Het scheelt dat ik patiënten al geen hand mocht geven. Ik houd al jaren een map muurvast geklemd en pakte alleen een hand aan als hij echt werd uitgestoken. Wij komen op alle verdiepingen en specialismen, dus met dat handjes geven sleepte we alles door het zkh. Bij voorkeur nooit een hand gegeven, om de patient te beschermen uiteraard.
Ja ik denk niet dat er andere mensen handen gaven voor corona. Enkel de arts bij consultatie. Ik zou de patiënt met de map kunnen zijn
Oké ik maak me klaar voor een shitload aan commentaar. Maar mijn mond valt er van open dat mensen iemand liever niet op een verjaardag hebben als je op de verkeerde manier hoest.. Vooral omdat in je elleboog hoesten helemaal niet zo vreselijk hygiënisch is omdat de helft er langs gaat en de andere helft lekker in je elleboog blijft zitten, want die was je niet direct. Als ze nou ook geen hand voor haar mond deed, dan werd het gekker..
mijn ex (fransoos) gaf ook aan dat ze het wel voldoende leren op school maar per saldo veels te weinig gebruiken. Net als wij met school frans, of allicht nog erger. Hij zelf was als expat naar Nederland gehaald (telecom IT'er) en spreekt eigenlijk vloeiend engels. Behalve in paniek dan schiet ie weer terug in t Frans
Ik vraag mij vooral af of het over dat 1ne dingetje gaat als je iemand niet zou vragen op een verjaardag.
Moet ik me voorstellen dat iemand tegen jou zei: ik nodig X niet uit, want die niest in haar hand ipv elleboog?
Oooh, aha. Dacht dat het jouw ervaring was. Maar ik zou het ook prima vinden. Verjaardagen zijn overschat
Mijn mond viel er ook van open, als je zo panisch bent moet je geen verjaardag houden en er niet naar toe gaan. Overigens heb ik helemaal geen behoefte aan een verjaardag van iemand die er zo in staat. Doe gewoon even lekker normaal. Ik nies ook nog altijd in mn hand en niet in mn elleboog, ik vind het ronduit goor. Nu nies ik nooit hoor, maar als het gebeurd zal ik mn handen direct af doen. Maar met die elleboogonzin doe ik niet mee
Dat het mij gelukt is om secondelijm te gebruiken zonder mijn vingers aan elkaar te plakken. (Zeer grote prestatie)
Onze zoon was met een buurmeisje even bij ons. Wordt er aangebeld: onze directe buurjongen van bijna 9 (die speelde met andere jongens) met de step van onze zoon: ik zag je zoon niet meer dus ik heb de step maar meegenomen Zo lief!
Ik ken het. De laatste keer dat ik het wilde gebruiken zei m’n man: ‘doe maar gewoon níét’ Alsof die ene keer heel lang geleden toen het me wel lukte niet meetelt
Ah dat is zeker lief! Geef mij ook maar zulke buurjongens. Hier werd van de week nog de fiets van E. op de grond gegooid, door een buurjongen.
Aangezien het mijn post was, reageer ik hier ook even op. Nee, in dit geval is het niet alleen dit ene dingetje. Het is de hele manier van reageren van die persoon in het geheel dat steeds op zo’n manier gaat. En juist omdat het vaak om van dit soort kleine dingetjes gaat, sla ik de exacte situaties niet op en kan ik ze moeilijk benoemen. Het is in haar geval het gebrek aan aanpassingsvermogen als zij ergens of de meerwaarde niet van ziet, maar voor een ander wel een groot verschil kunnen maken. Oh, en ze is er wel erg goed in om te klagen over mensen die niet helemaal in haar straatje passen. Die moeten zich dan wel aanpassen aan haar.