Man werkt momenteel door corona wat minder dan zijn normale 40 uur. Ik werk 20 uur, en volg een studie. Man doet best veel, helpt qua alles gewoon mee. Alleen boven stofzuigen doet hij om een of andere reden niet uit zichzelf en dweilen ook niet. Ramen lappen doet hij bijv altijd de buitenkant, ik de binnenkant. Zo is alles wat verdeeld.
De vuilniszak weggooien, als ik erom vraag. Verder doet ie heeeeel soms de afwas als ik aan het werk ben. Verder vrij weinig. Hij zou helemaal niet zo gauw uit zichzelf iets doen, ik moet het wel altijd vragen. En dat vind ik heel frustrerend.
Eigenlijk vrijwel alles .. Hij werkt 4h meer dan ik per week, maar op gunstigere en flexibele tijden. En hij vindt het heerlijk om te koken (doet dit dus iedere dag inmiddels), stofzuigen, ramen, dagelijkse schoonmaak, de was deels. Ik doe vrij weinig in het huishouden, ik coördineer wel alles en zorg dat het gebeurt
Man is chauffeur en vaak weken van huis. Weekends wel vaak thuis. Ik ben thuis. Ik doe alle taken in huis en hij doet de tuin in het weekend. Ik kook ook altijd , ook in het weekend. Jongste zoon brengt hij vaak in het weekend op bed.
Ik doe meer praktische zaken: bedenken wat er gegeten word, koken, de was, verjaardagscadeautjes halen, kleding voor de kids kopen etc. Maar mijn man doet heel veel regelwerk, de keuken opruimen en vrijwel alle klusjes. Ik heb al een tijd geleden besloten dat we altijd wel kunnen benadrukken wie wat (niet) doet, maar dat a) je huwelijk daar niet gezelliger van word en b) we allebei ons aandeel hebben in het huishouden. Ik kan wel lopen zeiken over koken en dat hij zn shirts niet opvouwt etc, maar als hij elke keer als hij bijv. weer eens een verzekering aanpast gaat zeuren zou ikd aar ook niet blij van worden
Alles wat ik vraag maar o.a. boodschappen, stofzuigen, was draaien, was opvouwen, vuilnis, klusjes in en rondom het huis. Enige wat hij niet doet is strijken. Hier een verdeling van 50/50
Ja ik vind het ook logisch dat diegene die het meest thuis is het meeste doet. Zou wat zijn als mijn man het hele huishouden nog zou moeten doen als hij thuis komt, maar dat is het punt niet zo. Het is niet gezegend zijn als je een man hebt die ook wat doet in het huishouden (en dan naar rato), het is normaal, het is ook zijn huis, zijn troep en het zijn zijn kinderen. Er wordt hier toch ook nooit een topic geopend met de vraag hoeveel jij als vrouw "mee helpt" in het huishouden, terwijl hier toch heel veel vrouwen werken.
Precies, we runnen samen een huishouden en iedereen draagt daarin zijn steentje bij. Nu werk ik niet meer, dus doe ik nu thuis meer, maar voorheen toen we allebei werkten deden we dat samen en zo leer ik het de kinderen ook. Het is ook niet zo dat man nu helemaal niks meer doet en ik vind dat dus niet gezegend zijn, maar normaal.
Hij werkt 34 uur, ik 24. De was vouwen en de bedden verschonen, af en toe de vaatwasser uitruimen. De rest doe ik, maar dat vind ik prima. Wel irritant dat áls ik hem wat vraag, hij eerst een beetje moeilijk gaat lopen doen.
Uit zichzelf, weinig. De vaatwasser en tafel afruimen en een container aan de weg zetten. Als ik hem vraag alles, en meteen ook. Hij hangt rustig om 23.00 nog een schilderij voor me op wat me dan leuk lijkt. Net als ik vraag even te stofzuigen na het afruimen, doet hij meteen. Maar uit zichzelf, hij ziet het gewoon niet. Voor de kinderen doet hij veel; lunch maken, van en naar school brengen, mee naar sport.
Ik doe vrijwel alles. Ik werk 30 uur over 3 dagen, hij 40 over 5. Maar ik werk vanuit huis (alhoewel, hij nu ook al bijna 5 maanden) maar daarom is het voor mij makkelijker tussendoor dingen te doen. Hij ziet ook nooit wat er moet gebeuren, maar wat ik vraag doet hij meteen. Maar vaak vind ik het dan simpeler om het zelf te doen
Wij werken normaal beiden 4 dagen. Momenteel is mijn man erg druk bezig met het afronden van een opleiding, dus hij is nu 6 dagen per week volop bezig. Het huishouden is hier niet heel erg gelijk verdeeld. Ik doe eigenlijk alles voor het normale huishouden: schoonmaken, koken, boodschappen, administratie, regeldingen etc. Mijn man doet de tuin, regelt het onderhoud van de auto's, zet de vuilnisbakken buiten en als ik het vraag, stofzuigt hij wel eens of hij sopt de badkamer een keer uit of zo. Soms baal ik ervan, dat ik het gevoel heb dat ik veel meer moet doen, maar aan de andere kant weet ik ook wel dat ik graag de touwtjes in handen houd en het lastig vind om het aan hem over te laten. Ik vind ook nog dat ik alles beter kan en dat mijn man er niks van bakt (is ook echt zo, als hij bv de afwas doet, staan er naderhand altijd nog kopjes verspreid op het aanrecht, is het sopje niet weggespoeld, liggen er nog kruimels op de aanrecht etc). Ik heb ook niet echt een hekel aan het huishouden doen, dus meestal vind ik het niet zo heel erg. We hadden een schoonmaakster die haar werk niet echt denderend deed, maar die heeft toevallig gisteren opgezegd, dus nu moeten we wel weer meer zelf doen. Ik denk dat ik haar uurtarief maar eens aan mezelf ga uitbetalen, haha. Het enige waar ik enorm van baal is dat werkelijk niemand behalve ik hier in huis ooit iets opruimt. Ik woon hier met 1 volwassen man en 3 jongetjes en geen van allen hangen ze zelfs maar fatsoenlijk hun jas aan de kapstok, laat staan dat ze andere dingen opruimen. Daar word ik wel eens echt kwaad van.
man werkt fulltime, ik 20 uur en volg een hbo studie. Man doet veel in het huishouden, voor de grote klussen hebben we ook een schoonmaakster. Ik doe vrijwel alle regelzaken en zaken rondom de kinderen. Maar we hebben geen harde afspraken, ik sta ook rustig te grasmaaien en de kippen uit te mesten, en gaat hij een keer met een juf praten. douche en wc boenen, doe ik standaard. Voor ons werkt het prima zo, maar heb wel echt moeten leren dat wanneer hij schoonmaakt, hij het op zijn manier doet en ik dus vooral mijn mond moet dichthouden
Hij werkt 60 + uur en klust veel thuis. Ik doe eigenlijk alles in huis. Hij helpt wel met vaatwasser, en soms stofzuigt hij of vouwt een wasje. Maar dat is sporadisch. Nu iets meer, nu ik in mijn kraamweken zit. Maar meestal belt hij zijn moeder om me te helpen... ghehe. grasmaaien doet hij. Maar als het me te lang duurt doe ik het. Al is hij daar wel mee bezig omdat hij dat leuk vindt. oja hij deed vaak boodschappen. Maar sinds de AH bij ons bezorgt bestel ik die. verder moet ik veel vragen om iets gedaan te krijgen. En dat doe ik maar 1 x. Anders doe ik het zelf. En dan krijgt ik commentaar, dat ik hem geen kans geef. Dan zeg ik dat ik genoeg heb aan onze kinderen waar ik 20x moet herhalen.
Mijn man werkt 45 uur per week, ik max 5. Dus ik doe het meeste in het huishouden. Zodra hij thuis is gaat hij wel spelen met de kinderen (ik kook dan) en als ik na het eten opruim gaat hij douchen/omkleden/voorlezen met de kinderen. En dat is eigenlijk vooral omdat hij anders geen tijd met de kinderen heeft. De jongste leg ik te slapen en dan speelt hij nog wat met de oudste en daarna neem ik de oudste over en heeft hij tijd voor hemzelf. Hij werkt keihard voor ons inkomen, ik werk keihard voor een goed lopend gezinsleven. Het zou echt geweldig zijn als we het werken/zorgen beter kunnen verdelen maar helaas is dat op dit moment nog niet haalbaar. Dat zou ons beide gelukkiger maken. Verder doet hij veel klusjes in huis/tuin, de was naar beneden/boven brengen, helpen met bedden opmaken. En het belangrijkste, hij ruimt gewoon zn eigen rommel op.
Hij betaalt voor onze schoonmaakster M’n man werkt veel (minstens zo’n 60 uur schat ik..) Ik werk als freelance zo’n 15-60 uur per week. Het ligt eraan hoeveel werk en projecten ik heb. Hij doet de prullenbakken legen, auto’s en de tuin onderhouden, hij zorgt ook deels voor de kinderen. Ik doe de rest (koken, wassen, de was opvouwen). We zijn niet moeilijk, als ik geen zin heb om te koken bestellen we iets. Opruimen doen we samen. ik vind het prima zo
Mijn vriend doet in ieder geval minder dan hij zelf denkt dat hij doet Ik werk 24 uur, vriend werkt 32 uur. Ik nu volledig thuis, hij wel gewoon op zijn werkplek. Ik denk dat de verdeling zo'n 80% / 20% is. Ik ben over het algemeen natuurlijk meer dagen thuis, dus vind het ook niet erg om op die dagen ook meer te moeten doen. Wel vind ik het storend dat hij dingen uit zichzelf niet ziet (of wil zien ) en als je hem dan dingen vraagt om te doen dat het dan nooit direct kan, maar het altijd wordt gedaan, waardoor de irritatiefactor natuurlijk omhoog gaat en ik vaak denk, laat maar ik doe het dan wel (is idd ook mijn eigen fout hierin ) De was, bedden verschonen, vloer dweilen, stoffen, badkamer, wc, ramen zemen, administratie en de boodschappen doe ik eigenlijk altijd of ik moet het een keer aan hem vragen om te doen, maar uit zichzelf zal hij dit echt niet (snel) doen. In de dagelijkse dingen als stofzuigen, koken, vaatwas in- en uitruimen, opruimen etc zal de verhouding 65 / 35 liggen denk ik.
man werkt 40 uur , ik 12 maar ben chronisch vermoeid, waardoor hij nog best veel doet. Administratie Strijk Afval Vaatwasser in toerbeurt (kinderen zijn ook groot genoeg) ramen zemen (niet vaak , maar als hij het niet meer aan kan zien doet hij het wel) keuken (grote bar) opruimen en schoonhouden verder hebben we een robotstofzuiger en stofzuigen we verder niet héél veel. Boodschappen bestellen we ook 2 x per maand en regelt hij (vanachter de tablet en het aanpakken en opruimen meestal) . Ik heb de kleinere klusjes + wassen en koken. Hoewel in slechtere periodes, hij dat ook deels overneemt. (hij weet amper hoe de wasmachine werkt geloof ik hihi - maar brengt wel de was naar zolder naar de wasmachine als ik het vraag). Verder zijn de kinderen nu wat groter en helpen ook wat mee.