@Froezel welkom!! Ik duim heel hard voor een prachtige plakker van een baby!! Oh ja meiden die hormonen en moodswings he! Oef. Hahaha bij mijn tweede zwangerschap was dat het eerste kwaaltje en waaraan ik herkende dat ik zwanger was. Ik was sagarijnig om niets op mn vent whaha. Oeps
Dankjewel, lief! Ik heb drie miskramen gehad met 6, 8 en 10 weken en een stilgeboren dochtertje na ruim 19 weken zwangerschap. Vind jouw vraag dan ook moeilijk te beantwoorden. Denk dat de hele zwangerschap niet onbevangen meer zal zijn. Wellicht vanaf 27 weken, maar denk dat ik pas echt (en denk velen met mij) opgelucht adem kan halen als ik een gezond baby’tje in mijn armen heb volgend jaar mei. Maar ik lees dat jij zelf ook al een hele weg hebt afgelegd. En dan spontaan zwanger, wauw! Zo bijzonder!
Super heftig zeg! Ik hoop uit de grond van mijn hart dat het dit keer allemaal goed mag gaan. Het is je zo gegund
Ah, ik zie dat jij ook een stilgeboren kindje hebt... Nog niet zo heel lang geleden ook. Heftig hè... Ik vind het zoiets onmenselijks om mee te maken. Toen ik er vorig jaar naar ging zoeken op dit forum, nadat het ons overkomen was, schrok ik ervan hoeveel het eigenlijk voorkomt, met allerlei redenen. Was me daar helemaal niet van bewust. Bizar eigenlijk. Hoe gaat het nu met jou/jullie sindsdien?
Nou dan hoef je hem het niet te vertellen hoor. Je vertelt het aan je manager en die regelt de rest voor jou (of zegt dat je het tegen hem moet zeggen en dan moet hij er rekening mee houden)
Ja onbevangen is het dan niet meer, kan ik me wel voorstellen... Wat een verdriet joh... Hier idd ook een heel verhaal en een lange weg afgelegd. Hoofdstuk heel bewust afgesloten omdat ik eigenlijk gewoon kapot was. Zo vaak hoop omgeslagen in verdriet. Hoop die wanhoop werd. Zovaak op vakantie geweest om weer op te laden enzo. Zoveel pijn moeten verstouwen. Zo klaar ermee en na de geboorte van L. alleen nog willen genieten van de leuke dingen en wat we wél hebben. Onze zegeningen geteld en tevreden. Zo bizar dat ik nu ineens zwanger ben. Heb zo vaak momenten dat ik het écht niet kan geloven. Ik weet niet wat ik doe als het mis gaat. Wil er niet aan denken. We gaan voor prachtige beebjes in onze armen in mei!!!
Jammer genoeg komt het toch wel veel voor. De grootste angst van elke zwangere vrouw... Er zijn geen woorden die zulk verdriet kunnen beschrijven
Haha! Ik heb de app TikTok en daar kwamen gisteren filmpjes voorbij over baby's en zwangerschappen. Zat lekker te janken
Ja lelijk he! Nu moest ik nog oppas regelen voor mijn dochter! Die mag niet mee ivm Corona. Dus haar maar verteld dat ik naar de fysio moet voor als de oppas vraagt wat ik aan het doen ben! Nog even geduld. Nu bezig met een grote schoonmaak hier thuis
Froezel, welkom! Wat een weg heb je afgelegd zeg. Kan me voorstellen dat je dan niet meer onbevangen bent. Ik duim voor een hele mooie baby in mei Ik heb niet echt kwalen. Ik ruik wat beter denk ik, en ik ben volgens vriend wat afstandelijker. Maar dat merk ik zelf niet zo. Ik heb in totaal 4 testen gedaan, vooral omdat ik het heel leuk vind om te bewaren. Ik ben van mezelf niet iemand die zich gauw druk maakt, dat had ik bij mijn vorige zwangerschappen ook niet en nu ook niet. Maar ik word 'makkelijk' zwanger en heb ook (gelukkig) geen miskraam meegemaakt. Dan zou ik er misschien ook heeeeel anders in staan. Ik ben trouwens sinds gister echt flink verkouden. De kinderen zijn verkouden en hebben mij aangestoken (geen corona, oudste is getest). Ik heb gescheurde enkelbanden en kom daardoor al weken niet buiten dus de kans op corona is vrij klein. Maar bah zeg, wat voel ik me belabberd. Gelukkig komt mijn hulp vanmiddag en is de jongste helemaal gek van haar. En morgen en overmorgen gaan de kids naar de opvang. Dan kan ik een beetje rustig aan doen