Hoe motiveer je een 9 jarige om buiten te gaan spelen? In ons vorige huis kon het nauwelijks ivm bovenwoning langs drukke weg/fiets in schuur verderop enz. Nu wonen we eindelijk in een rustige buurt, klein (wel saai) speeltuintje 2 straten verderop en nu weigert ze. Ze vind het niet leuk. Achter het huis een ruime autoloze plaats waar ze kunnen voetballen enz Krijg haar zelden naar buiten. Het liefste zit ze te computeren. Ze vind het onzin om naar buiten te gaan. Ze zit toch elke dag 15 min op de trampoline dus dat is toch genoeg? Ze is te zwaar en ik wil gewoon dat ze buiten gaat spelen/meer gaat bewegen. Wat te doen? Dwingen/laten gaan? Of minimale tijd dat ze dagelijks naar buiten moeten? "Eisen" dat ze een bepaalde tijd per dag buiten gaat spelen?
Niet. Grote kans dat ze naar de eerste beste stoep loopt en daar haar tijd uit gaat zitten. Dagelijks samen met haar rondje wandelen, fietsen, skeeleren oid lijkt mij efficiënter Heeft ze vriendinnen? Ik was alleen buiten met vriendinnen van school, maar ik speelde ook veel liever alleen en was binnen. Mijn ouders hebben oa om mij meer buiten te krijgen een paard gekocht haha, ik was zoooo bleek en nog steeds helaas. Ze hoopten dat het mijn gezondheid beter zou doen
Ik zou samen gaan fietsen en door de weeks kijken of er dingen zijn die jullie op de fiets of lopend kunnen doen.
Ik zou vaste tijden afspreken wanneer ze dan mag computeren. En voor de rest wel zelf laten bepalen wat ze in de tijd eromheen doet. Dwingen om naar buiten te gaan, zal waarschijnlijk niet werken. Maar misschien raakt ze wel meer gemotiveerd als ze merkt dat ze op binnen blijven ook uitgekeken raakt met mooi weer. Heeft ze overigens wel al wat contacten in de buurt? Omdat jullie pas zijn verhuisd?
Goh met 2 buitenratten vind ik het lastig mij te verbeelden, maar ik zou beginnen met gamen en dat soort dingen pas vanaf een bepaalde tijd toe te laten. Dus om 17.00 uur bijvoorbeeld. Dan moet ze de uren ervoor toch iets te doen hebben. Daarnaast misschien in overleg proberen op te bouwen?? Haar uitleggen waarom het zo belangrijk is dat ze naar buiten gaat. En samen dingen bedenken die ze leuk vindt om te doen? Samen googlen naar buitenspeel spelletjes, haar een beetje op weg helpen. En opbouwen qua tijd, dus 20 min buiten en dan binnen iets doen. Steeds een beetje langer. En samen naar buiten: ronde lopen, fietsen, skeeleren oid. Daarna is de kans groot dat ze dat zelf overpakt.
Mee gaan voetballen of badmintonnen of steppen? Ben je zelf ook wat heerlijk buiten. Of samen in de tuin, kan dat niet? Dat kan ook prima met gezelschapsspellen of kleuren of knutselen. Dat is toch al een eerste aanzet voor meer frisse lucht en minder computer.
Heeft ze vriendinnen inderdaad? Mijn kinderen spelen alleen ook weinig buiten, tenzij de omgeving heel leuk en uitdagend is. Met andere kinderen zijn ze wel hele dagen buiten. Anders doen we ook samen met hen iets om ze naar buiten te krijgen (wandelen, fietsen, steppen, skeeleren, enz.). En ze doen hier een buitensport en nu door Corona twee buitensporten, omdat een de lessen naar buiten heeft verplaatst.
Toevallig lagen er bij ons bij de Albert Heijn 2 Garmin fitbits voor kids voor €10. Ze zien daarbij hoeveel minuten ze bewogen hebben en hoeveel stappen ze hebben gedaan. Je kan geloof ik instellen dat ze bij een x aantal bewegingen een beloning krijgen. Misschien is zoiets een idee? Vooral de oudste van 6 kijkt er continu op. Overigens wel een stukje jonger en kids die met dit weer graag buiten zijn...
Een buitensport met veel beweging is ook een goed idee. Hier zijn ze door hockey al 4-5 uur per week buiten flink in beweging.
Ik zou de schermen met mooi weer helemaal uitlaten overdag, en beginnen met samen naar buiten te gaan en bv een balletje over te trappen, te badmintonnen, skeeleren etc. Heel leuk om samen te doen. En als ze wat kinderen in de buurt leert kennen, gaat het misschien ook meer vanzelf? Dan zijn er leeftijdsgenootjes om mee te skeeleren bv, dat vinden ze hier echt het einde en houden ze vrijwel de hele dag vol...
Wij hebben ook een kind dat niet alleen buiten wil zijn. Hij is nog een stuk jonger maar we doen dan samen dingen, hij op de step en ik lopen, samen wandelen, spel buiten etc. Hij heeft hier in de buurt geen leeftijdsgenoten en geen broer of zus dus daarom ook dingen met ons samen. Op trampoline gaat hij ook vaker.
Ik stel wel grenzen aan schermtijd. Dat vind ik niet meer dan logisch om te doen. Hier morgen ze 20 minuten per dag op de iPad, even op de Xbox. Vanaf 16.30u mogen ze er naar vragen. Computeren lijkt nu haar comfortzone en ze is echt nog te jong om je daarbij neer te leggen. Juist op deze leeftijd kan je nog bijsturen qua ongezond gedrag. (Ik vind eigenlijk dat het moet, vooral als je zegt dat ze te zwaar is.) In jouw geval: Zelf ook een goed voorbeeld geven. Mee naar buiten gaan, motiveren om af te spreken met anderen buiten. Met de oudste (12) heb ik nu de afspraak dat ze minimaal 45 minuten per dag buiten is en dat ik eenmaal per week een fietstocht met haar maak. Succes!
Mijn 9 jarige zou ook het liefst de hele dag gamen.... maar dat mag hij van mij alleen sochtends voor we gaan ontbijten (hij is altijd vreselijk vroeg wakker) en van 17-18u. Daartussen kan hij zich ook behoorlijk vervelen of alleen maar buiten op de tuinbank liggen lezen. Hij moet van ons “verplicht” 2x p week een stuk fietsen met ons en dat doet hij met frisse tegenzin. Verder heeft hij nu alleen 1x p week training. Hij gaat ook weleens net zn broertje voetballen , of ik ga met hem badmintonnen. Hij spreekt ook weleens af met vriendjes van school in de speeltuin of op het schoolplein, daar gaan ze dan een uurtje voetballen. Is dat nog iets wat je dochter zou kunnen doen?
Kan ze met iemand spelen? Mijn Kids spelen ook niet graag alleen buiten. Gelukkig hebben ze elkaar meestal en vriendjes in de buurt, maar soms ga ik ook met ze voetballen oid.
Gewoon de tijd van het computeren aanpassen en de rest van de tijd kijkt ze maar wat ze gaat doen. Vervelen? Prima ze gaan vanzelf wel iets verzinnen. Soms ga ik ook weleens iets met ze doen maar niet onder het mom dat ze dan niet computeren.
Ja dit! Lijkt me echt vreselijk om ouders te hebben die onder het mom van: mijn kind is te zwaar dus moet meer sporten, naar buiten te sturen.. kan daar echt van huilen. Wat dat betreft heel blij dat mijn ouders me lekker lieten doen wat goed voelde voor mij. Dat betekende heel veel binnen zijn, met Barbies spelen, tekenen. Terwijl vriendinnetjes liever buiten speelden, vind dat veel te druk. Ik was volgens mij ook een beetje zwaar maar dat is helemaal goedgekomen. Zou daarom zelf niet de nadruk leggen op het moeten buitenspelen, meer op het controleren van schermtijd zodat ze allicht ook iets anders gaat ontdekken. Pushen voor beweging? Please no! Krijgt ze straks nog genoeg mee te maken en dat komt vanzelf als ze wil. Je kan haar hooguit inspireren en ernaar vragen, wat haar leuk lijkt, wat mogelijk is.. althans echt aanvoelen op basis van haar behoeften en wat daarachter schuilgaat. Wil ze niet uit onzekerheid? Durft ze niet? Weet ze het niet? Laat haar praten en vul niet voor haar in wat goed is voor haar, ook al is dat aantrekkelijk om wel te doen.
Ik zou ook niet buiten gaan spelen als ik naar buiten gestuurd werd in te spelen.... Ben bang dat je komende tijd eerst zelf aan de slag moet en Veel buiten moet wezen.. Misschien samen er op uit? Ene keer fietsen, andere keer wandelen of noem maar wat... Pak de auto en lekker naar het bos/kinderboerderij etc? Misschien iets van een “huis”dier? Waardoor of waarvoor ze naar buiten moet?
Computer/tv tijd is al gereduceerd. Ze mag S'ochtends even en dan na 18.00 uur weer in de hoop dat dat wat motiveert om wat anders te doen. Resulteert in hangen en "ik verveel me/er is niks te doen enz" Uiteindelijk is ze wel wat anders gaan doen maar niet van harte. Ze moet sowieso op de dagen dat ik vrij ben op de fiets naar school. Dat gaat al met frisse tegenzin. Mee fietsen/wandelen is geen succes. Dat resulteert in een hoop ergenis van mijn kant want het motiveert niet echt als je een 9 jarige achter je aan heb sjokken die alleen maar loopt te zuchten en " gaan we terug, ik vind dit niet leuk, ik wil niet, vind dit stom " enz enz We hebben een hond maar daarmee mag ze absoluut niet alleen buiten lopen. Ze heeft geen zin om met mij mee te lopen. (En ik heb er op deze manier ook geen zin in, blijf dan maar thiis) Een aantal kinderen in de buurt waarvan ze er 2 kent en af en toe mee speelt. Maar dat is echt een knipperlicht relatie. Kind wat de mijne gaat dwingen om iets te doen. Ze speelt niet vaak met klasgenoten. Ze zit 2 dagen per week op de BSO (waar ze gelukkig wel speelt en beweegt) en op de andere dagen zijn de kinderen die ze echt leuk vind maar de BSO of sport dus kan ze niet spelen. Ze zit op judo. Misschien dat ze door zo'n stappenteller te activeren is. Ze is wel zeer geïnteresseerd in mijn Fitbit horloge. Al heeft ze die functie ook op haar ds ontdekt. Zoveel stappen zetten en dan krijgt ze iets in een spelletje. Die stappen "maakt" ze niet in real life want ze heeft ontdekt dat de DS ook stappen telt als je dat ding heen en weer schud.... Vorige week springtouw gepakt en toen wilde ze wel een wedstrijdje met me doen. Maar ben zo jaloers op die ouders met kinderen die de hele dag buiten zijn Kinderen van m'n zus zijn echt de hele dag buiten. Fietsen, steppen, skaten met vriendjes en vriendinnetjes in de buurt. Speeltuin, hutten bouwen enz. Zus moet ze gewoon s avonds naar binnen halen
Ondernemen jullie in het weekend als gezin buiten activiteiten? Bijvoorbeeld een heel stuk fietsen, picknicken, met de hond naar het bos en een route volgen om te wandelen, hutten bouwen, etc? Als je dat regelmatig doet kom je er misschien achter wat ze echt leuk vindt buiten. Q heeft periodes dat ze moeilijk naar buiten te krijgen is, vooral in de winter. Maar in de zomer is ze veel buiten. Ook water doet het altijd goed en werkt echt motiverend om naar buiten te gaan.
Mijn kinderen zijn wisselend dagen buiten en dan weer niet buiten te krijgen. Dus niet elk kind is zo'n buitenkind. Maar wat ik niet herken is dat zuchten en zeuren als jullie samen gaan fietsen of wandelen. Zijn jullie in het weekend dan ook nooit op pad? Mijn kinderen weten eigenlijk niet beter dan dat we voortdurend gaan wandelen of fietsen. Je zou kunnen kijken naar wandelbingo of geocaching, maar dat is natuurlijk ook geen structurele oplossing. Gaat ze wel enthousiast naar judo, of is dat ook moeilijk? Zit ze verder wel goed in haar vel? Lijkt me namelijk een beetje depri overkomen, van wat je vertelt...