Hoe 'afhankelijk' ben jij van je familie

Ik woon verder weg dan dat en vind het prima te doen. Ga eens per 2 maanden oid en bel zo'n 2 keer per week met mijn moeder.

 

Mijn familie woont in zuid Europa, dus ik zie ze maar een aantal keer per jaar. Als de corona blijft aanhouden is de kans groot dat ik ze dit jaar helemaal niet kan zien. Gelukkig bestaat er beeldbellen.

 

Ik zou nooit verder dan fiets afstand willen zitten van mijn familie.
Voor deze ellende begon gingen we er regelmatig heen. Ook wel eens lopend.
Ik vind het heerlijk dat de opa’s en oma’s van mijn meiden dichtbij wonen. Ze vragen best vaak of ze er even heen mogen. Al is het maar een uurtje.
En als ze straks oud genoeg zijn kunnen ze zelf op de fiets gaan

 

Ik woon op 2 tot 2,5 uur (auto/trein) van mijn ouders. We woonden tot 2 jaar geleden op 20 min van schoonouders en nu op 5 minuten fietsen maar ik zie ze niet perse vaker dan voorheen. We hebben wel een goede band maar ze werken nog en zijn heel druk.
Beeldbellen doe ik voor de kinderen met mijn ouders, en veel berichtjes.
Mij kun je aan de andere kant van de wereld in een hutje op de hei zetten, zolang ik maar samen met mijn man en kinderen ben. Ik mis niet gauw mensen om me heen. Spullen ook niet trouwens

 

Ik woon +/- één uur rijden van mijn ouders, maar zou heel graag dat zij dichterbij zouden wonen. Het liefst op loopafstand, ook heel leuk voor de kinderen. Die zijn dop op oma en opa en zouden het liefst ze elke dag zien.
Schoonfamilie woont 10minuten van ons af, maar die zien we net zo vaak als mijn ouders.

 

Zou zelf niet verder weg willen wonen dan nu een kwartier met de auto. En niet omdat ik afhankelijk van ze ben. Maar omdat het fijn en helaas soms noodzakelijk is dat ik snel bij ze ben. Het zijn mensjes van de dag en moet er niet aan denken dat ik ze maar eens in de paar maanden zou zien. Nu zijn ze er nog en al ga ik vaak niet heel lang, even een bakkie doen en bijkletsen, kijken hoe het gaat, een boodschapje voor ze doen of kunnen helpen is erg fijn.

 

Ik woon ongeveer 1.2u van mijn moeder en 2.5u van mijn vader vandaan.

Moet zeggen dat ik ze bijna niet zie. Mijn moeder eens in de 4mnd denk ik. Mijn vader 1-2x per jaar.
Als we dichterbij zouden wonen zou dat echt wel vaker zijn. Maar de band met mijn ouders is niet heel goed.
Ook niet slecht, maar heb er gewoon niet zo veel mee.

Al mis ik ze, nu we er niet naar toe kúnnen, echt wel.

 

Mijn moeder zien wij echt heel vaak.
Meerdere keren per week zelfs.
Ze past sowieso op de kinderen, ook nu tijdens de Corona tijd.
Daarnaast doen wij samen het huishouden van mijn broer.

Ik zou echt niet meer dan een kwartier bij der vandaan willen wonen.
Mijn vriend overigens ook niet.

Vader en schoonouders hebben we minder mee en zouden we best verder vandaan kunnen wonen.

 

Wij wonen in hetzelfde dorp als mijn ouders.
Mijn vader (alleenstaand) op 5 min loopafstand en mijn moeder (getrouwd) op 10 min loopafstand.
Vader zie ik elke dag en mijn moeder 1x per week (bel haar dagelijks)
In 2009 en 2010 heb ik 9 maanden in Turkije gewoond en omdat ik wist dat ik weer terug naar NL ging was dat te doen.
Ikzelf zou niet uit ons dorp weggaan omdat ik het ook fijn vind dat ze vaak voor mij klaar staan bij ziektes enz.
Daarentegen mijn schoonouders wonen in Turkije en die hebben we nu al 2 jaar niet gezien, wij zouden zaterdag gaan maar helaas.
Gelukkig bestaat FaceTime maar mijn man heeft het er erg moeilijk mee.

 

Woon op 5 minuten lopen van mijn ouders af en zou niet anders willen. Komen er ook meerdere keren per week. Maar dat ligt allemaal aan mij. Ben 1 x verhuisd naar een ander dorp en toen mogen ervaren wat echte heimwee is. Dus ik blijf voor de rest van mijn leven in dit boerendorp Hier ben ik het allergelukkigst en gelukkig mijn man ook

 

Mijn moeder woont op 20 min rijden (andere stad) en zijn moeder op 10 min rijden (zelfde stad). Op de fiets is het naar zijn moeder te doen in 15 a 20 min.

Onze kinderen gaan niet naar familie voor opvang. We zien elkaar 1 x per 2 weken ongeveer, vaker lukt niet vanwege druk schema van iedereen
Ik vind het op zich prima zo, maar zou het soms wel prettiger vinden als mijn moeder ook op fietsafstand zou wonen.

 

Mijn moeder woont op 20 minuten met de auto. Ik heb haar nu al sinds januari niet in real life gezien. Normaal lopen we ook niet de deur plat. Wel appen we dagelijks en best vaak FaceTime.
Mijn schoonouders wonen hier in de stad. Die zagen we wat vaker. Maar hebben we nu ook al even niet gezien. Mijn schoonmoeder kwam gewoon door de afstand wat makkelijker binnen lopen.
Mijn zusje woont aan de andere kant van het land. Als er geen corona is zien we ons 1x per maand soms vaker. En met haar FaceTime ik minimaal één keer per week. Maar dat deden we voor corona ook al. Dus dat is niet anders. Ik mis haar en mijn nichtje wel. Maar de kans dat hun terug verhuizen is nihil en ik zou echt never nooit in het westen kunnen en willen wonen. Zou alleen al in ons geval betekenen dat ik in een flat moet wonen, terwijl ik nu halfvrijstaand woon en geen achterburen (ja wat zangvogels) heb!

 

Mijn ouders wonen op een kwartiertje fietsen. Schoonouders een kwartier rijden. Ik zou ook niet willen dat het meer is. We zien allebei normaal namelijk wel zo’n 2x per week (sowieso passen ze 1x in de week op). We zouden op zich wel uit onze woonplaats kunnen verhuizen maar een afstand van 20 minuten rijden vind ik wel de max eigenlijk. Vind het echt fijn om zomaar even voor een paar uur langs te gaan.

 

Ik ben (helaas) niet afhankelijk van familie. Wij zijn 40 minuten verderop gaan wonen. Op het moment waarop ze nog voor zichzelf kunnen zorgen is dit totaal geen punt. Maar met oog op de toekomst wil ik toch graag weer dichterbij gaan wonen. Niet omdat wij hun nodig hebben, maar omdat we wel een moment verwachten waarop onze ouders ons nodig hebben.

Voor mij is het vooral de vraag: wil ik er zijn voor iemand die er omgekeerd niet echt is geweest. We denken na over een compromis: nog verder weg, maar wel een locatie waar we de mogelijkheid hebben om 1 van hun op te vangen. Of dichterbij, wat betekend dat onze kinderen ook een goede bereikbaarheid hebben wbt universiteiten en hogescholen. Dat laatste vind ik eigenlijk het belangrijkste.

 

Voor mijn man had het wel handig geweest als hij mij mee had gekregen naar het midden van het land ipv de grens van België, maar ik piekerde er niet over. Ik was dikke mik met mijn moeder, toen zij overleed nam mijn vader haar “takenpakket” over en nu wil ik niet van hem weg. Hij helpt ons 2 dgn per week met oppassen, staat altijd klaar voor ons en waait ook aan voor een bakje koffie.

Mijn schoonouders is 30min rijden en zien we na covid max 2 keer per maand.

 

Niet.
Ik heb bijna geen familie.
Het gezin waarin ik ben opgegroeid bestaat niet meer.
Ik ben alleen, ouders leven niet meer beide.
Mn ooms en tantes sprak en spreek ik amper tot niet.
Neven en nichten heb ik met 1 nicht iets contact.
Dus er is niets dat mij hier zou binden verder.

 

Niet. Mijn moeder is al 20 jaar geleden overleden, mijn vader woont nu op 20 min met de auto. Ik ben zelf iets verder weg gaan wonen omdat mijn man uit een andere provincie komt en ik liever daar wilde wonen.
Hij is 75 mar gaat rustig nog een paar maanden per jaar naar Zuid Amerika met mijn stiefmoeder.
De ouders van van man zijn in 2010 en 2013 beide jong gestorven dus ook daar geen belemmering tov verder wonen.
Als alles nog leefde stond ik hier vast anders in.

 

Mijn moeder woont in dezelfde stad als ik. 10 min met de auto, 15/20 min fietsen.
Mijn moeder en ik zijn 2 handen op 1 buik en ik kan ook echt niet zonder haar. Zowel letterlijk nu (ze past op A. Omdat zij wel thuis werkt en ik niet) als ook gevoelsmatig.
Misschien is dat wat ongezond, maar sinds ze een zwaar ongeluk heeft gehad toen ik zwanger was ben ik me gewoon heel bewust hoe snel het over kan zijn. Ik zou ook geen 40min weg gaan wonen

 

Ik woon ruim een uur bij mijn ouders vandaan. Schoonouders paar minuutjes lopen.
Toen we gingen trouwen, besloten om hier in deze omgeving te gaan wonen dus op afstand van mijn ouders. Ik vind het wel eens jammer dat we ze niet zo vaak zien, maar het is ook wel prima.