Brrrr internet gekkie is dat hoor. Respect voor alle moeders met huilbaby... Ik vond de gewone nachten al zwaar... Als er hier een nieuw babytje word geboren bied ik altijd aan om te helpen of nachten over te nemen als de moeders het te zwaar vinden. Samen sta je sterk en dat maakt je geen slechte moeder...
Degene die het zegt laat haar 4jarige alleen buitenspelen in een wijk met veel verkeer en water, want ze kan de kleinste niet de hele tijd meeslepen. Ik zou haar niet heel serieus nemen
Ahhh d'r eigen schuld gevoel wegpraten door het anderen aan te praten... Thanks! Ik voel me er gelijk stukken beter door
Ik vreet echt bijna alles wat los en vast zit maar een tompouce vind ik echt smerig.. vooral dat roze bovenlaagje.
Ja normaal reageer ik niet hoor, zeker niet met zo’n sneer naar iemand, maar dit schopte ook bij mij tegen het verkeerde been. Ik heb slechts 2 maanden een huilbaby gehad (18-20 uur per dag) en ik voel het nog, de wanhoop... ik wou dat iemand toen tegen mij gezegd had: ik zie dat het niet goed met je gaat, ik neem het nu even over..
Dat mijn dochter vanmiddag, na ruim 4 jaar samen slapen, ineens uit het niets vroeg of ze vanavond in haar eigen bed alleen op haar eigen kamer mocht slapen. Natuurlijk mocht dat, man heeft bed naar haar kamer getild en ze is gaan slapen alsof ze nooit anders heeft gedaan. Ik heb er denk ik meer moeite mee. Mijn kleine snoetje word echt groot en zelfstandig ineens uit het niets. En dat terwijl ik gisteren in een ander topic nog tegen @citroenrasp zei dat ik vermoede dat ze mijn bed pas zou verlaten tegen de tijd dat ze gaat trouwen.
Ja mama ze vind u wss groot genoeg om zonder haar te slapen nu e. Hopelijk kan je ook zelf wat slapen.
Haha dank je wel! Komt helemaal goed. Ze was zo trots op zichzelf dat ze het nu durft. Morgen alleen even op pad voor een nachtlampje. Nu slaapt ze met de deur open en het gang licht aan.
Ik zou het nog geen 2 weken trekken met een constant huilende baby denk ik. Respect. Zelf ben ik een behoorlijke loedermoeder. Mijn kinderen lagen na de geboorte 5 maanden in het ziekenhuis en ik heb er slechts een paar nachten geslapen. Ik moest de nachten echt weg uit het ziekenhuis om mezelf staande te kunnen blijven houden.
Zijn allemaal van die stappen waar je even van moet slikken. Het moment dat je een nieuwe fase in gaat.
Klopt maar ze heeft die fases allemaal heel lang uitgesteld en gaat nu de ene na de andere in. Voor mij lastiger dan voor haar om eraan te wennen. Ben de eerste nog niet te boven en de volgende fase is er alweer
Dan ben je in mijn ogen geen loeder moeder maar een hele goede moeder die snapt dat je zelf overeind moet blijven om goed voor je kind te kunnen zorgen. In het vliegtuig is het ook niet voor niets dat ze bij de instructie zeggen eerst je eigen mondmasker in geval van nood voor te doen en dan pas die van je kind. Vind dat best een vergelijkbare situatie.
Weet ik hoor. Ik heb de keuzes gemaakt die voor mij het beste voelden. Moest gewoon af en toe even afstand van het ziekenhuis doen. Vond dit soms moeilijk om te doen, maar heb er absoluut geen schuldgevoel over. Voel mij dus geen loedermoeder, maar zo word ik vast door een zeker iemand hier gezien.