Man werkt voor Amerikaans bedrijf met vestigingen over de hele wereld. Productie is sinds Corona en thuiswerken omhoog gegaan. Denk ook dat het sterk te maken heeft met het vertrouwen dat je werkgever je geeft en hoe je daarmee omgaat.
Bij banen waarbij thuiswerken kan (dat is dus wel een voorwaarde!) lijkt het me wenselijk om dit zo veel mogelijk te proberen; - meer thuiswerken = minder verkeer = minder uitstoot van schadelijke stoffen - minder files = minder financiële schade voor de transportsector - minder reistijd = meer vrije tijd (eventueel: betere privé-werkbalans) - er wordt veel geklaagd over kantoortuinen. Niet iedereen zal daar last van hebben, maar voor wie daar slecht kan werken is dat probleem meteen opgelost. Er zijn beroepen waar het niet kan hoor. Maar waar het wel kan, lijkt het me winst om thuiswerken te stimuleren. Al is het maar de helft van de werktijd.
Hangt natuurlijk ook van het bedrijf en de branche af. Sommige bedrijven hebben ongetwijfeld juist enorm veel baat bij deze crisis. Ik las vandaag toevallig dit artikel. Is ook weer een heel interessante invalshoek: https://www.volkskrant.nl/cs-b94f557c
Ik denk dat vooral de combinatie voor veel mensen aantrekkelijk is. Dus deel op kantoor en deel thuis. Denk zelf dat dat wel een blijvertje is. Werkgevers moeten vaak eerst ervaren dat ze de ‘controle’ best een beetje los kunnen laten en dat mensen niet alleen op kantoor zitten om hun stoel warm te houden. ‘Productie’ kan ook prima thuis. Voor veel mensen minder afleiding, beter te combineren met de kinderen, zelf je tijd indelen (kinderen ophalen van school en dan ‘s avonds nog wat werken als ze op bed liggen), minder filestress of gezanik met het OV. Als er vergaderingen zijn dan wel naar kantoor of als je met collega’s moet sparren. Ik zie eigenlijk alleen maar voordelen.
Klopt, tuurlijk hangt het daar zeer vanaf. Maar ik weet dat ze bijv. bij ministeries en een aantal zbo’s erg tevreden zijn met hoe het nu gaat. Ik kan trouwens niet bij het artikel...mijn 7 gratis views zijn op....
Helaas is zoiets van alle tijden. Bij mijn man op het werk vorig jaar ook gebeurd. Zonder schaamte keren ze zichzelf dan nog een premie uit en nemen ze voordelen van personeel af.
Ja, ik ben het op veel punten met je eens, maar dat neemt niet weg dat veel bedrijven waar het gewoon niet kan er toch op zeer korte termijn toe gedwongen werden, wat in sommige gevallen best een negatieve impact heeft gehad. Maar dat betekent niet dat die bedrijven per definitie geen bestaansrecht hebben. Plus dat ik van mening ben dat werkgevers uiteindelijk zelf de keuze moeten blijven houden, zéker wanneer het voor het betreffende bedrijf gewoon niet werkt. Ik weet uit ervaring dat het behoorlijk wat motivatie vergt om thuis gewoon 8 uur per dag achter je bureau te blijven zitten zónder dat de baas meekijkt. Dat is gewoon niet voor iedereen weggelegd.
En vergeet niet de invloed die dit soort bedrijven wereldwijd op de politiek hebben. De één zijn dood is de ander zijn brood...
Ik vind niet dat het alleen de keuze van een werkgever moet zijn, maar ook van de werknemer. Onze vriend die bij een kinderopvangorganisatie werkte, mocht in eerste instantie niet thuiswerken. Na veel pijn en moeite mocht hij -als enige- 1 dag per week thuiswerken. Meer kon ècht niet. En alleen in zijn functie en die van een directe collega. Nu moeten ze een paar maanden thuiswerken, bevalt het ineens zo goed dat het kantoor wel kleiner kan of zelfs weg. Waar deden ze dan voorheen zo moeilijk om? Wantrouwen, angst... Soms is de angst voor verandering niet meer dan dat. Nergens op gebaseerd en volslagen onnodige angst voor een verandering op zich. Niet dat elke verandering per definitie goed is. Maar ook niet elke verandering is per definitie slecht. Daar kom je vaak pas achter als je het probeert. En met alle nadelen van deze crisis, vind ik dat echt een groot voordeel: doordat mensen nu toch gedwongen worden om dingen ineens totaal anders te doen, ontdekken we massaal dat bepaalde dingen dus wel kunnen. En dat ontdekken we nu door een sprong in het diepe, die anders nooit genomen zou zijn.
Waar werken al die mensen dan thuis? Hier was het alleen in maart en april rustig op de weg, en sinds die tijd is het gewoon weer bumper aan bumper rijden. Zelfs in het dorp waar ik woon heb je files tijdens de spits.
Voordeel wat in mij opkomt voor de werknemer is meer vrije tijd. Want de reistijd komt volledig te vervallen.
Heel veel mensen in de it werken nog gewoon thuis, de halve straat hier staan nog steeds al die Tesla’s op de oprit
Mijn man werkt nog steeds volledig thuis en zal dat voorlopig ook blijven doen. In de toekomst zal hij waarschijnlijk niet weer 5 dagen naar werk gaan maar zeker 1 a 2 dagen in de week thuis werken. Voor onze gezinsbalans is het heel goed en hij is ook productiever (hij werkt van 6 tot 16 en tussendoor komt hij mee ontbijten en uitgebreid lunchen) Mijn man vindt het ook fijn al mist hij het sparren op kantoor wel en het struinen door de productie hallen. Als alles weer normaal wordt zal het een combi tussen op kantoor en thuiswerken worden. Maar volledig terug naar kantoor zie ik (gelukkig niet) gebeuren.
Ik heb een paar weken terug met mijn hele team 2 weken in quarantaine gezeten, omdat er een uitbraak op ons werk heeft plaatsgevonden. Van de 10 besmette personen hadden er 7 vrijwel geen of hele lichte klachten (de andere 3 waren doodziek, 1 is opgenomen geweest en 1 is nu nog steeds, bijna 2 maanden later, nog steeds niet opgeknapt). De 7 personen met milde klachten hadden geen koorts of andere typische coronasymptomen, maar waren wel hartstikke besmettelijk. In jouw scenario moet dat soort mensen dan toch maar gewoon een hele klas gaan staan besmetten, die het weer meenemen naar huis, vrienden, bijbaantjes, enzv? Ik heb bij sommige mensen hier het idee dat jullie vooral heel hard willen dat het virus minder gevaarlijk is geworden, zonder dat daar volgens experts ook maar enige aanwijzing voor is. Maar iets willen maakt het niet waar. Dus OF je accepteert de maatregelen, OF je bent tegen maatregelen en werkt mee aan middels vaccinaties het probleem zo snel mogelijk de wereld uit te krijgen, zodra die mogelijkheid er is. OF je accepteert dat zonder maatregelen en werkend vaccin er toch weer veel mensen ernstig ziek gaan worden en wellicht zelfs overlijden (of dat een deel van de bevolking het leven volledig moet pauzeren). Dat zijn de smaken. ‘We doen niets en het zal wel oké zijn’ zit daar simpelweg niet tussen.
Je beseft ook dat van de legio mensen die er nu getest wordt, nog geen 3% positief is. De situatie die jii schetst is erg uitzonderlijk. Ik blijf er dus bij dat thuis blijven (want testen is momenteel nagenoeg onmogelijk) bij die hele milde klachten eraf moet voor kinderen, onderwijspersoneel en kinderopvangpersoneel. Omdat er ook nog meer is dan Corona en bepaalde dingen echt wel door moeten draaien nu. En ja hoor ik accepteer dat er nog mensen ziek worden en zelfs doodgaan. Dat lijkt mij nl erg realistisch.
hier ook, ik moet wel naar mijn werk omdat anders gewoon niets gedaan wordt. Gelukkig kunnen mijn collega’s en ik voor ca. 60-70% weer naar ons werk. Maar je zit met die 1,5 meter. wij kunnen geen volledige dagen draaien omdat we elkaar moeten afwisselen. Zodat er altijd maar een x aantal personen in het gebouw zijn. Bij mijn man en mijn vader, eigen collega’s van kantoor, kennissen die werken op kantoren waar die 1,5 m niet aangehouden kan worden als iedereen er is. Dus die werken allemaal thuis.
Het gaat erom dat jij het steeds over koorts hebt en als er geen koorts is, is er alleen een verkoudheid. Die theorie is echt allang ontkracht. Heel veel besmette(lijke) personen hebben geen koorts.