Omdat ik gewoon goed voorbereid wil zijn. En graag zo vruchtbaar mogelijk wil blijven.ik heb helaas geen eicellen in laten vriezen. Dat kan ook nog. Dat je geen partner hebt maar tich dat soort dingen doet voor wie weet later. Toen ik 20 was was mn cyclus een puinhoop Met mn moeder ben ik toen ook naar de gyn gegaan en later nog naar een acupuncturist. Ben ik nog altijd blij om. Gynecoloog vond het ook echt verstandig. Als vrouw wil je graag dat dat soort zaken goed lopen voor het moment dat je aan kinderen wil gaan denken
Ok ik kan het niet vinden. Mensen hebben nu eenmaal andere keuzes en wensen. Toen ik de nasm can onze zoon vertelde waren er ook een aantal mensen bv die zeiden eerste naam mooi tweede naam is niet mjjn smaak of zou ik zelf nooit kiezen. Dan kan ik boos worden maar dat doe ik niet. Ik denk dan dat mag. Ik mag hiervoor kiezen en een ander mag wat anders kiezen. Allemaal volwassenen allemaal eigen keuzes.
Als ik ern collega heb die me vertelt dat hasr wens is een kind met een donor en ze is zwanger zal ik de eerste zijn om het initiatief te nemen voor inzamelen van geld. Ik zal heel leuk reageren puur ondat ik het dapper vind dat iemand haar droom volgt. Ik heb er ook zekerniks tegen maar voor mijn eigen kinderen wil ik het niet. Ik wil graag een kind van het dna van de man waar ik van hou.
Tsja. Dat zouden er wel meer willen. Maar niet iedereen heeft die optie helaas. Nogmaals. Ik heb in je topic in het donorforum uitgebreid gereageerd. Gisteravond al.
Jij ziet een spermacel puur als ern bouwsteentje. Ik zie dat echt anders ik zie het juist als iets echt belangrijks. Ik zou nooit overgaan tot een plan b waar ik niet achtersta. Dan maar niet.
Wie zegt dat ik er niet achtersta? Ik sta volledig achter ons traject en onze keuzes. Anders hadden we het niet gedaan he En ja. Voor ons is het een bouwsteentje. Het missende stukje in onze puzzel. Een heel belangrijke bouwsteen, voor mij de enige optie om überhaupt zwanger te kunnen raken. En ja, als ons toekomstige kindje ooit wil gaan zoeken naar de man die deze bouwsteen heeft gegeven, steunen wij dit volledig.
Ik snap niet zo goed dat je bezig bent met afspraken voor een gynaecoloog terwijl er geen sprake van een relatie is? Ik kan me het verdriet wel goed voorstellen, sterkte.
ik weet zeker dat @Lisa280887 het ook als iets heel belangrijkste ziet... daar zit het verschil niet.
Dit stukje is voor mij heel herkenbaar en daar heb ik me ook zeker eenzaam ingevoeld. Hoe open ik ook was, hoe lief mensen ook voor mij waren.. je krijgt toch vaak de 'maar je hebt toch al een kind?' opmerking waardoor je je naast verdrietig, ook nog eens ondankbaar voelt.
Lisa zegt t is puur n bouwsteentje. Het maakt niet uit van wie want degene die opvoedt is de vader. Ik vind dat best n kwetsende gevaarlijke uitspraak.
Hoi, Hier wil ik toch even op reageren. Je zegt dat je geen mensen om je heen hebt die écht naar je luisteren/je echt begrijpen. Dat is heel naar en dat gevoel herken ik maar dan in een andere situatie. Wat je zegt hierboven doet mij afvragen of je zelf wel goed luistert naar anderen? Je kunt er anders over denken maar op deze manier kap je een ander direct af. Dit is niet als aanval bedoeld maar als tip. Ik heb bijvoorbeeld een zus die nooit echt luistert maar doet alsof. Op het moment dat zij een belangrijk iets wil delen heb ik dus de neiging om niet goed te luisteren... Ik bedoel dit: probeer goed te luisteren naar mensen die je belangrijk voor je zijn (maar misschien doe je dat al) meestal luisteren zij dan ook goed naar jou maar verwacht dat niet automatisch terug. En dan nog iets: het kan ook aan verschil in karakter liggen. Als iemand mij iets heel persoonlijks vertelt dan reageer ik niet meteen heel meelevend want het moet even bezinken, een dag of wat later begrijp ik het pas echt en de volgende keer als ik die persoon weer spreek ben ik in staat om er goed over te praten maar dan is de ander er misschien juist weer niet aan toe. Ik ben introvert en voel meteen mee met een ander maar kan dat niet direct goed verwoorden omdat ik mijn woorden zorgvuldig probeer te kiezen. Als jij meer een extravert persoon bent en je hart lucht bij een introvert dan zou het dus zo kunnen zijn dat je je niet gehoord voelt omdat je zelf wel snel antwoord klaar hebt en dat ook van een ander verwacht. Veel sterkte ermee, het verlangen naar een kindje kan je leven beheersen: je staat ermee op en gaat ermee naar bed... Is je verlangen naar een partner ook zo groot of kleiner?
Misschien zeg ik iets onaardigs maar ik ga het toch doen. Ik denk dat dit onderwerp je leven beheerst. Mensen voelen dat aan. ‘Heb je haar weer met haar zielige verhaal...’ Weet dat je hier ook met een psycholoog over kunt praten. Ik heb een collega die dat doet. Op werk heeft ze het er bijna niet over, maar we weten allemaal hoe diep het zit, het tekent haar leven. Praten hierover doet ze dus met een expert.