdrage worden betaald. Ik heb al regelmatig gedacht als ik zulke berichten vanuit BE langs zag komen, wat ben ik blij dat wij in NL wonen. Aan de andere kant snap ik het wel hoor, je kan een hoop babykleren/luiers/bedje/... kopen voor die €168 die de NIPT duurder is.
Het heeft ons 260,- euro gekost omdat wij niet in België wonen. Het scheelt dus 85,- euro met wat je in NL zonder geslacht krijgt. Daarnaast heb ik gehoord dat ze in België meer onderzoeken, zoals kankersoorten ondanks in NL de nevenbevindingen. Wij wilde dus graag de bevestiging dat het een meisje is vandaar dat ik naar BE ben gegaan. Ik raad je zeker aan om met nevenbevindingen te doen. Je kunt iets maar beter wel dan niet weten en nu is je kans daarvoor zonder dat de kleine daarvoor zelf geprikt moet worden. Het is eng ja, maar zo’n opluchting als alles goed is.
Wat heftig zeg! Dit is dus wel de reden waarom wij het ook hadden willen weten. Mocht er iets uitkomen dan ben je in het belang van je baby zo goed mogelijk voorbereid. Is het na de operaties helemaal goedgekomen?
Bedenk nu opeens dat ik in deze groep nog niet verteld heb over mijn oudste dochter, vind het altijd wat confronterend voor zwangeren. Onze oudste dochter heeft tijdens de bevalling zuurstoftekort gehad. Echt het allerlaatste stukje van de bevalling, om 21.10u merkte de vlk dat de hartslag van de baby wegzakte en niet herstelde. Vlk heeft direct gebeld dat er een gyn (met vacuümpomp) en kinderarts moest komen omdat er een 'slecht kind' aankwam (dat heb ik gelukkig toen niet bewust gehoord). Helaas kwam er geen gyn (en kon de vacuümpomp dus niet gebruikt worden, die er wel was) en heb ik het zelf moeten doen. Om 21.32u is ze geboren, blauw, slap, haalde geen adem, wel een hartslag, direct naar de reanimatiekamer gegaan (waar geen kinderarts was, die moest ook nog opgepiept worden). Omdat het tijdens de wisseling van de dienst was, ben ik vervolgens ook nog vergeten, om 0.30u kwam er een vpk om mij onder de douche te zetten en 1.00u mocht ik eindelijk mijn dochter zien. In die 20 minuten dat de hartslag wegzakte tot ze is geboren, heeft onze dochter een hersenbeschadiging opgelopen waardoor ze niet zelfstandig kan lopen (inmiddels wel met een rollator), voor de langere afstanden heeft ze een rolstoel. Ook de mondmotoriek is behoorlijk aangetast, wat dus gevolgen heeft voor het praten, eten en drinken. Verstandelijk mankeert ze niets. Voor ons is het inmiddels de normaalste zaak van de wereld, maar blijf het voor andere zwangeren wel vervelend vinden om te zeggen omdat je dan benadrukt dat het ook op het allerlaatst mis kan gaan en daar wil je als zwangere toch niet aan denken. Dus even voor de statistiek, de kans hierop is 0,2% (1 op de 500 kinderen), en de lichtste variant loopt alleen wat houterig, de variant daarna heeft misschien een spalk om het been nodig om goed te kunnen lopen. Onze dochter heeft een zwaardere variant, die gelukkig niet vaak voorkomt, dus de kans is echt klein. Het grootste deel van de bevallingen gaat gewoon goed. Mijn angst voor een ziekenhuisbevalling is wel behoorlijk groot hierdoor, denk je dat je alles bij de hand hebt in het zhs, staan de opgeroepen gyn en kinderarts gewoon niet klaar. Bij de tweede en derde ben ik thuis bevallen, de weeën in bad opgevangen, de tweede is op de baarkruk geboren, de derde is in bad geboren. En nu wil ik nog een keer een badbevalling proberen.
nee zijn zicht is goed hoor maar zijn uiterlijk zal nooit hetzelfde zijn als een ander kind van zijn leeftijd....wordt ook vaak gepest en nagekeken...vroeger echt vaak problemen mee gehad dat volwassenen hem aanstaarde verschrikkelijk vond ik dat want je wil je kind beschermen maar ook laten opgroeien als een 'normaal ' kind.
Wauw wat een geluk dat ze het toch nog heeft overleefd, maar ongelooflijk zwaar dat haar hersenen er zoveel beschadiging van hebben opgelopen. Ontzettend knap dat je er zo over kunt praten. Ik denk dat het voor zwangeren juist goed is om ook dit soort verhalen te horen. Bij mij is het bijna hetzelfde verlopen op het einde toen mijn dochter werd geboren. Op het cruciale moment werd ik behoorlijk ingeknipt en besefte ik dat ze eruit moest met die wee (dat zeiden ze ook, anders spoed ks). Ik kreeg haar er toen gelukkig uit, maar zij is verzuurd geboren. De fase voor zuurstoftekort. Ze heeft geen schade opgelopen, zeggen ze. Ze heeft ontzettend veel moeite op school en ik denk toch dat dat daar (deels) aan te wijten valt. Gelukkig is dit het enige. Wij mogen dus echt van geluk spreken en dat besef ik me juist na het lezen van jouw verhaal maar al te goed
Wat lijkt me dat ontzettend pijnlijk! Dat kinderen soms op kunnen kijken snap ik dan wel, maar volwassenen? En dat gepest worden, vreselijk om aan te zien/te horen. Fijn dat er niets mis is met zijn zicht. Maar wat zal dit moeilijk zijn voor hem en voor jullie
Ik denk dat we voornamelijk bang zijn om weken in onzekerheid te zitten bij een slechte uitslag en vervolgens nog lastigere keuzes te moeten maken. Maar, op dit moment neigen we toch naar de volledige test inclusief nevenbevindingen. Ik ken mezelf en bij een goede uitslag bij de 'smalle' test, blijf ik me toch afvragen of er geen nevenbevindingen zouden zijn. Ik hoop ietsje meer van de zwangerschap te kunnen genieten bij een goede uitslag, maak me nu vooral de hele tijd heel druk of alles wel goed gaat, al blijf je dat natuurlijk toch altijd wel doen. En bij toch een slechte uitslag, kán je tenminste een keuze maken. Al is die keuze natuurlijk vreselijk om te maken en wens je die niemand toe. Ook realiseer ik me natuurlijk heel erg goed, dat je hiermee alleen bepaalde dingen 'uitsluit'. Er kunnen natuurlijk ook nog heel veel andere dingen misgaan in een zwangerschap en een kindje kan inderdaad ook tijdens of (lang) na de geboorte iets oplopen. Zekerheden zijn er helaas niet in het leven. @Korenbloem86 Wat knap dat je er zo over kan praten. Wat moet dat ontzettend heftig zijn geweest al die onzekerheid na haar geboorte. Dat je ziet dat je kindje, na een gezonde zwangerschap, zo slap en blauw wordt weggehaald en jullie dan ook nog eens vergeten worden tijdens het wisselen van de diensten en wachten op de artsen. Lijkt me ook een hele stap geweest te zijn om bij je andere kinderen thuis te bevallen? Al zeg je dat je nu angst hebt voor ziekenhuisbevallingen. Hoe is je dochter zelf onder haar beperkingen? Heeft ze er psychisch ook last van of kan ze wel echt heel gelukkig zijn en haar beperkingen accepteren? @marianne ivf Wat verdrietig om dat steeds te moeten zien. Wat moet dat moeilijk zijn voor jullie om te zien hoe andere mensen naar jullie prachtige, lieve kindje kijken. Heeft hij er zelf veel last van en trekt hij het zich erg aan?
Was inderdaad een hele beslissing (met name bij de tweede) om thuis te bevallen, heb gesprekken gehad met gyn, vlk, kinderarts (neonatoloog), revalidatie-arts (van mijn dochter), contact gehad met lotgenoten. De professionals gaven allemaal aan dat de kans op herhaling even groot is als bij ieder ander (er is nooit een oorzaak gevonden; vruchtwater helder, geen navelstrengomstrengeling, placenta nog goed). Ook gaven ze aan dat de meeste vrouwen dan juist graag in het zhs willen bevallen, maar doordat de gyn en kinderarts er niet waren, ik vergeten ben, had ik daar absoluut geen vertrouwen in. Na de bevalling kwam alle spanning er pas uit. Bij de derde had ik natuurlijk de goede ervaring van de tweede gehad en was ik veel meer ontspannen. Mijn dochter wordt komende week 6. Schijnt dat de meeste kinderen met zo'n 6-7-8 jaar echt bewust worden van hun handicap. Tot nu toe is het een heel vrolijk meisje, ze gaat naar het speciaal onderwijs (krijgt de therapieën onder schooltijd; daarnaast is de fysio bij de gymles en zwemles aanwezig, de ergo bij de knutselactiviteit, logopedist tijdens de eetmomenten, echt heel fijn). Op het speciaal onderwijs heeft iedereen wat, dus dat vindt ze normaal. Het enige dat ze wel eens aangeeft, is dat ze graag ook gewoon wil kunnen praten. We hebben verteld dat papa niet goed kan zien met zijn ogen en daarom een bril heeft zodat hij toch goed kan zien. Opa kan niet zo goed horen en heeft daarom een gehoorapparaat. De benen van onze dochter doen het niet zo goed, dus daarom heeft zij een rolstoel en een rollator. Op school waren ze net na de voorjaarsvakantie begonnen met een blok 'handicapbeleving', maar dat heeft ze dus maar 2x gehad omdat de scholen toen dicht gingen. Ook zijn er 2 speltherapeuten en 2 orthopedagogen, die elk een aantal klassen onder hun hoede hebben. De kinderen die het nodig hebben, krijgen daar ook extra begeleiding in. Erg hè, van kinderen kan ik het inderdaad beter hebben als die rondjes lopen om de rolstoel (mijn dochter heeft spaakbeschermers met allerlei dieren erop, dus hartstikke leuk), meestal willen die ook van alles weten. Maar volwassenen die uitgebreid gaan staan kijken, krijg ik de kriebels van. Bij kinderen hoort het nog bij de ontwikkeling; hoe ga je om met iemand die anders is, maar van volwassenen verwacht ik toch wel wat meer.
Hi, Sorry voor mijn stilte, het was te moeilijk om hier terug te komen. Op de echo was er geen hartslag, dus een gemiste miskraam... Geniet van je zwangerschappen
Wat naar! heel veel sterkte. Ik heb je van de lijst gehaald en onderaan geplaatst met een *. Als je dit niet wilt geef het dan maar aan.
♡♡♡ Uitgerekend Oktober 2020 ♡♡♡ ♡ 29 september Korenbloem86 - 34 jaar - 4e kindje ♡ 1 oktober dld86 - 34 jaar - 3e kindje ♡ 2 oktober ♡ 3 oktober Kimmie91 - 28 jaar - 2e kindje ♡ 4 oktober ♡ 5 oktober Zusje90 - 29 jaar - 1e kindje ♡ 6 oktober ♡ 7 oktober Zebraman - 27 jaar - 1e kindje JK84 - 35 jaar - 2e kindje ♡ 8 oktober ♡ 9 oktober Elletje - 29 jaar - 1e kindje ♡ 10 oktober Wasabi - 34 jaar - 4e kindje Lune89 - 30 jaar - 2e Kindje ♡ 11 oktober ♡ 12 oktober ♡ 13 oktober ♡ 14 oktober ♡ 15 oktober ♡ 16 oktober Tiarah - 31 jaar - 4e kindje ♡ 17 oktober owl - 27 jaar - 2e kindje Lija - 31 jaar - 2e kindje Bloemtje376 - 28 jaar - 2e kindje ♡ 18 oktober Lois93 - 26 jaar - 3e kindje Nosilla - 27 jaar - 2e kindje ♡ 19 oktober ♡ 20 oktober Anne201 - 29 jaar - 4e kindje* Penny123 - 37 jaar - 2e kindje Lin18 - 34 jaar - 2e kindje ♡ 21 oktober ♡ 22 oktober ♡ 23 oktober Spritsmetmelk - 26 jaar - 1e kindje ♡ 24 oktober ♡ 25 oktober ♡ 26 oktober Dastoch3 - 30 jaar - 3e kindje ♡ 27 oktober ♡ 28 oktober ♡ 29 oktober ♡ 30 oktober ♡ 31 oktober (0) jongen (2) meisje (1) verrassing (16)onbekend *Lilyblue - 36 jaar - 1e kindje °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° Afspraken: Maart: 31-03: Spritsmetmelk - 2e echo + afspraak maken NIPT 31-03: Zebraman - controle vk April: 01-04 bloemetje376 termijnecho 01-04 Lin28 termijnecho vk + gynaecoloog 15-04: Korenbloem86 - controle vlk 17-04: Zusje90 controle vk 20-04: Zebraman - controle vk 20-04: Elletje - controle vk 28-04: Kimmie91 - 3e echo (17 weken) Mei: 08-05: Zusje90: echo 18 weken 13-05: JK84: 20 weken echo 13-05: Zebraman - 20 weken echo 14-05: Elletje - 20 weken echo Juni: 02-06: Kimmie91: 4e echo (22 weken)