Hij kookt inmiddels electrisch gelukkig, maar ook al droogkokende pannen gehad met rookalarm inderdaad. Mijn man heeft de sleutel en brengt de boodschappen naar hem toe en zet de krat in de keuken. Zijn huis is rommelig en stoffig, maar dat is niet iets van de laatste tijd
Ik probeer even op alles in 1x te reageren ipv iedereen apart. Ik voorzie wat er gaat gebeuren als we gaan proberen de touwtjes in handen te nemen, daar houdt hij echt niet van. Ik denk dat dit probleem toch groter is dan het boodschappenlijstje wat nu zo zichtbaar is geworden. Mijn man en zijn zus maken zich nog niet erg druk over dat er toch wel echt tekenen van dementie zichtbaar zijn, dus ik denk dat ik beter daar mijn energie in kan stoppen om die te overtuigen, dan aan schoonvader zelf gaan sjorren om dit huidige boodschappen probleem te veranderen. Ik denk dat het aan mijn man en/of zijn zus is om uiteindelijk de huisarts in te schakelen, daar ben ik in naar mijn eigen idee niet lang genoeg voor in de familie om degene te zijn die de actie onderneemt. Maar lastig is het wel zo...
Dementerend of niet. Hou het voor je man bij de feiten, mss ziet hij dan ook in dat er iets niet klopt: Stoffig huis Vriezer die niet leger wordt Karig boodschappenlijstje Soep uit 2004 (die had ik dus serieus wel weggrgooid hoor) dan had ik m wel nieuwe blikken meegenomen. Dus dan zou je man zich toch ook af moeten vragen: Wat eet mijn vader, waarom is het huis niet schoon enz.
Korsakov ontstaat door een combi van overmatig alcoholgebruik en vit B12 tekort. Mijn moeder had dat ook. Die dronk 2 flessen wijn op een dag en at niks...
Een casemanager dementie wordt juist ingezet om escalatie te voorkomen. Die gaat hem ook niks verplichten, maar die gaat met hem en eventueel jullie heel rustig het gesprek aan. En niet om te zeggen dat hij dementie heeft (als hij dat zou hebben) maar om nu alvast een ingang te krijgen zodat als het wel nodig is, zij in kan grijpen, zij heeft verstand van de wegen die bewandeld kunnen worden. Het komt echt vaker voor dat iemand met dementie niks wil weten van hulp van familie, maar een casemanager valt onder een andere categorie voor zo iemand, net als de huisarts, die best wel eens op een voetstuk staat bij een ouder iemand. Als hij of zij iets benoemt of aanraadt, dan wordt het soms eerder opgevolgd dan wanneer eigen (schoon)kinderen dat doen. Lastige situatie voor jullie! Sterkte!
Ik heb net mijn zorgen nog een keer uitgesproken naar mijn man met voorbeelden. Hij gaat de komende tijd extra opletten en wat meer de vinger aan de pols houden en vragen stellen aan als hij toch al belt met hem. Ik heb ook voorgesteld om zijn zus er bij te betrekken om mee te denken, maar dat vindt hij lastig, omdat hij niet zo goed weet hoe hij dat moet brengen. Maar daar kan ik wel een beetje in souffleren indien nodig...
Ik heb een beetje hetzelfde issue met mijn eigen vader. Ik doe inmiddels al 4 jaar zijn boodschappen omdat hij het zelf niet meer kan. Destijds rookte hij ook nog stevig... ik heb meteen gezegd dat ik geen sterke drank en sigaretten haalde... met roken is hij toen wel gestopt. Maar iedere maand doet hij een flinke bestelling bij de Gall&Gall online, dat gaat verder buiten mij om. Ik heb het liever niet en dat vertel ik hem ook, maar ik kan er verder weinig aan doen. Mijn vader lust heel weinig, hij at altijd al amper groente. Ik neem nu wel iedere week fruit en vers sinaasappelsap mee ... en een kant en klare salade. Het was een beetje zoeken naar producten die hij ook echt opeet , maar we hebben nu redelijk een balans gevonden. Ik heb ook een poosje extra gekookt en dat meegenomen in bakjes... maar dan kon ik een week later mn beschimmelde bakjes uit staan scheppen... hij at het gewoon niet... Ik neem nog steeds de gevulde koeken en frikandellen die hij zo graag wil voor hem mee, maar er zit een minimale dosis verplichte vitamines bij. Qua dementie: mijn vader is ook regelmatig een beetje verward. Ik heb er zelf heel lang tegenaan zitten hikken wat ik ermee moest, uiteindelijk heb ik toch de huisarts gebeld voor advies. De praktijkondersteunster ouderenzorg komt nu iedere 2 maanden een praatje maken met hem om te kijken hoe het gaat. Aan de ene kant is het wel fijn dat er iemand meekijkt, het is een last van mn schouders wel. Aan de andere kant had ik op meer gehoopt, ik had me er al zolang druk om lopen maken, en nu is het uiteindelijk afgedaan met een kort praatje een keer in de zoveel tijd. Conclusie: er is een gulden middenweg tussen je er totaal niet mee bemoeien aan de ene kant en iedere dag voor hem koken aan de andere kant. Maar wat voor jullie werkt moet je samen uit zien te vinden. Het is mooi dat je je verantwoordelijk voelt, maar dat gevoel moet niet jullie relatie schaden en je moet ook je eigen grens erin bewaken.
Zou ook de huisarts berichten hierover. Omdat jouw onderbuik zich zorgen maakt en zegt dat het niet klopt. En je doet dit niet om te betuttelen maar omdat je je oprecht zorgen maakt. Wie zegt dat hij überhaupt nog snapt hoe hij eten moet maken of wat hij ermee moet? Er zijn hier mensen voor die langs kunnen gaan praktijkondersteuner ouderenzorg en een persoonlijk begeleider dementie. Je hebt vanalles tegenwoordig. Werk zelf in de wijkverpleging en er zijn een hoop zorgmijders, maar met de juiste aanpak nemen zelfs zij zorg aan hoor. Zorgmedewerkers zijn dan geen familie en dan zie je dat zij vaak wel meer accepteren. Lief dat je je zorgen maakt!
Heeft hij geen fijne huisarts? Onze huisarts legt bij de ouderen regelmatig een bezoekje af. Een vitamine B12 te kort kan ook al voor veel klachten zorgen. Of iets anders onderliggends als een infectie of diabetes type 2. De eerste stap is denk ik toch de huisarts, labonderzoek en evt verwijzing voor de geriater.
Dit vind ik eigenlijk ook wel. Ik drink amper, maar naar wat ik hoor is die hoeveelheid niet gek. En wie ben jij dan eigenlijk om te bepalen of hij wel of niet mag drinken? Ik denk dan dat je beter niks meer voor hem kan halen. Dan stoot het jou niet voor je neus en maak jij je er niet druk om.
Je kan het de huisarts zeggen, maar die haalt zn schouders op. Tja, als meneer/mevrouw niet geholpen wil worden houdt het op. Een huisarts kan daar niks mee. Weet ik uit eigen ervaring.
Nou ik heb toch echt andere ervaringen hoor... onze praktijkondersteunster voert wel echt pittige gesprekken over het accepteren van hulp. Dat niemand graag afhankelijk wil zijn en dat het voor heel veel oudere mensen moeilijk is.... ze haalde mijn vader over om toch fysiotherapie aan huis te proberen en een valalarm te nemen... iets wat mij na jaaaren praten nog steeds niet gelukt was.
Misschien zie ik dit te zwart wit hoor, maar als we niet betrokken genoeg zijn is het niet oké en als je dan wel betrokken bent en dingen opmerkt mag je je er opeens niet mee bemoeien. Er zijn genoeg punten waarbij ik mijn vraagtekens heb of het wel goed gaat met je schoonvader en ik vind het juist top dat je wilt dat daar iets mee gedaan word of dat het in ieder geval serieus genomen word. Fijn dat je man het in de gaten wilt houden, hij zal immers van jullie twee actie moeten gaan ondernemen mocht het echt niet goed gaan met je schoonvader.
Als ik het volle vertrouwen had dat hij nog 100% rationele keuzes maakt zou ik me over de wijn op zich minder druk hebben gemaakt. En een wijntje (of 2) bij het avondeten zou kunnen als hij er avondeten bij op zijn boodschappenlijstje zou zetten, maar laat dat nou net ontbreken...
Dat het jouw ervaring is betekend niet meteen dat het dan ook overal zo is. Het is iig niet mijn ervaring. Ik werk in de wijkverpleging en dus te maken met veel dementerenden en huisartsen. We hebben 1 HA die er een laks in is. Maar de rest van de 8 huisartsen halen hier echt hun schouders niet voor op hoor. Doen er alles aan om bij die patiënten binnen te komen en wat te bereiken. Assistente die met een smoesje een paar x langs gaat om zo een ingang te krijgen. Evt testen afnemen voor dementie. Of ze introduceren een dementie consulente. Of de thuiszorg. Bij ons iig goede ervaringen mee. We hebben een paar clienten gehad die niet mee werkte en die op den duur een gevaar voor zichzelf en de omgeving waren.dan komt er verdere actie. Gedwongen opname enz. W
Binnen de nieuwe wet wvggz sinds 1 januari ingegaan (wet verplichte gezondheidszorg) kan familie in elk geval zijn zorg uitspreken bij de huisarts en mag de huisarts dat zomaar niet negeren. Mocht je man dus zover zijn dat hij de huisarts informeert, dan kan er op die grond ook gekeken worden wat je schoonvader nodig heeft. Niet dat hij meteen opgenomen moet worden of zo, maar wel dat gekeken wordt of hij geheel zelfstandig goed voor zichzelf zorgt en zo niet hoe hij dit gaat verbeteren / daar hulp bij nodig heeft. als ik het zo lees zou ik me wel zorgen maken. Ik vraag me ook af of hij echt niet meer zelf in de winkels komt....