Ik neem aan dat je dankzij bedoeld ipv ondanks? Nee natuurlijk sluiten mijn ouders zichzelf niet op, maar ze staan niet met winkelpersoneel te knuffelen. En ik ken mijn vader, zo 'onder toezicht' gaat het goed, maar als hij alleen is met mijn dochter grijpt hij zijn kans om met haar te knuffelen. En ik werk in een hele drukke winkel waar klanten nauwelijks afstand houden en een aantal collega's corona hebben opgelopen. Dus nee, mijn dochter mag voorlopig niet bij mijn ouders komen. In mijn ogen weegt het middel nu nog niet op tegen de kwaal, ik zie mijn vader graag levend.
Hier was vrijdag altijd opa en oma dag, maar sinds half maart hebben ze niet meer opgepast. Iedere week twijfel ik weer. Opa en oma willen het heel graag en passen op de dinsdag ook al weer een paar weken op de kinderen van m’n schoonzus. Elke keer denk ik, wij gaan hem ook weer brengen (alleen de vrijdagochtend bijvoorbeeld) zodat we wat lucht hebben qua thuiswerk. Maar dan aan de andere kant toch ook steeds zo’n stemmetje dat ik echt niet wil dat ze toch door mijn kind besmet worden en in het ziekenhuis komen of erger. Beide zijn gezond, maar rond de 65 jaar. Opa en oma willen zó graag en dat maakt het zo’n lastig dilemma, ook omdat je niet weet wanneer het wel weer mogelijk is.
Ik begrijp je afweging. Maar waarom laat je dit besluit niet bij je ouders liggen? Het zijn volwassenen die waarschijnlijk prima op de hoogte zijn van de eventuele gevolgen. Als zij het veilig genoeg vinden en verder volledig gezond zijn. Hoelang wil je ze dit dan nog ontzeggen? Als ze kwetsbare mensen met onderliggende ziektes zijn vind ik het wat anders. In mijn omgeving passen alle grootouders weer op (tenzij sprake is van gezondheidsredenen).
Hier passen ze weer op, gaan wij weer op visite en gaat dochter weer logeren. Wij zien er geen gevaren meer in op dit moment.
Is ook zo. Maar het advies blijft 1,5 meter afstand en dat gaat niet lukken als ze gaan oppassen. Terwijl ik dan denk... bij het KDV houden ze die afstand ook niet. Nou ja, vandaar steeds het dilemma dus.
Toevallig komt mijn moeder morgenvroeg om haar naar school te brengen. Dat is dan een half uurtje. Ik kon niet anders.
Die grens of oma en opa mogen oppassen ligt bij 70 jaar. Mijn ouders zijn 60 en 69 jaar en ik heb de kinderen gewoon gebracht. Anders was ik die 3 maanden echt niet doorgekomen.
Het is een advise, dus bij ouder dan 70 jaar mag het wel. Wij doen het nog niet, ook al zijn de kinderen ouder, vooral de jongste van 10 let niet genoeg op.
Hier passen ze altijd op donderdag op, de ene week mijn moeder en de andere week mijn schoonouders. Mijn moeder is afgelopen week weer voor het eerst geweest, en schoonouders komen morgen ook weer. Ik moet zeggen dat ik er wel heel blij mee ben. Ik ben geestelijk behoorlijk geraakt door deze hele toestand, en ik krijg sinds de opening van de scholen en kdv langzaam weer lucht. Nu ook het oppassen weer begint, hoeven we ons helemaal niet meer in bochten te wringen met aandacht verdelen tussen werk en kinderen, en ben ik hopelijk weer snel een leuke mama.
Hier hebben mijn ouders vorige week weer opgepast. Ik mocht toen ook pas weer bij cliënten komen en heb al die tijd thuis gewerkt. Fijn voor iedereen dat het weer wat normaler wordt en er weer een duidelijkere scheiding is tussen werk en prive
Mijn ouders willen wel weer oppassen. Vandaag heeft de jongste al weer even bij hen gespeeld en zaterdags gaan ze weer op neefje en nichtje passen.
Hier ouders die beide in de risico groep vallen vanwege chronische ziekte en daarnaast is mijn vader >70, schoonouders <70 en geen risicogroep. Mijn ouders zouden nu weer oppassen als ze geen chronische ziekte zouden hebben... het doet mij en hun veel verdriet dat dat waarschijnlijk pas weer kan als er een vaccin is... niet te doen. Mijn schoonouders zijn bang dat ze de kinderen besmetten, en wij andersom, maar we laten het aan hun. Als zij vinden dat het weer kan dan mogen ze wat mij betreft weer oppassen
Wij zijn zelf inmiddels behoorlijk actief: werk volledig opgepakt, kinderen op school en sport, er wordt afgesproken met vrienden <12jr, we gaan op visite in de tuin, ook bij beide ouders, zien onze vrienden weer vooral buiten.. Maar juist hierdoor is het weer oppassen in inze ogen echt nog onverantwoord. Juist omdat er veel meer bewegingen en contacten zijn. Beide ouders zouden het prima willen, maar wij willen zo'n risico echt niet op ons geweten hebben. Het is even niet anders
Mijn ouders gaan iig weer op m’n neefje en nichtje passen. Zaterdag mag m’n jongste bij hen logeren. Oppassen op m’n jongste is nog niet echt nodig aangezien man thuis werkt. Schoonvader is risico geval en laten wij voorlopig nog niet oppassen.
Hier onze virus collector weer naar de KDV en het is de goden verzoeken maar tot op heden nog geen eens een gesniffel gehad, dat is buitengewoon positief, zij is steevast de eerste die gaat namelijk. Grootouders knuffelen, ehm ja hier wel maar mijn vader is terminaal met max 3mnd (kanker met botuitzaaiingen) dus dat ga ik m niet onthouden, mits ze niet ziek is (en wij ook niet). Wil hij zelf ook niet, wat er gaat komen is in zijn optiek nauwelijks beter of slechter dan covid. Dus zijn uitdrukkelijke wens is om nog een knuffel te kunnen krijgen van zn meiske, mits ze dat zelf wil en zolang hij geen ziekteverschijnselen heeft (allicht via een verpleegkundige). Dus dat is even bewust afwijkend. Professionele verpleging die komt is hiervan op de hoogte en kent onze maatregelen ook, dus ook voor hun geen verrassingen (zou ik ook niet eerlijk vinden). Andere grootouders is op afstand, zit daar nog een operatie aan te komen waar elk moment een datum voor kan komen ongeacht welk virus t is, dat betekend uitstel en dat is niet wenselijk. (Nood)opvang gaat niet via grootouders, daar hebben we vrienden voor gevraagd en onze oude buren (40'ers). Verder zitten wij in nagenoeg strikte isolatie om juist dit mogelijk te maken.