haha mijn schoonmoeder trekt onze zoon soms roze en paarse kleren aan met disneyfiguren erop want dat heeft ze nog als “noodkleding“ van mijn nichtjes. Ja lekkere speelbroek zegt ze dan voor thuis om vervolgens boodschappen met hem te gaan doen in een lila broek met lady en de vagebond erop die twee maten te klein is dus erg kort. Moet er wel wel om lachen maar mijn keus zou het niet zijn.
Over kledingblunders gesproken. Zoontje was 7 weken toen hij met spoed in het ziekenhuis werd opgenomen. Ik was er al bang voor toen ik naar de SEH ging, dus had voor hem aardig ingepakt, maar was vergeten dat ook voor mezelf te doen. Man kwam dus wat kleren brengen. Echt, alles wat hij opgefrommeld achterin mijn kast had gevonden, en wat daar lag met een reden, had hij meegenomen. (De kleding die ik wel regelmatig droeg zat schoon in de wasmand, ja dan kan je het als man natuurlijk niet vinden) . En na de tweede was ik nou nog niet bepaald in mn oude vorm teruggeveerd. Dus ik zat daar met mn oude, gekreukte, te kleine kleding en al mn miskopen. Dankuuu, je ziet toch wat ik zo algemeen zo'n beetje draag?
Mijn zoontje is ooit na een val van het bed met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht omdat hij helemaal out ging. Toen we eenmaal een beetje waren geïnstalleerd en de rust weer wat was weergekeerd ging mijn man naar ons huisje (waren weekend weg) om wat kleren voor ons te halen. Dat ging niet helemaal goed, dus ik was heel blij dat ik een pyjama en ondergoed kon kopen in het ziekenhuis. Voor zoon had hij wel goed meegenomen. Ik was toen aardig geïrriteerd, maar hij gaf zelf ook aan compleet strak te staan van de stress dus de nuances tussen kleding waren redelijk kwijt bij hem.
Ik zeg ook altijd dat ik het niet mooi vind of dat ze een beetje voor gek staat, als dat zo is. Maar als ze dan tóch beslist dat te willen aantrekken, ben ik alleen maar trots dat ze haar eigen keuzes maakt.
Ik las letterlijk dit: ja of gewoon in het algemeen. “Wat zijn de raarste kledingcombinaties die je vriend/man ooit bij jullie kind heeft aangetrokken?” ik denk toch zomaar dat er nog best wel wat naar boven komt hahaha Daar staat toch echt letterlijk dat je verwacht dat mannen echt heel rare combi's kiezen. En je lacht ze ook letterlijk uit. En t is niet zozeer dat ik teveel azijn heb gehad. (Liever een slok goede wijn dankje) maar vind dat zo raar in een topic waarin we juist vragen dat niet meer te doen. En de mannen in hun waarde te laten waar het 'vrouwenzaken' betreft.
Ik durf het bijna niet te posten, aangezien @MevrouwH zo gefileerd wordt, maar ik leg altijd de kleding voor de kinderen klaar, en mijn man vraagt zelfs of ik mee ga winkelen met hem, omdat hij dan met mij kan overleggen over kleding. Zie ook echt niet wat daar mis mee is. Mijn kinderen hoeven ook niet in pyjamabroek naar buiten, ik vind dat ook helemaal niet getuigen van iemand in zijn waarde laten, als je dat prima vind. Verre van zelfs.. vind als je daar niks van zegt, dat je iemand dus alles behalve in zijn waarde laat, dan laat je iemand bewust voor schut gaan. Wij hebben alles goed verdeel samen, beidde 50/50. Hij werkt 40% en doet 10% thuis, ik werk 10% en doe 40% thuis. Beidde doen we 50, dus samen 100%. dus perfect! We hebben papa dagen, mama dagen, opa/oma dagen, opvang dagen, gezinsdagen, we hebben allerlei soorten dagen. Zo fijn! Is lekker duidelijk voor de kinderen zo . We laten elkaar altijd in elkaar waarde, en vullen elkaar aan waar de ander niet zo goed in is. (want niemand is perfect in alles bij ons). gesprekken op school/ziekenhuis doen we altijd met briefjes, en we hebben beidde ook een verantwoordelijk baan! en zijn allebei gelukkig! Mijn man voelt zich niet ondergewaardeerd als ik kleding klaar leg en ik voel mij niet ondergewaardeerd als hij een schilderij ophangt!
Maar er is toch een verschil tussen hulp bieden als daar expliciet naar gevraagd wordt, door je man in dit geval. En beslissen dat het niet goed genoeg gedaan wordt, en hem dan compleet overrulen omdat hij het liever anders ziet?
Maar op moment dat je iemand feedback geeft dat iets een pyjama broek is en beter een andere broek kan pakken is toch niet meteen compleet overrulen?! Het is niet of het een of het ander. Kijk, als een man bewust en weloverwogen die pyjama broek kiest, want hij vind het mooi en je gaat er dan tegen in, en geeft aan dat jij het wel gaat klaarleggen voortaan en hij daarna moet handelen, dan overrule je compleet en laat je iemand niet in zijn waarde. Maar als een man geen interesse heeft in kleding, hij ziet het niet enz, dan is er helemaal niks mis mee om kleren klaar te leggen. Dan laat je hem ook perfect in zijn waarde.
Ik had het niet over het specifieke geval van de pyjama. Ik had het over het algemene: moeders die vinden dat hún combinaties beter zijn. Alleen omdat zij die mooier vinden. In pyjama over straat gaan, dat hoeft inderdaad niet. Maar verder mag een ander toch gerust andere combinaties leuk vinden?
Ook al denk ik dat er zich veel vrouwen zullen melden in dat (Niet bestaande)topic heb ik nog steeds niet het idee dat mannen daarom domme wezens zouden zijn. Dat maak je er echt helemaal zelf van. Heb je enig idee hoe hard mijn vriend lacht als ik blijkbaar een hele domme technische vraag stel oid? En ja veel maken maken rare combinaties (kijk eens naar de rest van de verhalen in dit onderwerp) en veel vrouwen snappen nou eenmaal niet hoe een tuinslang en een boormachine werkt (bij wijze van) misschien is deze discussie niet handig in dit topic maar vergeet even niet dat ik gewoon normaal heb gereageerd hierop totdat jullie het nodig vonden mij allemaal zo af te branden vanwege die stomme pyjamabroek. Dat was namelijk helemaal niet waar het over ging. Ik wilde alleen maar aanhalen dat daar een verschil zat tussen ons op dat gebied en dat ik hem daarom daar wat mee hielp. En verder heeft iedereen kunnen lezen dat mijn vriend een topper is en zeker geen domme kerel. Misschien had ik geen grapjes moeten maken In dit topic over een topic openen over modeflaters Door vaders maar aan de andere kant mogen jij en de anderen die zo van de leg raakten door die hele “pyjamagate” wel even een tandje minder doen qua toon.
mijn vriend vind kledingcombinaties maken niet leuk. Hij vind het ene ook niet mooier dan het ander. Als hij het wel zelf uitzoekt dat zijn er weleens rare kleurencombinaties(vaak gaat het ook goed) daar zeg ik dan ook helemaal niets van. Hij vond dat blijkbaar toen wel passen.
Ik snap niet dat anderen vallen over het feit dat het bij een ander dus anders gaat. Mij maakt het niet zoveel uit hoe een ander het doet, als het voor hun werkt prima toch
mij vraag me dan in het algemeen af wat het verschil is tussen een papa dag en papa is vandaag thuis met de kinderen. t is toch maar net hoe je t noemt? Idd als het maar duidelijk is voor de kinderen. hier wordt papa dag bedoeld als een dag waarop papa een op een tijd heeft voor z’n kind. Snap echt niet dat daar frustratie over kan zijn.
Jahoor, maar ik lees toch vooral dingen als , het interesseert hem niet enzo. Niet zozeer, hij kiest bewust/ weloverwogen een bepaalde combinatie uit en dat vind ik stom, maar meer, hij pakt gewoon maar wat. En in het geval van hij pakt zomaar wat, het interesseert hem niet enz, vind ik het niet raar als je dan wat klaar legt (ook niet dat je iemand dan niet in zijn waarde laat). als iemand overduidelijk zijn/haar setje mooi vind, zelf bewust heeft gekozen, ja als je dan andere dingen gaat klaar leggen is dat niet zo iemand in zn waarde laten inderdaad.
Tjonge, wat een opmerking over een pyjama al niet kan veroorzaken Mijn man is de tofste papa voor onze kinderen, super handig als het op klussen aankomt, maar twee mega-linkerhanden wbt het huishouden. Onze jongste drie kinderen delen 1 kledingkast. Ze hebben elk een eigen plank voor broeken en shirts. Maar ze hebben hun ondergoed en pyjama's op 1 plank liggen. Op hun eigen plank staat hun naam. En op de plank met hun ondergoed en pyjama's staat voor hun eigen stapel ook hun naam. En nog presteert hij het regelmatig om ze het verkeerde ondergoed te geven.
Ik vind dit zo'n interessant onderwerp en denk dat het met zoveel factoren te maken heeft. Factoren die al beginnen bij de bekendmaking van het geslacht. Mijn moeder is (en was fanatiek) feminist. Mijn vader werkte dan wel veel maar deed voor die tijd al heel veel meer in de opvoeding en het huishouden dan ik bij de meeste gezinnen heb gezien. Mijn ouders waren echt een team en dat heb ik nu ook met mijn partner. Wij gebruiken ook echt niet begrippen als 'papa dag' omdat 'papa' er gewoon altijd is, altijd betrokken is en we daarom geen dag in de week naar 'papa' hoeven te vernoemen. Mijn partner komt wel uit een gezin waarbij de vader vooral werkte en op de achtergrond bleef omdat mijn schoonmoeder de opvoeding en huishoudelijke taken eigent. Dat is nu ook goed terug te zien bij de kleinkinderen. En ook het verschil tussen alle jongens en ons nichtje maken zij zo veel groter dan het hoeft te zijn. En in mijn ogen begint het daar al met het verschil tussen man en vrouw, vader en moeder. Ik geloof dat vaders de kinderen (zogenaamd) niet kunnen kleden omdat ze van jongs is verteld dat meisjes met poppen spelen. Jongens worden over het algemeen niet gestimuleerd om ket poppen te spelen, om ze te verzorgen. Meiden weten over het algemeen ook dat jongens niet met poppen spelen en zij dat dus beter kunnen.
Ligt er natuurlijk een beetje aan hoe oud het betreffende kind is. Bij een kind onder de 1 zie ik vaak het verschil niet eens tussen pyama en gewone kleding bijvoorbeeld.
Dit. Het komt op mij wel een beetje over als controledrang. Als een man zijn eigen kleding kan uitkiezen dan kan hij dat heel goed voor zijn kinderen. En misschien is dat een andere combinatie dan die moeders voor ogen had, maar (uitzonderingen daargelaten natuurlijk) niet per se slechter. Dan zal ik ook wel een loedermoeder zijn maar hier is het toch echt mijn man die over de kleding gaat, voornamelijk het kopen dan. En hij doet ook altijd het haar van de kinderen... Tja, niet dat ik het niet kan ofzo hoor, maar hij kan het gewoon beter/is er geduldiger mee. En ik haat winkelen.