@Featherr De app gebruik ik alleen om te weten of hij bijvoorbeeld al thuis is, zodat ik weet wat te doen met het eten oid. Verder niet. Het is natuurlijk ook een vorm van schijnveiligheid. Want als hij ergens is weet ik natuurlijk nog steeds niet wat hij aan het doen is een met wie. Maar dat hoeft ook niet. Het is juist de bedoeling dat ik dat los laat. Wat ontzettend rot dat je ex je zo voor de gek hield. Dit heeft toch een deuk in het vertrouwen in mannen in het algemeen. Knap en ontzettend goed dat je hier met je huidige man doorheen gekomen bent. Hier hoop ik ook op. Ik wil me open kunnen stellen. Als ik dat met hem niet kan, dan zal het met niemand lukken.
Jullie kunnen natuurlijk ook afspreken dat hij appt over het eten. "Hey ik ga nu weg, ben er over een half uurtje" zoiets Die deuk is niet alleen bij mannen, helaas heeft dit een deuk in alle mensen opgelopen. Idee dat ik niemand kan vertrouwen enzo. Mijn ex heeft het echt goed verpest helaas. Het kost tijd, echt. Het eerste jaar zo onzeker, vanaf daar steeds iets meer vertrouwen en nu bijna 7 jaar later is het gewoon helemaal vertrouwen. (Vertrouw hem al een paar jaar helemaal hoor maar zijn nu bijna 7 jaar samen!) Jaloersheid is helaas niet weg, wel iets minder hoor maar dat blijft. Zoals een stripper voor vrijgezellenfeest. Ondenkbaar. Ik wil niet dat mijn man een lapdance krijgt en iemand halfnaakt voor hem danst En als iemand met hem flirt dan ben ik ook jaloers was ik ook niet voor mijn ex maar dat is iets blijvend denk ik mijn man is totaal niet jaloers maar houd zeker wel rekening met me.
Dat gaat vaak mis ja. Hij kan echt geen 2 dingen tegelijk. Dus als hij voor zijn werk ergens is kan hij niet bedenken dat er iemand geappt heeft oid.
Maar dit vind ik ook niet meer dan normaal. Dit zou bij ons ook echt niet gebeuren. Jou eerste opmerking hebben we geprobeerd. Appen als hij richting huis gaat. Maar dat vergeet hij vaak.
ik dacht tijdens je hele stuk, het ligt "aan jou", er is niets wat hij kan doen of welke app hij ook installeert wat jouw gevoel weghaalt. en misschien is deze relatie helaas te snel gekomen en daardoor gedoemd te mislukken. misschien dat een volgende relatie dan wel goed gaat maar.... toen las ik je laatste twee regels. toen je zei ik vind dat hij te amicaal is. De vraag is of dat echt zo is, maar het is wel iets waarvan je je moet afvragen of je daar überhaupt mee zou kunnen en willen leven. ik denk dat het gevoel van mijn partner is 'te amicaal" met andere vrouwen niet iets is waar je ooit echt vrede mee kan hebben. succes met je keuzes!
Het is herkenbaar, ik heb echt een rot relatie gehad voor mijn man. Ik ben absoluut niet jaloers aangelegd maar door de ervaring voor mijn man soms wel onzeker. Ik heb nog nooit zijn telefoon gecontroleerd, ik weet namelijk dat het absoluut niet nodig is en daar ligt mijn ‘probleem’ ook niet. Het enige wat ik doe is als een bepaald gevoel mij overvalt ik het uitspreek, we het vervolgens bespreken en daarna kan ik het direct weer loslaten. Dit kan ik alleen loslaten omdat mijn man begrijpt waar het vandaan komt, het niet erg vind dat ik iets benoem of ervaar en we het er vervolgens over kunnen hebben. Ik moet zeggen dat hij vanaf het begin al ontzettend open is over wie hem appt of belt. ( soms tot vervelends toe) In mijn geval gaat het dan ook niet over appen of waar hij is, maar ik denk dat dat in deze niet zoveel uitmaakt. Wat belangrijk is in dit soort situaties en gevoelens is dat je het mag uitspreken, er geluisterd word (door beide) en dat het daardoor besproken kan worden. De sleutel is denk ik de situatie of het gevoel wat je hebt daarna weer los te kunnen laten.
We zijn na 2 jaar vrienden geweest te zijn pas samen gekomen. Dus te snel gekomen zal het niet zijn. Een volgende relatie is geen optie. Dit is de man waar ik oud mee wil worden. Iemand anders zal mijn gevoel echt niet anders maken. Daarom zeg ik ook; het ligt niet aan hem. Ik vind hem idd te amicaal met andere vrouwen. Maar ook daar ben ik vrij stram in. Hij zal een andere vrouw nooit aanraken, écht flirten zal hij ook niet doen. Het is een bepaald gevoel, dat hij met andere vrouwen soms op dezelfde toon kan praten als hij tegen mij doet, en anders dan tegen mannen. Maar dat is op zich nog niet eens zo gek. Het voelt voor mij vervelend. Maar dit ligt aan mij, niet aan hem. Ik twijfel niet aan de relatie met hem. Ik wil van dit gevoel af. Aan mezelf werken.
Stel dat je beste vriendin dit aan jou toevertrouwd, wat zou je haar vanuit je hart adviseren? Schrijf dit op en lees het regelmatig opnieuw, je moet jezelf gaan voeden met positieve gedachten om de negatieve te laten verdwijnen.
De achterdocht in jou is erg sterk en wilt gevoed worden daardoor heb je voordurend deze gedachtes. De achterdocht is op zoek naar 'zie je wel, alle mannen zijn zo' 'zie je wel, ik had gelijk' en nog meer van deze zinnen. Je komt op mij over als een super sterke vrouw! Nu op zoek naar de kracht om de achterdocht de laten krimpen en jullie liefde een echte kans te geven maar dit is echt een heel proces en kost tijd en vraagt veel van jullie beide.
Dat doen ik ook zeker wel. En dat geeft me kracht. Maar op een zwak moment kan ik mezelf verliezen hierin. Moge Allah me de kracht geven hier een weg in te vinden.
Dit is het precies idd. Mijn achterdocht wil gevoed worden. Daardoor zie en hoor ik snel iets waar ik iets achter kan zoeken.
Ik herken het wel en voor zover ik weet, ben ik nooit echt bedrogen. Het is echt een bepaalde onzekerheid die diep in mij zit verankerd door mijn opvoeding. Ik vertrouw mijn man overigens volledig, maar dan alsnog heb ik als ik niet lekker in mijn vel zit (of hormonaal ben) dit soort gedachten. Ik ben op zich wel vrij goed in mijn verstand te laten winnen, dus ik hoef de gedachten niet heel vaak te bespreken met mijn man, want ze slaan nergens op. We hebben het in het verleden wel besproken, vooral toen we nog tijd hadden voor een sociaal leven buiten ons gezin. Ik denk dat de grootste valkuil is om elkaar dingen te gaan verbieden of om elkaar te controleren als dit gebaseerd is op een irrationele angst. Vertrouwen kan alleen groeien als je het de kans geeft om te groeien. Die app lijkt me niet direct een probleem, zolang je hem alleen gebruikt waarvoor hij bedoeld is (in jullie geval het avondeten plannen).
Even terug naar het begin; hoe deed hij het vóór jullie met het eten en thuis komen. Hij hweft toch ook zo goed als de volledige zorg voor zijn dochter?
Zijn dochter woont grotendeels bij zijn moeder. Dus dan schoof hij daar aan. Daarbij werkte hij toen op kantoor en was op een bepaalde tijd thuis. Nu werkt hij vanuit huis, maar heeft af en toe nog een klusje. Geen idee hoe laat hij dan terug is.
Ik zou het toch omdraaien. Als hij mee wil eten, moet hij een bepaalde tijd thuis zijn en anders regelt hij zelf wat toch?
Dat is soms ook zo. Maar bijvoorbeeld vandaag. Hij zou vandaag koken. Smiddags al besproken wat we gaan eten. Ik app heb om 17u met de vraag hoe laat we gaan eten (was even naar mijn eigen huis) Geen reactie. En dan zie ik in de app dat hij helemaal niet thuis is. Dat is dan wel handig, omdat ik dan eigenlijk wel weet dat ik niet op hem hoef te rekenen. En dat hij dan nu om 19u belt met de vraag wat we gaan eten is zijn eigen probleem. Niet het onderwerp van het topic, maar even verduidelijking waarom ik een locatie tracker wel handig vindt