Sorry, maar dit vind ik echt nergens op slaan. Het is nooit, maar dan ook nooit iemands eigen schuld. Man of vrouw, kort rokje, afgelegen bos of wat dan ook. Maar hoe kun je dat verband leggen? Mijn kinderen mogen niet alleen over straat in het donker, niet omdat ze het dan zelf zouden uitlokken, maar omdat ik ze wil beschermen. Enne zo voed ik mijn zoon dus absoluut niet op, dus spreek voor jezelf zou ik zeggen.
Dan zul je uit een andere tijd of andere omgeving zijn dan ik. Ik mocht na het stappen nooit alleen naar huis. Moest thuisgebracht worden door mijn broer of een vriend of andere jongen. Dat gold eigenlijk ook zo voor al mijn vriendinnen. Maar mijn broer mocht dus wel zonder escorte naar huis. Evenals de broers van mijn vriendinnen (als ze die hadden). En ook mijn mannelijke vrienden hoefden niet veilig thuisgebracht te worden. En volgens mij is dat niet uniek voor de stad waarin ik ben opgegroeid. Het is iets dat heel veel voorkomt. En blijft dus doorwerken als je volwassen bent. Moet je eens kijken hoeveel vrouwen hier zeggen dat ze niet alleen over straat durven in het donker. En stel die vraag dan eens aan mannen. Vergelijk de uitkomst, zou ik zeggen. Ik snap niet hoe mensen dat normaal kunnen vinden! Ik weet dat ik hier een andere kijk op heb dan veel mensen. Maar ik vind het echt volslagen idioot dat we dit maar steeds tegen elkaar blijven vertellen: voor manen is het oké om alleen over straat te gaan. Voor vrouwen blijkbaar niet. En elke keer bevestigen we daarmee dat de straat (en het bos en het park) het domein is van mannen. Als vrouwen zich daar wagen, moet daar met verbazing en bezorgdheid op gereageerd worden. Wordt het niet eens tijd dat we het omdraaien? Het zijn niet de vrouwen die iets 'vreemds' doen als ze alleen over straat gaan. Het zijn de daders die iets doen wat niet hoort. Maar we blijven, nogmaals: onbewust!- aan dat soort types het signaal afgeven dat de straat hun domein is, waar vrouwen alleen onder begeleiding door mogen. En als ze niet begeleid wordt, dan mag je haar blijkbaar 'pakken'.
Enne, voor mezelf spreken? Hoe wek ik bij jou de indruk op dat ik mijn zoons zo opvoed? Ik denk dat ik ze juist het goede voorbeeld geef: zowel papa als mama gaat gewoon over straat. Lopend, fietsen of met de auto. Overdag of 's nachts. Daarin maken wij geen onderscheid tussen man of vrouw. En zodra onze zoons die leeftijd hebben, mogen zij dat ook.
Ja ik kan het werkelijk niet meer met je oneens zijn. Gewoon echt niet, snap ook je hele punt niet richting mannen/vrouwen en signalen afgeven. Niemand verbiedt jou om als vrouw over straat te gaan, maar je loopt altijd een risico, aan jou of je dat aanvaardbaar vindt of niet. Voor mannen geldt dat net zo goed, wellicht dat het een kleiner risico is, maar toch. En die laatste zin hoe kom je daarbij? Echt, waar heb jij gehoord/gevoeld dat het ok is om iemand te "pakken" als ze ergens loopt? Natuurlijk is dat niet ok. Hoe kom je erbij dat er mensen zo denken? Als ik mijn dochter niet alleen in het donker over straat laat gaan, dan doe ik dat om problemen te voorkomen. Het is niet zo dat het niet mag, omdat het anders haar eigen schuld zou zijn?
"Zo voeden we onze jongens op". En nee hoor. En ja je kunt je kinderen gelijk opvoeden en ze wel over straat laten gaan alleen en met een beetje geluk, overkomt ze niks, zo groot zal de kans idd niet zijn. Ik gok liever niet op dat geluk en dat heeft er totaal niks mee te maken of dat het iemands eigen schuld is of niet, ik voorkom het liever. En qua man/vrouw: vrouwen zijn vaker slachtoffer van seksueel geweld, mannen van andere soorten geweld. En ja in een ideale wereld kun je als man en als vrouw in het donker alleen op straat, door het bos etc, maar we leven niet in die ideale wereld. Er zijn een heleboel gekken en je hoeft er maar eentje tegen te komen. Ik ga mijn kinderen niet leren dat ze alles moeten doen, omdat ze dat recht hebben, want het gaat wel mis. Te vaak.
Ik denk dat als een groot deel van de maatschappij constant de boodschap afgeeft dat mannen wel veilig over straat kunnen en vrouwen niet, dat je dan bij een deel van de mensen een zeer ongezond man / vrouw beeld aan het kweken bent.
Ja, 'we' overdrachtelijk. Wij als maatschappij, niet jij of ik als individu. Er wordt nog teveel onderscheid gemaakt op basis van geslacht hierin. Ik vind dat echt ongezond.
Mannen zijn net zo goed slachtoffer van geweld, alleen vaak een ander soort geweld. Dat geweld bestaat. Dat wordt niet minder erg of erger als we onze zoons/dochters aangeven voorzichtig te zijn.
Precies mijn punt. Blijft de vraag: waarom wordt er door veel mensen zo benauwd en krampachtig over gedaan als een vrouw na een feestje om 2 uur 's nachts naar huis fietst en niets als een man exact hetzelfde doet.
Tja niet door mij. Vind het beide onverstandig. Maar misschien heeft dat ook te maken met de aantallen/percentages en mannen zijn vaak fysiek toch sterker dan vrouwen, dus wellicht hebben zij toch een sterkere kans om er goed uit te komen als er wel iets gebeurd. Mannen en vrouwen zijn nu eenmaal niet gelijk (zonder dat dit afbreuk doet aan de gelijkwaardigheid).
Ik ben het grotendeels met je eens en ik fiets of loop zelf ook regelmatig alleen in het donker, maar ik neem wel bepaalde voorzorgsmaatregelen. En ik snap @suus1983 ook wel. Het is eigenlijk hetzelfde als oversteken bij een zebrapad. Ik heb weliswaar voorrang, maar ik neem het niet altijd. Soms is de situatie dusdanig dat ik langer afwacht wat de auto doet en soms steek ik helemaal niet over op die plek ondanks dat ik wel voorrang heb. Gewoon omdat de situatie niet veilig genoeg is om te nemen waar ik recht op heb. En zo is het voor mij ook met andere zaken, je maakt verschillende afwegingen waarbij je recht en veiligheid tegen elkaar afweegt. En soms kies je het ene en soms het andere. Maar die afweging is wel heel persoonlijk en wordt sterk gekleurd door eigen ervaringen en ervaringen uit je omgeving. En ik ben het wel met je eens dat we (als samenleving) voorzichtig moeten zijn met onze dochters aanleren altijd voorzichtig te zijn omdat het snel door kan slaan naar: je hebt het ernaar gemaakt. En dat is meestal nooit de bedoeling, maar gebeurt wel vaak heel subtiel.
Precies, die subtiele ondertoon van wat we elkaar vertellen en aanleren, daar heb ik moeite mee. Als ik even binnen 1 gezin kijk: helemaal prima als je ervoor kiest om als vrouw niet alleen over straat te gaan 's nachts of alleen door het bos te lopen. En dat je je dochter ophaalt na een feestje. Maar haal dan ook je zoon op. En laat ook je man niet alleen door het bos lopen of in het donker fietsen. Zodra je dat onderscheid wel maakt, denk ik dat je onbedoeld en onbewust een heel verkeerd signaal afgeeft. Je denkt iets goeds te doen voor je eigen veiligheid en die van je dochter. Maar je ondermijnt daarmee juist de veiligheid van vrouwen in het algemeen.
Ander ding: vaak is een stad of iets zó ontworpen dat het dus eng is voor vrouwen en minder voor mannen. En omdat mannen die situaties creëren als planner bij de stad of gemeente, denken ze er niet eens over. Eigenlijk moeten we ook vaker bij de gemeente ad bel trekken.
Ik kan niet zo'n mooie grafiek vinden. Maar er zat wel in mijn geheugen dat het overgrote deel van het seksueel geweld wordt verricht door een bekende van het slachtoffer. Rondje google leverde me o.a. op dat dit in driekwart van de gevallen zo is (bron: https://www.seksueelgeweld.be/mythes-over-seksueel-geweld) Het is vaak de partner of date van het slachtoffer. Het is in ieder geval zelden de enge man uit de bosjes. Ik denk dat deze statistieken altijd vager zullen zijn dan die bij moord. Bij moord volg vrijwel altijd onderzoek omdat het zichtbaar is: er is een lichaam. Of minimaal is er iemand verdwenen en wordt er een zoektocht gestart. Seksueel geweld wordt nog steeds vaak stilgehouden. Zeker wanneer de dader een bekend is (partner, vader, trainer, ...) ligt de drempel om aangifte te doen hoog. En aangezien het aan de buitenkant vaak niet zichtbaar is, kunnen de slachtoffers het verborgen houden. Maar in ieder geval lijken ook deze statistiek te suggereren dat je in je eentje in een donker bos een stuk veiliger bent dan thuis op de bank.
Dat vind ik interessant. Op welke manier is een stad ontworpen dat het minder eng is voor mannen? Kan je een concreet voorbeeld noemen van zo’n plek?
Het zal ook wel meespelen dat veel vrouwen niet alleen 's nachts door het bos gaan. Iemand in de huiselijke kring vertrouw je. Ik weet niet of ik het zo duidelijk verwoord.
Het gaat goed totdat het een keer fout gaat.... sommige hebben misschien het geluk dat dat nooit zal gebeuren, maar je neemt toch een risico. Ikzelf heb uit het verleden diverse trauma's...Heb daardoor ook nu ptss en een depressie. Ik hou van het bos en kan er enorm van genieten maar ben er al heel erg lang niet meer geweest. Natuurlijk overal kan je iets overkomen, maar het bos is gewoon afgelegen.
Jahoor, bijv een fietstunneltje zonder verlichting voor de avond. Of een afgescheiden fietspad van autoweg met dichte bebossing ertussen. Of een tunnel auto/fiets met een muur tussen beide delen. Enz... Allemaal prima zaken om fietsers veilig te laten fietsen, maar niet per se prettig voor vrouwen. Of bijv de stad waar ik vandaan kom: de kortste weg naar het station vanuit het centrum is door een donker park. Vrouwonvriendelijk vind ik dat.