Mwaw, ik snap wel dat het enorm zuur voelt dat als de relatie verbroken wordt zij de woning moet verlaten omdat zij de kosten niet in haar eentje kan betalen en dat het haar dan steekt als hij wel kan blijven en daar zijn toekomst op kan bouwen. Vooral omdat hij (van wat ik lees en dat is even het enige waar ik vanuit kan gaan) weinig geïnteresseerd in relatie en kind lijkt. Kan mij werkelijk niet voorstellen dat niemand dat soort gevoelens zou hebben en vanaf minuut 1 alleen maar in het belang van het kind zou kijken, want dan zouden er niet zoveel vechtscheidingen zijn. Misschien als de ergste emotie is gaan liggen dat zij ook zo kan gaan kijken, ik hoop het voor haar en haar kind, maar ze staat nog aan het begin van het hele proces van uit elkaar gaan en ze is ook maar mens. Meteen roepen dat ze kinderachtig is en dat ze kind bij vader weg wil houden, dat vind ik persoonlijk dan weer kinderachtig. Het verbreken van een relatie en opgeven van iets waarvan je had gehoopt dat het zou gaan werken roept nu eenmaal iets op bij iemand als de partner daar kennelijk weinig om geeft. Geef haar wat tijd...die emoties en boosheid zakken hopelijk wel weer.
Mijn advies zou zijn om eerst inzichtelijk te hebben of het huis verkocht moet worden, wat daarvoor geregeld moet worden en de kosten/opbrengsten waarschijnlijk gaan zijn. Zeker wanneer je naar een eigen woning gaat kijken, lijkt mij toch een stuk prettiger wanneer je financieel weet waar je aan toe bent. Daarnaast is ook nog van belang hoe de woning is gekocht en hoe ze samenwonen (samenlevingscontract etc). Daarnaast is er, zoals ik uit het bericht opmaak family life geweest, dus moet er sowieso een ouderschapsplan komen. Los van erkenning of gezamenlijk gezag. Als hij er een afspraak voor bij de gemeente moest maken betreft het erkenning verwacht ik, ik neem aan dat je vriendin dan ook de baby heeft moeten aangeven? En dat de baby haar naam draagt. Gezamenlijk gezag gaat via de rechtbank en tegenwoordig kan dat vaak ook online. Qua ouderschapsplan zijn er legio voorbeelden en basisdocumenten te vinden overigens. Maar ik denk dat het voor haarzelf maar ook de baby en haar partner wel zo prettig werkt wanneer beide bewust zijn van het uit elkaar gaan, en dat maak ik niet echt op uit je verhaal en reacties.
En terecht! Als je een topic opent krijg je tal van reacties. Dat mag je verwachten. Direct willen sluiten omdat het je niet aanstaat is erg kinderachtig en niet de bedoeling.
Dat is zo maar vele topics die worden geopend verzanden weer in oeverloze discussies en heeft niks met de Oorspronkelijke vraag te maken. TS vraagt toch ook niet wat wij ervan vinden dat haar vriendin dit doet? Toch hebben we straks weer talloze pagina’s vol discussies hierover.
Ze kan ook nog een bepaalde tijdelijke voorziening aanvragen. Dan kan zij 6 maanden in het huis blijven wonen met kind en zal hij wat anders moeten zoeken. En dan krijgt ze tijd een nieuw huis te vinden. overigens denk ik wel dat ze dan per direct in een vechtscheiding belandt.
Huh? Als iets uit de hand loopt, dan ja. Maar zat soortgelijke gevallen waarin ik dit antwoord van beheer lees. Of ben ik nu helemaal abuis?
Klopt, sinds vorig jaar zomer. Behalve als een topic uit de hand loopt of heel erg off topic gaat. Dan zullen we het (meestal na een waarschuwing) sluiten. We hebben besloten dat algemene topics waarin geen privacygevoelige informatie staat gewoon open kunnen blijven. Wanneer er langer dan 1 maand niet in gereageerd wordt zal deze automatisch worden gesloten.
Hai allemaal, Bedankt voor de reacties, erg blij mee en hier komen we wel een stapje mee verder! Voor de volledigheid, het gaat inderdaad om het ouderlijk gezag dat niet is aangevraagd door hem, hun zoontje draagt wel zijn naam. Het huis is inderdaad samen gekocht, maar ook hij kan niet alleen in het huis blijven wonen dus heel die discussie gaat (gelukkig) toch niet op. Ik heb dit nogmaals aan haar gevraagd, maar hij reageert er gewoon niet op en slaat helemaal dicht als zij er iets over zegt. Ze kan hier echt niet met hem over praten en hem niet bewust maken dat ze echt weg gaat. Dit is ook wel zoals ik hem ken hoor. Hij is een enorme binnenvetter en alles komt er vaak in een keer uit in een enorme woede aanval (geen fysiek geweld overigens!!). Maar goed, we gaan nu zorgen dat ze alle drie goed terecht komen en dat mijn kleine vriendje goed kan opgroeien zonder teveel gezeur ♥
Maar hoe ziet ze het weggaan dan nu voor zich? Spullen pakken, al dan niet in zijn aanwezigheid, en gewoon vertrekken? Dat is allerminst goed voor de verstandhouding na het uit elkaar gaan. Wat een mogelijkheid is, is om een onafhankelijke derde bij een gesprek te vragen waardoor er ook de eerste afspraken gemaakt kunnen worden. Dat kan een mediator zijn maar dat zou bijvoorbeeld ook een maatschappelijk werker kunnen zijn, vaak zijn hier specifieke mensen voor binnen de organisatie die onder het stukje jeugd en gezin vallen.
Als zij op een ander adres staat ingeschreven dan haar ex dan zijn ze geen fiscale partners meer. Maar als het koophuis op hun beider naam staat dan is ze nog wel verantwoordelijk voor haar deel van de hypotheek. Als zij uit de hypotheek wil moet er bij de bank ontslag van hoofdelijkheid worden aangevraagd, mits ex daar kan en wil blijven wonen. O ik lees nu dat ex het huis ook niet kan betalen, dan veranderd het verhaal natuurlijk. Maar ze zijn niet getrouwd, dan heb je zeer weinig kans op urgentie helaas. Hopelijk staat ze lang genoeg ingeschreven om vlot een woning te vinden. Dit kan soms jaren duren.