Omdat ik even mijn verhaal kwijt wil.. Van mezelf ben ik een vrij onzeker persoon. Uit gesprek met de dokter is gekomen dat ik vooral in periodes van stress dan alles persoonlijk opvat en vooral het negatieve. Nou is het zo dat mijn partner wel is een geintje maakt dat als ik even iets geks doe zegt hij koekoek waardoor ik het gevoel heb niet helemaal mezelf te kunnen zijn. Elke keer als ik het aangeef dat ik het niet leuk vind om te horen zegt hij dat het toch maar een grapje is. Zo zei hij paar weken geleden nog als ze net zo basig is als der moeder, geen idee waar dit vandaan kwam maar ook dit was volgens hem maar een grapje. Bij mijn weten ben ik helemaal niet basig, in een huishouden hoef je het niet altijd eens te zijn maar bijvoorbeeld wel over een koop/verkoop van bepaalde dingen. Ook toen ik zwanger was van onze dochter maakte hij geintjes dat het van de buurman zou zijn. Ook na de geboorte, ze is bijna 8 weken werd ze na een paar weken rosig. Zijn broer is rood dus maakte hij een geintje dat het wel van hem zou zijn. Ik weet niet meer zo goed wat ik er mee moet, heb niet het gevoel ooit helemaal mezelf te kunnen gaan zijn op deze manier. En vraag me af, wat zegt dit over mij of wat zegt dit juist over hem? Soms denk ik dat hij onzeker is maar het totaal niet uit?
Smaken verschillen en ik vind het ook niet echt lollige grapjes, maar vind ze ook niet echt raar ofzo. Zulk soort grapjes hoor ik wel vaker voorbij komen. Dus ik ben bang dat het toch vooral aan je eigen onzekerheid ligt Probeer daar in elk geval aan te werken zodat het minder vat op je krijgt! En spelen de hormonen ook niet mee nu bij jou?
Heel herkenbaar! Ik had het ook na de bevalling van mijn jongste, nam alles persoonlijk op. Nu weet ik dat het aan mijn eigen onzekerheid lag. Weet je wat helpt, een weder gewapend maken. En aangeven waarom je iets niet leuk vind, wat het met je doet en hoe het je laat voelen.
Kijk het is natuurlijk de toon die de muziek maakt, en een hoop context eromheen, dat hebben we er hier niet bij. Maar op zich vind ik het geen heel rare grapjes. Feit is dat jij je hier niet goed bij voelt. Je hebt het over je partner, dus bespreek het. En probeer het niet persoonlijk op te vatten
Geen tips want wij grappen op deze manier de hele dag door. Gisteren nog: Ik zie hem chatten. Ik zeg: Your girlfriend? Hij: no, its with the team Ik: team of girlfriends?! en meer van dat soort onzin. Gewoon stomme grapjes. Ik zou het heel erg vinden als mijn vriend deze serieus zou opvatten. Als hij echt dacht dat ik denk dat hij vreemdgaat of zo. wat ik niet helemaal begrijp is waarom je het gevoel hebt niet jezelf te kunnen zijn?
Mijn vriend maakt ook altijd zulke grapjes, heel vaak. Ik kan er ook niet altijd tegen en word er ook vaak onzeker van, maar ik weet nu ook van mezelf dat het vaak door de hormonen komt dat ik er extra op reageer. Bijvoorbeeld in mijn zwangerschap of nu als ik tegen een menstruatie aan zit. Misschien dat jij hier nu ook gevoeliger voor bent, aangezien je pas bevallen bent.
Vind het wel een verschil of het ‘de hele dag door’ gezegd wordt of zo nu en dan eens zo’n grapje. Ik zie er zelf de onschuld wel van in. Een van onze kinderen was super blond bij de geboorte en de ander gitzwart. Daar werden ook weleens grapjes over gemaakt. Als je overal wat achter moet zoeken heb je toch geen leven. Lijkt me voor je man ook niet leuk als hij alles wat hij zegt op een weegschaal moet leggen omdat jij er anders onzeker van wordt. Misschien wordt het tijd om te kijken hoe je zelf wat soepeler met dit soort dingen om kan gaan en/of sterker in je schoenen te komen staan?! Ik zie dit echt als grapjes en niet als nare opmerking om jou te kwetsen. Sterkte er mee en geniet van je kleintje hè!
Ik zou dat ook niet kunnen waarderen hoor (denk ik; gelukkig is mijn man niet zo en heeft een andere soort van humor). Bepaalde dingen zijn gewoon niet leuk, ook niet als grapje. Wij hadden vroeger een vriendinnetje dat door haar vader als "grapje" Vet Varken werd genoemd (ze was niet eens dik, beetje stevig), kan bij dergelijke dingen echt de humor niet ervan inzien. En dat heeft verder niks met onzekerheid te maken.
Tja, grapjes in die trant maken wij ook over en weer. Als de kinderen weer wat uithalen oid komt dat natuurlijk altijd uit de genen van de ander b.v. Maar bij ons is het wel een wisselwerking. En we zijn geen van beide onzeker over onszelf of over onze relatie. We weten heel goed van elkaar dat we het niet serieus menen.
Ik snap dat als je onzeker bent je hier aanstoot aan neemt. Hier worden ook wel zulke grapjes gemaakt en het ligt wel aan mijn hormoontjes of ik er dat moment om kan lachen of niet. Maar onzeker word ik er niet van. Zo’n grapje van: ‘Misschien is ie wel van de buurman’ zou ik (in een goede bui) beantwoorden met: Jaja, dat is voor jou een vraag, voor mij een weet. Of de opmerking bazig: tja, iemand moet toch de broek aan hebben in deze relatie. En als het me kwetst zeg ik dat ook. Dus dat zou ik vooral adviseren. Zeg wat het met je doet. Op een ander moment, in een rustig gesprek. Succes!
Iemand een vet varken noemen (uitschelden en vernederen) is toch heel anders dan grappen over een karaktereigenschap 'net zo bazig als haar moeder'.
Helemaal mee eens. Mijn humor is het ook niet, maar ik zou het niet zo persoonlijk opvatten. Alleen dat ‘koekoek’ zou ik irritant vinden.
Nou ik vind die opmerking dat het kind stiekem van zijn broer is (en je dus "voor de grap" je vrouw beticht van vreemdgaan) persoonlijk vele malen erger dan iemand een vet varken noemen.
Dat is dus dat persoonlijke opvatten wat TS ook doet. De grap gaat niet over TS (ts is vreemdgegaan) maar over dochtertje. Geen vergelijking kunnen vinden = kind is van iemand anders. Een grapje dat juist voorkomt uit vertrouwen dat je hebt in je partner. Als man echt dacht dat ze mogelijk vreemd was gegaan, dat dochter niet van hem is, dan maak je er geen lollige grapjes om. Iemand een vet varken noemen is uitschelden. Dat is nooit leuk.
Is dat geen cultuur dingetje? Jij woont in Tunesië toch? In Nederland is het volgens mij al heel lang zo dat als een kind een afwijkende haarkleur heeft er gegrapt wordt : "die zal wel van de melkboer zijn"
Je kind een vet varken vind ik persoonlijk echt afschuwelijk. Dat vind ik echt voorbij alle grenzen en normen en waarden. Dat is (potentieel) je kind schade toebrengen. Persoonlijk vind ik een grap over dat je kind ivm rode haren wellicht van zijn broer zou zijn lang zo erg niet. Ik zou denk ik een grap terug maken: “ja sorry schat. Geef mij eens ongelijk! Heb je je broer wel eens goed bekeken?? Mmmm “ Ik zie dat niet als beschuldigen van vreemdgaan. Tenminste, niet als serieuze beschuldiging. Ik zou het als een domme grap zien waar een domme reactie op hoort te volgen. En idd: wellicht cultureel bepaald?
Echt? Ik helemaal niet. Tenminste, als het vertrouwen gewoon goed zit, dan is het toch overduidelijk een grapje, het ligt een beetje aan de toon en context of ik het op dat moment leuk zou vinden, maar ik kan in een jolige bui ook wel dat soort grappen maken. (Mijn man is trouwens van “de melkboer”, want dat was het beroep van mijn schoonvader, dus daar kunnen we extra goede grapjes over maken) Iemand een vet varken noemen, dat vind ik echt niet kunnen trouwens, dat is gewoon iemand gigantisch naar beneden halen. ts, ik ben zelf super hormoon gevoelig, en het eerste half jaar na de geboorte van de kinderen, kon ik echt niets hebben, dus alles maakte me toen onzeker, normaal heb ik dat alleen net voor ik ongesteld moet worden.
Eerder een geloofs-dingetje denk ik dan. Ik ben namelijk "gewoon" Nederlands hoor en na een paar jaar in een ander land neem je echt niet ineens in z'n geheel een andere cultuur aan. Maar binnen ons geloof is zoiets absoluut not done. Ken echt niemand die zo'n "grap" zou kunnen waarderen hoor, ook in Nederland niet. (@maartje84 vind het natuurlijk wel een verschrikkelijke opmerking, maar beschuldigd worden van vreemdgaan vind ik gewoonweg nóg veel erger.)
Heeft niks met geen vertrouwen te maken, over sommige dingen kan je gewoon geen grappen maken m.i. Niet over 'vet varken' en ook niet over vreemdgaan.
Ik begrijp denk ik wel wat je bedoeld, maar ik denk wel dat er een verschil zit tussen beschuldigd te worden van dat je vreemd gaat én een grapje dat je kind vanwege de rode haren wellicht van je iemand anders is. Ik zie de grap van TS haar man niet als een beschuldiging van vreemdgaan. Je hebt gelijk dat je waarschijnlijk niet na een paar jaar een complete cultuur over neemt en wellicht is een geloofsdingetje?? Ik ben wel benieuwd of reformatorische of andere strenge gelovige zoals gereformeerden dit net zo ernstig zouden vinden als jij als moslima. Ik zelf geloof echt niet in een hogere macht en ik zou 1. zelf die grap hebben kunnen maken én 2. heel erg moeten lachen als iemand deze grap over mijn kinderen zou maken.