Nou de titel zegt het eigenlijk al. Heb jij je als kind (wel eens) geschaamd voor je ouders/moeder/vader? Ik kan over mijn moeder allerlei scènes bedenken waarbij ik ter plaatse door de grond had willen zakken (ze was/is alcohol verslaafd en sinds mijn zestiende geen contact meer mee) maar ik wil het topic graag luchtig houden, dus ik trap af. Toen ik in de brugklas zat waren mijn ouders net gescheiden. Ik ging één keer in de twee weken een weekend naar mijn vader. Heel leuk had hij bedacht om op vrijdagavond te gaan discozwemmen met mij. Ware het niet dat mijn halve klas daar zwom (zonder ouders) en ik me echt enorm schaamde (ik was 12/13 jaar) voor mijn vader in felgekleurde ballenknijper. De hele avond heb ik een flink eind uit zijn buurt gezwommen. Best lullig, maar nu achteraf kunnen we er enorm om lachen
Eigenlijk maar 1 keer. Er was een informatie avond op het voortgezet onderwijs (ik zat in de derde, dus was 15). Het begon om 8 uur. We dachten dat het een avond zou zijn met allemaal kraampjes waar je gewoon langs kon lopen, dus wij kwamen om 20:15 binnen. Bleek het dus een informatieavond in de aula, met een spreker. We komen dus al te laat binnen geschuifeld, maar zodra we hebben plaatsgenomen aan een tafeltje, begint mijn vader KEI-hard zijn neus te snuiten. Echt op zo'n manier dat de spreker maar even stopte met spreken tot mijn vader klaar was. Genant!
Oh zo vaak. Mijn vader is echt een wereldvreemd type. Duidelijke autist (in gezelschap de active but odd-autist zeg maar), stonk altijd een uur in de wind naar sigaretten en stelde vaak net de verkeerde vragen (sociaal onhandig). Hij was met de kledingwissel vaak een half jaar te laat en vroeg zich 's winters dan af waarom het zo koud was, om 's zomers zo te zweten Dus je kan wel nagaan hoe vaak ik me voor die man heb geschaamd. Voor mijn moeder gelukkig nooit, niet dat ik me kan herinneren tenminste.
Jaaaa zeker weten 1e keer uitgaan, mijn vader haalde me op en we hadden afgesproken op een bepaald tijdstip op een gracht zodat niemand zag dat ik opgehaald werd. Ik kwam de kroeg uit lopen en wie stond er toeterend en zwaaiend midden op het rembrandsplein, je raad het al mijn vader En voor mijn moeder die ook in mijn puber leeftijd nog fanatiek vast hield aan het topless zonnen en dat ook deed als er een vriendje van me mee ging varen met ons
Zeker heb ik mij weleens geschaamd. Welk kind niet?! Ik zat op op een beroepsopleiding, dus zo ontzettend jong was ik niet meer. Schalt er ineens door de luidsprekers door heel de school: Wil Madelie even langs de receptie komen? Haar vader staat hier om het broodtrommeltje dat zij thuis vergeten is af te geven Werkelijk waar, ik ging door de grond Op zich ontzettend lief van mijn vader, hij wist niet of ik geld bij mij had om iets te eten te kopen en was bang dat ik de hele dag zonder eten zou zitten. Maar dit wil je gewoon niet meemaken op die leeftijd
Ja. Mijn moeder was niet zo van het schoonmaken, het was niet mega ranzig maar vaak ook niet erg schoon. Stofzuigen deed ze wel maar stoffen op kastjes en de badkamer schoonmaken en de tuin bijhouden deed ze amper. Ik heb daar wel eens een opmerking over gehad van de moeder van een vriendin: "goh, jouw moeder is niet zo van het schoonmaken he?" Ik denk dat ik mede daardoor een extreme poetsmiep ben.
O ja vreselijk. Natuurlijk superlief dat je vader je ophaalde, maar dat moet dan wel zo onopgemerkt mogelijk
Dat moment, 3vwo, schoolfeest! Liep zo richting eind... Ik stond nog lekker te dansen, loerend naar de liefde van mijn leven (op dat moment) en toen stond opeens mijn vader op de dansvloer. Of ik mee kwam, het was tijd. Omg ik ben serieus heel lang boos geweest hahahaha
Oh, ik heb echt wel mazzel gehad vroeger! Mijn vader kwam als politieagent regelmatig even langs de uitgaansgelegenheden waar ik ook was. (groot dorp, dus hij maakte dan gewoon een rondje door de discotheek en kroeg), maar meer dan een knikje op afstand om even te laten weten dat hij me had gezien is t nooit geweest. Tenzij ik zelf een praatje aan knoopte natuurlijk.
Ik niet... nooit eigenlijk voor zover ik mij kan herinneren, maar zal wel aan mij liggen, want mijn zusje had er wel last van.
Mijn vader zat thuis vaak op de grond in zijn onderbroek. Deed de voordeur open in zijn onderbroek..... Mijn vriendinnen en mijn vriendje destijd hebben hem nu ook zo ontmoet. Al deed hij soms wel de moeite om een dekentje te pakken Gelukkig kon iedereen het wel hebben en vond iedereen mijn ouders aardig. Mijn moeders werk zat vlak naast onze school. Soms fietsten we samen en toen vroeg ik de bocht voor school of ze vast vooruit wilde fietsen of achter wilde blijven. Want ja met je moeder naar school fietsen is niet zo cool. (En nu denk ik: wtf ik had trots moeten zijn)
Ik vraag me door dit topic echt af of ik weleens dingen doe waar mijn kinderen zich voor schamen. Ga het eens aan zoon vragen deze week.
Het enige wat ik me kan bedenken is dat mijn ouders altijd (kinder)liedjes van vroeger zongen samen, dat vond ik super beschamend. Mijn man en ik doen het nu zelf ook
Mijn moeder heeft echt geen gevoel voor schaamte en ik des te meer. Echt, praten met je mond (flink) vol, veel te hard over andere mensen praten in het openbaar, you name it.. Zij deed het. Nu ga ik minder vaak samen met haar eropuit maar als we een keer gaan lunchen o.i.d. moet ik me daar ook echt proberen overheen te zetten anders zit ik me alleen maar te generen.
Ik heb dit wel geliked, maar meer omdat ik het leuk vind dat je antwoord geeft op mijn vraag. Uiteindelijk is het vreemd dat die moeder van je vriendin er een opmerking over tegen JOU maakt. Als ze er iets van had willen zeggen had ze dat tegen je moeder moeten doen en niet een kind in verlegenheid moeten brengen.
Mijn moeder was en is enorm direct, gewoon bot eigenlijk.. en daar heb ik me vaak voor geschaamd. Verder niet echt eigenlijk
Ik was 15 en had m'n eerste date met een jongen. Niet veel bijzonders, een beetje kletsen en Fanta drinken op een plein in de stad. Komt mijn moeder ineens met hondje langs lopen, onder het mom van "even de hond" uitlaten. We lieten nooit daar de hond uit... Oh wat schaamde ik me zeg! Hij is daarna nog wel twee jaar mijn vriendje geweest
Ja hoor zoveel keren maar het meest gênante was toch wel deze. Mijn vader was nogal overbezorgd. Een vriendinnetje van mij had een oudere zus die al zelfstandig woonde en we gingen daar weleens met een aantal andere meisjes op woensdag heen om een filmpje te kijken. Als 10 jarige keek ik enorm op tegen haar 10 jaar oudere zus. Die zus wilde ons eens meenemen naar Rotterdam om naar de bios te gaan. De grote zus, ik, haar zusje en nog twee andere vriendinnetjes. Mijn moeder vond het goed en mijn vader keek zoals altijd weer zorgelijk maar vond het goed. Met de trein naar Rotterdam en wie komen we op de Coolsingel tegen? Jaja mijn vader Hij was daar heel toevallig, zo enorm gênant en wat voelde ik me opgelaten. Ik weet echter nog steeds niet of die nu ook bij ons in de trein heeft gezeten of dat die op de wacht is gaan staan bij de bioscoop. Helaas is mijn vader overleden toen ik 11 jaar was en heb ik het nooit meer kunnen vragen, hij was enorm bezorgd maar wel een enorm lieve vader. Het is hem vergeven hihi
Nou mijn dochter van 14 jaar schaamt zich best vaak en dan doe ik echt niks geks hoor Dan begint ze al Mam je houd je mond hoor haha