Dit was al een dingetje toen ik nog studeerde, we noemden dat toen een "poezenbeet". Een aantal meisjes kozen een mannelijk slachtoffer uit op een feestje, gingen heel uitgebreid kussen en aanraken en namen die jongens dan mee naar hun kamer, om ze helemaal gek te maken. Als die jongens dan gingen klaarkomen, deden ze de deur dicht en werden ze op straat gezet, met een pijnlijke ballen Dus jaaaahh, ik denk dat dames inderdaad best wel hun seksualiteit kunnen misbruiken, net als mannen dat kunnen overigens.
Ja, maar dan kom je weer bij het punt om wat voor een tijdsbestek gaat het dan? Sommige hebben het hier over 1x in de 2/3 maanden en dat word dan al gezien als zo weinig? En als het een jaar of 2 jaar is, ook dat maar dat ben ik persoonlijk vind ik niet heel lang.. Soms heb je gewoon lichamelijke en mentale klachten, waarvan je van te voren niet weet hoe lang dat gaat duren.. dan kan je dit er gewoon niet bij hebben.. dat je luistert en communiceert met je partner is mega belangrijk. Maar wij kunnen niet beoordelen hoe snel iemand hulp moet gaan zoeken. Ik had paar keer seks geprobeerd met mijn man en dat ging niet en ik zat binnen 3 maanden al bij de huisarts. Dat is super snel. Maar op dat moment had ik daar geestelijk en lichamelijk ruimte voor. Ik kan me dus heel goed voorstellen dat om wat voor reden dan ook, je gewoon niet op dat moment in staat bent om er iets aan te doen. Ik denk dat een ieder ooit op dat punt komt dat er dus wel hulp gezocht word of samen afspraken maken of iets dergelijks. Iets doen aan seks en je libido is ook gewoon heel lastig.. het is een complex iets, waar je vaak een lange adem voor nodig hebt.. meestal is dat niet even snel opgelost.. daar moet je dus tijd, ruimte, energie etc. voor hebben. En ik bedoel helemaal niet te zeggen dat mannen dus maar gewoon moeten leven met een seksloos leven en dat prima moeten vinden, dat hun gevoel er niet mag zijn. Tuurlijk wel! Maar ik neem aan dat je daar als stel samen uit kan komen en nogmaals wanneer iemand hulp moet zoeken, kunnen wij niet over oordelen. Jeetje.. persoonlijk dat vind ik ook gewoon verkeerd.. maar dat zijn uitzonderingen hoop ik inderdaad.. en goed dan weet ik nog niet hoe hun relatie verder is en of ze bij elkaar zullen blijven op zo'n manier
Ja als het een tijdelijk iets is kan ik het me voorstellen dat je daar over praat en je ook die dingen voorstelt en dat je man daar niet op in gaat natuurlijk maar mocht het helemaal niet meer kunnen door iets dan weet ik wel dat mijn man toch van het aanbod gebruik zal maken want die kan niet zonder sex en ik gun hem dat ook dan.
Ik begrijp niet goed waarom er steevast vanuit gegaan wordt dat mannen altijd een hoog libido hebben? Ik ken genoeg koppels waarbij het libido van de vrouw hoger ligt dan dat van hun mannen.
En ook, het is toch wel te zien wat het probleem is. Wij hadden 2 kinderen op 11 maand tijd, 2 zwangerschappen waarvan 1tje volledig hg en 1tje 30 weken hg en bij de 2de bevalling was er vanalles verzakt. Dus van niet kunnen door echt ziek zijn en van ellenigheid naar niet kunnen doordat het een boeltje was onderaan. Tijdens gesprekken daar rond, was al snel duidelijk dat mijn man mijn herstel veel belangrijker vond en dat ik het niet zwaarder moest maken dan wat het was.
Dit laat me trouwens denken aan iets, ik weet niet of jullie mannen ook zo zijn, die van mij in ieder geval wel. Ik kan me best op bepaalde momenten ontspannen door me even te laten gaan met kussen, knuffelen, strelen, naakt tegen elkaar liggen, zijn jongeheer even dag zeggen en dan stoppen en gaan slapen... mijn man kan daar dus niet tegen... als ik echt goed op dreef ben, moet ik het ook afmaken van hem. Wat ik daarom niet altijd doe hoor, soms heb ik gewoon even zin om dat laatste stukje niet te doen, maar daar heeft hij het dus lastig mee. Herkennen jullie dat? Ik denk toch dat vrouwen daar minder strikt in zijn.
Ik denk dat mijn man dat ook niet leuk zou vinden.. en het is eigenlijk ooit nooit echt in me opgekomen. Als ik zijn lul aan raak, dan maak ik het ook wel af anders vind ik mezelf gemeen. Sommige vinden het misschien juist wel spannend? Ik stop weleens na kussen/knuffelen, maar dat is meer als mijn man het initiatief heeft genomen. Dan had ik eigenlijk niet zo heel veel zin en dan vind ik kussen en knuffelen wel fijn, maar meer hoeft dan van mij niet. Dit is niet altijd zo trouwens, soms komt er wel seks of andere handeling erna. Als ik zelf initiatief neem dan maak ik het altijd af
Ha, oeps, ik vind niet omdat ik zijn piemel aanraak dat dat ook meteen wil zeggen dat ik het moet afmaken. Maar dat zal wel aan mij liggen dan
Nee herken ik niet zo. Zorg dan zelf dat ik het niet zo ver laat komen of ik maak het af. Vind zo'n situatie altijd wat sneu. Niet dat je dan tegen je zin moet gaan ofzo, maar zou het zelf dan duidelijk aangeven en niet zo ver laten komen.
Oeh, dat brengt me wel op ideeën, ik heb daar ooit een geweldige sekservaring door gehad (ok m’n vriend had er ook een aandeel in.). Ik kan ook geen/nauwelijks alcohol verdragen, van een wijntje kan ik serieus dronken worden (net of m’n lever het niet afbreekt ofzo?) dus dat is ook geen succes, en roken doe ik niet, maar spacecake was bij mij versterkend zonder dat laveloze gevoel. Meer aangeschoten zeg maar. Maar vind het nu wel een dingetje met de kids, want aangeschoten vind ik ook geen goede combi met kinderen. Dus niet weer geprobeerd. Misschien een idee met een weekendje weg .
Ik vind dat als vrouw zijnde dan weer lastig. Maar dit komt meer vanuit mijn verleden. Mijn ex maakte een duw en trek spelletje van. Ik voel me dan echt afgewezen zeg maar. Heel moeilijk uit te leggen. Dit topic heeft wel veel losgemaakt.
Ik heb alleen nog nooit gehoord van een relatie waarin de vrouw geen seks meer heeft omdat meneer dat niet wil, andersom wel..
Ik doe daar geen uitspraken over. Maar ik bedoelde maar dat in voorgaande discussie er schijnbaar vanuit gegaan werd dat mannen altijd 'aan' staan, en zitten te wachten tot ze 'mogen'. Terwijl de realiteit volgens mij totaal anders is - en de dramatische toon van sommige posts dus lichtelijk overdreven is.