Hoi! Zijn hier ervaringsdeskundigen met een huilbaby waarvan niet duidelijk is wat de oorzaak is? Hoe lang duurde het voordat jullie huilbaby rustiger werd? Hier een huilbaby die vooral snachts onrustig is maar ook overdag niet te genieten is. Zou graag willen weten hoe lang dat nog gaat duren (nu 5 maanden).
Ben je al begonnen met hapjes? Hier werd onze huilbaby rustiger van. Het is zo lastig, want iedereen heeft er wel een mening over en ieder kind is anders. Heel veel sterkte.
Misschien een rare vraag maar weet je zeker dat hij/zij echt een huilbaby is? Kun je de situatie wat meer beschrijven?
ja we zitten in begonnen met fruit en groente. Ik hoop dat het met de boterham dadelijk beter wordt. Nu heeft het nog geen effect op z’n melk behoefte in elk geval. jep zeker weten. Is zo ‘gediagnosticeerd’ door de arts nadat ze al het medische hebben uitgesloten. Wat specifieker: hij slaapt snachts nauwelijks, overdag hazenslaapjes en veel huilen. Verschillende voeding geprobeerd, medianen voor reflux, wel en niet indikken, wel/niet inbakeren...
Jeetje wat vervelend zeg! Je voelt je vast heel moedeloos en kan me niet voorstellen hoe moe je bent. Heb je misschien het boek droomritme slapen zonder te huilen gelezen? Nadat ik dit boek heb gelezen maakte het voor mij opeens heel veel duidelijk en ik denk dat je misschien al veel baat hebt bij een ritme aan te houden(geen schema opdringen maar wakker tijden aan te houden die bij de leeftijd hoort). Omdat ze door vermoeidheid ook in een vicieuze cirkel komen. Ik heb verder niet veel advies of ervaring wanneer het beter word maar ik hoop in ieder geval heel snel!
Hier nummer 1 en nummer 3 huilbaby's en ik vond de eerste pas na zijn 1e jaar gemakkelijker worden. Nummer 3 is nu 9 maand en die is nog steeds een huilbaby te noemen en met name dramatische nachten al 9 maanden lang ieder uur wakker. Dus hier nog geen zicht op verbetering . Ik heb me nu ingesteld op dat het na de eerste verjaardag hopelijk weer gemakkelijker wordt . Nummer 2 was een droombaby en die wordt nu met 2 jaar een hele stoute peuter en lastiger dan de oudste
Ik heb tot 11 maanden een huilbaby gehad. Ze krijste zo'n 10 uur per dag. Sliep amper en elke avond minimaal 3 uur een krijsende baby tot ze in slaap viel. Ziekenhuisopname gehad. Medisch niks aan het handje. Ja, ze was gewoon een onrustige baby zeiden ze. Van koemelkvrij tot refluxmedicijnen probeerd. Hielp niks. Meerdere keren bij de huisarts geweest. Niks ontdekt en steeds weggestuurd. Toen ik met 9 maanden weer ging en in haar oren keek, bleek ze een oorontsteking te hebben aan 1 oor. Antibiotica gehad, hielp niks. Sterker nog, ze kreeg aan het andere oor ook. Weer antibiotica, hielp nog steeds niks, en ze had er die keer ook vocht bij. Met 11 maanden eindelijk buisjes gekregen en sindsdien is het huilen helemaal over! Zij had vanaf het begin gewoon last van haar oren maar daar is ze nooit op nagekeken. Ze huilde zoveel, dat haar ontwikkeling stil gestaan heeft. Spelen kon ze nooit, want overdags was ze ook nooit in haar hum. Dat gaat nu ineens als een trein. Ze slaapt ineens goed zonder te huilen en is gewoon lekker vrolijk. We wisten echt niet wat ons overkwam. Dus advies: laat ook eens de oren goed nakijken!
Helaas ervaringsdeskundige.... Het is gewoon heel zwaar! Tot sowieso maand 6 waren we heel makkelijk met de nachten. Slapen deed onze dochter bovenop mij/of in mijn armen. Ja ik weet het, dit is geen veilig slapen. Maar het was dit of helemaal niet slapen. Hier heeft het tot een maand of 7/8 geduurd. Vanaf maand 4/5 ongeveer ontdekte ik het boek Baby in een Droomrite van Stephanie Lampe. Ook het boek Slaapconsult bij de bibliotheek geleend. Toen ben ik de wakkertijden gaan aanhouden en een vast patroon aangebracht. Uit bed, luier checken event. verschonen, voeden, 15 minuten rechtop knuffelen en nog even in de box, luier checken, slaapzak aan en slapen, muziekje babyfoon aan en slapen. Ik liep dan weg en liet onze dochter 2 minuten huilen. Andere optie was haar direct weer oppakken, maar dan bleef ze ook huilen. Na die 2 minuten, liep ik naar haar toe en liet ik merken dat ik er was. Praatte even en raakte haar dan aan. En zo ging dit een tijdje door. Op een gegeven moment veranderen haar huil en wachtte ik langer. Onwijs doorpakken en volhouden maar uiteindelijk duurde het huilen voordat ze in slaap was nog max 15 minuten. Dit was echt haar manier om zichzelf in slaap te krijgen ook. Wanneer ze na 30 minuten nog niet sliep pakte ik haar sowieso en dan ook huilen in mijn armen en uiteindelijk viel ze dan bij mij in slaap. En alles wat ik wilde doen, bijv. boodschappen, even wandelen, deed ik in haar wakkertijd. Om haar op deze aan te leren dat haar ledikant haar veilige slaapplek was. Het is met vallen en opgestaan gelukt. Ik las over hapjes, maar dit veroorzaakte bij ons juist weer meer onrust. Haar darmen waren hier nog niet aan toe. Uiteindelijk vanaf maand 6 heel langzaam gestart. En onze dochter heeft al snel gelogeerd bij opa en oma. Wij hadden dit echt nodig. Helemaal omdat ik ook een postnatale depressie had. Ik heb gezegd als er ooit een tweede komt dat wil ik ook een schoonmaak, want daar kwam ik echt niet aan toe. Koken was al een uitdaging. Vraag hulp! Al is het maar dat iemand een maaltijd brengt. Ohja en wat hier ook hielp was via Spotify Womb Sounds with mother's heartbeat and sleep Pulse. Dit hebben we heel vaak aangezet om haar in slaap te laten vallen!
Hier een huilbaby gehad met reflux, medicijnen hielpen niet. Hoe weet een arts zo zeker dat hij geen reflux heeft?
Hier een huilbaby gehad. De eerste maanden waren het extreemst. Huisarts en cb hielpen mij niet echt. Na een aantal maanden amper geslapen te hebben terecht gekomen bij een osteophaat onder het mom van baad het niet , schaad het niet. Dat hielp al heel erg veel. Volgens osteophaat zat er een blokkade in het hoofdje door de bevallig. Na 2 behandelingen werd het huilen een heel stuk minder. Ben de beste man eeuwig dankbaar .
Hier waren nr 1 en 3 huilbaby's. De oudste werd met ca. 13 maanden iets rustiger, de jongste met 18 mnd. Maar de oudste bleef echt een grumpy dreumes en peuter tot ze 3 was, de oudste wordt met 5 pas iets gemakkelijker. De oudste bleek hoogbegaafd en zeer gevoelig, de jongste heeft (naast koemelkallergie) ASS. Als ik zo om me heen kijk, hebben de mijne wel extreem lang veel gehuild. Maar zelfs met hen is het makkelijker geworden. Volhouden, alle hulp aannemen die je krijgen kunt...ooit komt het goed!