Wie van de dames hier heeft een partner of zelf diabetes? Hoeveel beïnvloed dit jullie leven. De schommelingen in hun stemming enz . Heb nu bijna 2 jaar een relatie met een man die diabetes heeft. Maar nooit geweten op welke dingen dit allemaal invloed kan hebben.
Ik heb geen diabetis maar door een maag/darm operatie hypos. Ik heb heel erg last van een lage suiker, klachten zijn dan Vermoeidheid, warrig, kortlontje, wisselvallig. Dit is overigs als het gewoon laag is dus tussen de 3 en 4. Waardes daar onder, Zweten, gevoel van dronken zijn, half bewustzijn, niet meer goed kunnen communiceren, geen evenwicht. Normaal goed onder controle nu tijdens de zwangerschap alles behalve ondercontrole. Natuurlijk een hele anderen situatie als echt diabetis maar de lage suiker beïnvloeden wel echt mijn leven.
Wat erg om te horen! Ja herken wel de symptomen wat je noemt. En ongelooflijk waar je dit van hebt over gehouden jeetje. Hoe reageert je omgeving op je als je deze symptomen hebt.
Niet mijn partner, maar mijn moeder had diabetes. Het is echt een verschrikkelijke ziekte. Het heeft als kind mijn hele leven beïnvloed. Het ligt er wel aan, of de suikers een beetje goed in te stellen zijn. Bij mijn moeder was dat niet, die schoot soms van 1 naar 20. Maar bijvoorbeeld bij mijn oom, die kan het goed onder controle houden, dus ook minder complicaties van de ziekte.
Mijn moeder heeft sinds haar 30e diabetes type 1. Haar vader en haar zus hadden/ hebben dit ook. Mijn moeder is heel strikt en consequent, beweegt voldoende en heeft een keurig gewicht. Ze kan haar waardes meestal goed houden, maar er komt wel eens een uitschieter voor, positief of negatief. Deze hypos zijn heftig, je weet niet meer wie je bent, wat je doet en er moet dan echt iemand je helpen om je suiker op pijl te krijgen. Ze heeft geen schommelingen in haar stemmingen, ik heb zelf nooit gehoord dat dit een bijwerking is. Ik heb zelf zwangerschapssuiker gehad en ervaren hoe pittig het is om hiermee te leven. Ik vind het enorm onderschat.
Ik heb diabetes type 2. Hier al jaren niet goed onder controle, wisseling in stemmingen, vooral altijd moe zijn, dat zijn echt de twee grootste die ik heb. En als hij heel erg piekt, drink ik liters water weg.
Mijn man snapt het niet altijd. En dat levert frustratie op. Ben nu ik zwanger ben vooral bang voor nachtelijke hypos. Ik slik glucobay om het te reguleren. Zonder zwangerschap lukt het ook zonder het regelmatig te houden.
Ik heb een ex met diabetes type 1. Ik vond het vooral vreselijk om met hem samen te leven omdat hij helemaal niks aan zijn gezondheid deed. Ik was zo bang om hem een keer dood naast me aan te treffen in bed. Dit gedrag heeft echt onze relatie verpest.
Hier type 2. Nu ik sport is vooral mijn humeur ten goede gekomen. Helaas mijn waardes te hoog ... De schommelingen in mijn humeur vind ik heel vervelend vooral naar mijn zoon die wat drukker is en dus de volle laag kan krijgen ... Als ik stress heb kan het zo maar zijn dat ik dagen doodmoe ben en voel dat mijn suiker waardes erg schommelen.
Ik had tijdens mijn laatste opleiding een klasgenootje met diabetes type 1 en zij beschreef ook de stemmingswisselingen als een van de grootste bijwerkingen die ze het vervelendst vond.
Ik heb type 1 diabetes en we waren er, vooral tijdens de zwangerschap, de hele dag mee bezig. Naast de rest loodzwaar. Nu nog steeds 150 beslismomenten op een dag heb wel een pomp en sensor gelukkig. Bionic woman Mocht je man type 1 hebben en een pomp, pb me even, heb wat ongebruikelijke tips die ontzettend helpen.
Oooh ja... het irritantst vind ik verhalen van andere mensen die een oom hebben die "ook" diabetes heeft (type 2) of mensen die zwangerschapssuiker ermee vergelijken. Begrijp me niet verkeerd, hartstikke naar als je tijdens je zwangerschap "opeens" met een aandoening geconfronteerd wordt die je baby "bedreigt", maar het is appels met watermeloenen vergelijken. Ik wist dan natuurlijk vantevoren al waar ik aan begon (plus een preconceptioneel gesprek met een gyn, waarin aangegeven wordt dat alles heel gevaarlijk is 45% kans op keizersnede, hoge kans op afwijkingen bij baby etc)
Het is eerst beschreven als type 2. Maar daar zijn ze niet meer zeker van. Wordt nu idd lada genoemd Zijn suiker schommelt enorm. Idd ook van 20 naar 2 a 3. En weer terug. En idd over humeur zullen we maar niks zeggen
Hier dezelfde ervaring met mijn moeder. Ook super veel wisselingen en vond het als kind (en nu nog) erg heftig