Hier zijn zowel mijn ouders als schoonouders nog gelukkig getrouwd. Dat is inclusief elkaar aanraken en soms opmerkingen maken naar elkaar waardoor ik mij net een puber voel. Ik wil namelijk nog steeds niet weten dat mijn ouders het meer dan 2x gedaan hebben.
Sommige mensen zijn niet te begrijpen... Ik heb hier echt geen woorden voor... OT. Mijn schoonouders zijn nog samen. Mijn vriend is in de veertig. Ze waren jong toen ze samen kwamen en toch weten ze het al heel lang staande te houden. Ik zie hun niet uit elkaar gaan voordat de natuur anders beslist. Mijn ouders zijn ergens in de twintig jaar getrouwd geweest. Ze kregen helaas teveel te verduren.
Mijn moeder en mijn schoonouders zijn helaas al overleden. Maar ik weet zeker dat ze anders nog steeds getrouwd waren geweest. Ze hadden beide nog een goed huwelijk toen de eerste overleed. Uiteraard ook het nodige meegemaakt, de klassieke ups-and-downs, maar beide kanten een goed huwelijk. Mijn man en ik zijn dit jaar 18 jaar getrouwd (we zijn 40 en 43) en hopen net als hen er samen steeds uit te komen en te kunnen blijven werken aan ons huwelijk. We houden van elkaar en leren nog steeds bij van elkaar.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 17 was. Zij hebben elkaar sindsdien ook niet meer gezien en gesproken. Mijn schoonouders zijn nog bij elkaar en dat zal ook niet veranderen vermoed ik
Mijn vader en schoonvader zijn al overleden maar beide waren nog samen met moeder/schoonmoeder. mijn ouders een gelukkig huwelijk, schoonouders wel met ups en downs en hebben ook niet altijd samen gewoond (wel de laatste jaren maar ze hadden hun eigen slaapkamer)
Mijn man was wel "al" 18 en woonde al bij mijn ouders is huis. Niet dat dat het minder erg maakte maar hij was wel zelfstandig. Schoonzusje heeft er echt een klap aan overgehouden die denk ik nooit meer goedkomt qua vertrouwen in mensen en een laag zelfbeeld. Mijn schoonvader werkte destijds als internationaal vrachtwagen chauffeur. SM is zondag ochtend vroeg vertrokken, schoonzusje van toen 12 (kan ook 11 zijn is zo lang geleden) vond het briefje en kon haar vader niet bereiken. Die kwam pas 8 uur later thuis. Arme kind is die dag nog voor het eerst ongesteld geworden ook, ik denk echt door stress, en dat zonder moeder die haar kon helpen en begeleiden daarmee. Schoonvader is toen meteen van baan veranderd (touringcar chauffeur op het buitenland alleen de weekenden) zodat hij voor zijn dochter kon gaan zorgen en ik en man hebben toen een jaar of 3 lang elk weekend, van donderdag avond tot maandag ochtend in zijn huis gewoond om voor schoonzusje te zorgen. Hij moest toch werken om geld te verdienen en meer dan rijden kan hij eigenlijk niet dus dat was de enige oplossing voor nog een redelijk goed salaris. Vandaar dat de band met mijn schoonzusje ook zo hecht is. Het voelt meer als mijn kleine zusje dan als een schoonzusje. En hoewel ik mijn schoonvader af en toe achter het behang kan plakken heb ik nog steeds diep respect hoe die man het allemaal heeft weten te doen die periode. Man heeft zijn moeder dit nooit vergeven. Op aandringen van mij heeft hij weer contact gezocht na de geboorte van onze zoon maar dit ging heel snel weer mis omdat zijn moeder 0,0 spijt had van de manier hoe ze toen het heeft gedaan. Schoonzusje is heel loyaal aan haar moeder gebleven ondanks dat die 4 jaar lang geen contact meer wilde met haar kinderen. Het was haar tijd om zelf eindelijk te leven na jaren lang voor haar kinderen te hebben geleefd. Toen schoonzusje 16 werd kwam contact langzaam op gang en ook dit is na 2 jaar weer fout gegaan. Nu heeft schoonzusje weer contact sinds 3 jaar. Dat heeft ze gezocht toen ze zelf moeder werd en omdat ze zo graag een oma voor haar kinderen wilde en een moeder waarmee ze dingen kon delen. Het brak haar hart toen ze erachter kwam dat ze nooit meer Die moeder voor haar zelf en oma voor haar kinderen terug zou krijgen (sm is heel verbitterd en nog steeds heel egoistisch). Nu ziet ze haar 1x per maand en ziet dit als verplichting want ze wil haar moeder niet weer kwijt maar die band komt nooit meer goed. Het is echt een verhaal om heel hard bij te huilen.
Ouders zijn 30 jaar getrouwd en nog steeds samen en verliefd. Schoonouders bijna 50 jaar getrouwd en nog steeds samen. Heb zo nu en dan hin moeilijke momenten. Altijd al gehad.
Ik heb “anders” nodig Mijn moeder is overleden toen ik een kleuter was dus mijn ouders zijn niet meer samen uiteraard, mijn vader heeft na een paar jaar een lieve vrouw leren kennen waar hij wel nog steeds mee samen is. Mijn schoonouders zijn gescheiden sinds mijn man 11 was. Beide (op dit moment) geen andere partners.
Mijn ouders zijn 44 jaar getrouwd en mijn schoonouders 41 jaar. Beiden gelukkig getrouwd. Wijzelf zijn 17 jaar samen en 10 jaar getrouwd. In onze familie en vriendengroep ken ik maar 1 koppel die uit elkaar is. De rest is allemaal nog gelukkig getrouwd
Ouders zijn al 45 jaar getrouwd Schoonouders 35 jaar getrouwd. Al is m'n schoonmoeder in juli overleden op 58 jarige leeftijd.
Mijn moeder is 7 jaar geleden overleden, maar toen waren mn ouders wel nog getrouwd. Mijn schoonvader is 11 jaar geleden overleden, maar schoonouders waren toen al een paar jaar gescheiden. Die zijn veel te lang bij elkaar gebleven helaas. 'Voor de kinderen'.
Mijn ouders zijn nog steeds gelukkig getrouwd, al 48 jaar. Mijn schoonouders leven helaas niet meer, maar waren ook nog steeds getrouwd, ik geloof 57 jaar. Man en ik zijn volgende maand 20 jaar samen, waarvan ook volgende maand 18 jaar getrouwd. In mijn omgeving zijn er gelukkig weinig scheidingen.
Dat laatste zinnetje is zeker waar. Afschuwelijk verhaal. Ik kan werkelijk niks begrijpen van de gedachtengang van jouw sm. Dat je tot zoiets in staat bent, ongelooflijk.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of 9 was. Ze hebben net de 25 jaar huwelijk niet gehaald. Mijn moeder raakte verslaafd aan drank en o.a. daardoor zijn er een hoop nare dingen gebeurd. Sinds mijn 16e heb ik dan ook geen contact meer met haar. Mijn vader blijft wel altijd zeggen dat mijn moeder zijn grote liefde is en dat hij de mooiste jaren met haar heeft gehad. Inmiddels is hij hertrouwd met een lieve vrouw, maar voordat hij haar ontmoette heeft hij ook een hoop foute keuzes gemaakt. Als kind heb ik daar ontzettend onder geleden. Mijn schoonouders zijn 38 jaar getrouwd inmiddels. Ze hebben ook heel wat ups en downs gekend, maar ze hebben voor elkaar gekozen. In 2022 hopen we hun 40 jarig huwelijk met de hele familie in Euro Disney te kunnen vieren. Zelf zijn man en ik 11 jaar getrouwd. We hebben een hoop meegemaakt, maar we gaan ervoor samen.
Mijn ouders zijn ondertussen alweer 20 jaar gescheiden, mijn moeder is hertrouwd met mijn aller liefste stiefvader die ik als mijn vader zie. Mijn schoonouders zijn en als ik het zo zie blijven altijd bij elkaar.
Mijn ouders zijn 46 jaar getrouwd. Schoonmoeder is 10’jaar geleden overleden, maar anders zouden m’n schoonouders ook nog steeds samen zijn.
Ouders zijn 22 jaar geleden gescheiden. Bleven elkaars beste maatjes en ik denk dat het een domme fout is geweest. Moeder is overleden dus kan het haar niet meer vragen. schoonouders zijn nu zo’n 65 jaar getrouwd en kunnen echt niet zonder elkaar , prachtig om te zien!
Mijn ouders zijn 2 jaar geleden gescheiden. En ze gaan heel goed met elkaar om. Dit hadden ze eerder moeten doen! schoonouders is een heel ander verhaal hoort onder anders... Maar wat mij opvalt in een aantal posts is dat anderen praten over: die zijn nog gelukkig getrouwd... ik vind dat een aanname je kan echt niet weten of iemand gelukkig getrouwd is. Of ze elkaar de tent uitvechten is anders maar ik denk dat veel mensen bij elkaar blijven omdat het prima is zo. Omdat ze het goed hebben en die stap niet durven maken. Maar gelukkig getrouwd...
Mijn ouders zijn dit 39 jaar getrouwd, schoonouders 41 of 42 jaar denk ik. Vroeger regelmatig gedacht dat m'n ouders zouden gaan scheiden, er werd aardig wat gemopperd in huis. Nu denk ik: met 3 puberende meiden in huis was het vast ook niet makkelijk Ze genieten samen van het leven. Of er nog sprake is van echt liefde, weet ik niet. Bij schoonouders zie ik dat wat meer. Zelf niet getrouwd, wel al 15 jaar samen.