Ik zie het anders. Met name omdat ik vrij snel al in het algemeen, dus zonder dat ze op een manier vroeg om fysiek contact, haar heb gezegd dit zo te gaan doen. En ook gezegd heb wel boodschappen te doen. Online boodschappen ging de laatste keer dat ik controleerde sowieso niet. Picnic komt hier niet. De supermarkten hadden de bezorgmomenten vol. En aangezien we wel moeten eten, moet dus een van ons ook naar de supermarkt. Mijn schoonouders doen voor zover ik weet ook fysiek boodschappen. Ik heb fysiek contact met vriendinnen ook afgehouden. En wat ik al zei, mijn band met mijn moeder is niet bijzonder. De frequentie van fysiek contact is niet extreem omlaag gegaan. Ik heb er voor gekozen om dus niet-noodzakelijk contact te vermijden. De supermarkt is noodzakelijk. Mijn moeder niet. Vriendinnen ook niet. Ik heb er voor gekozen beide dus niet te doen. Ik spreek sowieso liever met vriendinnen af dan met mijn moeder. Zelfs als het om een wandeling gaat. Maar daar zit meer achter. Dus als al niemand de uitzondering is, dan is mijn moeder dat al helemaal niet. Ik merk het vaker hier trouwens (niet naar jou persoonlijk) dat ik het gevoel heb me te moeten verdedigen omdat mijn band met mijn moeder (ouders) nu eenmaal niet zo vanzelfsprekend is als dat ik hier gemiddeld lees. Mijn moeder is voor mij nergens een uitzondering in qua contact. Dat heeft ze voor een groot deel aan zichzelf te danken. En daarmee wil ik niet gelijk zeggen dat ik perfect ben. Ik maak ook fouten.
Heb je de vorige ook allemaal gemist? Antwoord je hierop ja, waar was je dan al die tijd? Is uw antwoord neen, dan heb je niets gemist, het was eerder herhaling .
Ik zeg ook niet dat je het fout doet! En voor mij hoef je je niet te verantwoorden. Maar na het lezen van je verhaal en toelichting daarna vind ik het onterecht dat je je moeder vervelend vind omdat ze 3x vraagt langs te komen en jij dat niet vind kunnen ivm je schoonouders. Ik vind het in dit geval dat het bij jou ligt en niet aan je moeder na wat ik gelezen heb.
Mijn mond viel vandaag echt open bij Albert Heijn. Volgens een meneer stond ik te dichtbij. Ik vond van niet maar goed, toch gezegd dat het me speet. Gaat ie los joh. Dat het mij waarschijnlijk niets kon schelen en dat ‘mijn soort’ zich niet zo druk maakte om Corona als hij. Maar eigenlijk viel m’n mond pas in de auto terug naar huis open omdat ik me toen bedacht dat hij het misschien wel racistisch had bedoeld. Waarom zou je anders tegen een donkere vrouw ‘dat soort’ zeggen? Ik hoop echt dat ik het mis heb dat hij dat bedoelde want ik ben serieus nog nooit gediscrimineerd en dat wil ik graag zo houden
Wat een lul zeg!! En volgende keer voor jezelf opkomen als iemand zo onbeschoft tegen je tekeer gaat. Verander in een judeska ofzo en zet diegene op zijn plek!
Vreselijk zeg! Ik heb helaas ook veel ervaring met dat soort tokkievolk... En 'dat soort' wordt inderdaad meestal racistisch (of op andere wijze discriminerend) bedoeld.
Ik stond gewoon met m’n bek vol tanden. Echt zo een moment dat je later pas weet wat je eigenlijk had moeten zeggen. Mijn man was kwaad joh toen ik het vertelde!
Dat Duitsers het echt niet gewend zijn om gesluierde vrouwen op de fiets te zien. Heb altijd zò veel bekijks. Laatst riep een idioot zelfs zoiets van: 'niet ook hier die doeken he?!' Dacht echt wtf. Vind het ook zo moeilijk. Ik geef altijd antwoord terug. Maar nu waren de kinderen erbij. En ik weet gewoon dat er een dag gaat komen dat mijn kinderen dit ook gaan mee maken en mijn hart huilt nu al dat ik hen dan moet uitleggen dat er zulke idioten op deze wereld rondlopen...
Wat een idioot zeg en ik vrees dat die het wel degelijk discriminerend bedoelde. Wat heb je toch ook een gestoorde gekken rondlopen.