Ik vind mijn eigen naam wel prima. Het is een vrij bekende Friese naam (maar ik ga hem hier toch niet noemen want ik ben als de dood dat iemand uit mijn buurt of collega's oid mij hier herkent :')). Ben zelf van de jaren 80 maar de naam was het populairst in de zeroes grappig genoeg Dus er zijn best wat kinderen/tieners met mijn naam nu. Mijn moeder had vroeger een klasgenootje met die naam en die vond ze altijd al heel mooi. Mijn vader vond het ook leuk, en tadaa, dat werd mijn naam. Ze vonden Floor ook mooi, maar die is uiteindelijk in de doopnamen beland. Die had ook príma bij mij gepast! Verdere doopnaam is vernoeming. Mijn ouders zeiden later trouwens dat ze me Merel hadden moeten noemen, dat paste meer bij mijn gedrag. Met die naam had ik me ook prima gevoeld denk ik Overigens vind ik mijn naam dus oké, maar ik had het zelf nog wel leuker gevonden om een langere, wat sjiekere voornaam te hebben, waar je dan een aantal verschillende bijnaamopties hebt. Mijn naam nu is bijv. Lieke: Dan kun je Liek zeggen of Liekie, maar dan houdt het wel een beetje op, en dit soort bijnamen zijn alleen voor vrienden/familie, niet in het dagelijks leven. Ik had het ook wel leuk gevonden om bijvoorbeeld Julia te heten en dan in het dagelijks leven of Juul, of Julia te kunnen gebruiken. Dus dat is wel wat ik nu voor mijn eigen kinderen wil: wat langere, sjiekere namen waar je wat kortere, stoerdere bijnamen bij kunt maken, zodat m'n kind zelf ook nog invloed kan uitoefenen op hoe hij/zij over wil komen.
Oh als het Clara is dan vind ik die echt gewéldig. Nederlanders zijn gewoon raar, in andere landen wordt duidelijk erkend hoe zo'n mooie en klassieke naam dat is Als het Bertha is kan ik je niet helpen
Ik vind mijn naam te lang, te lomp en het wordt altijd verkeerd uitgesproken én geschreven. Ik had graag Emma willen heten.
Ik heb een mooie, Franse naam die nooit gebruikt word omdat mijn ouders een stomme, Nederlandse roepnaam ervan hebben gemaakt. Hij rijmt op vsn alles en ben er daardoor ook heel veel mee gepest. Nee als ik zelf kon kiezen had ik gewoon Emma geheten ofzo
Hier nog een Eva . Ik vind het zelf een mooie naam, in ‘mijn tijd’ was het ook nog aardig origineel, ik heb bijvoorbeeld nooit met een andere Eva in de klas gezeten. Alleen die eeuwige Adam-grapjes..:: zo irritant. Ik ben vernoemd naar mijn oma en hoef geen andere naam.
Ik vind mijn eigen naam ontzettend lelijk en past ook totaal niet bij me. Tegelijkertijd zou ik niet weten welke naam dan wél bij zou passen, dus ik doe het er maar mee.
Ik vind mijn naam (mijn echte naam dus) niet mooi. Sinds een aantal jaren een hekel aan gekregen. Mijn man noemt me altijd schat, behalve wanneer hij boos is of vindt dat ik iets niet goed doe. Dan noemt hij me bij mijn naam. Dus nu heb ik echt een afkeer van mijn naam. Ik had voor een eventuele dochter al jaren Emma in mijn hoofd. Die naam werd zo populair dat ik wist dat het hem niet zou gaan worden. Heb hem daarom voor mezelf hier gebruikt. Nu heeft dochter een naam waar ik nog steeds heel blij mee ben en die echt bij haar past. Al vind ik Emma nog steeds een prachtige naam.
Mijn moeder heeft het heel goed gedaan Mijn moeder koos altijd de meisjesnamen, mijn vader de jongensnamen. Tenminste, ze bedachten ze samen maar mijn moeder hakte de knoop door voor meisjes, mijn vader voor jongens. Ik zou mijn naam zo aan mijn dochter gegeven kunnen hebben. Net als dat we serieus getwijfeld hebben of we mijn broertjes naam toch ook aan 1 van onze zonen zouden geven, omdat ik die zo leuk vind. Maar dan lijkt het op direct vernoemen en daar hou ik niet zo van. Beide namen hoor je nu vaker, toen bijna nooit.
- Zijn jullie er blij mee? Onwijs! Ik heb een naam die ik nog nooit eerder "in het wild" ben tegen gekomen. Bovendien is de betekenis ook heel erg mooi. Enige nadeel is dat mensen mijn naam nooit onthouden, verkeerd spellen of er een of andere afkorting van maken. Oja en nog iets wat ik heel stom vind: Soms maken ze er een hele andere naam van die nogal euh ja... Asociaal is. Mijn naam schijnt dus Spaans/Italiaans/Portugees (ergens Zuid-Europa dus ) te zijn en samen met mijn uiterlijk denkt iedereen dat ik buitenlands ben. - Hebben je ouders ooit vertelt waarom ze die naam gekozen hebben? Ja, ze hebben die naam toen zelf verzonnen. Mijn doopnaam is wel hetzelfde als die van mijn oma, mijn oma wilde ook dat ik zo zou gaan heten wat betreft mijn roepnaam. Maar dat vond mijn moeder zielig voor mij. - Had je liever anders geheten en zo ja hoe? Nee dus. Ik zou geen enkele naam kunnen verzinnen die beter bij mij past.
Ik ben erg blij met mijn naam. Het komt niet zo vaak voor, al is het ook niet onbekend. De spellingswijze kan wel op veel verschillende manieren, dus ik moet wel elke keer uitleggen welke letters er in zitten. En dat ook in combi met mijn achternaam die mensen in dit deel van Nederland echt niet kennen. Dus ik ben vaak twee keer aan het spellen Maar dat geeft niet, want ik ben er blij mee! Ook met mijn tweede naam, want het klinkt zo leuk samen.
Mijn naam is niet lelijk. Het is een klassieke Franse naam, die veel gegeven wordt in NL. Bijna niemand noemt mijn volledige naam, meestal de 3 letter afkorting. Vind de naam alleen niet heel erg bij mij passen, maarja dat weet je ook niet als je zo'n lief inieminie mensje in je armen gedrukt krijg. De naam past wel goed bij de naam van mijn zus, ook een 9 letterige Franse naam, die je wel stukken minder hoort. Mijn broertje heeft daarin tegen een 4 letterige oer Hollandse naam die er totaal niet bij past. Maarja
Oh ik vind mijn naam prima. Maar hij is ook zo standaard als wat ... dus whahaha nooit echt bij stil gestaan eigenlijk
Ik vind mijn gewone naam echt vreselijk. Ik haat het al als ik ergens naartoe moet bellen, dan beeld ik me altijd in dat ik mijn hele naam zeg en dan komt er een beetje kots mee naar boven. Nee ik overdrijf maar ik vind m vreselijk. Daarom heb ik vanaf... mijn 13e ofzo steeds meer een afkorting van mijn naam gebruikt die gelukkig door partners/vrienden altijd werd gebruikt ipv mijn echte naam. Die naam gebruik ik overal (onofficieel) alleen op post en voor de wet heet ik nog zoals mijn ouders me hebben genoemd.
Ik ben ook tevreden met mijn "roepnaam" volledig hoeft niet voor mij. Word ook nooit gebruikt eerlijk gezegd. Alleen bij mijn diploma uitreiking eeuwen geleden. Toen reageerde ik niet omdat ik de naam niet herkende. Na 3x en een por van diegene die naast me zat dacht he, dat kon ik wel eens zijn hahaaha. Maar ze dachten bij mij dat ik een jongen zou worden, mijn naam is eigenlijk pas daarna gegeven toen ze zagen dat ik toch een meisje was hahaha. Zou ik anders willen heten, nee, deze naam past echt bij mij.
Ik ben heel blij met mijn naam eigenlijk, zou die naam ook voor mijn dochter gebruiken als ik zelf niet zo heette. Mijn vader wilde de kakversie van de naam geven maar mijn moeder heeft me gered door de twee klinkers te veranderen.
Ik vind mijn naam mooi, altijd mooi gevonden gelukkig. Ik vind het wel een beetje jammer dat ik maar 1 naam heb. Daarom heb ik mijn beide kinderen meerdere namen gegeven. Ik had best als 2e naam de naam van mijn moeder of oma willen hebben. Als ik ooit nog een 3e kindje mocht krijgen zou hij/zij zeker weer meerdere namen krijgen.
Hmm nee heb mijn naam nooit mooi gevonden, ik had altijd graag een andere naam willen gebruiken, maar nooit gedurfd. Zoals mijn 2e naam die ik nu hier gebruik. Deze naam is een vernoeming van een overgrootmoeder, maar van een kant waar ik mijn opa echt niet van mocht dus ook daar zit weer een lading aan of zo. Maargoed, vroeger was dat ook nooit in mij opgekomen om te veranderen van roepnaam. Nu ga ik al zo lang door het leven met deze naam, dat veranderen nu nog raar zou zijn. De afkorting die voor mij gebruikt wordt is geen naam of iets hoe ik me voor kan stellen. En ja hoe zou je dat doen? Zomaar ineens mijn 2e naam gebruiken? Of een deel van mijn gewone naam? Mijn dochters hebben wel maar 1 naam. Ik had ze wel een 2e naam willen geven, maar lief vond dat onzin. Vernoemen had ik sowieso niet gedaan, dus wat kies je dan..