De afgelopen twee maanden heb ik gemerkt dat mijn kinderen toch wel iets relaxter waren dan dat ze zijn als ze naar school gaan. Beide kinderen bijten ineens geen nagels meer! En ook nu de school weer opgestart is, zijn er toch wat vaker huilbuien aan het einde van een schooldag Niks bijzonders, Het liep ook allemaal prima op school voordat ze thuis kwamen te zitten en allebei geven ze ook aan dat ze juist wel weer graag naar school gaan. ik overweeg ook absoluut niet om ze thuis onderwijs te gaan geven. Maar ik vind het wel een opvallend fenomeen. Ik heb het ook al van een paar mensen om me heen gehoord. Ben benieuwd of meer mensen dat zo hebben gezien?
Hier absoluut niet. Zoon is zo moeilijk te motiveren en hij is echt een monster op ten duur zonder de omgang met andere leeftijdsgenoten en de andere volwassen mensen op school.
Ik heb 2 uitersten, de oudste blijkt echt een prima kind voor thuisonderwijs. Ze is best onzeker en heeft echt last van de "sociale druk" in de bovenbouw. Ik zet het tussen aanhalingstekens omdat wij echt een braaf schooltje hebben maar zij heeft er dus wel last van. De jongste is een ander verhaal, die heeft de laatste periode van het thuisonderwijs noodopvang op school gehad om die reden.
Voor onze zoon is het niks. Thuis is een plaats van ontspanning voor hem en niet om te werken. Dochter vindt het wel heerlik en zou best 2 dagen thuis en 3 op school willen. Zo denken de meerderheid van haar vriendinnen er ook over.
Twee hb kinderen, varen prima op thuisonderwijs. Nu half half levert weer veel boosheid, huilbuien, geruzie en slecht slapen op. Ik denk wel dat dat straks bij een volledige schoolweek over is, ze kunnen gewoon slecht tegen verandering en onzekerheid.
hier 2 kinderen die het prima vonden thuis, maar die blij zijn weer onder de andere kinderen te zijn, te kunnen spelen met hun vrienden, iets kunnen leren van de juf. alleen het rooster, ene dag wel andere dag niet levert wat irritatie en frustratie, de ene keer is het de juf de volgende dag weer mama of papa, ze gaan liever weer gewoon naar school met alle kinderen. dus we kunnen niet wachten tot 8 juni.
Ik wilde graag TO geven maar kind wilde graag naar school. En de afgelopen weken heeft kind de sociale interactie echt heel erg gemist. Ja thuis wordt er veel effectiever geleerd maar het contact met juf en klasgenoten weegt dus zwaar. Verder eigenlijk geen opvallend verschil in gedrag.
Oudste van 9 vond het echt super thuis, lekker snel door zn werk, niet hoeven wachten, eigen plan trekken. Het is een heel ander kind geworden, hij is ineens heerlijk gaan tekenen en kan urenlang boogschieten in de tuin... terwijl hij voorheen alles behalve gamen en lezen maar “stom” vond. Hij zit echt lekkerder in zn vel nu, ziet er gezonder uit, hij is ook enorm gegroeid! In de lengte vooral maar hij is ook steviger geworden. (Dat mocht ook wel) Hij vindt 2 dagen naar school nog wel ok, omdat hij zn vrienden dan weer ziet. Maar 5 dagen hoeft van hem niet. Mijn jongste van 6 miste wel echt de meester en zn vriendjes, die zou het liefst nu al alle dagen naar school gaan.
Precies dezelfde ervaring. 8 weken lang rust ervaren en na de eerste schooldag ging het weer gigantisch mis. Of volledig thuis of volledig op school, regelmaat, duidelijkheid en structuur hebben ze/we nodig.
Onze oudste deed het prima thuis maar Leeft nu echt weer op van school en bso. Zegt het ook steeds; mama het is zo leuk! Dus hier vaart hij er wel bij! En ik weet in elk geval zeker dat IK NIET voor thuisonderwijs gemaakt ben dus al zou hij het fantastisch vinden thuisonderwijs dan nog zou hij naar school gaan
Hier twee kinderen die helemaal opbloeiden toen ze thuis moesten blijven. Ze zijn zo naar elkaar toe gegroeid en ik kon de ontwikkeling van mijn oudste van dichtbij meemaken. Op school was het vooral heel problematisch allemaal, maar thuis had ik mijn eigen kind weer terug. Volgende week gaat hij weer naar school maar ik vind het heel erg moeilijk. Hopelijk gaat het nu wel goed.
Hier is het dubbel. Zoontje heeft autisme. Tijdens deze periode zijn we er achter gekomen dat hij met rekenen een achterstand heeft. Het punt is, dat als ik de sommen met hem samen doe, hem uitleg geef, hij (na 100 x herhalen) het wel redelijk snapt. Hij heeft echt grote stappen genomen. Nu weer naar school. Gisteren begonnen we aan het huiswerk, ik gingen even checken wat hij had gedaan qua rekenen. Zijn werk voor gisteren was nog niet af. Ik zag al, dit zijn sommen waar hij uitgebreide begeleiding bij nodig heeft. Dat kreeg ie niet op school. Dan gaat ie of gokken, of hij stopt er gewoon mee. Samen afgemaakt en voila, het ging uiteindelijk prima. Kortom, er is gewoon vanuit school niet de mogelijkheid om hem te begeleiden. Ik kan dat wel. Het kost me 10 jaar van mijn leven want zijn weerstand is super groot en zijn gedrag is er nou niet bepaald beter van geworden, de afgelopen weken. Maar....het sociale aspect is voor hem zo belangrijk. Hij heeft maar 1 vriendje, zijn buurjongetje van verder op. Om sociaal gezien te blijven leren, is school voor hem noodzakelijk. Hij gaat ook met plezier naar school. En euhhh...mijn dag is ook iets prettiger als hij naar school is.
Mijn kinderen niet... maar ik ben zelf lerares van een hele grote bewerkelijke groep (28kinderen) en ik zie wel dat er kinderen zijn die enorm gegroeid zijn! Die dat stukje 1 op 1 echt nodig hebben gehad! Maar ook kinderen met wie er helemaal niks gedaan is... en van wie het niveau nu om te huilen is.. en waarschijnlijk vonden ouders en kinderen het wel prima hoor.. maar ze zijn in hun ontwikkeling niet vooruit gegaan...
Mijn jongste dochter werkt thuis beter mbt de hoeveelheid werk ze maakt en hoe ze het maakt. Ze heeft behoorlijk adhd en op school wordt ze veel meer afgeleid. Maar ik vind niet dat ze beter af is met thuisonderwijs. Ze is juist enorm sociaal en heeft grote behoefte aan al die contacten. En ik vind zelf ook dat sociaal-emotionele stukje belangrijker dan het cognitieve werk, dus ik ben blij dat het thuisonderwijs straks klaar is.
De jongste heeft het prima gedaan thuis. We hebben alles netjes gedaan en toen de scholen na de meivakantie weer gingen starten vond ze dat best een beetje spannend. Maar op het moment dat ze de Juf op het schoolplein zag was ze helemaal om en ze vindt het weer geweldig op school. Thuis gaat goed maar op school gedijt ze toch echt beter dan enkel in en om huis.
Nope. Hier was het niks. Voor de kinderen en voor mama niet. Ben blij als school weer gewoon begonnen is.
Thuis zijn bevalt mij en de kinderen heel goed. Maar het thuis huiswerk maken en leren bevalt ons helemaal niet.
Mijn zoon heeft grote sprongen gemaakt qua spelling en vooral rekenen. Hij vindt klassikale lessen lastig, wellicht omdat het een dromer is en daardoor hele delen mist. Nu we 1 op 1 lessen hebben gedaan gaat er een wereld voor hem open. Hij kan plots alle sommen foutloos doen.
Mijn dochter (groep 3) is veel beter gaan lezen. Elke dag lazen we minimaal 2x 15 minuten (stond ook op de planning). Ze raadde heel vaak worden en dat doet ze nu bijna niet meer. Verder merk ik niet echt veel verschil bij ze of ze thuis waren of weer naar school. Ze vinden beide prima.