Ik denk dat iedereen dat wel begrijpt, voor sommige mensen is het heel makkelijk om de racisme kaart te trekken. Op die manier hou je het zelf ook in stand ben ik van mening. Zolang er van beide kanten geen respect is of überhaupt een normaal gesprek mogeijk is maar alleen maar geroeptoeter wordt het van beide kanten in stand gehouden.
Nee dat zeg ik niet. Even goed lezen waar ik het over heb. Dit is een reactie op iemand die zegt dat dit soort voorbeelden, dus onterecht iemand een racist noemen maar 0,001 % voorkomen. Tuurlijk zal dit niet het precieze percentage zijn maar ik bedoel te zeggen dat het veel vaker voorkomt dan je denkt. Dat er ook heel mensen van o.a een andere afkomst van alles aangrijpen om in de slachtofferrol te kruipen. Dat je tegenwoordig om alles een racist bent. En nee, daarmee zeg ik niet dat er geen mensen benadeeld worden om hun huidskleur! Maar deze voorbeelden mogen ook gewoon genoemd worden.
Die cijfers vallen ongetwijfeld in t niets tov institutioneel racisme, dat geloof ik zeker. Is ook niet te vergelijken. Maar ik heb wel t idee dat je dat in stand houdt als er bepaald gedrag tegenover staat. Als je vaak negatieve ervaringen hebt zul je je ook niet zo snel hard maken tegen racisme. Dan ga je denken in termen van 'boontje komt om zn loontje' En ik weet uit ervaring dat er heel veel mensen zo denken. Wat ik trouwens heel jammer vindt, want echt niet iedereen reageert zo geprikkeld en licht ontvlambaar. Maar als er van de 10 1 zo reageert zullen er heel veel zich alleen die ene zo herinneren. Dat is t gevaarlijke er van.
Ja ik snap wel wat je zegt idd. Daar ben ik het mee eens hoor. En dan is het vaak ook lastig om dan een gesprek met zo iemand aan te gaan. Deze kwestie is ook zeer lastig omdat het zo gevoelig ligt. Ik ben zeker voor balans. Wanneer is het echt racisme en wanneer niet. Hoe kunnen we dit voor elkaar krijgen?
Ik wel. Dit is wat ik ook bedoel met dialoog. Elkáárs verhalen en standpunten aanhoren, niet alleen van 1 partij. Die voorbeelden zijn jammer dat het gebeurt. Want het helpt zeker niet in de vooruitgang, naar minder/geen racisme. Er zijn mensen die altijd een bevestiging zoeken voor hun (voor)oordelen/standpunten. En die vind je, daar hoef je nog eens niet zo heel veel moeite voor te doen. Of het eerlijk is, nee dat niet direct.
Het is zeker heel lastig. Dat begrijp ik, ook als je er zelf persoonlijk mee te maken krijgt. Of als je er bijvoorbeeld voor wilt vechten dat je kinderen hier niet mee hoeven te dealen. En dan zit je er ook niet op te wachten dat iemand gaat zeggen: ja maar jullie doen ook dit of dat.. Maar t is helaas wel de realiteit dat een bepaald percentage zich op een bepaalde manier misdraagt waardoor een grote groep gewoon benadeeld wordt. Dat is totaal niet de bedoeling en ik denk dat dat juist ook aangepakt moet worden. Dan zal er van de andere kant door een hele hoop ( soms kortzichtige) mensen ook anders tegen aan gekeken worden waardoor ze zich er van bewust worden, 'ze zijn niet allemaal hetzelfde'
Ik denk dat de grootste groep Nederlanders bij racisme denkt aan die extreemrechtse groeperingen die erg nare dingen roepen. Het is zeker goed om die te laten inzien dat ook andere dingen racisme is. Maar ergens kom je op een punt dat iets geen racisme meer is. Ergens op die glijdende schaal is een punt waarvan je denkt dat het mooi is wat er bereikt is. Ik denk echter dat voor niet-blanken dat punt verder ligt dan voor blanken. Dan is de vraag: hoe ver wil je gaan om het wederzijds begrip in stand te houden. Want anders loop je kans dat steeds meer mensen gaan roepen dat ze veel moeten geven, maar weinig kunnen nemen.
Misschien ben ik nu heel erg naïef hoor, maar ik hoop oprecht dat dat punt voor iedereen hetzelfde is: namelijk dat iedereen echt hetzelfde behandeld wordt ongeacht hun afkomst, religie, kleur, queerness, geslacht etc etc. Door individuen, door de staat, door de samenleving, overal. En daar zijn we gewoon nog lang niet. Imho hoef ik om iemand gelijk te behandelen ook niets op te geven. Respect en liefde zijn geen zero-sum games. Ik denk dat veel groepen die veelvuldig te maken hebben met racisme het vertrouwen in het systeem compleet verloren zijn. Is dat een excuus om je als een trol te gedragen en iedereen van racisme te beschuldigen? Nee. Maar begrijpelijk vind ik het stiekem wel.....
Wat mij door al deze discussies heen altijd dwars blijft zitten is de enorme hoeveelheid black on black crime die gedurende mijn jaren in de UK al speelde, en ook nu nog. Black lives matter. Absoluut. Maar wanneer je zo'n eens per week wéér leest dat de zwarte jeugd elkaar afmaakt met messen, en dit op hemelsbreed een kwartier of zo van je toen- en voormalige huis. En in principe heeft iedereen daar dezelfde kans op scholing en werk. Wellicht niet altijd de beste scholing en werk (daar kan mijn witte vriend ook nog wel een woordje over meepraten), maar scholing en werk desalniettemin. Als wij als 'witten' worden geacht het hele probleem te onderkennen en vooral juist te gaan handelen, kan iemand dan a.u.b. aan die zwarte jongens gaan vertellen elkaar niet meer neer te steken omdat ze in de verkeerde 'gang' zitten?
Waarom denk je dat dat niet gebeurt? Dit is overigens ook een vorm van 'whataboutism', het gaat nu over racisme in al zijn vormen en jij hebt het over gang-violence.
Hahaha, je bent me echt net voor met die whataboutism. Hier een link voor degenen die daar meer over willen lezen.
Mijn god, ze hebben ook overal een term voor zeg... Het gaat in mijn voorbeeld overigens niet over the Bronx of zo, maar over redelijk normale council estates. Ik vraag me dan oprecht af hoe dat zo ver kan komen. Probeer er niets mee te bagatelliseren of zo. Ieder moordslachtoffer is er één te veel, ongeacht de kleur.
Zijn toch vaak jongens uit kansarme gezinnen, met misschien verslaafde ouders. Gaan dan vaak de straat op om geld binnen te harken (drugs). Zo komen ze vaak tegenover elkaar te staan. Maar als je naar de kern wil gaan? Dan moeten we het toch weer hebben over het starten met een achterstand. Maar dan moeten we heel diep gaan en eerlijk heb ik daar de energie niet voor.
Nou idd. Had dat nog niet eens gezien. Dat zegt toch ook genoeg? We worden gezien als buitenlanders, terwijl ik gewoon hier geboren ben.
<even meta> Een whataboutism is een zogenaamde logical fallacy: "a pattern of reasoning rendered invalid by a flaw in its logical structure". De reden waarom @Rosao dit aankaart is omdat wanneer je er een discussie gaande is over X, je niet argumenten uit onderwerp Y kunt aandragen om de discussie X te beslechten. Het is een soort van 'valsspelen' in de discussie door de aandacht van het probleem wat besproken wordt af te leiden. Bijvoorbeeld: "wat kunnen we doen voor de slachtoffers van orkaan Katrina" --> "ja, maar hoe zit het dan met mensen in Nederland die naar de voedselbank gaan". Potentiele oplossingen voor het ene probleem sluiten oplossingen voor het andere probleem niet uit en er is maar een hele zijdelingse relatie. Het is overigens iets wat je veelvuldig ziet, heel Facebook/nu.nl/etc stikt er van. Daardoor sluipt het er ongemerkt bij veel mensen in. Hopelijk nu je hier iets over gelezen hebt kun je het beter herkennen, bij anderen en ook bij jezelf. </even meta>
Snap ik. Ik ook niet eerlijk gezegd . En ik ben het met je eerste alinea eens hoor. Het is sowieso echt in- en intriest dat dit voor zovelen de harde werkelijkheid is.