Jij bent kleuter docent toch? Zo ja vraagje aan jou. Dochter is in juni begonnen bij de kleuters. Door corona mogen ouders de school niet in. Alleen de hulpouders (luizenpluizen, bibliotheek enz). Zij is nu gewend dat ik haar bij de ingang afzet en ze zelfstandig naar de klas toe gaat. In de 1e nieuwsbrief van het jaar die we vrijdag hebben ontvangen staat dat de regels zo blijven maar dat kleuters die nu nieuw beginnen wel eenmalig door hun ouders naar de klas gebracht mogen worden. Ik heb dat bij dochter nooit mogen doen en nu overweeg ik of ik de juf een berichtje stuur of ik haar ook 1x de klas in mag brengen zodat ze kan laten zien aan me waar ze zit enz. Maar aan de andere kant wil ik de juf ook niet in een positie brengen dat als ik het vraag en ze zegt ja dat ze straks alle ouders over zich heen krijgt omdat ze dat allen wel eenmalig willen doen dit schooljaar. En ik twijfel omdat mijn dochter nu niet beter weet en het voor haar misschien verwarrend word als ik nu wel 1x mee ga. En ik ben een beetje bang dat ze niet snapt dat andere ouders wel mee de klas in komen en ik niet. Of is dat meer iets in mijn hoofd en zal een kind daar niet bij stil staan?
Wat een flauwe vergelijkingen. Een arts moet je onderzoeken of zien. Zijn/haar werk bestáát uit contact met mensen. Een leerkracht kan je prima spreken via teams. Die is er voor de leerlingen. En contact met de ouders kan prima op afstand. Ik zie namelijk zat ouders die het niet zo nauw nemen met de afstandsregels. Die wil je dus niet in je klas.
Het is al eerder genoemd, de tieners in Spanje? Die hebben weken lang binnen moeten zitten. Niets samen sporten. Samen een biertje drinken. Samen naar het strand. Binnen. Zitten. Er is hier zoveel vrijheid. Bovenstaande mag allemaal. Om er voor te zorgen dat dit zo blijft.. Draag dat mondkapje gewoon.
Ja idd afstand houden is toch prima te doen. Mijn spreekkamer is een stuk kleiner en daar is prima 1.5 meter afstand te houden met de ouder van mijn patientjes. Hier hebben we in mei gewoon een gesprek gehad op school met ib-er, leerkracht, orthopedagoog. In de lerarenkamer zodat het op afstand kan. Voor dochter hebben we de evaluatie gesprekken met de speltherapeut digitaal en dat is toch anders dan face to face.
Maar zeker als het om ouders gaat die alleen of met 2 in de klas zitten is het toch uitstekend te doen om afstand te houden? Als je wilt kun je 5 meter afstand houden! En daarmee valt het toch ook niet onder een “contact” , dan is iedereen in de supermarkt en iedere voorbijganger ook een contact. Mijn oudste had voor de zomervakantie even een moeilijk moment en we hadden toen een gesprek met de juf gevraagd... en dit gesprek moest op het schoolplein plaatsvinden, dat vond ik echt wel een beetje bijzonder.
Tja en wat doe jij als jouw kind eten opgeschept heeft en echt niet meer alles op kan. Verplicht je die dan om alles op te eten? Er zijn immers genoeg kinderen in de wereld die helemaal geen eten hebben. Zelfde tijd en zelfde leeftijd. Dit soort dingen moet je niet met elkaar willen vergelijken vind ik
Ik ben zo blij dat ze hier nog zo moeilijk doen. Hier mochten we voor het gesprek gewoon de school in en toen ik meehielp met een slootles, mocht ik gewoon in de klas erbij zitten voordat we gingen. Kleuters moesten we voor de vakantie op het plein af zetten, maar straks weer in de klas. Rest gaat zelf naar binnen, maar dat altijd al zo. We mogen hier ook op het schoolplein wachten, maar dat is ook vooral omdat er niet weinig alternatief is. De school zit midden in het centrum.
Tja het arrangement is nu afgelopen voor dochter, want het gaat beter, maar daarom is het wel belangrijk om vinger aan de pols te houden en dat gaat face to face gewoon veel beter.
Ik zie dat probleem op deze manier ook niet. Juf blijft achter haar bureau en ouders nemen midden in het lokaal plaats op een stoel. Ik word daar wel een beetje moe van. Van de week las ik op fb (bij een juf, een onbekende voor mij) een nieuwsbericht over de toenemende besmettingen en haar tekst: je zal maar leerkracht zijn Excuse me! Volgens mij heb je lekker 6 weken vakantie gehad dame. Je zal maar supermarkt medewerker zijn of in de kinderopvang werken (of vul een ander beroep in). Die krijgen geen 6 weken vrij hoor, en hebben veel meer wisselende contacten dan een leerkracht met een heel schooljaar dezelfde kinderen. Daar viel mijn mond even ver van open.
Klopt. Sommige dingen komen face to face beter over, helemaal mee eens. En heel begrijpelijk als een school daar een uitzondering voor maakt. Maar een ‘regulier’ oudergesprek kan mijns inziens ook prima via bijvoorbeeld teams. Niet ieder kind is (gelukkig!) een uitzondering.
Ja, en een dakdekker gaat gewoon met een trap het dak op en repareert lekkages. Maar als we op school het water uit het plafond zien komen, ga ik toch echt niet het dak op. En zo kan ik nog wel meer onzinnige vergelijkingen maken met willekeurige andere beroepen en zeggen "die doet dat ook". Overigens doen veel artsen tegenwoordig ook een deel van de consulten online. Niet wanneer onderzoek nodig is, maar bijvoorbeeld wel uitslaggesprekken. Dus je vergelijking gaat geheel niet op. Het hele beleid tegen corona is: houd afstand, vermijd drukte en beperk je contacten. Er zijn beroepen waarbij live / fysiek contact noodzakelijk is. Kappers, fysiotherapeuten etc. Dat wil niet zeggen dat alle andere mensen dan ook maar met 90 verschillende mensen per week contact moeten hebben. Als één van die ouders later besmet blijkt te zijn, moet de leerkracht twee weken in quarantaine. Zit dus de hele klas wéér thuis. Omdat er ouders zijn die net doen alsof corona niet bestaat en de wereld vergaat als ze een keer een gesprek via video moeten voeren in plaats van live. Terwijl de inhoud van een online of telefonisch gesprek werkelijk èxact hetzelfde is als wanneer je tegenover elkaar in 1 ruimte zit. Er os echt niet wat je via (video-)bellen niet zou kunnem bespreken wat wel kan als je in 1 ruimte zit. Echt, ik vind het zeuren om het zeuren. Geen weerstand omdat er daadwerkelijk een reden is om er tegen te zijn, maar gewoon pure weerstand omdat het anders is dan je gewend bent.
Als je 10 minuten in dezelfde ruimte zit op 5 meter afstand hoef je niet quarantaine als een van de ouders besmet blijkt.
Als die ouders op 5 meter afstand zitten, snap ik al helemaal niet waarom het per se in het lokaal moet, dat is toch nog vele malen onpersoonlijker dan via beeldbellen? Bovendien zie ik toch duidelijk staan dat je vanaf 15 minuten in 1 ruimte toch echt 2 weken in quarantaine moet. Gesprekken duren bij ons zelden exact 10 minuten. Dan zou je dus al per gesprek moeten bij houden of het 8 minuten of 16 minuten heeft geduurd. Of een gesprek dat nog niet afgelopen is, na 14 minuten moeten afkappen ‘want anders...’ Nee, dat is lekker persoonlijk Echt hoor, bij een moeilijk of emotioneel gesprek snap ik het best dat je liever in één ruimte zit. Maar voor gewoon een doorsnee kennismakingsgesprek of voortgangsgessprek? Wat is dan de meerwaarde van in 1 ruimte zitten? Dat verandert echt niks aan de inhoud van het gesprek, het welbevinden van je kind in de klas, de cijfers op het rapport of het voorlopig advies. De dingen die je met elkaar bespreekt,blijven hoe dan ook hetzelfde.
Ik ben leerkracht en het liefst spreek ik de ouders gewoon face to face. Ook nu. Júist nu. Op gepaste afstand. Gesprekken via de laptop en de telefoon... Nee, niks voor mij. Ik mis de ouders in de klas en zeker bij kleuters vind ik regelmatig/dagelijks contact met ouders erg belangrijk. Maar ja, in deze tijd heb ik niks te willen. Ik heb me te houden aan de richtlijnen die de directie, in overleg met het bovenschools bestuur, heeft opgesteld.
Hier duren 10 minutengesprekken toch echt 10 minuten. Dan gaat de bel en zijn de volgende aan de beurt. Ik heb tijdens de coronatijd ook telefonische consulten gedaan en gebruik ze nu wel vaker dan daarvoor, maar het is toch echt anders. Prima dat voor jou niet anders voelt, maar dat is niet voor iedereen zo.
Ik denk dat het heel erg van de digivaardigheden van zowel de ouders als de leerkracht afhangt, of online kennismakingsgesprekken een succes zijn. Onze school heeft nog niet 1x een online les/meeting/whatever gedaan, de juf van mijn oudste heeft 2x een filmpje van zichzelf opgestuurd, de leerkracht van mijn jongste 0 keer.... de eindgesprekken zijn hier telefonisch gedaan en dan mis ik persoonlijk toch echt wel wat. Zelf zit ik de hele dag online te vergaderen, dus het maakt mij echt niet uit. Maar er zijn ouders waarvoor de taal misschien al een barriere is , en dan vormt de technologie helemaal nog extra barriere. Je wilt die gesprekken toch zo laagdrempelig mogelijk houden denk ik... ik zou ouders de keus geven, desnoods een speciale ruimte inrichten waarbij je een kuchscherm ophangt nog extra.
Ik vind het wel goed te vergelijken. Het gaat niet over de inhoud namelijk...bord leegeten...maar over het relativeren.... de jeugd die het echt veel te goed heeft ten opzichte van andere jeugd in de wereld. Ik zeg het wel tegen mijn kinderen als ze zich beklagen over iets. Dan geef ik ze iets om te relativeren. Dat heet inlevingsvermogen aanleren en empathie vergroten. Weten dat je niet de enige persoon bent waar de wereld om draait.