Ik ben het beu dat er een hoop mensen schijt aan de regels krijgen. En dan bedoel ik bijvoorbeeld het volgende : Ik ben al veel minder panisch dan in het begin. En ook ik ben er wel klaar mee. Maar ik vind het vet irritant dat ik dan ook eens een keer voor het eerst na al die tijd naar de action ga en dat daar allemaal mensen zijn die om me heen kriejoelen! Blijf een beetje uit my-space ofzo ! Dat jullie zo dicht bij andere mensen willen komen is prima. Maar misschien willen die andere mensen wel gewoon dat je een beetje ophoepeld??
Ik zal nooit bewust dicht bij iemand komen (vreemde) voor mezelf en die ander. En probeer in winkels waar mogelijk de afstand te bewaren maar in sommige winkels (hier bijvoorbeeld de action en kruidvat) is het gewoon onmogelijk die 1,5 meter afstand te houden. Dat kan alleen door een soort file te creëerden achter de voorste klant. Ik voel me in dat soort winkels dus ook een beetje opgelaten als ik bij een schap rustig kijk wat ik wil hebben want eigenlijk kan er niemand meer op 1,5 meter passeren als ik stil sta in een pad.
Ik begrijp wel wat @Dettol bedoeld, want samen op een terrasje zitten is toch echt wel anders dan kussen en knuffelen, zeker met anderen dan familie. En ja ik vind ook dat sommige regels erg krom zijn, maar dat neemt niet weg dat mensen ook een stukje eigen verantwoordelijkheid hebben en we solidair moeten zijn. Ja we mogen weer naar het terras, maar hou je dan ook aan die regels, want anders heeft de horecagelegenheid weer een probleem. Je ziet wel in Brabant hoe het gaat. En net als zij ben ik ook wel van mening dat sommige mensen inderdaad niet in de gaten hebben hoe heftig het virus en de nasleep is. Ik begin me soms serieus af te vragen of we straks niet een grote groep (gedeeltelijk) afgekeurde mensen gaan krijgen, omdat ze door longschade geen conditie meer hebben. Het herstel duurt zo ongelooflijk lang. En als het virus blijft zal die groep alleen maar groter worden, ook onder jongeren. Ook daarom houd ik me nog aardig aan de regels. Eerst maar eens zien hoe het verloop is, op de wat langere termijn.
Dat is ook vet irritant ! Het is van beide kanten vet irritant ! Bleh ! Oh ja nog iets... Ik bestel dan meer online. Zoals 3 reserve favoriete knuffels van de prenatal. Ik sta er om te springen... je hebt zelf niet in de hand wanneer het bezorgd wordt, maar we hebben altijd lieve buren. Heeft die koekert van een bezorger het mee terug genomen (omdat we niet thuis zijn ) en nou moet ik het vet onhandig op een postnl punt ophalen! Niet in de buurt. Heb het al druk genoeg vanwege verjaardag dingen halen en dutje. Intussen had ik haar knuffels al lang kunnen hebben !
@GossipGirlxoxo ik snap je oma heel goed, want ergens heeft zijn eigen wel gelijk, maar je zal de persoon maar zijn die het haar bezorgd. Dat wil je niet op je geweten hebben. Waar ik me meer aan erger zijn de oudjes tussen de 65-80 die eigenlijk nog best een hele mooie tijd te gaan hebben, net met pensioen zijn, die dan ook zo reageren. De mensen van mijn ouders leeftijd zeg maar. Daar kan ik dan iets minder begrip voor opbrengen.
I feel u woman! Ik zat van de week op de ups app te schelden.... daar lusten de honden geen brood van ....gelukkig was de andere kant van de app net 7 min ervoor afgetaaid omdat het tijd was om naar huis te gaan Maar ik was iig even mijn frustratie kwijt.
Ik ben er ook wel klaar mee, maar hou me nog wel aan de maatregelen. Mijn dochter van 12 heeft naast school alleen contact met ons en de logopedie. Dinsdag werd ze verkouden. Donderdag stond ze naar adem te happen, dokter gebeld, naar de Corona triage post. Controle gehad, medicatie voor haar longen en een test. Gelukkig vrijdagavond al een goed resultaat van de test en de puffers helpen ook. Maar donderdag kneep ik hem goed hoor. Mijn zoon heeft namelijk astma en ik heb de dochter op haar kamer laten wonen. We zouden voor het eerst weer uit eten gaan, ook afgebeld. Je wilt ook niet anderen besmetten als het wel zo zou zijn.
Ik heb een paar dagen geleden een bericht geplaatst in het topic over dat mensen nog geen contact hebben, https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/mensen-die-nog-steeds-geen-contact-willen.705624/#post-23067802 ergens op de eerste pagina, en daar staan mijn redenen. Mensen zien in een risicogroep die voor mij prioriteit hebben, werk en het onbekende op lange termijn. Ik hou dus overal wel die 1,5 meter, ontwijk drukke plekken, boodschappen om 8 uur, zie geen vrienden, handen wassen is mijn leven etc. Ik zit er nog wel behoorlijk in dus
Ik ga het morgen even lezen en op je reageren. Zit nu te knikkenbollen dus tijd om mijn ogen dicht te doen.
Hier hebben we dus de knoop doorgehakt toen opa slechter en slechter werd om toch dat contact weer te herstellen. Ook omdat hij door eerder hersenletsel videobellen niet kan doen. Dat komt niet aan, snapt niks van wat er gezegd wordt en beelden gaan sneller dan hij kan verwerken. Dochter hielden we, net als onszelf al thuis geen playdates etc. KDV mocht ze niet heen vanwege zware ademhaling (tot grote verontwaardiging van dr longarts) terwijl wij beiden vitale diensten en beroepen zijn, omdat we mantelzorgers zijn en beide kanten t nodige mankeren. Risico van hulp nodig en niet kunnen bieden was ons te groot. Dat zij weer naar KDV zou gaan is vooraf ook overlegd met hun huisarts, kinderarts van mn dochter en uiteraard met mn ouders zelf. Contactmomenten hadden wel voorrang. Nu blijkt sinds kort mijn vader terminaal. Blij dat we isolement strikt hanteerde en afgezien KDV sinds 2-3 weken nu dat ook nog steeds doen. Meeste baal ik ervan dat wij wekenlang ons best doen om alles buiten de deur te houden zodat er toch een beetje contact mogelijk is, test de nachtverpleegkundige (tot haar eigen verbazing geen enkel symptoom) vorige week positief op covid...Vond van mezelf dat ik wel ff flink mocht balen, al zat t wel in de verwachting toch weer wisselende gezichten die ook overal komen en ookal doen ze hun stinkende best, niet alles kunnen voorkomen omdat t zo'n verrekte sneaky virus is. Toen kwam t ineens dichtbij. Kans is klein dat ze t doorgegeven heeft, totaal geen symptomen en die nacht ook nauwelijks hulpvraag geweest. Maar het is toch weer extra spanning die je er niet bij kan gebruiken. Niet dat zij er iets aan kan doen hoor, meer de situatie op zichzelf waar we ff van balen. Mijn dochter was sindsdien bij toeval nog niet geweest. Ik wel, maar ik blijf op afstand en we zitten voornamelijk buiten omdat mn vader bezoek nauwelijks aankan en heeft geen symptomen tot dusver. Krijgt hij covid dan is t klaar, zoveel is er al niet meer van m over, dat gewicht gaat heel hard naar beneden. Dus ik ben de mafkees die net zo lang wacht tot een ander uit zn gedachtenbubbel komt en een keer opzik stapt en die 1.5 meter aanhoud. Soms wel eens commentaar van mensen die denken dat ik ze als paria zie ofzo maar dat vuur ik lekker terug: "zolang u niet weet waar ik kom lijkt het me zinvol die 1.5 meter voor alle zekerheid gewoon lekker te hanteren". En dan gebruiken ze maar lekker hun fantasie. Nu ergerde ik me altijd al groen en geel aan die figuren die midden in een pad gaan staan na te denken of een briefje controleren die "in welke zak had ik m nu ook al weer". Stap 1 pas opzij, trek je kar ff mee, iedereen blij kan jij op je gemak nadenken/zoeken. Zo voorlopig uitgeklaagd
Ik kan me heel erg vinden in wat @Adje zei. Nu alles weer aan het opstarten is, zijn we meteen zoveel drukker met alle extra afspraken voor de kinderen (sporten, ortho, tandarts e.d.). Ik vind het heel irritant dan ik ook steeds in oude patronen val zonder daar bewust van te zijn (en dus een boete riskeer of mogelijk iemand besmet of andersom ). Zo heb ik met dochter bij oma in de auto gezeten, tapas-avond met vriendinnen georganiseerd, geknuffeld met vriendinnen en collega's 'aangeraakt' . En in de meeste situaties kwam ik er pas veel later achter dat het echt niet de bedoeling was. In winkels ben ik me overigens wel heel erg bewust en kijk ik extra uit. Oja, niet geheel onbelangrijk, mij conditie was al slecht, maar nu is het rampzalig! Ook de extra kilo's, zo niet blij
Ik baal ervan dat jongste weer verkouden is en we daarom alsnog aan huis gekluisterd zitten. Hij is altijd af en aan verkouden. Tijdens de lockdown niet en nu hij weer naar de opvang gaat, is het meteen weer raak. Dikke groene bellen en flink hoesten. Ik hoop dat de versoepeling van er gaat komen voor de kleintjes. Van t weekend wilde we eindelijk weer eens een dagje op pad naar een museum. Feest ging dus niet door en toch maar weer thuis aan het rommelen geweest. Ook baal ik van de onzekerheid voor hoe het over een paar maanden gaat zijn. Krijgen we een redelijk normale kraamtijd of moeten we bezoek afhouden? Ik heb m'n ouders al voorbereid, dat ik alleen bezoek op afstand wil. Dus pas bezoek ga ontvangen als ik fit genoeg ben om even beneden te zitten. En ook dat ik mijn ooms en tantes niet op bezoek laat komen. Geen zin om elke keer uit te leggen dat we ons nog steeds aan de rivm regels houden etc. M'n man doet dat helaas niet bij zijn familie. Hij denkt niet dat we onze ouders weg kunnen houden de eerste paar dagen. Ehhhh ons huis, onze regels....... Zo, dat is er even uit
Wij volgen gewoon de regels en de afspraken. Wij hebben daar totaal geen moeite mee en ik vind dat sommigen doen alsof ze maanden in quarantaine zaten en dat vind ik ferm overdreven.
Nou dat dus en helemaal hier in Nederland hebben we toch niet zoveel te klagen? Balen mag, uiteraard, klagen ook, maar dan op eigen houtje beslissen dat de regels niet meer voor jou gelden, vind ik echt stom. Geen andere woorden voor. Dat vind ik nog veel vervelender dan al die regeltjes
Vanochtend belde ik met een collega, we hebben elkaar al 13 weken niet meer gezien, en deze collega werkt met andere collega’s in dezelfde shift, die andere heb ik dus ook al die tijd niet meer gezien. Wij zouden graag allemaal weer normaal gaan werken. Wat verder volledig spaak loopt is het ophalen van de kinderen op school, rond school is niet veel ruimte op de stoep, hier staan ook alle fietsen van kinderen, je kunt elkaar amper op normale wijze passeren, en op 1,5 m al helemaal niet. Verder is er nog een of andere looproute om de kleuters op te halen, maar dan krijg je wel alsnog een kluwe ouders allemaal op de stoep, die ook weer geen 1,5 m afstand kunnen houden, en waar je dan ook weer niet fatsoenlijk langs kan. Ja ik wil afstand houden hoor, maar soms is het gewoon onmogelijk. En daar irriteer ik me aan. Ook in het winkelcentrum, smalle straat, mensen lopen er met winkelkarretjes, met een fiets, overal staan fietsen, mensen staan te wachten buiten de winkels om naar binnen te komen, maar zo kan niemand op straat genoeg afstand houden. Nou dan maar niet, maar het is zo krom allemaal. en dan nog de regels binnen organisaties en bedrijven, overal is weer wat anders, het is maar net wie er het beleid maakt en wie denkt het meeste belang te hebben, en wie veel invloed heeft kan ook lekker zijn gang gaan, voor mijn gevoel. Sommige sectoren worden volledig vergeten of genegeerd. En andere krijgen alle prioriteit en financiering.
Heeeel irritant inderdaad!! Ik koop ook 80%online momenteel om maar niet de drukte/winkels in te hoeven. Ik had ook een pakketje dat mee terug was genomen , moest ik ook ophalen maar die zaak is midden in t centrum en door de week werk ik en als ik klaar ben zijn ze al dicht dus op de drukke zaterdag , over de markt door de hele stad lopen om in een winkeltje van 30m2 mijn Pakketje op te halen
ik ben het ook echt helemaal zat maar houd mij aan alle voorschriften. Ik werk in het onderwijs en moet ook met OV. OV is voor noodzakelijke reizen. Nou ik wist echt niet dat bijvoorbeeld dagelijks shoppen bij de Primark noodzakelijk is. Resultaat, de bus zit compleet vol, want die rijden nog een aangepaste dienstregeling. Kom regelmatig te laat omdat er steeds gedoe is over mensen die geen mondkapjes dragen en dan een scène gaan schoppen. Van mijn leerlingen is niet eens de helft op school aanwezig omdat we veel docenten in de risicogroep hebben en de leerlingen lessen online volgen. En ik mis ze gewoon. Ik kan zelf ook maar halve dagen op locatie werken, moet tussendoor weer een uur reizen en dan thuis weer verder. En ik wil dat thuis gewoon weer thuis is en werk gewoon weer werk is. Ik vind het lastig bij elke stap na te moeten denken of ik het wel goed doe. En ik vind het dus vreselijk vermoeiend. En momenteel is het allemaal een beetje half/half dan vond ik toen we niks mochten het eigenlijk nog makkelijker dan deze situatie.
Lekker even klagen Ik ben er ook echt helemaal klaar mee, de 1,5 meter, de coronawet, het thuiswerken, mijn familie beperkt te zien en de angst dat mijn dochter misschien straks een keer een snotneus heeft en gelijk weer thuis zit. Ik wil weer mijn normale ritme qua werk terug, er gewoon op uit kunnen zonder bang te zijn dat je iets fout doet en weer normaal een keer winkelen (verdom het om in de rij voor een winkel te staan). Daarnaast wil ik gewoon mijn familie en vrienden weer zien op normale manier. Wat mij betreft stoppen we vandaag nog met de 1,5 meter om alles weer even wat soepeler te laten verlopen. Ps. ondanks dat ik het echt helemaal zat ben hou ik mij nog wel zo goed als mogelijk (ben ook afhankelijk van anderen) aan de maatregelen maar de vlag gaat uit als we weer normaal kunnen doen!
Ik wordt helemaal gek van dat geneuzel op school en kdv over snottebellen. Na 2 maanden schipperen thuis had mijn dochter de eerste schooldag natuurlijk weer een hoestje. Nu heb ik ze beide alweer 2 dagen thuis. En mijn werk? Dat stapelt en stapelt maar op. Geen idee hoe ik het ooit in ga lopen.