Ik ben altijd erg blij met m'n naam geweest. Ik hoor m'n naam de laatste tijd wat meer. Niet belachelijk vaak gelukkig, maar zo nu en dan. Ik zou Ilona geheten hebben. Mijn moeder heeft het haar vriendin in vertrouwen verteld. En toen die vriendin een week of 2 voor mijn moeder beviel heeft ze haar dochter Ilona genoemd. Ik ben er wel blij om, maar ik heb die vriendin dus nooit ontmoet
Ja, ik wist dat jij hem wist en ook mooi vond Valt hier wel mee met plat uitspreken van de naam. Maar veel mensen noemen me ook met de afkorting van mijn naam. Of met de afkorting met -je erachter en vind dat eigenlijk wel liefelijk klinken.
Ik hou er dus niet van als anderen de namen van onze kinderen zouden gaan afkorten Zelfs niet terwijl de afkorting van jouw naam óók gewoon mooi is. Wat dat betreft ook een goede keus geweest om jouw naam niet te geven aan onze dochter Gelukkig heb jij er geen problemen mee als mensen je naam afkorten!
Ik vind mn naam j.oyce zelf niet zo heel mooi. als mijn man me bij mijn naam noemt vind ik het altijd boos klinken (alsof er iets is) Of als anderen bijvoorbeeld hey J.oyce zeggen dan gaan mn haren overeind staan. Geen idee waarom. en dan wordt het ook nog eens vaak verkeerd geschreven! maar t is beter als het alternatief dat mijn moeder had : N.ika Hoe ze erop zijn gekomen,.. geen idee! ze hebben t weleens verteld maar weet t niet meer eerlijk gezegd. N. Stamt af van mijn oma’s naam maar volgens mij vond mijn vader het niets (of er was toen een film met animatie vrouw die zo heette (hangt me ook nog wel wat van bij dat dát de reden was dat mn pa t niets vond ) ) geen idee hoe ik wel had willen heten Bij mn eigen kids heb ik wel gedacht hoe de namen zouden passen/klinken als ze volwassen zijn.
Ik ben wel tevreden met mijn naam! Je hoort hem wel vaker maar is niet populair. Vroeger wilde ik graag Jessica heten, maar dat kwam door Linda, Roos en Jessica (stiekeme girl crush ) en dus niet omdat ik mijn naam niet oké vond. Als ik een jongen was geweest had ik Kevin geheten, hele normale naam, maar vind het zo niet bij mij passen! Dus ben blij dat ik een meisje ben Ik ben heeeeeel benieuwd hoe mijn zoontje op deze vraag zou reageren over 20/30 jaar. Daar hebben mijn man en ik het wel eens over. We hebben een vrij aparte, maar makkelijk te spellen, naam. Hij krijgt ook een tweede naam (vernoemd naar 1 van zijn opa's), dus als hij de eerste niks blijkt te vinden, is er nog een plan B Ik zou daarentegen wel heel blij zijn met een apartere naam, dus we gaan ervoor!
Ja ik ben blij met mijn naam. Sommige mensen kunnen het niet uitspreken ( beetje apart maar goed ) gelukkig niet een naam die je heel vaak hoort en ook de schrijf wijze
Ik mag niet klagen. Mijn naam was redelijk populair in de tijd dat ik geboren werd. Ook is mijn naam kort. Dat vond ik vroeger dan minder leuk, want er was geen leuke afkorting van te maken. Nu vind ik dat allemaal niet zo erg meer. Ik hoef mijn naam in ieder geval nooit te spellen.
Ik vind mijn naam oke, als je het bekijkt zoals mijn ouders het bedoelden Mijn vader dacht dat je een - tussen twee namen moest zetten als je een tweede naam wilden toevoegen. Dus nu heet ik op papier ".....-Ellen", beetje overdreven vind ik zelf. Mijn roepnaam komt niet zo vaak voor, schrijfwijze is ook unieker zonder raar te zijn. Ik wilde zelf vroeger Esmée heten omdat mijn moeder dat mooi vond... De naam komt uit een tv-serie. Dat vind ik dan wel weer een beetje afgezaagd, al heb ik mijn dochter naar m'n favoriete thee smaak genoemd
Dat laat m'n raderen flink draaien zeg! Ik ken Peer als naam. Maar dan voor een jongen/man. Het eerstvolgende wat me te binnen schiet is het engelse woord voor perzik?